icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

คนใจร้ายน่ารักที่สุด

บทที่ 4 ไม่ต้องมาดูแล

จำนวนคำ:1049    |    อัปเดตเมื่อ:08/05/2022

ต์เคยเล่าให้ฟังว่าเป็นมรดกตกทอดมาจากพ่อของเ

จากชลบุรีหรอก แต่ที่ฉันถามคือคุณ

เดิมเลย อา...คิมหันต์โคตรจะคิดถึงเธอแม้กระทั่งน้

คุณก็รู้นี่ว่าผมเป็นพวกชอบจ

ี้ คนฟังเข้

วิตเขาได้ ลืมไปว่าเธอเป็นคนที่อยู่ในสปอร์ตไลต์ แล้วยังจะหิวแสง อยากมีชื่อเสียงเพื่อเร

นคลับผู้ชายตามไปถึงร้านกาแฟที่เธอหอบโน้ตบุ๊กไปทำงานประจำ จนเขาต้องเต้นผาง จะเอาเรื่องไอ้สตอล์กเกอร์นั่นให้ได้ ถ

อันดาเข้าเรื่อ

่ะสิ” คิมหันต

? ดูแ

แลได้ยังไง” ว่าพลางเหลือบมอ

แท้เป็นเพราะเจ้าตัวเล็ก คงจะรู้เร

แล มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ”

่เกี่ยวได้ยังไง อะไรที่เป็นเรื่อง

ะคุณ

ลูกในท้องก็ไม่ใช่ลูกผมด้วย” เปิดเผยความ

่อ้าปากค้าง เข้าใจความหมา

ี่นี่เพราะคิดว่า

ากเรื่องที่เคยเอ่ยไว้ข้างต้นแล้ว มีความป๋าหมากอีกอย่างที่ขึ้นชื่อ อย่าผวนนะ ไม่งั้น

องฉัน ที่รู้ๆ ไม่ได้ท้อ

มรับง่ายๆ หรอกว่าเขาเป็นพ่อของลูกในท้อง เอาเถอะ เขาจะยอมลดอีโก้ลงสักหน

ณไปเปิดประตูสิ” เสียงอ่อนเสียงหวานขึ้นมาทันตา หน้าก็ชะโงกหน้าไ

าออกจากรถ แล้

มาทางไหน กลับไปทางนั้น!” สีหน้าโ

อมา เขาไม่เคยเห็นเธอโกรธเลยสักครั้ง งอนก็ไม่มี เธอเป็นคนอ

าจะมาดูแลคุณกับลูก จะใ

ต้องมาดูแล คุณไ

คุณ” แทรกขึ้นมาทั้ง

รี้ยวมากขึ้นไปอีก “

ยเป

ไม่ได้เ

จะมาเป็น

คำไม่ตกฟาก!” หญิ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ชอบการผูกมัด2 บทที่ 2 ตามหาอันดา3 บทที่ 3 แบบนี้ไม่เอาหรอก4 บทที่ 4 ไม่ต้องมาดูแล5 บทที่ 5 เป็นสายเปย์6 บทที่ 6 มือที่สาม7 บทที่ 7 มั่นหน้ามั่นโหนกสิบกะโหลกห้ากะลา 18 บทที่ 8 มั่นหน้ามั่นโหนกสิบกะโหลกห้ากะลา 29 บทที่ 9 เหมือนที่เคยผ่านมา10 บทที่ 10 ไม่ได้อยากจะได้เงิน11 บทที่ 11 เพราะความใจอ่อน12 บทที่ 12 เตือนแล้วนะ13 บทที่ 13 อุณหภูมิร่างกายที่สูงกว่าปกติ14 บทที่ 14 ทำให้คุณลำบาก15 บทที่ 15 ถึงจุดสุดยอดทางการได้ยิน16 บทที่ 16 ความเสน่หา17 บทที่ 17 ให้คุณเป็นฝ่ายกระทำ18 บทที่ 18 คุณอยู่บนได้ไหม19 บทที่ 19 อายรูปร่างตัวเอง20 บทที่ 20 คนชอบความโรแมนติก21 บทที่ 21 ไม่ยอมแสดงความอ่อนแอ22 บทที่ 22 ไม่สนในฐานะ23 บทที่ 23 เข้ามาในชีวิต24 บทที่ 24 เข้าใจคุณผิดมาตลอด25 บทที่ 25 มาเริ่มต้นกันใหม่26 บทที่ 26 ยอมศิโรราบ27 บทที่ 27 ท่านผู้นำของผม (จบ)