icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

พ่ายรักผัวจำแลง

บทที่ 6 จำใจเอง

จำนวนคำ:1090    |    อัปเดตเมื่อ:03/08/2022

ูเชิงของอีกฝ่าย และนึกขันคำที่หล่อนเรียกเขาว่า คุณดอมจอมโอห

่าที่อยากพักเลยครับ ถือว่าเปลี่ยนบรรยากาศ เ

ยกว่าหลายที่ที่ผมเคยพักที่เมือง

ู่ที่เมืองไทยเป็นหลักและบินกลับไปอยู่ที่สวิสเซอร์แลนด์ประมาณสามถึงสี่เดือนช่วงฤดูใบไม้ผลิสำหรับดอมเขาชอบอากาศร้อนช

ีวิตและยกมรดกกับธุรกิจของตระกูลให้เขากับแม่ดูแล ดอมจึงเดินทางไปๆ มาๆ ระหว่างไทยกับสวิสฯ เป็นประจำ ดังนั้นเขาจึงต้องรับผิดชอบธุรกิจของครอบครัวที่เมืองไทยอย่างเ

นั้นก็คือที่นี่ รีสอร์ตเล็กๆ ที่เจ้าของก็ตัวเล็กๆ แต่ปากกล้านัก กล้าไล่เขาอย่างไม่ไว้หน้าเมื่อเขามาขอซื้อที่นี่เพราะเห็นว่าอย่างไรเสียปานไพลินก็ไม่มีทางจะบริหารหรือประคับประคองที่นี่ต่อไปได้ และอีกอย่างก็คือคู่แข่งของเ

บบนี้ล่ะครับ คงระแวงว่าคุณจะมาขอซื้อที่นี่อีก ยายป่านน่ะรักที่นี่มา

เจ้าของที่นี่ครึ่งหนึ่งและโฉนดก็ย

ึงผมจะหลงผิดติดการพน

. เอาเป็นว่าเราค่อยคุยเรื่อง

รให้ บังเอิญเหลือเกินว่าวันนี้พนักงานอีกสองคนล

ารับรู้แล้วเดินไปที่ลานระเบียงกว้างมองสระว่ายน้ำใ

ล่อนช่างปากกล้าเสียจริง และยัง หวาน ด้วย.. เรียวปากหยักยกยิ้มน้อยๆ ใบหน้าหล่อเหลาชนิดที่ว่าเป็นพร

อนพักอีกด้วยเพราะลุงศักดิ์อยู่ดีๆ ก็ลื่นล้มและข้อเท้าแพลง ส่วนพี่ต่อนั้นก็เลิกงานและกลับบ้านไปแล้ว มีเพียงลุงยามคนเดียวเท่า

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ทั้งโกรธทั้งโมโห2 บทที่ 2 ไม่ได้อะไรเลย3 บทที่ 3 รักษาชีวิต4 บทที่ 4 ต่อว่า5 บทที่ 5 ไม่สบอารมณ์6 บทที่ 6 จำใจเอง 7 บทที่ 7 เจ้าพ่อมาเฟีย8 บทที่ 8 โอบกอด9 บทที่ 9 ไม่ตอบผมตอบให้เอง10 บทที่ 10 ไม่ยอมรับความรับผิดชอบ11 บทที่ 11 ลงเอยด้วยดี12 บทที่ 12 ผลต่อการเต้นของหัวใจ13 บทที่ 13 อยู่เพื่อตัวเอง14 บทที่ 14 สายไปแล้ว15 บทที่ 15 ไม่รู้จะทำอย่างไรกับเขาดี16 บทที่ 16 วิธีการสกปรก17 บทที่ 17 ใช้ชีวิตร่วมกัน18 บทที่ 18 ผมจะดูแลปกป้องคุณ19 บทที่ 19 ไม่อยากจะเชื่อ20 บทที่ 20 ห่างกันแค่ปลายนิ้ว21 บทที่ 21 เข้ามาอยู่ในชีวิต22 บทที่ 22 พาปรนเปรอ23 บทที่ 23 ตรวจร่างกาย24 บทที่ 24 สร้างสถานการณ์25 บทที่ 25 หัวใจที่พองโต26 บทที่ 26 อยากกอดปลอบ27 บทที่ 27 มัวหมอง28 บทที่ 28 รับจุมพิตอ่อนหวาน29 บทที่ 29 ห้วงพิศวาส30 บทที่ 30 วางแผนการ31 บทที่ 31 ไม่รักก็ให้มันรู้ไป (จบ)