icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

Deva Or Devil เทวามาร

บทที่ 4 หมู่บ้านกกกลม

จำนวนคำ:3643    |    อัปเดตเมื่อ:11/04/2022

งเกวียนขนสินค้าขนาดกลาง หลังจากที่ต้องกลิ้งตกลงไปเพราะผู้บังคับม้าหยุดม้ากะ

ือจับบังเหียนไว้ข้างหนึ่ง อีก

าหนุ่มนั่นต้อง

ี่กำลังขี่ม้าไกลออกไป "แล้วเจ้าจะหยุดม้าทำไม ไปต่อสิ เดี๋ยวก็ตามไม่ทันกันพอด

วับไปมองผู้โดยสารพ

้ทางเส้นนั้นกัน ถ้าเจ้าจ

แทกเขากับกองไม้ไปมา "อะไรของเจ้า ทางก็มีให้ไป" เมื่อรู้สึกว่าไม่เจ็บเท่าต

แต่ข้าจะ

เยอะ" ซาเรย์เถียงกลับ ชี้ไปทางแยกข้างหน

้ว เจ้าไม่เห็นหญ้าที่

นค่อย ๆ สลายหายไป เผยให้เห็นทัศนียภาพ

นข่าวลือเรื่องปีศาจออกอาละวาด ผู้คนในหมู่บ้านพากันทยอ

ไปพักใหญ่ เพราะไม่มีใครอยากเอาชีวิตเข้าไปเสี่ยงเดินทางไปรับสินค้าในหมู่บ้าน นี่นะข้าล่ะเสียดายเจ้าหนุ่มนั่นน

งจะโกงเงินค่าจ้างข้าใช่ไหม" ซาเ

ช่คนแถวนี้ล่ะสิ" ใบหน้าคล้ำแ

ป็นคนเมือง ลูกผู้รากมากด

ปล้นข้า" ซาเรย์เอ่ยขำขัน ทำท่า

างกายตน ก่อนจะยื่นเหรียญคืนให้พร้อมเอ่ย "ถ้าเจ้าจะไปท

ูลผู้รากมากดีอย่างที่คนขับเกวียนพิเคราะห์ แต่เขาก็ฉลาดพอที่

นา" ว่าพลางยัดเงิน

ไม่รู้ว่าชายหนุ่มตรงหน

ไว้หน่อยไหม เผื่อมีผู้ใดถามหา

ลาเมื่อเห็นว่าตะวันกำลังจะลับขอบฟ้า หากมัวชักช

่มในชุดสีน้ำเงินครามเปลี่ยนใจ แต่เจ้าตัวก็แค่ยกไ

่อย

ังเหียนม้าให้มันค่อย ๆ เดินไปตามทางเข้าผ่านซุ้มประตูเก่าที่สลักตัวอักษรเอ

นเงาราง ๆ ไหวอยู่เบื้องหน้าไกลออกไปไม่มากนัก เมื่อขี่ม้าเข้าใกล้จึงเห็นผู้คนสาละวนอยู่กับการเก็บข้าวของของตนเองพร้อมด้วยคนเฒ่าคนแก่กำลังอุ้มบรรดาลูก ๆ หลาน ๆ ด้ว

ม่ด้วยความสนใจใคร่รู้ ด้วยเพราะน้อยคนนั

ียงหนึ่งก็ดังขึ้นพร้อมกับร่างที่

อยหลุบตามองผู้ที่เรียกต

ครับ" ร่างของเด็กหนุ่มค้อมเอวลงคารวะผู้

นถึงมาที

ร่างเด็กหนุ่มอีกคนก็

ือบตามไม่ทัน" เสียงเหนื่อ

อ่ยด้วยอาการตื่นเต้นบุ้ยใบ้

ยด้วยชุดประจำสำนักเรียนวิคเซสไม่ต่างจากเรส

สำนักเรียนวิคเซ

บรับก่อนเอ่ยถามเสียงเรียบ

ต่ชั้นปีสี่ถึงปีหกจะต้องลงเรียนภาคปฏิบัติของแต่ละสำนักที่ตนเลือกเรียน และการจะลงภาคปฏิ

คลลาครับ" เ

จะนำทางไป นี่ก็ใกล้ค่ำแล้ว" คิเฮย์พยักหน้าร

หมู่บ้านเพื่อถามเรื่องที่เกิด

รับ" เ

กนเข้ามาปราบแล้ว แต่เหตุการณ์ไม่ดีขึ้น ยังม

บ้าง แถมยังเป็นการฝึกวิชาไปในตัวด้วย จริงไหม" ประโยคท้ายมูมิ

นเดินถามข้อม

เรสเอ่ยพร้อมส่งยิ้มให้กับช

สสังเกตเห็นความผิดปกติจึงมองตามสายตาเหล่านั้น จนกระทั่งเห็นบุรุษหนุ่

ความตื่นเต้น เพราะการได้เจอกับคิเฮย์ คานวา

ามเคารพยำเกรงเพียงเพราะเป็นคนของตระกูลคานวาเรส แต่ คิเฮย์ คานวาเรส ได้พิสูจน์แล้ว ว่านอกจากจะมีดีที่นามสก

่าเรื่องราวต่าง ๆ มากมายที่ตนได้ประสบพบเจอไปตลอดทาง

แหงนหน้ามองโคมไฟที่กำลังส่

ิสเดินเข้าไปรับสายบังเหียนจากคิเฮย์ก่อนจะลูบแผงค

ยมือเป็นโต๊ะไม้ทรงสูงสำหรับเก็บเงินของเจ้าของร้าน ถัดไปด้านหลังมองเห็นชั้นที่ใช้วางของตกแต่งตามยุคสมัยพร้อมกับไหสุ

จะดูเก่าซอมซ่อเพราะไม่ม

ุ่มในชุดธรรมดาท่าทางกระตือรือร้นก็รีบวิ่งเข้ามาต

นกลับมาหาบุรุษหนุ่มร่างสูง "เมื่อครู่เด็กรับใช้กล่าวว่

เสียงใสกังวานก็ดังขึ้น ทำให้นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อ

ลับพร้อมค้อมศีรษะคำนับเล็

่นี่" เด็กหนุ่มผู้ถูกเอ่ยถ

บรรดาเพื่อน ๆ ของเขาที่รออยู่ แต่ปรากฏว่าศิษย์พี่เค

ให้ท่านคิเฮย์แล้ว" เรสหันไปเอ่ยกับศ

หญิงสาวร่างบางในชุดเดียวกับเรสและ

้คงต้องขอให้เจ้าช่ว

โถงด้านขวา คิเฮย์เดินตามก่

นุ่มที่รุ่นราวคราวเดียวกับเรสและมูมิสอีกสามคน และเมื่อทุกคนเห็นผู้มาเยื

ลาหันไปกล่าวกับคิเฮย์ ก่อนทิ้งตัวลงนั่งข้างศิษ

ปรดพูดถึงเรื่องเ

หกปีก่อน จู่ ๆ ผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นี่พากันทยอยตาย

กฏ ราวกับว่าคนเหล่านั้นนอนห

บความผิดปกติของร่างกาย"

กล่าว แต่เมื่อทำใจได้ครู่ห

ๆ โดยมิทราบเหตุ ชาวบ้านหลายคนจึงตัดสินใจอพยพออกจากหมู่บ้าน เหลือไว้แต่คน

ค่อนชีวิตจะให้ข้าจากไปแล้วทิ้งคนที

าราบเรียบ "ทุกคนในครอบครัวตายหมด ?

่บ้านกลับตอบเสีย

สั่นเทายามเมื่อนึกถึงตนเองที่ต้องเป็

กเรียนกีดิสและเซเกนต่างพาก

ย่างเหมือนดีขึ้นพักหนึ่งหลังจากที่พวกกีดิสและเซเกนเข้ามาจัดการ เพราะ

ล้าแม้แต่จะหันหน้าคุยกัน" ผู้นำหมู่บ้านเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงสิ้นหวังเข้าไปทุกขณะ "ท้ายที่สุดก็เหลือเพียงลูกสาวสองคนที่ไม่รู้ชะตากรรม และข้าก็ไม่รู้จะช

ัวตรงเต็มความสูงเอ

อร์โร" จากนั้นจึงหันมาหาสตรีด้า

ๆ ลุกขึ้นยืนเคีย

์สำนักเรียนวิคเซ

ว่ามือของศิษย์ชั้นปีหกอย่างเคลลา เรื่องที่ต้อง

น้องก่อนจะหันไปกล่าวกับท่านผู้นำหมู่บ้าน "เพื่อไม่ให้เส

ะซานัวต่างพากันทำหน้าเลิ่กลั่กเอ่ยทวนชื่อเสียงแผ

ีศาจทุกครั้งผู้ควบคุมดูแลจะต้องร่ายข่ายเวทย์คุ้มกันให้กับบรรดาศิษย์ที่ตนพ

้ดูจะเหนือความคาดห

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 ข่าวลือ3 บทที่ 3 ศิลากาฬ4 บทที่ 4 หมู่บ้านกกกลม5 บทที่ 5 ร่องรอย6 บทที่ 6 ปะทะ7 บทที่ 7 พบหน้า8 บทที่ 8 เยียวยารักษา9 บทที่ 9 เขาลมแปร10 บทที่ 10 เทศกาลหวนรำลึก11 บทที่ 11 สุสานร้าง12 บทที่ 12 เทวา-มาร13 บทที่ 13 คัมภีร์อาถรรพ์เวทย์14 บทที่ 14 ต่อรอง15 บทที่ 15 มนตร์(ตรา)มังกร16 บทที่ 16 สาน์สด่วน17 บทที่ 17 มติสภา18 บทที่ 18 ลงทัณฑ์19 บทที่ 19 คู่แค้น20 บทที่ 20 ชอบหรือรัก21 บทที่ 21 คำขอโทษ22 บทที่ 22 ทางเลือก23 บทที่ 23 เซอร์ซีล วูธ24 บทที่ 24 ตามตัว25 บทที่ 25 ผู้ต้องสงสัย26 บทที่ 26 หลบหนี27 บทที่ 27 สัญลักษณ์28 บทที่ 28 เก่าก่อน29 บทที่ 29 จุดเริ่ม30 บทที่ 30 สงคราม31 บทที่ 31 สูญสิ้น32 บทที่ 32 แท้จริง 33 บทที่ 33 เตรียมพร้อม34 บทที่ 34 พิธีกรรม35 บทที่ 35 สามี36 บทที่ 36 เอาอีกได้ไหม37 บทที่ 37 เผยตน38 บทที่ 38 อียาร์39 บทที่ 39 หวนคืน40 บทที่ 40 เผชิญหน้า41 บทที่ 41 พบเจออีกครั้ง42 บทที่ 42 สูญสามานย์43 บทที่ 43 จบเรื่อง44 บทที่ 44 ว่างเปล่า