คุณพ่อแสนหวาน [นิยายชุด "คุณพ่อมีรัก" ลำดับที่ 1]

ก่อนนะคะ แล้วจะมาตามค

่สมุทรกลับยืนขวางไว้ไม่ให้ไป แสนรักม

แม่บ้านมาดูแลที่นี่ ผมไม่ไว้ใจให้หนูหวานไปอยู่ที่อื่นกับค

นั้นแหละ แสนรักทำท่าจะปฏิเสธในตอนแรก แต่แล้ว

ล้ว รักอย่ามัวโอ้เอ้ เข้าประ

กรรมการบริหาร

นห้องทำงานของสมุทร เหตุผลก็ตามที่สมุทรพูดนั่นแหละ เธอไม่อยากให้ลูกห่างสายตานักหรอก แ

หน่อยนะคะ รักจะ

งอยู่ด้านหลังโต๊ะทำงานของเธอ แต่แล้วก็ต้อ

งมา

ค

งหนูหวานมา

้เขาอุ้มลูกสาวตัวเองเข้าไปข้างในห้องทำงานของเขาเสียหน่อย เธอจ

ยให้ ทำให้สมุทรต้องขม

านมาแล้วรีบไปตามแม่บ้านม

อก สมุทรรับไปอุ้ม แสนหวานก็ไม่มีท่าทีตื่นกลัวเลย เพียงแค่มองหน้

จะต้องให้ผมบอก

ี๋ยวรัก

อนจะกลับมาพบว่าสมุทรยังอุ้มแสนหวานอยู่ในอ้อมแขนไม่ยอมปล่อย ส่วนแสนหวานก็

ต้องร้องโยเยไม่เลิกแน่ ยกเว้นสมุทรเพียงคนเดียวเท่านั้นที่แสนหวานยินยอมให้อุ้มแต่โดยดี เพราะตอนที่ชายหนุ่มส่งเด็กน้อยให้แม่บ้านอ

น้า โดยไม่รู้เลยว่าไม่ใช่แสนรักเท่านั้นที่กังวล ผู้ชายที่เดินนำหน้าเธอตรงไปยังห้องประชุมนั้นก็ไม่ชิน

ว่าใคร เห็นทีจะกล

เป็นแม่อย่างแสนรักก็ยืนกรานว่าเขาไม่ใช่พ่ออยู่ดี สมุทรคิดว่าเป็นการเสียเวลาเป็นอย่างมากในการตอแยถา

นนี่สำคัญที่สุด แต

ายคนไหนระหว่างที

งั้นหนูหวานก็ต้

ลูกคุณส

ใครได้อีกถ้า

มีแต่ความเงียบงันจากหญิงสาวและการบ

้อยู่แล้ว หยิ่งขนาดนี้ก็ใช้ช

ละหยุดเล่นด้วยเมื่อเดินผ่านโต๊ะทำงานของเลขาฯ สาวหน้าห้องทำงานของตัวเอง ผ่านมาสองสามสัปดาห์

ขภาพหรอก แต่เป็นกำไลข้อมือและกำไลข้อเท้าทองที่

นซื้อให้

รั้นจะถามคนเป็นแม่ก็คงจะไม่ได้คำตอบอีก ดังนั้นเ

้อมือข้อเท้ามาจากใคร รักไ