บัวริมทาง

็นเมียลูกชายออกหน้าออกตาแน่นอน แค่ตอนนี้ไม่ห้ามเพราะรู้อยู่แล้วว่าน้ำเชี

็งเคยเห็นหรือเปล่าล

้นขาวๆ หมวยๆ แต่บัวสวยคมขำใครเห็นใครก็รักชอบบาดตาชายทุกคน แต่ถ้าบัวไม่สาวแล้วล่ะ สันดานผู้ชายมันย่อมชอบของใหม่ของสดมาก

านทองนั่นสวยหรือเปล่า

้าแก่เนี้ยนั่นแหละแม่ ข

ังบัวน่ะมันสวยเกินใครในตำบล ไม่อย่างนั้

ะแม่ วันนึงนังบัวมันก็ต้องหม

สวย เอ็งก็ให้

ูดอย่างนั้น ฉัน

็ต้องให้มันกอบโกยไว้สิ อย่างน้อยก็ให้มันได้สมบัติติดตัว หรือถ้าเขาเต็มใจเลี้ยงมันเป็นน้อยเป็น

ให้นังบัวมันแต่งกับไอ้เข้ม

้คำของแม่จะจริง แต่หล่อนจะ

จช่วย หวังว่าเอ

ปัดกวาดแคร่ไม้ไผ่เตร

ันไปไหนแม่ มาตั้

ใช่เรอะ เพิ่งไปก่อนเอ็งมาได้ครู่เดียวนี่แห

อากับความคิดของแม่ที่อยากได้เงินของอิทธิ ก่อนจะชะเง้อมองที่ปลา

ยายพรกระหยิ่มยิ้ม เพราะบัวไปที่ปลายนาตั้

้แม่มันเอาไปขายที่ตลาดเช้าพรุ่งนี้ พ่ออิทธิก็บอกให้ลูกน้องกลับไปก่อน ประเดี๋

้มกริ่ม งานนี้ถ้าแกอยากได้อะไร หลานเขยก็ต้องเอามาประเคนให้ทุกอย่า

มู่บ้านและเป็น

ปให้ถึงกระท่อมให้เร็วที่สุด ทว่าคนด้านหน้าที่หยุดวิ่งกะทันหันก็ทำให้คนวิ่งตามชนแผ่นหลัง และ

ารณ์ตรงหน้า เพราะอิทธิไม่เคยทำสิ่งใดกับหล่อนมา

น่น ดันอกอวบของ

่หยอกเย้าเหมือนเมื่อครู่และสายตาของเข

่อิท

กอุ่นวาบฉกทาบลงมา น้ำเสียงก็ถูกเก็บกลืนไว้แต่ภายใ

น หล่อนไม่ได้สนใจหยาดฝนที่เทกระหน่ำลงมา หล่อนไม่ได้ใส่ใจว่าพื้นที่ยื

ตาพริ้มยินยอมให้อิทธิประคอง

ตมเพราะทอดกายนอนราบ แต่นั่นบัวไม่รับรู้ หล่อนรู้เพ

รงนั้นคล้ายมีไฟนาบให้หล่อนร้อนเร่าจนต้องแอ่นตัวเข้าหาฝ่ามือเขามากขึ้น และเมื่อใบ