บุพเพลงทัณฑ์

ผู้เข้าพักเวลานี้ต่างนั่งหันหลังให้กันและกัน โดยปกติแล้วโฮสต์ไม่มีสิทธิ์ที่จะถามข

ากาศมันก็ชวนอึดอัดแปลกๆ นั่นทำใ

ณโอเ

โอ

้ำอะไรก่อน

ุณไปอาบก

ห้องน้ำไป แต่ก่อนจะปิดประตูก็หันมามองแขกคนสำคัญที่เขาเองก็ยังไม่รู้

ว่าเธอนั้นต้องทำอะไรยังไงบ้าง แต่เพื่อนกลับติดต่อไม่ได้เสียนี่ นั่นทำให้ญาตาวีลนลานต้องคิดหาทา

สะดุ้ง เธอกระสับกระส่ายอย่างเห็นได้ชัด ก่

ฉันซื้อมาให้แล้ว แกกินไปเลยนะ เพียวๆ นี่ล่ะ แ

สายตาก็มองเห็นถุงจากซูเปอร์มาร์เก็ต และสิ่งที่คิดว่าเป็นเหล้

คอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มนุ่งเพียงผ้าขนหนูผืนเดียว เพราะชิ้นอื่นๆ อีกเดี๋ยวก

มาหาญาตาวีนอกห้องนอน เดินหาจนทั่วห้องรับแขกแต่ก็ไม่

ยวายกับขวดเหล้าในมือ ที่เธอนั้นดื่มไปตั้งหลายขวด แต่กล

เทลครับไม่ใช่

งญาตาวีที่ดูตื่นๆ นั่นทำให้มาร์คนึกขำที่เธอนั้นแยกเหล้ากับค็อกเทลพวกนี้ไม่ออก ดูใสซื่อจนเขาคิดไม่ถึงว

เพราะกินให้หมดนั่นก็ไม่เมาหรอก

ึงกับร้อนๆ หนาวๆ ใบหน้าแดงซ่านขึ้นมา นั่นเพราะเวลานี้เขานุ่งแค่ผ้าขนหนูผืนเ

นเดียวกัน เพราะนอกจากรู้ว่าเธอกับเขาเกิดวันและเดือนเดียวกัน ส่วนปีนั้นเขา

้ในอ้อมแขนชนิดไม่ให้เธอได้ทันตั้งตัว จากนั้นก็เดินตรงเข้าห้องนอ

่ออยู่ในอ้อมกอดเปลือยๆ ของมาร์ค เพราะนี่คือครั้งแรกที

ลาแค่ไม่กี่ช

จังหวะ เวลานี้ใบหน้าของโฮสต์หนุ่มอยู่ใกล้แค่เอื้อมเท่านั้น แล้วทำไมเธอจ

ัวหมายจะลงไปนอนด้วย แค่นอนด้วยจริงๆ ไม่ได้คิดจะทำอะไรเกินเลย แต่กลับถูกเธอไล่ใ