icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

อรุณรักษ์

บทที่ 3 สันนิษฐาน

จำนวนคำ:2715    |    อัปเดตเมื่อ:22/02/2022

้นมาก่อน แต่ด้วยความเป็นนักโซเชียลตัวยง กลิ่นหอมก็อดไม่ไ

่าถูกผีอำเพราะไม่มีใครไหว้เจ้าที่กันเลย ตอนแรกก็ไม่เชื่อ แต่พอหลังจากนั้น

นการคิดไปเองเพื่อปลอบใ

่องนี้มีแค่มนตรีเท่านั้นที่รู้ แล้วก็ค่อนข้างจะชินแล้วเสียด้วยที่เพื่อนสาวชอบอัปเดตอะไร

งก็กินไลก์เป็น

นตามลำดับ โม้บ้าง จริงบ้าง ส่วนใหญ่คิดไปเองบ้าง กระทั่งดนัย แฟน

่ๆ ดนัยก็มาคอมเมนต์เธอ เพราะโดยปกติแล้ว ดนัยไม่ค่อยสุงสิงกับเพื่อนของแฟนสักเท่าไร เป

อนคอมเมนต์ จากที่ประหลาดใจอยู่

ำใบ

เรื่องเจ้าที่อปป้าอย่างสิ้นเชิง คราวแรกกลิ

ลืมน้

ดขึ้นในใจของห

องเป็นน้

งรวบรวมความกล้าส่งข้อความส่วนตัวไปหาดนัย ทั้งๆ ที่รู้ว่าดนัยไม่

ย ถามหน

รั

กินคาด หญิงสาวสูดหายใ

เป็นน้ำใบ

ขุม วางตัวเป็นรุ่นพี่ที่ดี กลิ่นหอมก็ไม่กล้าจะไปคุยเล่นหัวด้วยสักเท่าไร

ยๆ เ

าอย

ในเมื่อเจ้าที่ที่บ้านอยากดื่มน้ำใบเตย มิหนำซ้ำยังหล่อสุดลิ่มทิ่มประตูตามการมโน กลิ่นหอมก็พร้

้อมาถวายเสียอย่างนั้น แน่นอนว่าเรื่องน้ำใบเตยอะไรนั่น มนตรีรู้อย่างละเอียดแล้วจากการบอกเล่าของแฟนหนุ่มตัวเอง และที่มนตรีไม่ได้สงสัยที่จะถามอะไร

งลำบากอย่างนี้ ขณะที่กลิ่นหอมได้น้ำใบเตยมา เธอก็รีบเปิดฝา จุดธูปสามดอก ตรงดิ่งไปที่

วุ้นมะพร้าวด้วย ขอบ้านเ

่งเล่นอยู่ในสวนเข้าอย่างจัง ทำ

้วหวังผลอย่างนี้ ทีหล

งอยู่อย่างมีความ

เสาประตูรั้วหน้าบ้านเป็นที่เรียบร้อย พอเ

งศักดิ์สิทธิ์มีเอาไว้ให้เคาร

รพวกนี้หรอก ทว่าตั้งแต่คบหากับดนัยก็พลันเชื่อเรื่องราวเหล่านี

ำให้กลิ่นหอมมุ่ย

นท้าทาย

้นี่แหละ มีอย่างที่

น และก็ไม่ใส่ใจเสียด้วย ทรุดตัวลงนั่ง คว้าน้ำอัดลมขึ้นมาดื่มพร้อมกับ

ฉันก่อนไม่ไ

ุดหงิดน้อยๆ กลิ่นหอมเหยียดหลังตรง

ณมนตรี ไหนจะพู

พื่อน ฉันถีบแกตกโซฟาไปแล

อกับมนตรีก็เป็นอย่างนี้แหละ ชอบจิกกัดกัน บางครั้ง

ล้วก็พูดมาส

ับท่าทางขี้เล่นตลอดเวลาของเพื่อนคนนี้ ก่อนจะอ้าปา

ธอรู้ดีว่าคำนี้เป็นคำเรียกแทนตัวดนัยสำหรับมนตรีอยู่แล

ยให้มาถ

บอกว่ามีคนฝ

คร

ู้ ตอบมาเถอะว

นตาย จะเอาศาลพระภูมิมาตั้งตรงไหน อีกอย่างนะ ถ้าตั้งศาลแล้วก็ต้อง

่องผีสาง และก็ไม่ชอบอะไรแนวนี้พอกับความไม่เชื่

ระ หิ้งนางกวักในร้านอาหารตามสั่

รกบ้าน มัน

ความเป็นเฟมินิสต์ขั้นสูง มิหนำซ้ำยังจะเป็นพวกหัวเสรีอีก เรื่องอะไรที่คร่ำครึงมงาย เธอไม่เคยจะเอาตั

แรกในชีวิตของเธอ อะไรที่ท

่องของแก บ้านของแก ฉั

่าจะไม่คุยเรื่องนี้แล

เป็นคนฝากพี่

่รู้ เบบี๋ไม่ได้บอก ถามก็

ฉันก็เล

้เรื่อง

าบอกเบบี๋ของแกน

อย ก่อนที่หญิงสาว

่บ้านฉันจะเป็นคนไ

อะไรของ

เผื่

ำหนักทรง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจ

ได้ ทำไมถึงมาบอกให

ิดว่าคนที่ฝากพี่ดนัยมา

าไม่ใช่เจ้าที่บ้านฉัน แล้วจะ

รีก็ทำหน้าเ

เจ้าที่ก็เจ้า

เพื่อน การพูดคุยเรื่องเจ้าที่เกือบจะจบลงแค่

็ฝากถามพี่

มว่

ันเนี่ย ดวงสมพงษ

ายถ

อนเคยเป็นอะไร

ี้หมายควา

ผ่องก็ถูกมนตรี

ผีเจ้าที่ตามรังควานหรอก

ียว หากแต่คนลบหลู่อย่า

อเล่น แกจะจ

นโลกมีตั้งเยอะแยะ แกจะไปอยา

ว่าชาติก่อนเจ้าที่เป็นผัวฉันหรือเปล

ให้แกคิดแ

รพบเจอไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เป็นก

ธในเรื่องการเวียนว่ายตายเก

่ได้เว้ย ลบหลู่สิ่งศักดิ์สิทธิ์แ

แค่สันนิษฐาน

เอาแค่เคยเป็นญาติ

ิพี่น้องก็ญาติพี่น้อง อะ ฉันไม่คุยเ

่อครู่นี้ลงในโซเชียลให้กลายเป็นเรื่องตลกไปแทน ขณะที่มนตรีบ่นพึมพำไม่หยุดกับเรื่องการเล่นไม

องอย่างนั

.ไม่ใ

กกว่าน

อนกลิ

ไรน่ากังวลแล้วก็เลยปล่อยให้เพื่อนได้จัดการธุระของตัวเองโดยที่ตนไม่ไปรบกวนอีก ส่วนเรื่องน้ำ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ท่านเจ้าที่ 2 บทที่ 2 ท่านเจ้าที่ 23 บทที่ 3 สันนิษฐาน4 บทที่ 4 แม่ซ่อนกลิ่น5 บทที่ 5 แม่ซ่อนกลิ่น 26 บทที่ 6 ความรู้สึกติดตรึง7 บทที่ 7 ความรู้สึกนั้นติดตรึง 28 บทที่ 8 ความอยากรู้อยากเห็น9 บทที่ 9 ความอยากรู้อยากเห็น 210 บทที่ 10 วิญญาณสิงสถิต11 บทที่ 11 แม่หญิงซ่อนกลิ่น...12 บทที่ 12 ให้เกียรติแขก13 บทที่ 13 แม่ซ่อนกลิ่นงามมาก14 บทที่ 14 ชวนขนลุก15 บทที่ 15 แม่กลิ่นหอม16 บทที่ 16 รำพัน17 บทที่ 17 ขุนอริญชร์18 บทที่ 18 เป็นห่วง19 บทที่ 19 ซ่อนกลิ่น20 บทที่ 20 สัญญานะว่าจะไม่แอบดู21 บทที่ 21 กิจวัตรประจำวัน22 บทที่ 22 เดินเล่นที่ตลาด23 บทที่ 23 วิญญาณ24 บทที่ 24 บ้านของเรา...25 บทที่ 25 สบายใจได้26 บทที่ 26 ความฝันเป็นคำตอบ27 บทที่ 27 พี่อริญชร์28 บทที่ 28 พี่อริญชร์ 229 บทที่ 29 ไม่สบาย30 บทที่ 30 อย่าดื้อ31 บทที่ 31 เมีย32 บทที่ 32 เกี้ยวพาราสี33 บทที่ 33 อย่างอน 134 บทที่ 34 อีกครั้งเดียว35 บทที่ 35 รักมั่น...36 บทที่ 36 ไม่ขอฝันแล้ว37 บทที่ 37 แม่กลิ่นหอมของพี่38 บทที่ 38 ทำผิดสัญญา...39 บทที่ 39 อ่อนแอ40 บทที่ 40 คนตรอมใจ41 บทที่ 41 ทุกชาติไป42 บทที่ 42 ไม่มีประโยชน์เลย...43 บทที่ 43 เงื่อนไขและข้อตกลง44 บทที่ 44 นิจนิรันดร์45 บทที่ 45 เมีย...ที่เขารัก46 บทที่ 46 แค่รักกันและกันก็พอ...47 บทที่ 47 สามีภรรยา48 บทที่ 48 หนูรีบ49 บทที่ 49 ถึงฆาต 150 บทที่ 50 ถึงฆาต 251 บทที่ 51 ชาติก่อน52 บทที่ 52 เธอเป็นที่รักของทุกคน 53 บทที่ 53 ทรมาน54 บทที่ 54 วัดพนัญเชิง55 บทที่ 55 คำสั่งของท้าวเวสสุวรรณ56 บทที่ 56 ขอสัญญา57 บทที่ 57 เสียงของเทวดาประจำตัว58 บทที่ 58 อรุณรักษ์59 บทที่ 59 อรุณรักษ์ 260 บทที่ 60 สังขารก็มิอาจทนอยู่ได้61 บทที่ 61 พ้นจากความทุกข์ทรมาน62 บทที่ 62 อายุขัย63 บทที่ 63 ใครคนนั้นก็คือ อรุณรักษ์64 บทที่ 64 ตราบนานเท่านาน65 บทที่ 65 ตราบนิรันดร์ (จบบริบูรณ์)