icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติศาสตร์
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
บทที่ 5
น้ำหอมราคาสามแสน
จำนวนคำ:968    |    อัปเดตเมื่อ:30/08/2022

‘ป้ายร้านขายแหวนเพชรนี่ดูเว่อร์จริง ๆ ฝังเพชรจริง ๆ ลงไปด้วยรึไงกัน ถึงได้สว่างขนาดนี้?

ร้านเสื้อร้านนี้ก็เหมือนกัน ขายตัวละตั้งหมื่น มันต่างจากเสื้อผ้าตัวละร้อยยังไงนะ?’

พอเดินไปเรื่อย ๆ เฉินฝานก็เริ่มเหนื่อย และรู้สึกปวดฉี่

แต่หลังจากที่เดินวนไปวนมา เขาก็ไม่เห็นห้องน้ำแถวนี้เลย

ฝานเลยเลือกร้านขายของแบรนด์เนมร้านใหญ่ร้านหนึ่ง ซึ่งก็คือร้าน ซานเดอร์สัน โพรฟูเมอเรีย

เพราะเขาเคยได้ยินว่าร้านขนาดใหญ่แบบนี้มักจะมีห้องน้ำอยู่ เขาเลยรวบรวมความกล้าเดินเข้าไป

พอเข้าไปก็มีพนักงานขายเข้ามาต้อนรับเขา

ทีแรกพนักงานขายยิ้มทักทายเขา แต่พอเห็นเฉินฝานสวมเสื้อผ้าธรรมดา ๆ เธอก็เลิกสนใจ และพูดอย่างเยียด ๆ ว่า “ที่นี่ไม่อนุญาตให้คนนอกเข้าห้องน้ำนะคะ!”

เฉินฝานหน้าแดง เพราะที่นี่นั้นตกแต่งอย่างหรูหรา จนไม่รู้ว่าจะวางมือไว้ตรงไหน

“ฉันมีเงิน ฉันจะมาซื้อของ”

หลังจากคิดอยู่สองสามคำในใจ เฉินฝานก็พูดตะกุกตะกักขึ้นมาว่า “ฉัน... ฉันมาที่นี่เพื่อซื้อของ ขอเข้าห้องน้ำก่อน”

เขาวางกระเป๋าเป้ไว้บนเคาน์เตอร์ ก่อนจะหันหลังแล้วเดินไปที่ห้องน้ำอย่างรวดเร็ว

“ถึงฉันจะเคยเห็นคนหน้าด้าน แต่ก็ไม่เคยเห็นใครหน้าด้านขนาดนี้มาก่อนเลย!” พนักงานขายมองตามหลังเขาไปและแอบพึมพำออกมา

หลังจากที่เฉินฝานได้ยิน เขาอยากจะหันหลังและเดินออกไป แต่เขาไม่สามารถกลั้นฉี่ได้ เขาจึงทำได้แค่ปล่อยพนักงานขายที่ดูถูกเขาไปก่อน

หลังจากเข้าไปสักพัก เฉินฝานก็ออกมาจากห้องน้ำ และเขาก็เห็นคนสองคนที่เขาไม่อยากเจอ

หยิงหยิงควงแขนเหวินเซิงไว้ พวกเขายืนแนบชิดกันราวกับจะสิงร่างกัน

ทั้งคู่ยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์

หยิงหยิงดูตื่นเต้น “เฮียเซิง เฮียใจดีที่สุดเลย อุตส่าห์ซื้อน้ำหอมราคาแพงขนาดนี้ให้ฉันด้วย”

“แค่นี้เอง เธอเลือกเลย เธอเป็นผู้หญิงของฉัน ฉันต้องดูแลเธออย่างดีสิ”

เหวินเซิงพูดพลางบีบก้นของหยิงหยิง เขาชอบทำอะไรแบบนี้เป็นที่สุด

“น้ำหอมขวดนี้สวยมากเลยค่ะ!”

หยิงหยิงหยิบขวดน้ำหอมสีม่วงขึ้นมา เธอชอบมันตั้งแต่เดินเข้ามาแล้ว ขวดนั้นดูใสเหมือนเพชร และสีม่วงก็ช่วยเพิ่มความหรูหราที่น่าดึงดูด

เหวินเซิงถามพนักงานขายที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขาว่า “น้ำหอมขวดนี้ราคาเท่าไร ฉันเอาขวดนึง?”

“ใช่คุณเซี่ยรึเปล่าคะ? คุณเนี่ยตาถึงจริง ๆ เลยนะคะ ขวดนี้เป็นน้ำหอมแอร์เมส ที่ได้เชิญปรมาจารย์ด้านน้ำหอมชื่อดังของราชวงศ์ อย่างโรเบิร์ตให้ร่วมวิจัย ใช้เวลากว่าสองปีในการผลิต กว่าจะได้น้ำหอมขวดนี้มาเลยนะคะ

กระบวนการผลิตนั้นซับซ้อนมาก น้ำหอมขวดนี้เลยมีชื่อว่า น้ำเพชร มีการผลิตออกมามาแค่สองร้อยขวดเองนะคะ ราคาสามล้านค่ะ”

พอพนักงานขายเห็นว่าเหวินเซิงที่เป็นลูกค้าประจำต้องการซื้อน้ำหอมขวดนี้ เธอก็รีบแนะนำอย่างกระตือรือร้นทันที

“น้ำหอมราคาขวดละสามล้าน! ?” เหวินเซิงนั้นแทบจะจับขวดไว้ไม่อยู่

“เฮียเซิง ฉันชอบน้ำหอมขวดนี้มากเลยค่ะ” พอจางหยิงได้ยินราคา ตาของเธอก็เป็นประกายขึ้นมา และเริ่มอ้อนเขาทันที

“แค๊ก ๆ น้ำหอมนี้ดีก็จริง แต่ไม่ค่อยเป็นชิ้นเป็นอัน ซื้อเสื้อผ้ากับกระเป๋าจะดีกว่า เราไปดูอย่างอื่นกันเถอะ”

เหวินเซินไอออกมาเบา ๆ เพื่อกลบเกลื่อนความอาย ก่อนจะเก็บน้ำหอมกลับไปที่เดิม และดึงหยิงหยิงไปดูของอย่างอื่น

ทันทีที่ทั้งสองคนหันกลับมา พวกเขาก็เห็นเฉินฝานยืนอยู่อีกด้านนึง

เหวินเซิงกลอกตา และถือโอกาสเปลี่ยนเรื่อง “เฉินฝาน นายกล้าดียังไงเข้ามาในร้านนี้อ่ะ?”

ตอนที่เข้ามา เขาจำกระเป๋าเป้ของเฉินฝานที่วางอยู่บนเคาน์เตอร์ได้

“นายมาได้ ทำไมฉันจะมาไม่ได้?”

เฉินฝานพูดออกมาด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีนัก

เขาเหลือบมองหยิงหยิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ โดยไม่ได้ตั้งใจ

เธอยังคงสวยและมีเสน่ห์ แต่ดูจะห่างเหินมากขึ้นเรื่อย ๆ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เสียงครางจากในห้อง2 บทที่ 2 คนจนสมควรโดนรังแกงั้นเหรอ3 บทที่ 3 ฉันเป็นทายาทมหาเศรษฐี4 บทที่ 4 ลูกต้องชินกับความรวยให้ได้5 บทที่ 5 น้ำหอมราคาสามแสน6 บทที่ 6 ฉันเอาน้ำหอมขวดนี้7 บทที่ 7 ใส่ร้ายฉันงั้นเหรอ8 บทที่ 8 ตราประจำตระกูล9 บทที่ 9 ฉันเป็นคนรักสะอาด10 บทที่ 10 ของขวัญสุดวิเศษ11 บทที่ 11 น้ำหอมนี้เป็นของปลอม!12 บทที่ 12 พี่สาวเป็นคนรวยติดอันดับต้น ๆ ของเมืองเจียง13 บทที่ 13 กล้าแตะต้องน้องชายฉันก็ลองดู14 บทที่ 14 ไม่มีที่ยืนสำหรับคนจน15 บทที่ 15 คุณเฉิน16 บทที่ 16 ร้านอาหารฝรั่งเศส17 บทที่ 17 นาฬิกาปาเต็กฟิลิปป์18 บทที่ 18 สารรูปจน ๆ อย่างนายเนี่ยนะ19 บทที่ 19 เป็นแคดดี้20 บทที่ 20 โดนนาฬิกาโรเล็กซ์21 บทที่ 21 เห็นแก่พ่อฉันเถอะ22 บทที่ 22 พ่อแกเป็นใคร23 บทที่ 23 แกแน่งั้นเหรอ24 บทที่ 24 คุกเข่าแล้วเอาหัวคำนับ25 บทที่ 25 ใครคือเพื่อนของนาย26 บทที่ 26 สวัสดีค่ะ บอส27 บทที่ 27 ไม่มีข้อมูลสมาชิก28 บทที่ 28 ฉันจะฆ่าตัวตายให้นายดู29 บทที่ 29 เราเลิกกันไปแล้ว30 บทที่ 30 มันจบแล้ว31 บทที่ 31 เธอบอกว่าไม่รักเงินไม่ใช่เหรอ32 บทที่ 32 กล่องใส่น้ำหอม33 บทที่ 33 เป็นเศรษฐีงั้นเหรอ34 บทที่ 34 เรื่องอื้อฉาวของเฉินฝาน35 บทที่ 35 โต้กลับ36 บทที่ 36 เฮียเถา ฉันเชื่อเฮีย37 บทที่ 37 เศรษฐีลึกลับจากมหาวิทยาลัยเดียวกัน38 บทที่ 38 ฉันจะรอคุณในป่า39 บทที่ 39 ไปป่าจริง ๆ เหรอ40 บทที่ 40 ดับฝันความรวย41 บทที่ 41 กลั่นแกล้ง42 บทที่ 42 อุบัติเหตุ43 บทที่ 43 ทำกระโปรงของเธอเลอะ44 บทที่ 44 สถานการณ์ที่เปลี่ยนไป45 บทที่ 45 งานเลี้ยงของชมรม46 บทที่ 46 เพื่อนเก่า47 บทที่ 47 ใส่ร้าย48 บทที่ 48 ใครจะจ่าย49 บทที่ 49 ไม่จ่าย50 บทที่ 50 วิลลาร์ด วิลล่า อันหรูหรา51 บทที่ 51 ไล่มันออกไป52 บทที่ 52 เปลี่ยนกฎ53 บทที่ 53 ไม่ซื้อตั๋วห้ามเข้า54 บทที่ 54 ทำเหล้าชื่อดังแตก55 บทที่ 55 หรือจะเป็นลูกไฮโซที่ไม่เปิดเผยตัวตน56 บทที่ 56 ต้องเป็นคนรวยที่ปิดบังตัวเองแน่ ๆ57 บทที่ 57 เงินสดเต็มโต๊ะ58 บทที่ 58 มีอะไรแปลก ๆ59 บทที่ 59 จัดงานเลี้ยง60 บทที่ 60 ฉันจะหารครึ่งกับนาย61 บทที่ 61 สร้างรายได้ให้ตัวเอง62 บทที่ 62 สั่งไวน์มาอีกห้าขวด63 บทที่ 63 ไม่มีเงินจ่าย64 บทที่ 64 ชักดาบ65 บทที่ 65 ทวงหนี้66 บทที่ 66 เอาเงินมาจากไหน67 บทที่ 67 คุณชายเฉิน68 บทที่ 68 คุณชายเฉินมีแฟนไหม?69 บทที่ 69 คุณชายเฉินล่ะครับ?70 บทที่ 70 เรื่องร้ายกลายเป็นดี71 บทที่ 71 การลงโทษที่แสนงดงาม72 บทที่ 72 รถก็สวยคนก็สวย73 บทที่ 73 เกาะผู้หญิงรวย74 บทที่ 74 คนจนและคนรวย75 บทที่ 75 เชิญไปงานเลี้ยงวันเกิด76 บทที่ 76 เหตุผลในการเชิญ77 บทที่ 77 คุณชายลึกลับ78 บทที่ 78 แม้แต่คนโง่ยังรู้79 บทที่ 79 คู่รักที่เหมาะสมกันราวกับกิ่งทองใบหยก80 บทที่ 80 เหลือที่ว่างแค่ที่เดียว81 บทที่ 81 ให้แกเป็นพนักงานชั่วคราว82 บทที่ 82 ทักผิดคน83 บทที่ 83 คุณชายเฉินไฮโซหนุ่ม84 บทที่ 84 แฟน85 บทที่ 85 คำอวยพรวันเกิดที่แตกต่างออกไป86 บทที่ 86 ตามใจยวี่ถิง87 บทที่ 87 ทำเป็นฮีโร่เข้าไปช่วยผู้หญิง88 บทที่ 88 ผู้ชายคนนี้ดูคุ้น ๆ นะ89 บทที่ 89 รับช่วงร้านอาหารใหม่90 บทที่ 90 ถ้าไม่มีปัญญาซื้อรถก็อย่าเรียนขับรถเลย91 บทที่ 91 ช่วยเก็บอาการด้วย92 บทที่ 92 คนรู้จัก93 บทที่ 93 น้ำเปล่าราคาเก้าร้อยเก้าสิบเก้า94 บทที่ 94 โรแมนติก95 บทที่ 95 หญิงสาวผู้มีน้ำใจ96 บทที่ 96 การปฏิบัติที่ไม่เหมือนกัน97 บทที่ 97 อาหารราคาแพง98 บทที่ 98 คนหน้าด้าน99 บทที่ 99 มีรถหรูรับส่ง100 บทที่ 100 ไม่มีปัญญาซื้อก็อย่ามาแตะ