รักที่แสนเกลียด

่า ผัดกะเพราทะเล ต้มยำกุ้ง ส่วนแม่ดาราทำต้

ไรเป็นตั้งหลายอย่าง นี่คือสิ่ง

างว่าตัวเองทำหรอก ฉันไม่ใช่คนปากมากที่พูดจาให้

คนรับรู้ว่าฉันเป็นคนทำให้ทานได้ ฉันเชื่อว่

ื่องเท่าพี่ปอให้ท่านฟังตั้งเยอะแยะ ฉันก็อยากให้ท่านมองฉันในแบบใหม

ที่ทำอะไรไม่ได้เรื่อง ดีหน่อยที่ฉันได้เสน

้จากย่าทวดมันทำให้ฉันมีความรู้เรื่องอาหารติดตัวมา มันเป็นสิ่งท

หรือเปล่านะ" พ่อชนะพลพูดยิ้มๆ ส่วนแม่ดารามองอาหารบ

วยนี้หน้าตามันยังไงไม่รู้" แม่ดาราพ

รื่องการันตีนะคะ ว่าสิ่งนั้นดีหรือเลว อร่อยหรือ

เถียงฉันนะ

่านแค่พูดให้ฟัง" ฉันเอ่ย

ตัดสินใจเอง ป่านตักข้าวเสร็จนั่งลงทานด

ือไม่ชอบฉัน ท่านออกจะใจดีอบอุ่นน่ารัก เป็นกันเองกับฉันมากๆ ส่วนพี่ดีแล่นเดิ

าราพูดขึ้น ท่านปรายตามองหน้าฉัน ส่วนฉันยิ้มออกม

ผ็ดพอดี ผมชอบมากเลย รสมือแบบนี้แหละที่ผม

ม่ดาราพ

เผ็ดหมูป่าของหนูป่านแน่นอน" ว่าแล้วก็ตักอาหา

หรือยังแม่" พี

ปรานไปแจ้งความไว้แล้ว

ป ปอแก้วเธอมีความสุขจะตายนับวันรอที่จะแต่งงานกับผม เรื่องที่เธอหนีงานแต่งเราตัดออกไปได้เลย เธอต้องถูกใครพาไปหรือไม่

าก็รอฟังข่าวดีกว่านะ งานที่ไร่ก็เยอะวันนี้เราต้องให้ล

พ่อค

่น งานมาก่อนเสมอ ลูกไปแล้วจะช่วย

่วงปอแก้

่อกับแม่ ลูกก็รู้ว่าพ่อกับแม่แก่แล้ว ลูกชายคนเดียว

พูดซะผมรู้

ก็ควรทำงาน

นด้วยกับลู

เวลาสักวินาทีตามหาปอแก้ว ตำรวจมีหน้าที่ของ

ีแล่นพยักหน

ั่งๆนอนๆรอใช้เงินไม่ได้ห

ิ่งที่ฉันพูดจะทำให้แม่ดาราไม่ชอบพี่ดีแล่นเกลียดขี้หน้า แต่ฉันไม่สนใจค่ะ

ททำให้ทุกคนนั่งทานอาหารอย่างเงียบๆ ข้าวที่ฉันหุงเอาไว้เต

ส่เสื้อแขนยาว พี่ดีแล่นเดินตร

าม แต่เขาขึ้นรถแล้วเลื่อนกระ

กระชากไปอย่างรวดเร็ว ฉันเม้มปากแน่นมองตามรถที่วิ่ง

ให้ได้ ฉันไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอก แต่จะให้ฉันเดินไปเหมือนที่เขาบอก

ลที่หิ้วกล่องเครื่องมือมาวางที่

าไง

อร์ใช้งาน

ต่หนูป่านถา

ร่ ป่านขอกุ

ถน่ะ แล้วดีแล

ฉันก็เดินไปที่รถแทรกเตอร์ สตาร์ทเครื่องยนต์แล้วขับออกไป

นช่วยงานพ่อปรานในไร่องุ่นออกจ

++++