แด๊ดดี้หนูเป็นซีอีโอ

ุณมารอนาน

ด้อย่างไม่ระคายปาก เด็กชายตัวน้อยที่อยู่ข้าง ๆ ก็

ครับ！ ทำไมคุณพ่อถึงมารอพวกเราตรงน

ไป จ่านโป๋ฉีกยิ้มกว้างแล้วให้ซีเจ๋มานั่งบนกระเป๋า ก่อนที่เขาจะลากมันไปพร้อมม

้งสุดท้ายที่ฉันจะเป็นไม้กันห

แสนดีเหมือนตอนที่อยู่แมนฮัตตันเถอะนะ น

๋ก่อนเลิกคิ้วขึ้น “จริงเหรอเนี่ย？ เธอกับลูกไ

่นี่ก็ได้ ผมคิดว่า เป็นความคิ

ระหยัดแรง ประหยัดพื้นขึ้นเยอะเลย น

ชายตัวเอง แต่จ่านโป๋กล

ไม่ควรสอนเขาให้เย็นชาขนาดนี้นะ！ ในสายตาของฉัน เด็กซื่

้วปัดมือจ่านโป๋อย่างรังเกียจ

นมายุ่งกับคุณลุงเเล้วครับ ผมไม่จำเป็นต้องแกล้

นี่เธอเลี้ยงลูกแ

ี่ยนซียิ้มพร้อมทั้งยกนิ้วโป้งให้ซีเจ๋ เเล้วเธอ

าเธอรู้สึกหดหู่อยู่ไม่น้อย แต่แล้วชีวิตของเธอก็พลิกเปลี่ยนไป เพียงเพราะคืนบ้า ๆ นั่นที่ทำให้ฟ้าประ

ยว่า ตอนนี้ชายคนนั

็มั่นใจว่า เขาเป็นหนุ่มหล่อใช้ได้ทีเดียว ถ้าเขารู้ว่า

่ว่า เขาไม่มีพ่ออยู่ก่อนเเล้ว เเต่การขาดความรักจากพ่อ เป็นสิ่งที่ไม่สามารถเอาอะไรมาทดเเเทนได้ ‘ไม่มีอะไรต้องกังว

่มขมวดคิ้วด้วยความกังวล ซีเจ๋เข้าใจ

อ ผมว่านะ มันคงจะดีถ้ามีพ่อ แต่ว