icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

Lilith นางปีศาจร่ายรัก

บทที่ 5 ร่างที่แท้จริง

จำนวนคำ:1096    |    อัปเดตเมื่อ:17/04/2022

ทก็อย่างนี้ล่ะ ช่างสังเกตสังกา อะไรผิดปกติเพียงเล็กน้อยก็สัมผัสได้แล้ว แล้วเขาดันแป็นคนสำคัญของหมู่บ้านละแวกนี้ด้วย จะถูกจับตามองเป็นพิเศษก็ไม่แปล

หรือไม่ เพราะเขารู้ว่านอกจากจะไม่ได้คำตอบแล้ว รังแต่จะทำให้ตัวเองต้องไปตอบคำถามน่าเบื่ออื่นๆ

ไรได้ทะลุปรุโปร่ง ซึ่งมันเป็นจริงอย่างที่เขาคิดเอาไว้เสียด้วยเมื่อทันทีที่

ีเวลาว่างสัก

งประตูด้านหลังโบสถ์หันกลับมามองบาง

กกว่าสิบนาที ไม่สิ

นัยหนึ่งคือเป็นการล่อหลอกให้ปีศาจเธอนั้นตกหลุมพรางด้วยว่า

รบกวนคุณพ่อฟังคำสารภา

ยๆ ย่างก้าวมายังตู้สารภาพบาป คร

ุดตะเกีย

ู่มืดๆ คืนนี้พระจันทร์ก็สว่

ะเพื่อเป็นการตรวจสอบให้แน่ใจว่ากำลังเผชิญอยู่กับอะไร รู้แล้วล่ะว่าเธอคือปีศา

จะสารภาพอะไ

ียงหัวเราะน้อ

งเดิมค่ะ เรื

นลูกสารภ

รอคะว่าเมื่อวานลู

ลับไปตอนไหนไม่แน่ใจนัก พอจะเมตตา

นนี้คุณพ่อคงต้องเห

เร็จ โดยหารู้ไม่ว่าแอนโธนีได้ลอบสูดหายใจเข้าเต็มปอด ตั้งสติ ก่อนจะใช้ความพยายามเป็นอย่างมากในการทำตัวให้คุ้นชินกับกลิ่นหอมหวานที่นางปีศาจตนนี้ปล่อยออกมา ความวิง

ปรียบของการเป

ที่จะได้รับรู้ตัวตนของคนตรงหน้า ในเมื่อเธอไม่เปิดเผยให้เห็นโ

้ แต่จะมิอาจจำแลงเงาของตัวเองได้ คืนนี้พระจันทร์ส่องสว่างใช

ักอันเป็นอดีตว่าเลวทรามต่ำช้าเพียงใด ขณะเดียวกันก็ขยับร่างกายทีละน้อยออกจากต

รอะไรนา

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 ภรรยาคนแรก3 บทที่ 3 ขอสารภาพบาป4 บทที่ 4 เจอปีศาจ5 บทที่ 5 ร่างที่แท้จริง6 บทที่ 6 ความปรารถนาจากปีศาจ7 บทที่ 7 สัญชาตญาณ8 บทที่ 8 นักล่าปีศาจ9 บทที่ 9 เรียกฉันว่าแอนโธนี10 บทที่ 10 ได้น้ำเชื้อ11 บทที่ 11 น้ำเชื้อจากชายผู้บริสุทธิ์12 บทที่ 12 หวาดเกรงมนุษย์13 บทที่ 13 ปีศาจร่ายรัก 114 บทที่ 14 ปีศาจร่ายรัก 215 บทที่ 15 ปีศาจร่ายรัก 316 บทที่ 16 หมดความอดทน17 บทที่ 17 หักหลังพระเจ้า18 บทที่ 18 ถูกทูตสวรรค์ไล่ตาม19 บทที่ 19 ฉันชื่อเอวา20 บทที่ 20 เป็นของลิลิธ21 บทที่ 21 สัญลักษณ์22 บทที่ 22 สาวกซาตาน23 บทที่ 23 บาทหลวงแอนโธนี24 บทที่ 24 การรอคอยสิ้นสุดลง25 บทที่ 25 ร่วมหอลงโลง26 บทที่ 26 ความรักครั้งใหม่27 บทที่ 27 มนุษย์ที่ไม่มีวันแก่28 บทที่ 28 การกลับมาของลูซิเฟอร์29 บทที่ 29 บทส่งท้าย