icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
อรุณรักษ์

อรุณรักษ์

icon

บทที่ 1 ท่านเจ้าที่

จำนวนคำ:2225    |    อัปเดตเมื่อ:22/02/2022

รียกว่านักเขียนมาตั้งแต่เรียนจบไม่คิดไม่ฝันว่าเงินยาไส้อันน้อยนิดแต่ละเดือนของเธอจะสามารถกู้เงินซื้อบ้านห

นของตัวเอง

เพื่อนสนิทชายแต่หัวใจสาวน้อยต้องรีบเปิด

นักหนานังหอม ก็

มือนแก พ่อแม่มีมรดกให้ คำว่า ‘ก็แค่ซื

ก ส่วนมนตรีก็ได้แต่ถอนหายใจ

เสื้อผ้านี่แหละ อุตส่าห์มานอนเอาฤกษ์เอาชัยที

ท้ายรถมาฟาดหน้าเพื่อนสาวจริงๆ หากแต่กลิ่นหอมกลับหัวเราะ

ค่ล้อแก

อเล่นให

าตลกอะ เล

่ๆ ยัยหอม ว่างๆ ไปหาหม

บ้านวันแรก เพราะเธอยังไม่คุ้นชินกับบ้านหลังใหม่ ในฐานะเพื่อนที่ดี มนตรีจึงตกปากรับคำโดยไม่คิดอะไรมาก แต่ตอนนี้ช

ของทั้งคู่เข้ามาในตัวบ้าน กลิ่นหอมกวาดตามองไปรอบๆ ห้องรับแขกขนาดเล็กที่มีเฟอร์นิเจอร์บางส่ว

ปฏิทินมา บอกว่าเป็นวันมงคลก็เ

ยังไง คืนน

เรียบร้อย พลันกวาดตามองไปยังโซฟาทรงตัวแอลซึ่งต

ยังไม่มาส่ง คืนนี้แกกับ

อนใกล้ๆ กั

นบนพื้นก็ได

บท่าทางไม่ยี่หระของหญิงสาว

่ว่านอนโซฟาหรืออะไร ปัญหาก็คือแกเป็นผู้หญิง แล้วฉ

นนี่ สนิทมาตั้งแต่ตอนเรียนมหา’ลัยด

อื่นๆ ก็มักมานอนรวมกันที่ห้องพักของเพื่อนคนใดคนหนึ่งเป็นประจำ ทว่าสำห

ชาย เพื่อนนี่แหละตัวดีเลย ดีนะที่ฉันไม่ได้

งแต่แรกแล้ว เพียงแต่ว่าเธอไม่มีเพื่อนสนิทคนไหนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจเท่ากับมนตรี เลยทำให้อ

เธออย่างแน่นอน เพราะมนตรีก็คิดอย่

าทำเมียหรอก รู้เช่นเห็นชาติกันแบบนี้ ค

คำพูดของเพื่อนตัวเองเลยสักนิด ราวกับว่าสิ่งท

ไหน ตรงฝั่งนั้นไหม มันยาว แกจะได้

ก็เปลี่ยนเรื่อง ชี้นิ้วไปที่ส่วนที่เป็น

กบ้าน ฉันถือว่าเวลานอนไม่

นฉันไปนอน

รื่องของกินต่างหาก พอตกลงเรื่องที่นอนกันได้แล้ว กลิ่นหอมก็ชักชวนให้มนตรีไปขับรถตะลอนหาร้านอาหารอร่อยๆ ในละแวกบ

ทั้งคู่ยังไปแวะเวียนร้านขายต้นไม้และอุปกรณ์ทำสวนสำหรับตกแต่งสวนในวันข้างหน้าอีกด้วย กว่าจะถึงบ้านก็หมดแรง แต่ฝ

ักหนา ทำอย่างกับว่าจะทำวันพ

่อน จะได้อุ่นใจ แล้ว

มาได้ หายใจหอบเป็นหมาหอบแดดขน

ูดของเพื่อน พลันปล่อยให้เพื่อนไ

้วกัน หายเหนื่อยแล้

ยวเข้าเอง โทรศ

หรอก กับแฟนของมนตรีก็เคยเจอกันแค่ไม่กี่ครั้ง ทั้งอายุมากกว่า อีกทั้งยังเป็นคนไม่ค่อยพูด ใครจะไ

ข้านอนก่อนแล้วกัน แกเข้

ื่อครู่นี้ตอบรับ หากแต่พอเห็นร่างบางของ

อม แกอย่าล

ร๊

เพราะอ่อนล้ามาทั้งวัน มนตรีเองก็ไม่ได้ห้ามอ

ว เพราะทันทีที่เข้ามาก็พบว่าเจ้าของร่างบางจองที่นอนบนโซฟาตำแหน่งที่ตกลงก

เจ้าที่สักหน่

ว่าไม่รู้เลยว่าขณะที่เขาทำกิจกรรมส่วนตัวอยู่นั้น มีสายตาของใครบางคนจับจ้องอย่างนิ่งสงบ ไร้ซึ่ง

้สึกว่ามีอะไรบางอย่างมาทาบทับบนตัวไว้ พอพยายามพลิกก

เองว่ามันเป็นอาการที่เกิดขึ้นได้ในระหว่างที่กำลังเคลิ้มหลับ หรือ

อธิบายทางวิทยาศาสตร์ ตอนนี้มันอาจอธิบายได้ด้วยไสยศาสตร์มากกว่า สิ่งเดียวที่ทำได้คือการนอนนิ่งๆ บทสวดใดๆ ที่รู้จักทั้งชี

รก็ไม่ได้ สวดไล่ก็ไม่ไ

ไม่ทันไรก็เ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ท่านเจ้าที่ 2 บทที่ 2 ท่านเจ้าที่ 23 บทที่ 3 สันนิษฐาน4 บทที่ 4 แม่ซ่อนกลิ่น5 บทที่ 5 แม่ซ่อนกลิ่น 26 บทที่ 6 ความรู้สึกติดตรึง7 บทที่ 7 ความรู้สึกนั้นติดตรึง 28 บทที่ 8 ความอยากรู้อยากเห็น9 บทที่ 9 ความอยากรู้อยากเห็น 210 บทที่ 10 วิญญาณสิงสถิต11 บทที่ 11 แม่หญิงซ่อนกลิ่น...12 บทที่ 12 ให้เกียรติแขก13 บทที่ 13 แม่ซ่อนกลิ่นงามมาก14 บทที่ 14 ชวนขนลุก15 บทที่ 15 แม่กลิ่นหอม16 บทที่ 16 รำพัน17 บทที่ 17 ขุนอริญชร์18 บทที่ 18 เป็นห่วง19 บทที่ 19 ซ่อนกลิ่น20 บทที่ 20 สัญญานะว่าจะไม่แอบดู21 บทที่ 21 กิจวัตรประจำวัน22 บทที่ 22 เดินเล่นที่ตลาด23 บทที่ 23 วิญญาณ24 บทที่ 24 บ้านของเรา...25 บทที่ 25 สบายใจได้26 บทที่ 26 ความฝันเป็นคำตอบ27 บทที่ 27 พี่อริญชร์28 บทที่ 28 พี่อริญชร์ 229 บทที่ 29 ไม่สบาย30 บทที่ 30 อย่าดื้อ31 บทที่ 31 เมีย32 บทที่ 32 เกี้ยวพาราสี33 บทที่ 33 อย่างอน 134 บทที่ 34 อีกครั้งเดียว35 บทที่ 35 รักมั่น...36 บทที่ 36 ไม่ขอฝันแล้ว37 บทที่ 37 แม่กลิ่นหอมของพี่38 บทที่ 38 ทำผิดสัญญา...39 บทที่ 39 อ่อนแอ40 บทที่ 40 คนตรอมใจ41 บทที่ 41 ทุกชาติไป42 บทที่ 42 ไม่มีประโยชน์เลย...43 บทที่ 43 เงื่อนไขและข้อตกลง44 บทที่ 44 นิจนิรันดร์45 บทที่ 45 เมีย...ที่เขารัก46 บทที่ 46 แค่รักกันและกันก็พอ...47 บทที่ 47 สามีภรรยา48 บทที่ 48 หนูรีบ49 บทที่ 49 ถึงฆาต 150 บทที่ 50 ถึงฆาต 251 บทที่ 51 ชาติก่อน52 บทที่ 52 เธอเป็นที่รักของทุกคน 53 บทที่ 53 ทรมาน54 บทที่ 54 วัดพนัญเชิง55 บทที่ 55 คำสั่งของท้าวเวสสุวรรณ56 บทที่ 56 ขอสัญญา57 บทที่ 57 เสียงของเทวดาประจำตัว58 บทที่ 58 อรุณรักษ์59 บทที่ 59 อรุณรักษ์ 260 บทที่ 60 สังขารก็มิอาจทนอยู่ได้61 บทที่ 61 พ้นจากความทุกข์ทรมาน62 บทที่ 62 อายุขัย63 บทที่ 63 ใครคนนั้นก็คือ อรุณรักษ์64 บทที่ 64 ตราบนานเท่านาน65 บทที่ 65 ตราบนิรันดร์ (จบบริบูรณ์)