ลิขิตเสน่หามนตรารัตติกาล

าแล้วที่เขาไม่สามารถจะโดนแสงแดดได้ ทั้งที่เขาโหยหากลิ่นตะวันแสนหอมมาโดยต

ดฟอร์ค เกลี

รั้งเมื่อเห็นเขาเงียบไปนาน แต่ร่า

ความมืดสลัวที่ปกคลุมอยู่รอบๆ บริเวณคฤหาสน์หลังใหญ่ และเขาชื่ออะไรก็ยังไม่รู้เลย ไม่น่าเชื่อเลยว่าเธอจะยอมให้ผู้ชาย

่อายเลยจริงๆ

บหน้าหล่อเหลาเย้ายวนใจหันกลับมาสบตากับเธออีกครั้ง หัวใจของสาวน้อยก็เต้นโครมครามขึ้นมาอีกด้วยคว

คำพูดออกมาแต่เขาก็ไม่พูด เหมือนฉุกคิดอะไรอยู่ใ

นห้องของคุณเถอะ พรุ่งนี้เช้าค่

งราตรีก็เพิ่งนึกได้ว่าเธอยังไม่ได้ถามเขาเลยว่าที่นี่มันคือที่ไหน อยู่ไกลจากอรุณดารา รีสอร์ต หรือเปล่า แล้วเขาชื่ออะไ

พอที่จะทำให้เปลือกตาของสาวน้อยที่นอนขี้เซาขยับหลุกหลิกไปมา ไม่กี่วินาทีต่อมาดวงตาก

องลุกขึ้นมานั่ง ยกมือขยี้ตาเบาๆ ก่อนจะเดินไปที่หน้าต่างห้อง สองมือเปิดบานหน้าต่างออกไปรับอากาศบริสุทธิ์ สายลมอ่อนๆ พัดมาแผ่วเบากระทบผิวหน้าทำใ

่ย ทำไมเราถึงได้ตื่นสายแบบนี้นะ” หญิงสาวบ่นกับตนเองเบาๆ

นห้องของคุณเถอะ พรุ่งนี้เช้าค่

แล้วตัวเขาล่

รีสอร์ต และฟื้นขึ้นมาอีกทีในคฤหาสน์หลังนี้ แต่ทุกคำถามก็ยังคงเป็นปริศนาอยู่ และคำถามแรกที่เธอจะต้องรีบหาคำ

องน้ำเพื่อล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นสักหน่อย สาวน้อยวักน้ำใส่หน้าตนเองสี่ห้าครั้งก่อนจะดึงผ้าขนหนูสีขา

ากๆ น่าจะตัวโตกว่าแมวทุกตัวที่เธอเคยเห็นมา แต่ก็ตัวเล็กกว่าเจ้าบิ๊กบอสอยู่หน่อยหนึ่ง ทว่าหน้าตาของมันไม่น่ากลัวเลยออกจะน่ารั

มผัสจากมือนุ่มทำให้คีนอดไม่ได้ที่จะเอาหน้าที่เต็มไปด้วยขนนุ่มๆ ของ

ียว แต่แปลกจังที่เพื่อนรักต่างเผ่าพันธุ์ของเขากลับไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเธอ แถมยังสั่งให้เขาอย่าไปยุ่

ำลังยิ้มหวานให

เนียลแล้ว ท่าทางของเจ้าขี้เก๊กนั่นดูจะหวงสาวน้อยคนนี้เอามากๆ เสียด้วย หวงแล้วทำไมถึงต้องผลักไสออกจ

ะ เขาอยากจะยุ่ง

วยิ้มง่ายคนนี้เสียแล้วสิ แต่สายตาเฉียบขาดของเพื่

งคุณอาจจะชอบผม แต่ผมถูกห้า

นเมื่อสำนึกได้ ก่อนจะวิ่งปรู๊ดลงบันไดไปอย่า

้น รู้ว่าสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในคฤหาสน์หลังนี้ทำตัวแปลกๆ กันจริงๆ และเมื่อเดินลงไปตามขั้นบันได หญิงสาวก็พบว่าคฤหาสน

ูปร่างหน้าตาดีคนหนึ่งยืนพิงรถยนต์สีดำมันปลาบรอเธออยู่ เขาโปร

้ให้กับแดนเจ้าของบ้านหลังนี้ แด

กหน้าเข้าใจ ก่อน

รู้จักค่ะ เจ้าของบ้าน

้อยืดสีโทนเดียวกับสีผมของเขาผายมือก่อนจะเดินไปเปิดประตูรถให