icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ซาตานหัวในพยศ

บทที่ 3 หนี

จำนวนคำ:2158    |    อัปเดตเมื่อ:10/07/2022

ก็ได้ ขอให้ฟ้าผ่าตายในห้าวันเจ็ดว

่อก็ได้ แหม...สมัยนี้แฟนหายากกว่าเงิน ดูท่าคนขอความช่วยเหลือ

ันแค่ไปบอกคนในปั

ี่พอช่วยได้ เมื่อออกจากห้อง

้องน้ำไหมครับ คนที่ผ

ริง ๆ ด้วย โน่น มีหน้าโหดอ

าล้างหน

างอีกต่อไป เธอรีบเดินไปทางเด็กปั๊มคนที่อยู่ใกล้ที่สุด เล่าเร

ปัญหาเหรอคะ ให

างทีอาจจะเป็นเรื่องภายในครอบครัว รีบร้อ

พาตัวมา ช่

ีบบอกเส

ับฉันมาก

มจะทำอะไร เสียงเข้ม

ยู่น่ะมิ

ตระหง่านอยู่หน

็นลมไปแล้

าปากค้าง ...เขารู้ชื่อเ

รู้จักก

กัน ห่างไม่ไกลเด็กปั๊ม

เมีย

ียคุณ ไอ้ค

ห้กับการ

เขาโกรธผม

วมาหาเธอ แข

ันนะ

เป็นผลให้ร่างนุ่มนิ่

ฉันจะเล่นหนังสดเป็น

ัน ปุณิกาสบตาคมดุนั

้อ.

าง ตาหญิงสาวเบิกโพลง เป็นผลให้ปากเผยอ คนรุกรานจึง

้อ.

แขนยิ่งโอบกระชับ ลมหายใจขา

กกว่านี้เราจะ

ม ปุณิกาตัวอ่อนยืนแทบไม่ไหว ต้องกำมื

ะ ผมกับแฟนทะเล

ให้ แต่เขาจึงตาดุ

ห้วุ่นวาย กล

นหลังคนอยู่ในเอ

ไม่งั้นฉัน

ให้เธอขนลุกเกรียว ยอมตา

่ามทำเพลง จับผ้ามัดปากปุณ

ัก เห็นฉัน

ตัวประกันอย่างปุณิกาคงหนีไปแล้ว ...ร้ายน

่เร็วที่สุดก่อนกูจะหักคอแม่นี่ ฤ

ี่เขาเห็นว่าอยู่ฝ่ายตรงข้าม

้อ.

ั่งแค้น ผู้ชายคนนี้ เลวที่สุด จับเธอมา โมเ

ป็นจริงอยากข่วนหน้าเขานัก เข้าใจอยู่ว่าโกรธ แต่

่าตัวเองอยู่เหนือกฎหมาย ไม่มีใครลงโทษได้ แต่ปุณิกาไ

นี้ เป็นใครก็อยากหนี ปุณิกาภาวนาขอให้ปุณณภพและน้องสาวเขาหนีให้รอ

บลง ...เมื่อกี้เขาแค่แสดงไม่ให้คนอื่นจับพิรุธ ไม่ให้เธอได้

ขนาดจูบยังเยอะ ๆ งะ ๆ จนวูบหนึ่งเขารู้สึกก

สายลมในคืนฤดูร้อน เย็นนิดเดียวแต่ไม่อาจข่มความเดือดในอ

า สรวิชญ์ไม่อาจเชื่อในความบริสุทธิ์ใจของปุณณภพเรื่องพาน้องสาว

่าให้การกระทำครั้งนี้เป็นการตัดอนาคตอันสดใสของน้องสาว สิริยาค

ไรกับพ่อหลานที่เขาไม่ต้องการ จะจัดการเสียก็

! ปว

ยจริงแม่คุณ หลับเสียแล้ว นี่เขาพาม

รมณ์จะปะทะด้วยตอนนี้ กลัวตัวเองพลั้งมือทำร้ายเธอ

ไม่อยากมองคนป่าเถื่อน เมื่อโลกมืดมิดเ

นรถและสภาพที่โดนมัดมือมัดเท้าคงทำอ

ยู่แถวปากช่อง เลี้ยงวัว เลี้ยงม้า ปลูกองุ่น ทำถึงเป็นพืชชนิดนี้นะหร

แสดงว่าสติกลับมาเต็มร้อยแล้ว เหลือบตาหรี่มอ

งหรือยังไง เพราะดูท่าเขาคงรีบร้อนมาจากไร

ายคนนั้นคือคนเถื่อน หนุ่มชาวไร่ จับเ

ามมืดพรางตัวหนีได้ ปุณิกาแค่คิด แต่ฟ้ากลับเป็นใจ ส่งความช่วยเหลือมาในรูปฝนห่าใหญ่ ตกรด

ย! มาตกอะ

มตรจะถึงไร่เขาแล้ว ฝนเจ้ากรรมดันมาตก มืดก็มืด รถแล่นด้วยค

น้ำท่วมคร

พลน แต่พื้นกลับเต็มไปด้วยน

้ทำลายป่า อยากให้น้ำพวก

เมื่อถูกตัด พื้นดินก็โล่งโจ้ง พอฝนตกหนักเกิด

รถคนคนงานมารับดีกว่าครั

้าเสี

วกูไปด

้ำปนกลิ่นไม้หักโค่นลอยมาจ

ในไร่มารั

งอันตรายด้วย มึงโทรบอกพวกมันให้

ไร่แล้ว เขากลับมาเป็นเ

่งผ่านมาเมื่อกี้ดีกว่า ดับเครื่องรถด้วย

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 ผู้ชายเลือดร้อน3 บทที่ 3 หนี4 บทที่ 4 ซวยซ้ำซวยซ้อน5 บทที่ 5 คนป่วยฉุกเฉิน6 บทที่ 6 ตัวประกัน7 บทที่ 7 ไร่สรวิชญ์8 บทที่ 8 แสนดี9 บทที่ 9 ไม่ใช่พระเอกนินาย10 บทที่ 10 ไอ้บ้ากาม11 บทที่ 11 จะเอาหรือไม่เอา12 บทที่ 12 เรื่องบนเตียง13 บทที่ 13 คนเลี้ยงง่าย14 บทที่ 14 ไม่ได้ยั่ว15 บทที่ 15 ห้องทำงาน16 บทที่ 16 คนช่างแซะ17 บทที่ 17 ก่อนเกิดพายุ18 บทที่ 18 พี่ชายเฮงซวย ห่วยสุดในจักรวาล19 บทที่ 19 คนเมา20 บทที่ 20 หมูที่มายื่นแลกกับแมว21 บทที่ 21 การมาถึงของน้องชายเธอและน้องสาวเขา22 บทที่ 22 สรวิชญ์และปุณณภพ23 บทที่ 23 การเจรจา24 บทที่ 24 ไปตั้งหลัก25 บทที่ 25 คนที่คิดถึง26 บทที่ 26 ทำเพราะว่าห่วงน้องสาวหรอกนะ27 บทที่ 27 เหตุร้าย28 บทที่ 28 ผู้หญิงที่ห่วงใย29 บทที่ 29 อาการป่วยแทรกซ้อน30 บทที่ 30 ต้นเหตุอาการป่วย31 บทที่ 31 จะเป็นเรื่องเล่าจากพ่อแม่สู่ลูก32 บทที่ 32 บทส่งท้าย