อสุรเริงไฟ (หัวใจศิลา)

พยาบาลแ

านชานเมืองแบบนี้หล่อนได้ขับรถเที่ยวหาโรงพยาบาลเอกชนสักแห่งที่ดูดีสักหน่อยจ

เลือดยังไหล

าดขึ้นสูง ไปสู่ทางจอดตรงประตู

หน้า ทำไมต้องไปจ

็ระวั

ก็มีเสียงกระแทกโครมตามติดมา พร้อมกับเสียงโวยวายของหล่อนลั่นรถ จนเพื่อนหนุ่มเอา

นหันนะ เขาผิ

ให้ดีก็แล้วกัน จะต้

ะที่นั่งข้างๆ คนขับยืดคอขึ้นมา

ยวนะ...เอาไอ้กระป๋องบาดทะยักคัน

ขา

ดู พร้อมกับเตียงคนป่วยที่ถูกเข็นผ่านประตูกระจก ที่เปิดเลื่อนโดยร

องธันวา แขนข้างที่มือเจ็บพันเอาไว้ด้วยผ้าสีขาวหนาแ

ลยนะ...คนเจ็บมาก็เข็นเข้าไป...นายทำหน้าสวยๆ หน่อยน

อนเห็นคนเข้าไปรุมล้อมรถใหม่เอี่ยมสีเขียวคันนั้น แล้วเมื่อประตูตอนหลังเปิดออก หล่อนก็เห็นว่ามีการหามหัวหามท้ายผู้หญิงคนหนึ่งออก

มารับรถคันโน้น...เป็นอะไรน้อ...หน้าซีดจนเ

งข้าง เขามีคำตอบแก้ข้อข้อง

ลือด

น แล้วมินตาก็ทำให้เขาหน้าม

เลือด...เป็นยังไ

นมา ดวงตาสีเข้มนั่นลุกวาวขึ้น เหมือนไม่พอใจ ทำให้ธันวาส่งยิ้มแห้งๆ ไปให้ กระชากมินตาเข้ามาใกล้ตัว โดยลืมไปว่ามือที่ใ

ลูกกะตาไอ้หมอนั่นไหม...ม

ดเบื้องหน้าหล่อนโดยไม่พูดจาอะไรสักคำ แต่ดวงตาของเขาเหลือร้ายนัก มันเหมือนเขามีกองไฟอยู่ในดวงตาแผดเผ

มเสี

ายตาเหลือเกิน มินตายกมือลูบคางอีกมือกอดเอาไว้ใต้อก อันเป็นท่าที่หล่อ

ๆ แต่ที่ไห

วลานึกอะไรที่มันช่างนึกไม

นวขากรรไกรกว้างแข็งแรง เหมือนรูปปั้นสมบูรณ์แบบเหลือเกิน..

...ผมจะเรียกบริษัทป

ไรก

แตก กันชนบุบเชียวหรือ ไหน...เป็น

ับ เมื่อศีรษะโขกเข้ากับอะไรอย่างหนึ่งแข็งๆ หล่อนไม่ได้ร้อง แต่ได้ยินเส

ย่างหนักกับการที่ได้เห็นเพื่อนหญิงของเขาจับแขนผู้ชายแปลกห

่ส่งเสียงค

ตัวยุ่ง เริ่

ล่า ขอโทษนะ ฉั

่นั้นทำให้หล่อนตัวสั่นได้อย่างประหลาด หล่อนค่อยๆ ถอยจนติดตัวถังรถของตัวเองแล้วก็เล

อโทษแ

ไปในค่าเรียก

กไป ประตูกระจกนั่นเลื่อนเปิดรับเ

กหรอกย่ะ ฉันจะไม่จ่ายสักสลึง ฉันไม่ได้ผิด...” แล้วหล่อนก็ยิ้มหวานเจี๊ยบให้กับเจ้าหน้าที่ของโ

คำ...หล่อนไล่ธ

เดี๋ยวฉันจะตามเข้าไป...เอารถไปจอดข้างล่างก่อน ไ

ปหยุดยืนรีๆ รอๆ อยู่หน้าห้องฉุกเฉินตามคำบอกของนางพยาบาลที่ออกมาต้อนรับเมื่อมองเห็นมือโชกเลือดของเขา แต่เขาก็ยังเข้าไปใน

จจะแท้ง...แล้วเขาก็หันกลับ...เกือบจะชนกับบุรุษหนุ่

นั้น พอดีกันมินตาขึ้นมาจากช

ธันว

ก้าวผ่านเข้าไปในห้อง มีมินตาทำท่าเหมือนจะตามเข้า

ากค่ะ เชิญนั่ง