Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
5.0
ความคิดเห็น
398K
ชม
287
บท

เมื่อสองปีที่แล้ว เพื่อช่วยคนรักในใจ พระเอกถูกบังคับให้แต่งงานกับนางเอก ในใจของเขา เธอเป็นคนน่ารังเกียจและแย่งคนรักของคนอื่น เขาเลยเย็นชาต่อเธอมาตลอด แต่กลับอ่อนโยนและเอาใจใส่กับคนรักในใจถึงเป็นเช่นนี้ เธอยังคงรักเขาอย่างเงียบ ๆ เป็นเวลาสิบปี ต่อมาตอนที่เธอรู้สึกเหนื่อยและอยากจะท้อแท้นั้น เขากลับตื่นตระหนก... เมื่อเธอกำลังจะตายขณะตั้งท้องลูกของเขา ในที่สุดเขาก็ตระหนักว่าผู้หญิงที่เขายอมเอาชีวิตตัวเองไปแลกนั้นก็คือเธอโดยตลอด

บทที่ 1 หย่ากันเถอะ

“หย่ากันเถอะ”

เจี่ยนเหยาเพิ่งกลับมาจากถ่ายละครเสร็จ สามีก็โยนข้อตกลงการหย่าร้างมาตรงหน้าของเธอ

เธอมองผู้ชายที่ดูสูงส่งทะนงตัวตรงหน้าคนนั้น

คิดไม่ถึงว่าไม่ได้เจอกันสามเดือน สิ่งแรกที่เขาพูดคือคำว่าหย่าร้าง

เมื่อเห็นเธอเงียบไม่พูดอะไร

ฟู่เซิ่งเหนียนก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย “เจี่ยนเหยา อย่าบอกนะว่าคุณกลับใจแล้ว! สัญญาแต่งงานครบสองปีแล้ว คุณมากลับใจตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์หรอกนะ!”

ใช่!

สัญญาแต่งงานสองปีของพวกเขามันถึงกำหนดแล้ว

เธอเองก็ควรลงมาจากตำแหน่งคุณนายฟู่ของเธอได้แล้ว

“ปีนี้เจี่ยนซืออายุยี่สิบปีแล้วสินะ ถึงอายุที่สามารถแต่งงานกันตามกฎหมายได้แล้ว พวกเราหย่าร้างกัน มันก็พอดีเลย” เธอแสร้งทำเป็นสงบนิ่ง

เจี่ยนซือเป็นน้องสาวต่างมารดาของเธอ แล้วก็เป็นคนที่อยู่ในใจของฟู่เซิ่งเหนียนเช่นกัน

สองปีก่อน เจี่ยนซือตรวจว่าเป็นมะเร็งเม็ดเลือด ผลการตรวจเลือดของเธอมันตรงกับเจี่ยนซือพอดี แถมยังไม่มีปฏิกิริยาต่อต้าน

ถึงแม้ว่าจะเป็นคนแปลกหน้าที่ล้มป่วย เธอก็เลือกที่จะช่วยเหลืออย่างไม่ลังเลเลยแม้แต่นิดเดียว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าอีกฝ่ายเป็นน้องสาวของเธอ

แต่ฟู่เซิ่งเหนียนไม่คิดแบบนั้น เขาตัดสินว่าเธอเลือดเย็นไร้ความรู้สึกไม่มีทางช่วยเหลือเจี่ยนซือแน่นอน

ดังนั้น เพื่อเจี่ยนซือเขาไม่ลังเลที่จะคุกเข่าอ้อนวอนเธอเลยแม้แต่นิดเดียว

เธอไม่เคยเห็นฟู่เซิ่งเหนียนถ่อมเนื้อถ่อมตัวขนาดนี้มาก่อน

เธอกับฟู่เซิ่งเหนียนถือว่าเป็นเพื่อสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก เธอรักเขามาตั้งสิบปีเต็ม ๆ

เมื่อเห็นว่าเขาทำขนาดนี้เพื่อคนอื่น เธอก็ทั้งโกรธทั้งเกลียดและอิจฉาริษยาจนแทบจะบ้าเลย

จึงบีบบังคับให้ฟู่เซิ่งเหนียนแต่งงานกับเธอในตอนนั้นทันที

เพื่อที่จะช่วยเหลือเจี่ยนซือ ฟู่เซิ่งเหนียนสัญญาที่จะให้เวลากับเธอสองปี

ระยะเวลาสองปี เจี่ยนเหยาคิดอย่างใสซื่อว่ามันเพียงพอที่จะทำให้ฟู่เซิ่งเหนียนหลงรักเธอ

แต่สุดท้ายเธอก็พ่ายแพ้ พ่ายแพ้อย่างยับเยิน

เมื่อคิดถึงตรงนี้ มุมปากที่ซีดขาวของเจี่ยนเหยาก็ยิ้มเยาะเย้ยออกมา

ดวงตาที่สวยดูดีของฟู่เซิ่งเหนียนหมดความอดทน ยื่นปากกาในมือออกไป พลางพูดขึ้นอย่างเฉยชา “เซ็นชื่อเถอะ”

เธอพยักหน้า รับปากกาที่เขายื่นมาให้ เปิดไปหน้าสุดท้าย ก่อนจะเซ็นชื่อของตัวเองลงไป

หลังจากวางปากกาลง เธอก็เงยหน้าขึ้นมองฟู่เซิ่งเหนียน สองตาที่สวยดูดีคู่นั้นของเขายังคงเหมือนกับเมื่อก่อน เปล่งประกายระยิบระยับ เพียงแต่สายตาที่มองเธอมันเยือกเย็นจนทำให้เธอรู้สึกหนาวเหน็บอยู่ภายในใจ

ฟู่เซิ่งเหนียนรับข้อตกลงมา มองลายเซ็นของเจี่ยนเหยา ก่อนจะพูดขึ้น

“อาการป่วยของเจี่ยนซือกำเริบแล้ว...”

เขายังพูดไม่ทันจบ เจี่ยนเหยาก็ขัดจังหวะขึ้นมาอย่างแปลกประหลาดก่อน “เป็นแบบนี้ไปได้ยังไง! จะให้ฉันไปให้ความร่วมมือที่โรงพยาบาลไหม”

ถึงยังไงสองปีก่อน เธอก็เป็นคนบริจาคไขกระดูกเพื่อช่วยชีวิตเจี่ยนซือ

“ไม่ต้อง! หรือว่าคุณอยากจะแสดงละครเหมือนกับเมื่อสองปีก่อนอีกงั้นเหรอ” ฟู่เซิ่งเหนียนปฏิเสธด้วยเสียงดุดัน

”ผมจัดเตรียมหมอที่ดีที่สุดเอาไว้แล้ว แล้วก็หาคนที่เหมาะสมไว้แล้วด้วย ครั้งนี้คุณไม่จำเป็นต้องช่วยอะไรทั้งนั้น เจี่ยนซือเธอบอกว่าคิดถึงคุณแล้ว คุณไปเยี่ยมเธอที่โรงพยาบาลสักหน่อยก็พอ”

ตอนที่พูดถึงเจี่ยนซือ คิ้วที่ขมวดแน่นของเขาก็ค่อย ๆ คลายออกอย่างช้า ๆ ใบหน้าที่เย็นชาเองก็เริ่มมีอุณหภูมิขึ้นมาแล้วเช่นกัน

เจี่ยนเหยารู้สึกเจ็บปวดหัวใจอย่างแสนสาหัส ตอบอืมกลับไปอย่างเรียบเฉย

“วันนี้ค่อนข้างดึกแล้ว ค่อยย้ายออกไปวันพรุ่งนี้ได้ไหม” เธอฝืนยิ้มออกมา คิดว่าฟู่เซิ่งเหนียนจะเห็นแก่ความรู้สึกเก่า ๆ ขึ้นมาบ้าง คิดไม่ถึงว่าเขาจะพูดออกมาอย่างอย่างเด็ดขาดขนาดนี้ “เหล่าหลี่จะไปส่งคุณที่โรงแรม”

นี่จะไล่เธอไปแล้วสินะ

ไม่ให้เธออยู่ต่ออีกแม้แต่คืนเดียวเลยงั้นเหรอ

รอยยิ้มของเธอหยุดชะงักบนใบหน้า เผชิญหน้ากับฟู่เซิ่งเหนียนอยู่สักพัก ลุกขึ้นด้วยใบหน้าที่เย็นชาแล้วจึงเดินจากไป

เธอกลับมาเอาข้าวของสัมภาระที่ยังไม่ทันได้เก็บที่ห้องของตัวเอง เธอถือกล่องลงมาข้างล่าง คนรับใช้เห็นแบบนี้ก็วิ่งตรงเข้ามาช่วย เธอโบกมือ “ไม่ต้อง ฉันไหว”

เหล่าบรรดาคนรับใช้มองหน้ากัน ก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างหมดหนทาง และยืนเรียงแถวมองดูเพื่อส่งเธอออกไป

อยู่ที่นี่มาเป็นระยะเวลาสองปี เจี่ยนเหยายังคงมีความรู้สึกต่อที่นี่อยู่นิดหน่อย ทุกคนที่นี่ นอกจากฟู่เซิ่งเหนียนแล้วทุกคนก็ดีกับเธอเป็นอย่างมาก

เธอรู้สึกอาลัยอาวรณ์ แต่หลังจากที่แต่งงานกับฟู่เซิ่งเหนียน ถูกเขาทำตัวเย็นชาใส่เป็นระยะเวลาสองปีเต็ม ๆ จิตใจของเธอได้รับความเสียหายอย่างแสนสาหัส

ให้มันจบลงแบบนี้แล้วกัน

ถึงเวลาจบสิ้นลงแล้ว!

ถึงแม้ว่าจะเจ็บปวดหัวใจจนแทบจะฉีกขาดออกจากกัน แต่เธอก็กลั้นไม่ให้น้ำตาไหลออกมาแม้แต่หยดเดียว

หลังจากที่ทำเรื่องเข้าพักโรงแรมเสร็จ ก็เป็นเวลากลางดึกแล้ว

เธอไม่ได้นอนตลอดทั้งคืน หลังจากที่ฟ้าสว่างแล้วเธอก็เตรียมเนื้อเตรียมตัว มุ่งตรงไปยังโรงพยาบาลกลาง

เจี่ยนซืออยู่ที่ห้องผู้ป่วยเดี่ยวห้องหนึ่ง มีนางพยาบาลดูแลเป็นพิเศษ มองจากกระจกที่อยู่บนประตูเห็นนางพยาบาลกำลังป้อนอาหารเจี่ยนซือ แต่กินไปได้ไม่กี่คำเจี่ยนซือก็อาเจียนออกมาทั้งหมด ภายในใจของเธอรู้สึกทรมานอย่างบอกไม่ถูก

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

คุณสามีเป็นผู้พิการ

คุณสามีเป็นผู้พิการ

Devocean
4.9

"คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ห้ามใจไม่ได้
1

บทที่ 1 หย่ากันเถอะ

18/12/2024

2

บทที่ 2 เธอไม่คู่ควร

18/12/2024

3

บทที่ 3 หย่าไม่ได้ (ภาค 1)

18/12/2024

4

บทที่ 4 หย่าไม่ได้ (ภาค 2)

18/12/2024

5

บทที่ 5 ถ้าอยากตายก็อย่ามาตายที่นี่

18/12/2024

6

บทที่ 6 ใช้สิทธิ์ของสามี

18/12/2024

7

บทที่ 7 ทะยานขึ้นการค้นหายอดนิยม

18/12/2024

8

บทที่ 8 เธอคือภรรยาของผม (ภาค 1)

18/12/2024

9

บทที่ 9 เธอคือภรรยาของผม (ภาค 2)

18/12/2024

10

บทที่ 10 เขามาแล้ว

18/12/2024

11

บทที่ 11 รักอย่างต้อยต่ำมาสิบปี

18/12/2024

12

บทที่ 12 ระวังสถานภาพของคุณ

18/12/2024

13

บทที่ 13 ไข้สูงกะทันหัน (ภาค 1)

18/12/2024

14

บทที่ 14 ไข้สูงกะทันหัน (ภาค 2)

18/12/2024

15

บทที่ 15 เฝ้าเธอตลอดทั้งคืน

18/12/2024

16

บทที่ 16 ทักษะการแสดงของคุณฟู่โดดเด่นเหนือใคร (ภาค 1)

18/12/2024

17

บทที่ 17 ทักษะการแสดงของคุณฟู่โดดเด่นเหนือใคร (ภาค 2)

18/12/2024

18

บทที่ 18 เขากำลังช่วยเหลือเธอ (ภาค 1)

18/12/2024

19

บทที่ 19 เขากำลังช่วยเหลือเธอ (ภาค 2)

18/12/2024

20

บทที่ 20 ทนได้ไหม ถ้าทนไม่ไหวเรียกฉัน (ภาค 1)

18/12/2024

21

บทที่ 21 ทนได้ไหม ถ้าทนไม่ไหวเรียกฉัน (ภาค 2)

18/12/2024

22

บทที่ 22 จงใจสร้างความลำบากใจ (ภาค 1)

18/12/2024

23

บทที่ 23 จงใจสร้างความลำบากใจ (ภาค 2)

18/12/2024

24

บทที่ 24 คุณฟู่อยู่ที่งานด้วย (ภาค 1)

18/12/2024

25

บทที่ 25 คุณฟู่อยู่ที่งานด้วย (ภาค 2)

18/12/2024

26

บทที่ 26 คุณลองแตะต้องเธอดูสิ (ภาค 1)

18/12/2024

27

บทที่ 27 คุณลองแตะต้องเธอดูสิ (ภาค 2)

18/12/2024

28

บทที่ 28 ไม่ได้ตั้งท้อง (ภาค 1)

18/12/2024

29

บทที่ 29 ไม่ได้ตั้งท้อง (ภาค 2)

18/12/2024

30

บทที่ 30 เขาดึงดันที่จะยุ่งให้ได้ (ภาค 1)

18/12/2024

31

บทที่ 31 เขาดึงดันที่จะยุ่งให้ได้ (ภาค 2)

18/12/2024

32

บทที่ 32 จะได้เห็นดีกัน (ภาค 1)

18/12/2024

33

บทที่ 33 จะได้เห็นดีกัน (ภาค 2)

18/12/2024

34

บทที่ 34 ภรรยาของตัวเองแต่ไม่ยอมดูแลให้ดี (ภาค 1)

18/12/2024

35

บทที่ 35 ภรรยาของตัวเองแต่ไม่ยอมดูแลให้ดี (ภาค 2)

18/12/2024

36

บทที่ 36 ทำเหมือนกับว่าเธอไม่มีตัวตน (ภาค 1)

18/12/2024

37

บทที่ 37 ทำเหมือนกับว่าเธอไม่มีตัวตน (ภาค 2)

18/12/2024

38

บทที่ 38 เขากำลังอธิบาย (ภาค 1)

18/12/2024

39

บทที่ 39 เขากำลังอธิบาย (ภาค 2)

18/12/2024

40

บทที่ 40 โลกของสองเรา (ภาค 1)

18/12/2024