ซาตานหัวในพยศ
ับขึ้นรถ เลี้ยวกลับไปยังศาลาที่ห่างไปประมาณสามกิโลเมตร
ก็เบื่อ ก้นที่นั่งแช่อยู่ก็เมื่อยขบ จึงลงไปนั่งหย่อนอารมณ
หลับตา มืดยังกอดอก เธอแอบหรี่ตามองแล้วค่อนแคะ ผู้ชาย
้เหงื่ออย่างเธอเยื้องกราย แล้วเขารอตะครุบ จับกินทั้งตัว
มาทันใจ เมื่อเส
! สัญญาณ
บถใส่สาย
เดินหาสัญญาณก่อ
ลง เดินเข้าศาลาไปรวมกับลูกน้อง
รกติใช้มือดันแล้วเลื่อนก็จะเปิดออกได้ แต่ตอนนี้ทั
ตู ไปให้ถึงตัวล็อก ออกแรงเคลื่อน ประตู
ดีกับตัวล็อก นิ้วที่ยังเป็นอิสระของเธอยื่นไขว่คว้า สะเปะส
ียงประตูรถเปิดออก ความเย็นของสายฝนจู่โจมปะทะผิว จมูกได้
้เมื่อเห็นรถเคลื่อนไหว เสียงตัวเธอสัมผัสพื้นไม่เบาเท่าไรนัก แต่เนื่องด้วยสาย
ัวลงริมถนน ไม่สนคมหินหรือคมหญ้าจะบ
ธอผ่านไปอย่างเชื่องช้า ด้วยกลัวเจ้าพืชที่มีใบแหลมจะส
บแปลบที่ใบหน้าเพราะถูกหนามกระสุนแทง แต่เธอยังคงมุ่งมั่นกลิ้งหนี
ีอาชีพเป็นตำรวจยศสารว
นนั้นขึ้นเฟอร
าเอ
คำรามแข
อน ไว้พรุ่งนี้จะวานเพื่
างค์หนีไปเกาะ
ท่าเรือ น้องมึงกับคนที่พาหนีม
มุยพรุ่งนี้ ติดต่อเ
ฟากโลก สรวิชญ์ก็ต้อ
นไปให้ ว่าแต่มึงอ่ะ ได้นอนบ
ะมามัวหลับสบายใจ
กถึงภาพปุณิกาที่หลั
ดี้ยงก่อนเจ
ๆ หรอกว่ะ ขอ
ไปก่อนที่สรวิช
กว่าคนของมันเห็นสตางค์ไปที่นั่น พาไปส
วพี่สาว
งมองไป
ยกันก่อน ส่งกูแล้วค
รื่องน้องเธอพาน้องเขาหนี สาสมกับที่เธอออกฤทธิ์ให้เขาหัวหมุน แถมยังหลับสบ
ู้ แล้วก็คำรามก้องเ
่นหนีไ
ตาเหลือกมาห
โดนมัดไว้คง
ูกรังเฉอะแฉะหาย
ผู้หญิงอะไรบ้าฉิบหาย อยู่นิ่ง ๆ
วเอง ขณะรับไฟฉายจากนายหน
มา ต้องหนีแล้ว แต่ตอนนี้ตัวเธอหนักอึ้งไปด้วยโคล
ได้ หญิงสาวกลิ้งตัวเข้าไปกระทบหนามไม้เต
่อ
ตัวแข็งทื่อ ใจภาวนาถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลก โปรดดลบันดาลให้เธอพ้น
ราะเหล่าหนุ่มหน้าโหดเดินลงเท้าหนัก ๆ เพื่อหาตัวเธอ ปุณิการู้ส
้อ.
ื้น มันตกตุบที่ฝากหนึ่งของพุ่
้อ.
ช่างโชคร้ายอะไรเช่นนี้ หนีก็ไม่รอด แถมม
้ว แม่
าร้อง มองหญิงสา
์มากน
าชีวิตไว้ก่อน เธอจึงรี
้อ.
ก้มัดให้เธอหรอก จะให้คน
ดูที่ขาเธอหน่อยสิ เป็นนายหน้าเสี้ยมนั่นเองที่ส
ดนงูกัด มีเขี้ยวแ
ยยกขาข
ข้าเมืองไปห
เอง มามัดไว้เหนือแผลและค
อนี่ก่อเรื
็นสัญญาณว่าอยาก
ลย ถ้าคุณใจเย็นสักนิด ไม
่ถูกว่าเหนื่อย หรือเ
ละ มาทำฉัน
อย่างน้อยขอได้ด่าตัวการหน่อยเถอะ และสาบานเ
ัดเจอที่บ้านแก บอกมีคนไข้ด่วน ใ
กสองหมู่บ้าน ประมาณห้ากิโลเมตร ใกล้กว่าในเมืองที่มีโรงพยาบาลห่างไป