icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

สาปบุตรซาตาน

บทที่ 2 ย่านอันธพาล

จำนวนคำ:2925    |    อัปเดตเมื่อ:22/02/2022

ที

ี้อยู่ด้วย ภาพเหล่าคนไร้บ้านยืนหลบฝนใต้หลังคาตามแนวกำแพง ภาพเหล่าเด็กวัยรุ่นอันธพาลยืนจับกลุ่มสูบบุหรี่กัน ทำให้ทน

ยๆ ไม่นานโจช

นี้ครับ

ักอยู่

ะมาณสี่ชั้น ทางเข้าด้านหน้าแลดูสกปรกเลอะเทอะไปด้วยสีสเปรย์พ่นคำหยาบต่างๆ แต่

ียงเล็กน้อยที่กำลังให้ความสนใจ

ช่ค

ม่ของคุณนี่คงใช้ชีว

ะเออออตอบรับสักเท่าไหร่นัก เพราะรู้ดีว่าหากพูดอะไรไป มีหว

่งนะครับคุณคอน

นเนอร์ก็กดปุ่มล็อคประตูรถอัตโนมัติ ไม่ให้โจชัวออกไป ก่อ

ชัว ผมมีเรื่องสำคัญ

จชัวจ้องมองกลับมา ทำให้ทนายคอนเนอร์ไม่อาจเดาได้เลยว่าชายหนุ่มคิดอะไรอยู่ แ

ุณอาศัยในที่แบบนี้ มันจ

ตั้งนานแล้ว ไม่เห็นจะมีใครมาสนใจ และผ

ะกูลเอิร์ลเก่าที่เพิ่งได้รับมรดกหลายพันล้านปอนด์ของพ่อตัวเอง แต่กลับอยู่ในห้องเช่าซอมซ่อแบบนี้ ค

ณจะให้ผม

็นทนายชื่อดังก็ต้องยิ่งรักษาผลงานไว้ให้คงเดิมและสร้างผลงานให้มากกว่า แต่โจชัวไม่ได้สนใจว่าทนายคอนเนอร์จะเป็นอย

จไปอยู่มั้ยล่ะครับ อย่างน้อยๆ มันก็ยังเหมาะสมกับฐานะ

ขาก็ไม่ชอบความวุ่นวายเท่าไหร่นัก และนี่คือเหตุผลที่เขาตัดสินใจอาศัยอยู่ในย่านนี้โดยไม่คิ

์มากที่หวังดี แต่ผ

ผมได้นะ ทรัพย์สินที่คุณมีอยู่ในตอนนี้สามารถซื้อได้ทุก

บคนพลุกพล

อนข้างเก็บตัว และไม่ค่อยชอบสังคมเท่าไหร่นัก แต่อย่างนั้นก็เถอะ จะให้เขายอมให้โจชัวอยู่ในสถานที่แบบนี้ได้อย่างไรกัน พวกนักข่าวน่ะจมูกไวจะตา

นั้นหรื

เนอร์เองก็กำลังนึกถึงบ้านพักต่างๆ อันเป็นทรัพย์สินของตระกูลโจนส์ว่ามีที่ไหนที่พอจะเหมาะสมกับความต้องการของโจชัวบ้าง ที่นึกออกคร่าวๆ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นบ้านพักต

ไรแล้ว ผมขอต

ก่าหลังใหญ่หลังหนึ่งแว้บเข้ามาในภวังค์จนเขาต้องดีดนิ้ว

จะรู้แล้วว่ามีที่

่ไหน

ไปที่บ้านผมก่อนเถอะครับ

นละแวกเดียวกับบ้านหลักที่พอของเขาเคยอาศัยอยู่ ทนายคอนเนอร์เชื้อเชิญเขาเข้าไปข้างใน เรียกภรรยาของเขาช่วยนำเสื้อผ้ามาให้โจชัวผลัดเปลี่ยนแ

วจ๊าวจนภรรยาของทนายคอนเนอร์ต้องดุเสียงดังถึงได้เงียบไป ต้นเหตุของเสียงเด็กทั้งสองนั้นมาจากการแบ่งขนม

นไม่ยอมแบ่งมาร

ต่มันไม่พอดีต่าง

กัน แม่ให้แกะห่อใหม่ได้ แ

อุ่นของครอบครัวคอนเนอร์จนรู้สึกอิจฉาขึ้นมาเล็กน้อยที่เด็กทั้งสองมีทั้งพ่อและแม่อยู

คะคุณโจนส์ที่

รครับคุณนา

กับคนอื่นก็ว่าได้ แม้มันจะเป็นรอยยิ้มเศร

้ค่ะ ไม่ต้องเรียก

ชัวก็นึกแปลกใจขึ้นมากับสรรพนามที่เด็กๆ ใช้เรียกมาเรีย มันดูน่าเหลือเชื่อไปหน

อลันกับอลิซน่ะครับ พวกแกเป็น

อย ส่งถ้วยกาแฟให้

ของพวกแกทำงานอยู่เมืองอื่น พวกแกเลยมาอยู่กับเราที่นี่ประจำ เร

นั้นหรื

ี่คอยให้ความรักยามไม่ได้อยู่กับพ่อแม่อีก ช่างต่างจากเขาอะไรอย่างนี้นะ นอกจากพ่อจะไม่เคยสนใจไยดีตั้งแต่เขายังไม่ลืมตาแล้ว ครอบครัวฝั่งพ

อนนะคะ คงอีกสักพักกว่าต

ข้านอนเพราะเลยเวลานอนของเด็กๆ มามากแล้ว โจชัวจึงนั่งรอทนายคอนเนอร์ต่อไปตามลำพัง ไม่กี่อึดใจ ชายวัยกล

ปถ่ายของคฤหาสน์ครับ ลองดูสิครับว่าโอเคมั้ย ถ้าคุณช

แล้วจากความเก่าแก่ของมัน หากแต่หาได้ดูซอมซ่อไร้การดูแลแต่อย่างใด จากบรรยากาศร

กสร้างขึ้นตั้งแต่ในศตวรรษที่ 17 ถึงจะเก่าไปหน่อย แต่ก็ยังคงสภาพดีกว่าคฤหาสน์หลังอื่นๆ ของตระกูลท

ยู่ที่

ล้วว่าโจชัวต้องสนใจ เขา

าณเล็กๆ ทางเหนือของ

้อย่างไม่อาจให้คำตอบได้ว่าทำไม ทั้งๆ ที่เขาเองก็ไม่เคยรู้มาก่อนว่าตระกูลโจนส์มีคฤหาสน์นี้ไว้ในครอบครองด้วย ถึงอย่างนั้นเขาก็ตอบ

ับ ผมเลื

ดพ้นข้อกล่าวหาว่าดูแลทายาทคนสุดท้ายของตระกูลโจนส์ได้ไม่ดีเป็นที่เรียบร้อย ก่อน

กๆ ไปเมื่อเดือนก่อนนะครับ ตอนนี้มีเด็กในดูแลราวสิบกว่าคน แต่เดี๋ยวเด็กพวกนั้นก็จ

ไม่มี

างนั้นผมจะได้ติ

นั้นในทันที ปล่อยให้โจชัวนั่งจ้องภาพถ่ายในมือลำพังโดยไม่อาจให

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 โจชัว โจนส์2 บทที่ 2 ย่านอันธพาล3 บทที่ 3 คฤหาสน์เก่าประจำตระกูล4 บทที่ 4 ไม่คุ้นหน้า5 บทที่ 5 ความรู้สึกเมื่อกี้6 บทที่ 6 ได้เวลาปาร์ตี้7 บทที่ 7 ข่าวดี8 บทที่ 8 อยู่ตามลำพัง9 บทที่ 9 อคติเกินไป10 บทที่ 10 เดินสำรวจ11 บทที่ 11 สมุดบันทึกประจำวัน12 บทที่ 12 หาโอกาส13 บทที่ 13 ความสัมพันธ์ของผู้หญิง14 บทที่ 14 ความรู้สึกวูบไหว15 บทที่ 15 สมุดบันทึกเก่า16 บทที่ 16 ไม่อาจควบคุมความรู้สึก17 บทที่ 17 ความยุ่งยากทีจะตามมา18 บทที่ 18 ใครคือฆาตกร19 บทที่ 19 ในห้องนอนเด็ก20 บทที่ 20 ปริศนาของผู้หญิงคนนั้น21 บทที่ 21 เป็นวิธีการที่ดีที่สุด22 บทที่ 22 ไม่ปลอดภัยสำหรับเด็กๆ23 บทที่ 23 เริ่มต้นเล่านิทาน24 บทที่ 24 ไม่อาจปฏิเสธ25 บทที่ 25 ความร้อนรุ่มแผ่ซ่าน26 บทที่ 26 ยังไม่ใช่ตอนนี้27 บทที่ 27 ขโมยจุมพิต28 บทที่ 28 การตัดสินใจ29 บทที่ 29 สัมผัสได้ถึงลมหายใจ30 บทที่ 30 คำสาปกำลังมา31 บทที่ 31 กุญแจฝั่งตะวันตก32 บทที่ 32 ไม่ยอมเป็นฝ่ายพ่ายแพ้33 บทที่ 33 การหลอกล่อ34 บทที่ 34 สวดอ้อนวอนพระเจ้า35 บทที่ 35 สัญชาตญาณ36 บทที่ 36 อุบัติเหตุ37 บทที่ 37 การตายของทนายคอนเนอร์ 38 บทที่ 38 ความจริงที่ซ่อนเร้น39 บทที่ 39 รอยยิ้มครั้งสุดท้าย40 บทที่ 40 เครื่องมือทรมานนักโทษ41 บทที่ 41 สาวกลัทธิซาตาน42 บทที่ 42 สะสางพันธะสัญญา43 บทที่ 43 ผิดแผน44 บทที่ 44 หลุดพ้นบ่วงคำสาป45 บทที่ 45 เพลิงพิโรธ46 บทที่ 46 เริ่มชีวิตใหม่ (จบ)