Deva Or Devil เทวามาร

ะชากประตูเปิดออกด้วยท่าทางเร่งรีบ ใบหน้าที่เปื้อนไปด้ว

ั้นมีรอยยิ้มอันอบอุ่นส่งมาให้เสมอยามเมื่อพบหน้า ต่างจากอีกคนที่มักแฝงเร้นความใ

างเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าไม่กล่าวสิ่งใด ไม่เชื้อเช

อกจากภวังค์นึกคิด จากนั้นจึงค่อย ๆ

พลันสบเข้ากับนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนคู่หนึ่งของใครบางคน

บตัวสร้างความสั่นสะท้านเย็นยะเยือกตั้งแต่ท้ายทอยขึ้นมายังกลางกระหม่อม เ

่ทว่ายามนี้ไม่รู้ว่าเหตุใดคล้ายกับว่าความคิดของนางหยุดลงชั่วขณ

ยปลอบประโลมอย่างที่คนเป็นพ่อมักทำเมื่อยามที่เห็นลูกสาวตัวน้อยสั่นกลัว ถึงแม้ดาเนียจะ

ผู้ที่สามารถช

ว่าความหนาวเย็นที่นางสัมผัสได้จากบุรุษหนุ่มร่างสูงนั

นชุดสีครีมอ่อนเพียงแวบหนึ่งก่อนจะค้อมศีรษะลงเป็นเชิง

้ไปเสียสิ้นเมื่อตรองดูแล้วว่ายามนี้ถือเป็นเวลาที่กำลังล่วงเข้าสู่ยามดึก และคนที่

อย ๆ ในความช่าง

ิได้มีเหตุร้ายอย่างที่เจ้านึกกลัว" ด้วยท่าทีเป็นกันเองอย่

ขอเข้าไปข้าง

มศีรษะลง กล่าวเชิญ "เชิญท่านผู้นำ ขออภัยที่ตัวข้าเสียมารยาท"

ไปที่แปลงปลูกผัก" ซานัวเอ่ยถามขณะกำ

ในหมู่บ้านช่วยกันปลูกดูแลเพื่อนำไปใช้ประกอบอาหารและนำออก

๊ะคนสุดท้าย ยิ้มน้อย

อก ข้ายังมิได้ออกไปแม้เพียงครึ่งก้า

สัยด้วยท่าทีสงบ เขาค่อนข้างแปลกใจในคำตอบนั้น เพราะรอยเท

มื่อกลับออกมาจากครัวดาเนียถือกาน้ำร้อนไว้ในมือข้างหนึ่ง เดินนำม

บมารึ ?" คูลัสรับถ้วยน้ำชาที่ดาเนี

าเนียจึงยังต้องทำงานเพื่อหาเลี้ยงตนเองและผู้เป็นน้องสาว และเพราะที่นี่ผู้ค

ื่อหางานทำ และบ่อยครั้งที่งานของนางจำต้อง

ั้นก็ยังมีคลื่นแห่งความวิตกผสมอยู่เล็กน้อย ซึ่งสิ่

้วยด้วยความระมัดระวัง ก่อนจะถือประคองไปให้ก

ยถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่ทว่าทรงพล

หนุ่ม โคลงศีรษะขมวดคิ้วมุ่นด้วยท่าทีสงสัย แต

ที่ทนรอฟังคำตอบเอ่ยถาม

จะพึ่งนึกได้ นางหมุนตัวพลางเอ่ยขึ้

งนัก น่าจะเรียกว่

เป็นผู้ถาม น้ำเสียงแสดงออ

ิท ฝ่ายนั้นชวนคุยเพลินจนข้าลืม เป็นบุรุษที่ช่างเจรจาเสียจริง" ท้ายประโ

ุรุ

กน้อยตอบซานัว จากนั้นยกการินน้ำชา

ี่สาวข้ากับบุรุษผู้นั้นมิเห็นด้วย เนื่องเพราะไม่เหมาะ บุรุษกับ

่าง รู้สึกมือเท้าชาขึ้นมากะทันหัน คิเฮย์

ห้ดูปกติ แต่ดูเหมือนไม่ได้ผล เพราะน้ำ

กับคนแปลกหน้า

รงเตี๊ยมของคาอ

บอาการไว้ไม่อยู่ เขาลุกพรวดขึ้นจากเ

่นั่นเมื่อครู่ แต่มิมีร่องรอยของ

ก ความหนาวเย็นที่หน้าประตูเทียบไ

?" นางเอ่ยถาม ตวัดสายตาม

ลัสปราม เมื่อจับสังเกตได้ถึง

ตลอดทางที่มาที่นี่" ซานัวเงียบเสียงลงครุ่นคิดถึงระยะเวลาที่เดิน

เอื้อมมือคว้าจับเก้าอี้ข้างกายเมื่อรู้สึกคล้ายจะหน้ามืด ตาของนางเริ่มพร

ขึ้นในทันที รีบปรี่เข้ามาดูอากา

้างแก้ม นางก้มหน้านิ่ง พร่ำคิดว่าหากในตอนนั้นนางแข็งใจปฏิเสธคำห้ามของพี่สาว ดื้อรั้นติดตามไปคงดี แต่เพ

มของเคลลาที่กำลังมุ่งหน้าตรงมา เขาจึงพุ่

างมา เห็นผู

้าก็มิเห็นผู้ใดอีก" นางตอบด้วยท่าทีสงบ เหลือบนัยน์ตามองไปยังตัวบ้

ขึ้นอย่าง

ือไม่นอกจากพวกเจ้า" ซานัวยังคงตั้งคำถ

พวกข้ายังต้องย้ายไปนอนห้องเดียวกัน" ว่าพลางสบตามูมิสเพ

้นแฝงความวิตก เช่นเดียวกับนัยน์ตาที่แฝงความกังว

อ่ยถามพลางก้มหน้ากวาดสายตาไปยังพื้นเบื้องล่างทั่วบริเวณ

ที่ข้ามา แต่ว่า..." นางยกตะเกี

ไปอี

ร่างที่ยืนห่างออกไปไม่ไ

เฟรเด็กสาวในกลุ่มเอ่ย

ุ่งหน้าไปหาคิเฮย์และคูลัสที่กำลั

ดไล่ความมืดรอบกายเผยให้เห็นรอยเท้าสองคู

นียเสร็จ คูลัสที่ตามหลังออกมาจึงเอ่ยขึ้นเมื่อสังเกตเห็นรอยเท้าเ

ขึ้นไปยังเบื้องหน้าเล็กน้อย "หอบูชา" เสียงนั้นเอ่ยอย่างเลื่อ

ื้องหน้าคือที่ใด คิเฮย์จึงก้

ร้อมชูตะเกียงที่รับมาจากคิเฮย์ขึ้นเพื่อสำรวจเส้นทางที่ถูกต้นไม้และใบหญ้ากลืนกินกลบเส้นท

ๆ ทุกครั้งที่ปลายเท้าสัมผัสพื้นหญ้าก่อให้เกิดเสียงย่ำฉ่ำแฉะของน้ำค้

ห้เหล่าบรรดาศิษย์อนุชนแห่งวาดัวหยุดเท

กเรสเอื้อมมืออุดปากเอาไว้ได้ทันท่วงที พร้

มโค้งศิลาสูงกว่าสามเมตรตั้งตระหง่านอยู่ภายใต้เงามืดต้นไม้น้อยใหญ่ท

ดุสั่งบรรดาศิษย์น้องที่ยืนรวมตัวกันอยู่เบื้องหลัง ซึ่งทั้ง

รดาเหล่าศิษย์น้องก่อนการล่าปีศาจ แต่ข่ายเวทย์มีพลังจำกั

งมานานแล้ว"

ยาบรับตะเกียงที่เคลลายื่นส่งให้ พึมพำเสียง

้มโค้งศิลา ความมืดทำให้เขามองเห็นสิ่งใดไม่ชัดนัก ได้ย

ายทุกระยะที่ก้าวผ่านจนกระทั่งมาหยุดยืนอยู่ชั้นบนสุดของลานโล่ง ที่ไม่มีประตู หน้าต่าง หรือ

งซ้ายกลับรู้สึกร้อนวาบขึ้นทันใด ประกายแสงจากแหวนเรืองขึ

เบา เขาไม่ได้นึกประหวั่นหรือวิตกกับปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นเ

ถูกทับถมเป็นกองสูงบ้างเล็กบ้างเรียงรายโดยรอบ มีวัชพืชมากมายขึ้นปกคลุมพร้อมด้วยเถาไม้เลื้อยที่พากันเก

ี่ตั้งตระหง่านอยู่กลางลานสูง และกว่าจะรู้ตัวอีกทีร่างของเขาก็ทะยานสูงขึ้นก่อนจะหยุดล

ึ้นเด่นชัด เขากำมือเข้าหากัน จ้องส

รงหน้า นานชั่วขณะหนึ่งริมฝีปากอวบค่อย ๆ กระตุกยิ้ม ยักคิ้วข้างหนึ่งส่งให้ร่

ะทะกันดังสนั่นอยู่เบื้องหลังร่างสูง คิเฮย์เหลือบหางตา

ัดดาบที่นางสกัดไว้ แล้วใช้หางตาเหลือบมองไปยังชายร