“คุณซือซั่ว ยังไงก็... ให้พี่สาวฉันเข้ามาดีกว่าค่ะ”

ดวงตาของจ่านซือซั่วเปลี่ยนเป็นเย็นชา แล้วพูดว่า “คุณกำลังสอนฉันอยู่เหรอ？”

ได้ยินดังนั้น หัวใจของเฉินเฉียนเฉียนก็เต้นรัวขึ้นมาทันที เธอรีบส่ายหัวปฏิเสธอย่างรวดเร็ว “คุณซือซั่ว คุณเข้าใจผิดแล้ว ฉัน... พูดแบบนี้ไปก็เพราะ ฉันรู้จักพี่สาวตัวเองดี ถ้าเธอไม่เจอหน้าคุณ บางทีอาจมีเรื่องเกิดขึ้นกับเธอก็ได้ ก่อนหน้านี้ พี่สาวของฉันเคยก่อเรื่องที่หน้าประตูบริษัทหลายครั้งแล้ว ถ้าหากว่า ครั้งนี้.....”

“ถ้าเธอกล้าทำแบบนี้จริง ๆ ล่ะก็ งั้นดีเลย โทรแจ้งตำรวจส่งไปที่โรงพัก” จ่านซือซั่วพ่นลมหายใจออกมาด้วยความหงุดหงิด

ดวงตาของเฉินเฉียนเฉียนฉายแววหม่นหมอง และเมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง เธอก็แสดงสีหน้าสงสาร “คุณซือซั่ว ยังไงพี่สาวของฉัน เธอก็เคยแต่งงานกับคุณ ถ้าให้ตำรวจมาจับเธอไปแบบนี้ งั้นพี่สาวของฉันคงจะอับอายจนไม่กลาสู้หน้าใครอีกแน่ ๆ ”

จ่านซือซั่วหัวเราะเยาะ “คุณคิดว่า ฉันจะสนใจงั้นเหรอ”

“คุณซือซั่ว ฉัน... ไม่งั้น คุณให้โอกาสฉันนะ ให้ฉันได้ไปคุยกับพี่สาวของฉัน” เฉินเฉียนเฉียนร้องขอ

“คุณสามารถจะทำให้เธอออกไปงั้นเหรอ？” จ่านซือซั่วหรี่ตา พลางถาม