หนวนจิ่วกลับถึงบ้านด้วยความเหนื่อยล้าเต็มที เมื่อเธอเดินเข้าบ้าน เธอกลับพบกับห้องนั่งเล่นที่ว่างเปล่า

โดยที่ประตูระเบียงแง้มเอาไว้เล็กน้อย และเธอก็ได้ยินเสียงที่แผ่วเบาของน้าหวังดังมาจากระเบียง ดูเหมือนเธอกำลังคุยโทรศัพท์อยู่

“คุณจี้คะ โรงเรียนอนุบาลจัดกิจกรรมค่ายฤดูร้อนที่มีค่าใช้จ่ายสูงมาก ซึ่งคุณซูเพิ่งจะได้งานทำ แต่ฉันเกรงว่าเงิน...”

ทันใดนั้น ประตูระเบียงก็ถูกผลักออกเสียงดัง

น้าหวังหมุนตัวไปมาด้วยความตกใจและพบว่าหนวนจิ่วกำลังยืนอยู่ข้างประตู เธอรีบซ่อนโทรศัพท์มือถือไว้ข้างหลังแล้ววางสายทันทีตามสัญชาตญาณ เห็นได้ชัดเจนเลยว่าเธอเคยทำแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว