บัวริมทาง

อนกำพร้าพ่อตั้งแต่เล็ก

ัน ใครๆ ก็ว่าบัวสวยได้พ่อและผิวได้แม่ บัวมีผิวสีน้ำผึ้ง ไม่ดำและไ

วดนางงามประจำตำบล แต่แม่ไม่ยอมให้ไป เพราะไม่อยา

หลัง แต่เมื่อ 1 เดือนก่อน ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป ไม่มีใครกล้าแซวหรือทำตัวเกาะแก

แก้วหัวแหวนเพียงคนเดียวของกำนันอัฐ เรื่องฐานะเงินทองก็ไม่ต้องพูดถึง อิทธิใช้จ

หญ่สุดในตำบล แค่เก็บค่าเช่าร้าน ค่าแผงผักแผงอาหารในแต่ละเดือนก็ได้หลายหมื่นบาทแล้ว และแม่ของบั

วจึงพอใจในตัวอิทธิโดยง่าย เพราะอิทธิเช้าถึงเย็นถึง

ใครมายุ่งเกี่ยว แต่หล่อนก็ต้องยอมตามเหตุผลของแม่ว่าบัวโตเป็นสาวแล้ว ถ้ามีคนมาชอบและอยู่ในหูตาผู้ใหญ่ก็ดีกว่าไปลักลอบพ

กลัวประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย เพราะพ่

สุด แค่มาฉายหนังวันเดียว หล่อนก็ยินยอมมอบความสาวให้เขาเชยชม

งสักนิด พ่อค้าหนังเร่จากไปแล้ว

ากให้ลูกสาวเป็นอย่างหล่อน ถ้าเลือกได้ หล่อนอยากให้บัวตบแต่ง

ที่สุด เพราะอะไรจะดีไปกว่า “ผัวรัก” เพราะนั่นคือหลักประกันของชีวิตคู่ว่ายังไงเ

อยากให้มันได

ัวมันจะ

ละแม่ที่

ไม บัวมันโตแล้ว

นรวยเขาจะมาจร

็นพ่ออิทธิเขาก็ดู

้ พอยังไม่ได้ก็เทียวไร้เทียวขื่อ เดี๋

ันอคติกับพ

น่ะสิว่ายังไงเสียกำนันเขาก็ไม่ให้ลูกชายคนเดียวของเขามาเอานังบัวทำเมียหร

อาจไม่เป็นอย่างที่เอ็ง

ออิทธิแล้วนะ แล้วคุณหนูร้านทองก็เรียนอยู่กรุงเทพฯ เหมือนกัน ปิดเทอมถึงจะกลับมาบ้า

กอยู่แล้วว่าไม่ต้องจ่าย เอ็งก็ไม่ต้องไปจ่าย เก

ครคิดว่า ฉันเอาล

รักนังบัว เอ็งเป็นว่าที่แม่ย

ุ่มสาวจะรักกัน

ิทธิเขารักนัง

บเท่านั้นแหละแม่ เราจนนะแม่