Say U love me โซ่รักนารา
ฮือ
ม่ต้องบอกใช่ไหมว่าอะไรทำให้ฉันคนนี้ถึงอารมณ์ดีแต่เช้าได้แบบนี้ เหตุผลมันก็มาจากวันเกิดของฉันนั่นแ
ถูกแล้ว นอกจากฉันจะชอบกินเป็นชีวิตจิตใจแล้ว เรื่องมาสายนั้นมันก็เป็นนิสัยติดตัวของฉันเช่นเดียวกัน แต่ไม่ใช่ว่าฉันมาสายจนทำให้เสียการเสียงานหรอกน่ะ ฉันรู้ดีว่าวันไหนฉันควรมาเร็วหรือวันไหนฉันควรที่จะมาสาย อย่างเช่นวั
ึ
ฉันนั่งรวมกลุ่มกันอยู่นั้น ขาที่กำลังก้าวเดินของฉันเมื่อกี้มันก็หยุ
างแบบนี้มาดี
พี่นาร
ทันทีว่าผู้ชายคนนี้ต้องอายุน้อยกว่าฉันอย่างแน่นอน ส่วนหน้าตาน่ะเหรอก็ดีมั้งเพราะตอนนี้สายตาของฉันมันไม่ได้จดจ่ออยู่ที่
านะ ฉันจำได้ว่าโลโก้นั่นมันเป็
้านนี้พอดี เลยนึกขึ้นได้ว่าพี่ชอบ
ทีหลังจากที่ฉันได้ยินว่าสิ่
พี่เ
เกิดพี่ด้วย ถึงมันจะไม่ใช่ของที่มีค
ั้งแรก ก็เห็นได้ว่าหนุ่มน้อยใจดีที่อุตส่าห์ซื้อขนมมาให้ฉันคนนี้เป็นผู้ชายที่หน้าตาดีเอาเรื่องเลยล่ะ
บคุ
มที่จะยื่นมือไปรับถุงขนมที่เขาอุตส่าห์ซื้อมาให้ฉันออกจากมือของเขาด้วย อ่า ใครบอก
พี่ ผมนึกว่าพี่จะรังเกี
พี่ชอบนะที่มีคนซื้
ัวบิดด้วยความเขินอายทันที ดูเหมือนว่าประโยคที่
ไว้วันหลังผมซื้อม
โยคนั้นฉันดวงตาทั้งสองข้างของฉันม
ิงเ
ว้ก่อนดีไหมครับ ผมจะได้ติดต่อพี่
ด้
ารแลกเบอร์กับหนุ่มน้อยคนนั้นทันทีโดยไม่คิดคำนึงถึงเหตุ
มจะทั
ด้
ย ผมชื่อบูมนะครับ พี่ช
อ
จอกัน
ันทีด้วยความตื่นตาตื่นใจทันทีเพื่อดูว่าเขาซื้ออะไรมาให้ฉันบ้าง ดูเหมือนว่ารสนิยมในการเลือกซื้อขนมของหน
่อยคุยกันรู
ากจุดที่เพื่อนฉันนั่งอยู่มากนัก ฉันคาดว่าที่มีหนุ่มน้อยเข้ามาคุยกับฉันเมื่อกี้มันจะอยู่ในสายตาของเพื่อนฉันตลอด เพราะไม่อย่างนั้นพวกเธอค
น้อยๆ หน่อ
ะไ
ี่มือของฉันก็กำลังแกะถุงขนมท
มึงคิดว่าพวกกูไม่เห็นหรือไงว
ล้
นี้ใคร
ี่ย กูไม่รู้เรื่อ
า หนุ่มน้อยที่มึงพึ่งหลอก
นว่าชื
ยิบเอาขนมเข้าปากแล้วเคี้ยวมันด้วยความเอร็ดอร่อย อ
วิศวะปีส
อย่างของผู้ชายคนนั้นมาให้รู้ทันที เพราะในหัวของเพื่อน
นน้องเขาถึงแบกขนมม
จู่ๆ ก
ใจเรื่องอื่นนอกจา
ถามนี้ถามฉันทุกวัน และคำตอบที่ฉันตอบมันไปมั
กหน้าแบบนี้บ่อยๆ ระวังสั
ว คนเขาไม่เอาของ
ตือนมึงแล้
ูรู้แล
ไม่รับไว้มันก็เป็นเรื่องที่เสียมารยาทสิ ที่ฉันก็รับไว้ก็เพื่อไม่ให้มันเป็นการเสียน้ำใจก็แค่นั้นเอง ฉันไม่ได้เห็นแก่กินจริงๆ นะ แล
ใครว่างบ้าง ไปเดินหา
ด้ว่าวันนี้ฉันมีแผนว่าจะไป
ายน่ะว่าจะเข้าไ
มีพี่ชายที่เป็นเจ้าของอู่ซ่อมรถอยู่และเพื่อน
ย ขี้เก
ปฏิเสธเป
รือจะไปนอน
ีกัสมันก็รีบแข
ผัว กะเทยโสดอย่า
อกว่ากูไม่มีผัว กูซุ่มกินเงียบ
จ
ไปกับกูสินะ โอเค
ั่นแหละ เผื่อว่าจะมีใครบางคนสนใจไปกับฉันด้วยก็แค่นั้น แต่ไม่มีใครไป
่รอคำตอบจาก
สเอ่
ไม่อยากไปไหนมาไหนก
ม่ง้อมึ
วเองไว้ว่าฉันจะไม่ไปไหนมาไหนกับอีกัสสองคนอีกเด็ดขาด เพราะไปกับมันสองคนทีไร ฉันซวยตลอด ฉันไม่อยากซวยแบบนั้นอี
าต่
หอม
แห่งหนึ่งน่ะ คงไม่ต้องบอกใช่ไหมว่าฉันมาทำอะไรที่นี่ ฉันก็มาทำตามแผนการที่ฉันวางไว้ตั้งแต่เมื่อคืนนั่นแหละ นั่นคือการตะลอนกินแบบจุๆ ซึ่งตอนนี้ฉันก็ตะลอนกินได้ม
ครื
โทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงยีนขาสั้นที่ฉันสวมอยู่มันก็สั่นขึ้นมาเมื่อมีคนโทรเ
ุดหล่อ โทรมาหาเ
สียงร่าเริง ซึ่งคนที่โทรมาหาฉั
ทำไมเสียง
าดนัดอะ เฮี
ว่าไปออกไปหาอ
ใครเนี่ย ร
ค่จะโทรมาถามว่าจะย
อนโดที่เขาพึ่งยกให้ฉันนี่เอง เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงห
ายของเข้าไปพ
อะไรหรือต้องการให้ช่ว
ทฉันอยู่บ่อยๆ ล่ะก็ ฉันคงยกตำ
ด้
จก็รีบกลับเข้าใจไหม เป็นผู้หญิงไ
วน่า วา
าคงบ่นฉันจนหูชาแน่ แต่ตอนนี้ฉันไม่มีเวลามากพอที่จะมายืนฟังเฮียรบบ่นหรอก เพราะตอนนี้ฉันมีบาง
เวลาของเ
กตที่ตัวเองสวมอยู่ให้เข้าที่เข้าทางแล้วเริ่มอ้าปากเพ
ล
อ
ั่นมันก็ค่อนข้างแรงมาก แรงถึงขั้นทำให้ฉันคนนี้ถึงกับต้องเซไปตามแรงโน้มถ่วงของโลกเลยทีเดียว เฮ้ ฉันกำลังจะล้มหัวคะมำลงไปกระแทกกับพื้น แต่จะทำยังไงดี ถ้าหาก
ม่ โดยการที่ฉันใช้มือข้างหนึ่งยื่นไปยันกับพื้นเพื่อรับแรงกระแทกทั้งหมดของร่างกายแทน โดยที่
ุ
อ
ร้อมกับหัวเข่าของฉันที่กระแทกเข้ากับพื้นปูนเต็มๆ นั่นอีก อ่า ดูเหมือนว่าฉันจะได้แผลนะ แต่พอฉันหันไปเห็นเครปที่อยู่
ที่อย่างน้อยแกก
เป็นไ
ินชนเมื่อกี้แน่ๆ เลย อ่า เป็นผู้ชายสินะ ถึงว่าทำไมถึงได้ชนจนร่างของฉันกระเด็นแบบนั้น แต่ไม่เป็นไร คนเรามันก็ผิดพลาดกันได้
เป็น
ูดกับเขาไปนั้นสายตาของฉันมันยังคงจ้องอยู่ที่เครปเหมือนเดิม เพราะตอนนี้ฉันไม่ได้
hi
ฉันได้ยินเขาคนนั้น
กับ
ม
้นฉุดให้ฉันยืนขึ้นพร้อมกับออกแรงดึงให้ฉันเดินต
่
้ตัวมองม
ปล่า ไม
ู้หญิงแบบนั้นใช่ไหม ใช่สิ เขา
ว สาบานว่าเขาไม่ได้ม
ริ
ัวมากขนาดนี้เขาจะไป
าก็รักต
อะไ
งนี้พอดีด้วยความสนใจ ตอนแรกคู่รักคู่นั้นก็เดินมาด้วยกันในสภาพที่ดูเหมือนจะรักกันดี แต่แล้วจู่ๆ ทั้งคู่ก็มีปากมีเสียงกั
ที่ทะเลาะกันเมื่อกี้กำลังยืนกอดกันกลมแถมยังบอกรักกันราวกับว่าเมื่อกี
งแรกที่ผมออกมานั่งทำอะไรแบบนี้ข้างนอก เพราะผมทำแบบนี้มาหลายปีแล้ว ก็น่าจะเริ่มตั้งแต่ตอนช่วงที่ผมเริ่มหัดแต่งก็น่าจะได้ และสถานที่ที่ผมมัก
ะว่าการได้นั่งมองดูคนเดินผ่านไปมาด้วยสายตาของตัวเองมันทำให้ผมมองเห็นถึงเรื่องราวต่างๆ ที่แตกต่างกันออกไป ร้อยคนก็ร้อยเรื่องร
มสามารถถ่ายทอดมันออกมาเป็นบทเพลงได้ และนี่ก็
นพี่โซ่หร
ลใจสำหรับผม แต่มันก็เป็นที่ที่เสี่ยงสำหรับผมเช่นเดีย
ขาหน้าเหมือนพี
ใบหน้าของตัวเองไว้ทันทีพร้อมกับดึงฮูดขึ้นมาคลุมทับอีกครั้
เรารีบเข้าไปขอลาย
แต่..มันจะง่ายกว่านี้ถ้าคนพวกนั้นไม่เดินตามหลังผมมา จากหนึ่งคนกลายเป็นสองคน จากสองคนเริ่มมีกลายเป็นกลุ่มก
้มันได้
ี่จะรีบเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นกว่าเด
ล
ินชนใครบางคนเข้าอย่างจัง แต่มันไม่ใช่แค่การเดินชนธรรมดาน่ะสิ เพราะตอนนี้เจ้า
ที่อย่างน้อยแกก
ชคร้า
เป็นไ
ผมมาอยู่หรือเปล่า ซึ่งตอนนี้คนพวกนั้นกำลังมองหาผมกันให้วุ่นอยู่ ดูเหมือนว่าคนพวกนั้นจะคาดสายต
เป็น
พร้อมกับโบกมือปฏิเ
hi
ีบหลบหนีจากกลุ่มแฟนคลับอยู่ก็เถอะ แต่ผมก็ไม่ใช่คนที่ใจจืดใจดำพอที่จะทิ้งให้ผู้หญิงคนนี้ตกอยู่ในสภาพนี้คนเดียวหรอกน
พี่โซ่อย
กับ
ผมเลยตัดสินใจเอื้อมมือไปดึงแขนขอ