RULE SET : กฎของรามสูร

นยังไงล่ะ และตอนนี้ดูเหมือนว่าจะมีแค่ฉันเพียงคนเดียวที่มาถึงห้องซ้อมก่อนใครเขา เพราะพี่พฤกษ์ได้ส่งข้อความมาบอกว่าเขากับพี่ครามติดธุระอาจจะมาช้าห

ตอนนี้ก็เพราะว่าฉันขี้เกียจที่จะต่อกรกับผู้ชายคนนั้นอีกยังไงล่ะ ฉันรู้ว่าเขายังวนเวียนอยู่แถวคอนโดฉันอยู่แน่ๆ ถ้าเกิดกลั

นก็มาหยุดอยู่ที่หน้าห้องซ้อมที่อยู่บริเวณชั้นสองของผับเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ฉันยืนลังเลอยู่ที่หน้าห้องซ้อมสัก

ก๊อ

นั้นอยู่ ฉันเลยเคาะประตูก่อนที่จะเข้าไปเพราะกลัวว่าฉันอาจจะเข้าไปขัดจังหวะอะไรเข้าอีก แต่หลังจากท

กับที่นี่แล้วเลยรู้ว่าสวิตช์ไฟอยู่ตรงไหนของห้อง ฉันเลยเดินไปเปิดไฟและทันทีที่แสงสว่างเกิดขึ้นมาในห้

ทำไมแกต้องรู้

นะพี่รามเขาเป็นเจ้าของผับแห่งนี้เขาจะอยู่ที่ไหนหรือทำอะไรมันก็เป็นสิทธิ์ของเขา แต่ไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงรู้ส

้อไปแล้

่ฉันตัดสินใจไปนั่งที่นั่งเป็นเพราะว่าเก้าอี้ตัวอื่นมันสูงเกินไปมันเลยลำบากที่ฉันต้องไปปีนขึ้นเ

ผล่มาเลย และเนื่องจากวันนี้ฉันพึ่งเรียนเสร็จมาและเจอเข้ากับเรื่องที่น่าปวดหัวเข้าให้เลย ทำให้ฉันที่นั่งฟังเพลงอยู่ค่อยๆ เคลิ

สูร

บของตัวเอง ก่อนหน้านี้ผมก็นั่งทำธุระกับเพื่อนอยู่ที่มหาลัย แต่อยากเรียกว่านั่งทำงานเลย ผมนั่งหลับซะมากกว่า แต่มันนอนไม่ค่อยสบายผมเลยแอบหนีอ

ดีครั

ง่วงงุน พร้อมกับถอดหมวกและเสื้อฮูดที่ผมชอบสวมส่งไปให้ลูกน้องที่ยืนรอรับของจากผมอยู่ก่อนแล้ว ถามว่าทำไมผมถึงชอบใส่เสื้

มองมาที่ผมมากกว่า ผมเลยต้องสวมเสื้อผ้าที่ปกปิดใบหน้าของตัวเองไว้แบบนี้เพื่อเ

กห้องหนึ่งนอกจากห้องนอน มันสงบดีเวลาที่ไม่มีพวกเพื่อนบ้ามันอยู่แ

ห

ละในห้องซ้อมที่ผมคิดว่าผมเป็นคนเดียวที่อยู่ที่นี่กลับไม่เป็นอย่างที่ผมคิด แต่มีอีกคนที่

รนะ อ่อ ชื่อแอรีสเพราะผมเห็นไอ้ครามมันบ่นถึงบ่อยๆ ตอนนี้ยัยนี่กำลังนั่งหลับอยู่บ

งหลับลึกซะขนาดนั้น เห็นแบบนี้แล้วรู้สึกอิจฉาชะมัดที่ได้นอน ผมก็ง่วงแต่ไม่มีที่นอนเพราะที่

างแ

้ แต่ซวยที่ผมเป็นคนตัวยาวที่สำหรับผมนอนมันเลยไม่พอ พอเอนตัวลงนอนได้หัวมันก็ติด ผมเลยตัดสินใจใช้หัวของผมไปนอนเกยที่ตั

ยทำให้ผมหลับภายในเวลาอันรวดเร็ว ผมชอบหมอน

ีส

้สึกตัวขึ้นมาหลังจากที่เผลอหลับไปตั้งแต่ตอนไหน เหมื

ให้

นานเหมือนกัน กว่าจะมองอะไรได้ชัด มันก็กินเวลาไปหลายนาที แต่ตอนนี้ทำไมฉันถึงได้รู้สึก

ของฉันก็เบิกกว้างขึ้นมาด้วยความตกใจเพราะไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องอะไรแบบนี้กับตัวเองเข้าใ

กินก็คงมาจากเขาคนนี้ แต่พี่รามเขามานอนตรงนี้ตั้งแต่ตอนไหนกัน ตอนที่ฉันเข้ามาฉันไม่เห็นใครอยู

สนิทดูเหมือนว่าเขาจะไม่ตื่นขึ้นมาเร็วๆ นี้แน่ ใบหน้าของพี่รามตอนนี้โผล่มาให้เห็นแค่ครึ่งหน้าส่วนอีกครั้งหน้าของเขามันกำลังซุกอยู่ที่ตักของฉัน โดยพี่รามได้หันหน้าเข้าหาตัวฉัน แต่เนื่องจากวัน

าเปล่งเสียงออกมาเพราะกลัวว่าเสียงของฉันจะทำให้คนคนนี้ตื่นขึ้นมา พี่พฤกษ์เตือนฉันไว้แล้วว่าห้ามทำอะไรขัดใจพี่ราม ฉ

อ

ือ

คาญเขาถึงได้ซุกใบหน้าเข้าที่หน้าท้องของฉันจนแทบจะหล่อหลอมเข้ากับส่วนตรงนั้นของฉันได้อยู่แล้ว มือของพี่รามกอดเอวของฉันไว้ราวกับว่าฉันตอนนี้กลายเป็นหมอนข้างของเขา

อ

มาด้วยความตกใจเมื่อจู่ๆ ฉันก็รู้สึกเจ็บจี๊ดขึ้นมาตรงหน้าท้อง พอก้มลงไปมองปรากฏว่าริมฝีปากของพี่รามกำลังขบเม้มเนื้อหนังของฉันอยู่ แค่ขบเม้มมันยังน้อยไ

ล

เขาเลียหน้าท้องเมื่อกี้เลยทำให้ฉันเผลอผลักพี่รามไปด้วยแรงที่ค่อน

ย อะไ

ี่รามก่อนที่เจ้าของเสียงนั่นจะค่อยๆ ลุกขึ้นจากพื้นแล้วตวั

าอะไร

กี้ เมื่อกี้เขาเห็นฉันเป็นของกินหรือไงถึงได้ทั้งกัดแ

ละ ทำบ

ได้ยินคำถามของฉันเขาก็นิ่งไปราวกับว่าเขากำลังใช้ความคิดอะไรบางอย่างอยู่ สงสัยคงจำ

่งที่น

าทำอะไรลงไปแต่คำพูดที่ไม่บ่งบอกถึงความสำนึกผิดของเขาทำให้ฉันทำหน้าเหวอไปทันทีเพร

ๆ สิ ไม่ใช่มาน

เสียงที่บ่งบอกถ

้เก

ส่ใจที่จะพูดมากนัก และฉันบอกไว้ก่อนเลยว่าค

อยู่ที่นี่มั

ทำงานได้แค่วันเดียวละก็ฉันลาออกไปแล้ว เขาคิดว่าเขาเป็นเจ้าของที่นี่แล้วจะทำอะไรทุกอย่างได้อย่างนั้นเหร

ก

ห้องซ้อมก็ถูกเปิดเข้ามาพร้อมกับร่างขอ

่สองคนนี้กำลังทำอะไรกันอยู่ทำไมบ

้น ฉันเลยละสายตาไปจากพี่รามแล้วหันไปทักท

ขึ้นอย่าง

ยวกันกับที่พี่รามนั่งอยู่นั่นแหละ ตรงนั้นมีกระเป๋าฉันวางอยู่ฉันเลยต้องจำใจเ

ค่ะ ไม

ป็นเรื่องของฉันกับพี่รามถ้าให้พวกพี่คนอื่นๆ รู้เรื่องด้วย มันได้กลายเป็นเรื่องใ

รขึ้นวะไ

ำตอบที่เขาได้คือเสียงหาวของพี่รามนั่นเอง ผู้ชายคนนี้ส

นลืมเอาป

พี่รามหันไปจ้องพี่ครามทันทีด้วยสายตา

่นไม่เห็นต้องมอง

ทำไมแอรีสถึงได้ทำหน้าบึ้งแบบนั้น นี่

ด่าผู้ชายคนนั

เปล

ทันทีด้วยความหงุดหงิดที่เขากล้าปฏิเสธหน้าตายแบบนั้น เฮอะ กล้าพูดว่าไม่ได้รังแกฉัน เมื่อกี้เขาทั้งโยนควา

น้าแบบนั้น กูบอกมึงแล้วไห

ยสักนิด พี่พฤกษ์อย่างยัดเหยียดพี

ี่พฤกษ์ รีสไม

หน้าพี่เขาเต็ม มันเป็นการเอาคืนจากฉันเล็กๆ น้อยๆ แค่นี้มันก็

้วนั่นท้องไปโดนอะไรท

ี่โผล่พ้นเสื้อครอบออกมาปรากฏว่าหน้าท้องของฉันตอนนี้มันมีรอยกัดโผล่ขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดและข้างๆ รอยกัดนั้นก็มีรอย

ดนหมามันกั

ยาะเย้ยเขา และมันก็ได้ผลเพราะฉันเห็นว่าใบหน้าที่ไร้อารมณ์ของพี่รามตอนนี้นั้นคิ้วของเขากำลังกระตุกขึ้นมา

กจริงๆ นะเนี้ย หมาที่ไหน

หมาตัวนี้มันคงมึนๆ งงๆ

็ยังคงแซะพี่รามอยู่ดีนั่นแหละ คอยดูว่าคนอย่างเขาจะทนได้สักกี่น้ำ คนบ้าอำนาจ

เจ็บไ

ดเบาๆ ถ้ากัดแรงกว่านี้รี

ขาคงหงุดหงิดอยู่ไม่น้อยที่โดนฉันแซะไปแบบนั้น แ

าต่

เลยทำให้ฉันไม่ได้เห็นอะไรที่อุจาดตาจากพี่รามและผู้หญิงของเขา เพราะพี่รามหงุดหงิดใส่ทุกคนเลยทำให้ผู้หญิงที่ลูกน้องเขาหามาให้กลัวจนหนีกระเจิงไปหมดยังไงละ

วลาที่ฉันต้องกลับคอนโดสักที วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้

ม

้นเป็นใครถึงได้กล้ามากระชากฉันแบบนี้ ดวงตาของฉันหรี่ลงทันทีด้วยความสงสัยว่าคนคนนี้มากระชากฉันทำไม คนคนนั้นที่ว่าก็คือพี่รามนั่นแหละ ตอน

อะไรหรื

ทีเพราะเขาเอาแต่จ้องฉันมาแบบนั้นแถมมือของเขายังคงจับ

อด่

แล้วนั่งทำหน้าโหดมาทั้งวัน เฮ้อ ที่แท้เขาก็หงุดหงิดเรื่องที่ฉั

่าพี่ แล้

้งๆ ที่มี

าก รีสไม่ได้อวดดีเลยสักนิด คนเป็นพี่ต้องคิดไ

นตัวเผื่อเขาจะคิดได้บ้างว่า

ใจกัดสักหน่อย ไม่เ

ลยอย่างนั้นเหรอ ให้ตายสิ นี่ฉันคิดอะไรของฉันเนี้ย พี่รามไม่มีทางที่เขาจะมากัดฉันอีกแน่ ละเมอก็ละเมอสินะ ฉันจะปล่อยผ่านเรื่องน

ยุ่งวุ่นวายกับที่นอนของพี่ ขอโทษก็แล้วกันนะคะ

ันไว้แน่นอยู่ เจ้าตัวก็มองตามสายตาของฉันนะแต่ทำไมเ

ๆ เหรอ เธอด่าฉัน ฉันต้อง

่พี่จะพารีสไปไ