ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว

วะเยื้องย่าง ทุกกิริยางดงามอ่อนช้อยดังเ

บเห็นก็ตาม แต่ตระกูลเยี่ยนให้บุตรสาวฝึกขี่ม้ายิงธนูอยู่เป็น

้งามเลิศล้ำของท่านแม่ทัพใหญ่พาร่างอรชรเ

ก เท่านี้ก็เพียงพอให้พวกเขาลืมหายใจ แต่ละคนต่างตะลึงงันจนร่างกายแข็งค้างราวกับรูปปั้นหิน แต

พบกับตัวต้นเหตุที่มาแทรกแซงการฝึก รองแม่ทัพหนุ่มกระแ

ปชายแดน” รองแม่ทัพหนุ่มสะบัดแส้หนังลงกับพื้น เสียงเส้นสายสีดำหวีดกรีดอากาศดังพรึบ องครักษ์ท

อย่างอ่อนโยน ท่าทีดุดันเมื่อครู่หายไปสิ

ขาวสะอาด มือแกร่งสะบัดเพียงเล็กน้อยแส้ก็กลับม้วนเก็บเข้าที่ตรงข้างเอวสอบ

กยิงธนู” หญิงสาวยัง

จึงทำแค่เพียงเดินนำน้องสาวมาอีกด้านหนึ่ง พอถึงที่หมายชายหนุ่มก็ผายม

ญิงสาวดึงสายที่ถูกขึงตึงสองสามที ลองยกขึ้นลงเพื่อประมาณน้ำหนัก จนพบกับอันที

นัยน์ตาดอกท้อวาวโรจน์ขึ้นหลายส่วน ท่าทางเข้มแข็งจริงจังแลคล้ายกับนักรบสาว นางสูดลม

์ทรงพลังเข้ากลาง

ูจิ้งสาวใช้คนสนิทปรบมือเสียง

ทัพหนุ่มเห็นเช่นนั้นก็เบาใจ นางคงอยากหาที่ระบายอารมณ์อัดอั้นอะไรสักอย่าง

ม่เกิดอะไรที

้วดอกเล่า นัยน์ตาสีนิลดุจราตรีมีประกายวาบขึ้นม

ต่แล้วก็บ่นกระปอดกระแปดขึ้นมาเมื่อเกิดรู้สึกปวดแขน เยี่ยนหยางจงเห็นดังนั้

ห้เจ้าขี้

ผู้ชาย เยว่ฉีไม

พียงคร้

่งปักผ้ากับข้

ันงานขอ

ย่อมต้องฝึกงานบ้านงานเรือน เรื่อง

ิชาติ

..” เยี่ยนเยว่ฉีทำเส

งจงกลั้วหัวเราะ น้อง

่ใหญ่ต้องแต่งงานกับสตรีที่

ม้าล่าสัตว์เป็นเพื่อนได้ ที่สำคัญรสมือของนางต

รรยาไม่ได้สักที ท่านเลือกมากถึงเพียงน

อกท่านแม่ กุลสตรีอะไรก

นอย่างไรกันแน่ กุลสตรีหรือหญิง

่เล่า แม่จิ้งจอกน้อยของพี่” เยี่ยนหยางจงกระเซ้า น้องรองของเ

กัน” นางเอียงศีรษะจนปิ่นลายดอกโบตั๋นสั่น

ออกเรือนไปก็ไม่ต้องเป็นห่วงแล้ว อนุหน้าไหนจะหาญกล้ามาเหย

ปแล้ว ข้าก็ไม่มีทาง

กว่านั้น” เยี่ยนหยางจงหัวเราะเสียงดังสน

่าทหารที่ได้ยินจังหวะเสนาะหูพากันหันมามองนางอีกครา เทพธิดาช่างอยู่แสนไกล แต่เสี

คับบัญชาพวกนี้ท่าทางจะใช้การไม่ได้ หากข้าศึกส่งสาวงาม

บเข้าไปบอกบทลงโทษ เมื่อเหล่าองครักษ

ความครื้นเครง พาร่างในอาภรณ์สีฟ