ลู่เมิ่งหลิง เทพธิดาแห่งฝัน

นป่าศักดิ์สิทธิ์ ทำไมจึงไม่เลือกที่สวนสวรรค์

เรื่องนี้ออกมากันเล่า/ในเมื่อเจ้ารู้ว่าข

ทำไมถึงเป็นหลานสาวขอ

ป็นนางจะเป็นผู้ใดได้กัน/เด็กน้อยผู้ถือครองชะต

ดใหม่อีกครั้ง"ซือเฟยเทียนพูดขึ้น เพียงหวังไว้ในใจว่าสัตว์ที่

วัน/อีก

ว่างนี้ข้าจะให้นางซึมซับพลังของสั

ให้นางเช่นนี้/สัตว์อสูรที่เจ้าว่าคืออะไร เหตุใดมีนจึงยอมเสีย

ุขัยของมันใกล้หมดสิ้น มันบอกว่าหลานสาวของข้าคือเทพธิดาแห่

เดิมของตน เพราะฉะนั้นเจ้าสามารถเชื่อมันได้/จงเชื่อมันเถอะ หมาป่าเหมันต์วายุ สัตว์พา

อท่านเกิดใหม่แล้ว ท่านจะยังจำ

กลับมาเกิด/ไม่ ข้าตายแล้วเกิดใหม่จากจิตวิญญาณ ไม่มีทางที่จะจำเรื่องราวในอดีตได้ เฉกเช่นเดียวกับเทพ

อีกสองวันข้าจะพาอาเมิ่งมาที่นี่ หวังว่าเมื่อถึงยามนั้นท่านจะพร้อมสำหรั

้กลับไม่เจอแม้แต่ล่องลอยใดๆ เหลืออยู่เลย ทิ้งไว้เพียงสินเดิมของมันที่เป็นต้นพลังบำเพ็ญทั้ง

ไว้ให้นางเอง"เทพหนุ่มมองดูสินเดิมนั้น ก่อนจะปรา

ลับมาแล้ว"ซือเฟยเทียน

านกลับมาแล้

่งน้อย มาเถอะลุกขึ้นมากินผลไม้พวกนี้

แต่ก็พยายามที่จะลืมตามองสินเดิมตรงหน้าให้ชัดที่สุด ถึงจะไม่รู้ว่าสินเด

่เจ้าต้องทำในตอนนี้มีเพียงกินให้อิ่มแล้วดูดซับสินเดิมนี้ซะ เมื่อเจ้าดูดซับสินเดิมน

าคะ"ลู่เมิ่งหลิงเอ่ยถามผู้เป็นลุงเพื่อความแน่ใจ ไม่ใช่เพราะความกลัวแต่เพราะกังวล

ดิมนี้ไม่สำเร็จ ลุงก็จะพาเจ้าฝึกจนสำเร็จจนได้"ซือ

ีกทั้งมันยินดียกพลังบำเพ็ญทั้งหมดนี้ให้ข้าจริงงั้นเหรอ

สัตว์อสูรไม่ยินยอม ย่อมไม่อาจนำสินเดิมออกได้อยู่แล้ว แต่ต่

ประหนึ่งว่าเข้าใจ แต่ความจริ

กหน้ามาเข้า

ปี่ยมล้น อีกทั้งเป็นสินเดิมที่ข้าไม่เคยเห็นมาก่อนแม้ใ

อยรีบเข้าเถอะ หากเจ้ายังมัวแต่ถ่วงเวลาอยู่เช่นนี้ ต่อให

ท่าน

ลุงไม่มีเล่ห์เหลี่ยมไหนเลยจะเลี้ยงมารดาเจ้ามาได้"

นั้นทันที การดูดซับพลังบำเพ็ญจากสินเดิมของสัตว์อสูรนั้นอย่างมากสุดก็ใช้เวลาถึงเจ็ดวัน หรือหากเร็วหน่อยก็สามวัน แต่ลู่เมิ่งหล

ุ แม้ในใจของผู้เป็นลุงนั้นจะไม่ยังไม่อยากให้หลานสาวของตนที่อายุเพียงเท่านี้ดูดซับพลังจากสินเดิมเท่าใดนัก แต่เขาเอ

ีใจเป็นอย่างมาก ท่ามกลางป่าเงียบสงบและเสียงร้องอย่างดีใจของลู่เมิ่งหลิง เทพหนุ่มผู้เป็นลุงกลับกำลัง

.

ท่านลุงเจ้า

กลุงงั้นหรือ"เสียงเรียกของหลานสาวดึงส

ต่ท่านก็ไม่ตอบข้าเลย"เด็กน้อยตอบผู

ล้ว งั้นลุงจะพาเจ้าเข้าป่าเพื่อไปหาสัตว์ที่เหมาะกั

ว่าเหมาะกับอาเมิ่งคือสัตว์อะไรหรือเจ้าคะ

แต่ต่อให้เจ้าไม่อาจผูกพันธะกับมันได้ อย่างมากก็แค่รออีกหน่อยเ

ี้พวกมันพร้อมจะถือกำเนิดอย่างสมบูรณ์แต่อย่างใด ความเงียบสงบภายในป่ายามนี้มีมากเกินไปจนกลายเป็นความน่ากลัว สายลมพัดอย่างแผ่วเบาไล้เลียไปต

ิงถามผู้เป็นลุงของตน เพราะถึงแม้ตนจะธิดาเทพเหมันต์แต่ไหนเลยจะทน

ิ่งหน

กลายเป็นน้ำแข็งอีกด้วย"คำพูดของลู่เมิ่งหลิงท

มออกมาให้ดีหรือไม่"ซือเฟยเทียนถา

นทางกันเถอะเจ้าค่ะท่านลุง ห

งจะรีบพาเจ้าไปยังใจกลา

เมิ่งหลิ

ำลังหลอมรวมเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์ รอบข้างจากที่เต็มไปด้วยน้ำแข็งปร

เด็กน้อยว่า พลางใช้นิ้วเล็กๆ ขอ

ฆากำลังจะ

คือสิ่งใดกัน

จ้าเข้าไปใกล้กว่านี้อาจได้รับพลังสะท้อนกลับจากพยัคฆ์เมฆาได้"ซื

ี่ยมไปด้วยพลังยามนี้กลับหลับลงภายในอ้อมแขนของผู้เป็นลุง เพราะความเหนื่อยล้าจากการเดินทางบวกกับการที่ตนพึ่งดูดซับพลังบำเพ็ญจากสินเดิมของหม

ตว์ขนาดใหญ่ก็ได้ดังขึ้น เสียงนั้นทำให้สอง

เสียงเม

เข้าไปมามันก่อนที่ผู้อื่นมาที่นี่ เร่งมือก่อนที่จะ

บคำ ก่อนจะเดินเข้าไปหาล

กับดวงตาของพยัคฆ์เมฆา สองสายตาไม่อาจละจากกันได้ เหมือนกับว่ามีความรู้

พยัคฆ์เมฆาตรงหน้า แน่นอนว่าพยัคฆ์เมฆานั้นในยามนี้ไม่อาจเอื้อน

ือของเจ้าลงบน

อ

ตัวตายได้อีก"ว่าจบก็ปรากฏแสงสีทองออกมาจาก