ดวงใจนรกานต์

ย! จอดรถเดี๋ยวนี้นะ!

ทนอยู่ร่วมรถกับผู้ชายคนนี้ไม่ไหวแล้ว มาวันแรกก็เ

อะไร! จะบ

นบอกให้จอดรถ! จอด!

แต่เขากลับเบรกเอี๊ยดจนหน้าหล่อนคะมำถลาขึ้นไปเกยอย

้บ้า! ว้า

! หยุดโวยวาย

น! ฉันไม่ไปตายกับนายแน่ ฉัน

องที่เกยมาอยู่บนอกผม

ก็นาย

กห่างจากเขา แต่ยิ่งดิ้นทั้งหน้าตัวและหน้าอกก็ยิ่งเสียดสีใ

ปกับนายด้วย พ่อไม่น่าใช้คนอย่างนายมารับฉันเลย ถ้าพ

ี่พ่อกลัวและแค่วันแรกที่หล่อนมาเยือนเมืองไทย หล่อนก็เกื

องตาย พ่อไม่เอานายไ

แต่กลับเคลื่อนรถออก แต่มีหรือว่าคนอย่างหล่อนจะยอม มือจับประตูด้านในคลำหาปุ่มปลดล็อก แต่ยังไม่ทันได

ล่นายออกแน่ นายท

ชัดๆ ด้วยนะครับ ว่าไอ้

ไฟสว่างจากหน้าคฤหาสน์ก็ทำให้รู้ว่าร่องรอยของกระสุนน

ไล่นายออก เพราะนาย

ะร

าย

ญแจให้กับชายร่างสูงอีกคนที่ก้าวออกมาจากตึกในท

เข้าศู

! นาย!

แต่ผู้ชายคนนั้นกลับเดินเยื้องไปด้านห

... พ่อฉั

ยู่ครับค

งทำให้เนตรชนกฉุนเฉียวแต่ไม่ใช่กับเขาคนนี้เป

คุณพ่อต้องจัด

็เห็นว่ามันเป็นไปตามที่พ่อบอก เ

่ไม่รู้จักใครที่นี่นะคะ จู่ๆ มันจะมายิงเนเน่ได้ยังไง ใครกันแน่คะที่มันอยากยิงให้ตายอะ แถมยังพาควา

ุผลเลยที่ใครจะต้องการฆ่าหล่อนให้ตาย หล่อนไม่รู้จักใคร และที่สำคัญหากมีคนอยากให้หล่อนตายจริงๆ ก็ต้องเป็นคนใกล้ตัวที่รู้ว่าหล่อน

การให้ เนเน่มาเหนื่อยๆ ขึ้นไปพักผ่

ดือด พ่อควรรับฟังและปกป้องหล่อ

และก็เดี๋ยวนี้ด้วยว่าคุณพ่อจะไล

บนั้นไม่ได

ายบอดี้การ์ดนั่นสำคัญกว่า

ม่ใช่ว่าพ่อเห็

นชื่อ ‘นิรยะ’

็เพราะคิดว่าเนตรชนกเติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว และการกลับมาอยู่ใน