อนุชายาบรรณาการ(Boy Love)

#

ุณชายเสียเอง เสี่ยวหงถือโถน้ำสำหรับแปรงฟันบ้วนปากเข้ามาปรนนิบัติเป็นรายที่สอง ตามด้วยเสี่ยวชุ่ยที่ถือถาดวางชามรังนกตุ๋นโสมเข้าม

นโสมจากมือชินอ๋องไป “ข้าน้อยกินเองได้ข

ัดค้าน เพียงใช้ผ้าเช็

าวและสาวใช้ในห้องพาก

ปลกใจ...ท่าทางเอาใจใส่เช

่าจะเป็นการชดเช

นสามีปฏิบัติต่อภ

ยย...มันต้องไ

ายพลันมืออ่อนหมดแรงทำช้อ

ผู้มีวรยุทธ จึงรับชามรังนกตุ๋นโสม

ว่าฟูเหรินยังไม่แข็งแรงพ

นอ๋องก็ทำการป้อนร

ารถเอ่ยคัดค้านอะไรได้อีก ได้

เสร็จและบ้วนปา

กินอิ่มแล้วอย่าเพิ่งลงน

รับ” คุณชายพ

หริน เจ้าจำอ

เสี่ยวหงยื่นผ้าเช็ดมือให้ พอท่านอ๋องเช

ายตัวแข็งทื่อ จะด

อยจำอะไรไม่ได้เลย ในหัวของ

าจำเอาไว้ว่า นับแต่นี้ข้าจะดีต่อเจ้าให้มาก!” ชินอ๋องเอ่ยเสียงหน

อจะรู้ว่าข้าน้อยเป็นคนแคว้นเป่ย และยามนี้แคว้นเป่ยก็ได้

“ไ

ยงเฉียบขาดทันควัน มือ

้าอยากได้ทอง ก็จะได้ทอง...เจ้าจะได้ทุกอ

กแรงดึงมือออกจากอุ้งม

่ติดตามฟูเหรินมาแต่แคว้นเป่ย เจ้าคงรู้ว่าฟูเหรินถูกส่งมาแคว้นหนานเ

บขอรับ” จางจง

้านายของเจ้าเข้าใจ และเตรียมตัวเตรียมใจของเขาให้พ

คุณชายรู้สึกเหมือนถูกสาย

ร่างบอบบ

น้าเรียวงามซ

สีน้ำตาลเข้ม กลิ่นฉุนชวนอาเจียน...จ้าวชิงเฟิงพยายามรักษาสีหน้านิ่งๆไว้

อนหายใจเบาๆ พึม

จงเอ่ย “ยานี้ล้ำค่ามากนะขอรับ ท่านอ๋องใ

าดใจ...เพื่ออนุคนหนึ่งถึง

าม ดื่มชามนี้แล้วคุณชายก็ไ

..เช่นนั้นข้าดื่มยา

านอื่นอีกสองชาม ร

มมากมายขนาดนี้...ข

เสี่ยวชุ่ยเสี่ยวหงพ

ไม่ใช่?” คุณช

าค่ะฟูเหริน...แต่เป็นท่านอ๋อ

มองจางจง “ทำไมเจ้าไ

พูดเสียงเบา “ท่านอ๋องอม

ม่ดังนัก แต่ทั้งคุณชายแล

าวแก้มแดงปลั

นคุณชายหน้า

ี่ยนเรื่องสนทนากะทันหัน “ข้าไม่ได้อาบน้

สาวรับคำ “บ่าวจะไปเตร

.เสี่ยวหงก็กลับมารายงานว่า

ห้องอาบน้ำ โดยมีเสี่ยวชุ่ยถือเสื้อผ

้อผ้าแล้วล้างเท้าให้ก่อนจะพยุงคุณชายก้าวลงไปแช่ตัวในอ่าง แล้วใช้ผ้าช่วยถูหลังให้

องสนมหูมารดาของคุณชายตั้งแต่อายุสิบสาม บ่าวรับใช้สนมหูได้เดือนหนึ่งคุณชายก็เกิดมา สนมหู

ผ้าไหมและผ้าเนื้อดีเสร็จ...เสี่ยวชุ่ยก

่านมาเขาถูกจำกัดอาหารจนคุ้นชินกับการได้รับอาหารเพียงหน

____