icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติศาสตร์
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
บทที่ 8
ตราประจำตระกูล
จำนวนคำ:1008    |    อัปเดตเมื่อ:30/08/2022

และตอนที่เขากำลังจะหยิบขวดน้ำหอมออกมานั้น ก็บังเอิญไปเห็นของคุ้นเคยที่อยู่ข้าง ๆ ขวดน้ำหอมเลยรีบหยิบขึ้นมาดู

พอหยิบขึ้นมาดูเขาก็ตกใจจนมือสั่น

เขาจำได้ว่านี่คือตราประจำตระกูลของตระกูลเฉิน เป็นลายดอกโบฮีเนีย สีทองเข้ม ไม่มีทางจำผิดแน่นอน

ตระกูลเฉินเป็นตระกูลเก่าแก่ยุคกลาง ค่อนข้างลึกลับ แต่ความร่ำรวยและอำนาจของตระกูลนี้เกินกว่าจะจินตนาการได้ ซานเดอร์สัน โพรฟูเมอเรีย มีมูลค่ากว่าห้าแสนล้าน ถือเป็นตระกูลที่ร่ำรวยในเมืองเจียง แต่ธุรกิจเหล่านี้นั้นเป็นแค่ธุรกิจเล็ก ๆ ของตระกูลเท่านั้น

หรือว่า... คน ๆ นี้จะเป็นคนของตระกูลเฉิน?

สายตาที่ผู้จัดการถังมองเฉินฝานนั้นเปลี่ยนไปทันที

ฝานมีแซ่เฉิน และเขาก็มีตราประจำตระกูล เพราะงั้นไม่ผิดแน่!

ทุกคนที่มีตราประจำตระกูลนั้นถือเป็นบุคคลสำคัญในตระกูลเฉิน แค่คำ ๆ เดียวก็สามารถกำหนดชะตาชีวิตของตัวเองได้

แถมร้านนี้ก็เป็นของตระกูลเฉิน เฉินฝานมาเอาของที่ร้านของตัวเอง แบบนี้เขาไม่เรียกว่าขโมย เขาเรียกว่าหยิบต่างหาก!

เหวินเซิงนั้นรอดูอย่างใจจดใจจ่อ แต่พอเขาเห็นสีหน้าของผู้จัดการถังเปลี่ยนไป เขาก็คิดว่าเขาคงจะเจอน้ำหอมในกระเป๋าเป้ของเขาแล้วเลยพูดออกมาอย่างได้ใจว่า “ผู้จัดการถัง เจอแล้วใช่ไหม ผมบอกแล้วว่าเขาเป็นขโมย...”

“ขโมยบ้าอะไรล่ะ แกกล้าดียังไงมาใส่ร้ายคุณเฉิน ยาม จับไอ้นี่โยนออกไปซะ!”

ผู้จัดการถังตบหน้าเหวินเซิงอย่างแรง

ทำให้แก้มของเหวินเซิงมีรอยฝ่ามือแดง ๆ ปรากฏขึ้นมา

“ยาม! โยนไอ้นี่ออกไป และอย่าให้มันเข้ามาในร้านเราอีกเป็นอันขาด!”

ผู้จัดการถังตะโกนด้วยความโกรธ

ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ถึงกับอึ้ง เพราะพวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทีแรกพวกเขาคิดว่าฝานคงจะโดนจัดการแล้วแน่ ๆ คิดไม่ถึงว่าคนที่โดนตบนั้นจะเป็นเหวินเซิง

“ผู้จัดการถัง ตบผมได้ยังไง?”

เหวินเซิงอึ้งไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

เหวินเซิงยังไม่ทันรู้เรื่อง ก็โดนยามโยนออกไปนอกประตูแล้ว

หยิงหยิงเมื่อเห็นเขาโดนโยนออกไป เธอก็ไม่กล้าอยู่ต่อ เธอรีบวิ่งหนีไปทันที

“คุณเฉิน ผมขอโทษจริง ๆ ที่ทำให้คุณต้องลำบาก”

ผู้จัดการถังเก็บของของเฉินฝานกลับเข้าไปทีละชิ้นอย่างเกรงใจ

พนักงานขายที่ยืนอยู่รอบ ๆ ต่างก็พากันงง ผู้จัดการที่ปกติจะเป็นคนหยิ่ง ๆ นั้น วันนี้ดูเกรงใจแปลก ๆ หรือว่าเขากินยาผิดไป?

ผู้จัดการถังรูดซิปกระเป๋าหลังจากที่จัดของเสร็จแล้ว แต่เขาออกแรงมากไปทำให้ซิปพัง เลยรู้สึกกลัว

“คุณเฉิน ผมขอโทษจริง ๆ ผมทำกระเป๋าเป้แบรนด์เนมของคุณพัง ผมจะชดใช้ให้คุณ!”

ผู้จัดการถังทำหน้าเศร้า และเอาเงินสดหนึ่งหมื่นบาทยื่นให้เฉินฝาน

เฉินฝานรู้สึกอายที่จะรับเงินจากเขาเลยพูดว่า “ไม่เป็นไร แค่กระเป๋าธรรมดา ๆ ราคาไม่กี่บาทหรอก”

“รับไว้เถอะครับ ผมผิดเอง ยกโทษให้ผมด้วยนะครับ”

ผู้จัดการถังยัดเงินให้เฉินฝาน และแทบจะคุกเข่าเพื่อให้เขารับเงินไว้

เฉินฝานถึงกับงง เดี๋ยวนี้เขามีอำนาจถึงกับทำให้คนคุกเข่า เพื่อขอให้คนรับเงินแล้วเหรอ?

พอเห็นผู้จัดการถังอ้อนวอนซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาเลยรับเงินหนึ่งหมื่นบาทมาอย่างไม่เต็มใจนัก

พอเขาเดินออกมาจากร้านหรู โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น เป็นสายจากซานซาน โค้ชทีมบาสเกตบอล

“ฮัลโหล เฉินฝาน งานเลี้ยงวันเกิดเริ่มแล้วนะ เหลือแค่นายคนเดียว จะมาถึงกี่โมง?”

“เดี๋ยวก็ถึงแล้วครับ พอดีผมมาซื้อของขวัญเลยช้าไปหน่อยครับ”

เฉินฝานวางสายไป ปกติแล้วเขาไม่ค่อยไปร่วมงานแบบนี้เพราะเขาไม่มีเงินซื้อของขวัญให้คนอื่น และเขาก็ไม่อยากเสียเวลาไปกับงานพวกนี้ เขาคิดแค่อยากจะหาเงินค่าเทอมเท่านั้น

แต่ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว เขามีเงินแล้ว

พอลูบกล่องของขวัญที่ห่ออย่างสวยงาม ฝานก็รู้สึกประหม่าขึ้นมา

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาให้ของขวัญราคาแพงเช่นนี้

‘ไม่รู้ว่าโค้ชเซียวจะชอบของขวัญชิ้นนี้รึเปล่านะ?’

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เสียงครางจากในห้อง2 บทที่ 2 คนจนสมควรโดนรังแกงั้นเหรอ3 บทที่ 3 ฉันเป็นทายาทมหาเศรษฐี4 บทที่ 4 ลูกต้องชินกับความรวยให้ได้5 บทที่ 5 น้ำหอมราคาสามแสน6 บทที่ 6 ฉันเอาน้ำหอมขวดนี้7 บทที่ 7 ใส่ร้ายฉันงั้นเหรอ8 บทที่ 8 ตราประจำตระกูล9 บทที่ 9 ฉันเป็นคนรักสะอาด10 บทที่ 10 ของขวัญสุดวิเศษ11 บทที่ 11 น้ำหอมนี้เป็นของปลอม!12 บทที่ 12 พี่สาวเป็นคนรวยติดอันดับต้น ๆ ของเมืองเจียง13 บทที่ 13 กล้าแตะต้องน้องชายฉันก็ลองดู14 บทที่ 14 ไม่มีที่ยืนสำหรับคนจน15 บทที่ 15 คุณเฉิน16 บทที่ 16 ร้านอาหารฝรั่งเศส17 บทที่ 17 นาฬิกาปาเต็กฟิลิปป์18 บทที่ 18 สารรูปจน ๆ อย่างนายเนี่ยนะ19 บทที่ 19 เป็นแคดดี้20 บทที่ 20 โดนนาฬิกาโรเล็กซ์21 บทที่ 21 เห็นแก่พ่อฉันเถอะ22 บทที่ 22 พ่อแกเป็นใคร23 บทที่ 23 แกแน่งั้นเหรอ24 บทที่ 24 คุกเข่าแล้วเอาหัวคำนับ25 บทที่ 25 ใครคือเพื่อนของนาย26 บทที่ 26 สวัสดีค่ะ บอส27 บทที่ 27 ไม่มีข้อมูลสมาชิก28 บทที่ 28 ฉันจะฆ่าตัวตายให้นายดู29 บทที่ 29 เราเลิกกันไปแล้ว30 บทที่ 30 มันจบแล้ว31 บทที่ 31 เธอบอกว่าไม่รักเงินไม่ใช่เหรอ32 บทที่ 32 กล่องใส่น้ำหอม33 บทที่ 33 เป็นเศรษฐีงั้นเหรอ34 บทที่ 34 เรื่องอื้อฉาวของเฉินฝาน35 บทที่ 35 โต้กลับ36 บทที่ 36 เฮียเถา ฉันเชื่อเฮีย37 บทที่ 37 เศรษฐีลึกลับจากมหาวิทยาลัยเดียวกัน38 บทที่ 38 ฉันจะรอคุณในป่า39 บทที่ 39 ไปป่าจริง ๆ เหรอ40 บทที่ 40 ดับฝันความรวย41 บทที่ 41 กลั่นแกล้ง42 บทที่ 42 อุบัติเหตุ43 บทที่ 43 ทำกระโปรงของเธอเลอะ44 บทที่ 44 สถานการณ์ที่เปลี่ยนไป45 บทที่ 45 งานเลี้ยงของชมรม46 บทที่ 46 เพื่อนเก่า47 บทที่ 47 ใส่ร้าย48 บทที่ 48 ใครจะจ่าย49 บทที่ 49 ไม่จ่าย50 บทที่ 50 วิลลาร์ด วิลล่า อันหรูหรา51 บทที่ 51 ไล่มันออกไป52 บทที่ 52 เปลี่ยนกฎ53 บทที่ 53 ไม่ซื้อตั๋วห้ามเข้า54 บทที่ 54 ทำเหล้าชื่อดังแตก55 บทที่ 55 หรือจะเป็นลูกไฮโซที่ไม่เปิดเผยตัวตน56 บทที่ 56 ต้องเป็นคนรวยที่ปิดบังตัวเองแน่ ๆ57 บทที่ 57 เงินสดเต็มโต๊ะ58 บทที่ 58 มีอะไรแปลก ๆ59 บทที่ 59 จัดงานเลี้ยง60 บทที่ 60 ฉันจะหารครึ่งกับนาย61 บทที่ 61 สร้างรายได้ให้ตัวเอง62 บทที่ 62 สั่งไวน์มาอีกห้าขวด63 บทที่ 63 ไม่มีเงินจ่าย64 บทที่ 64 ชักดาบ65 บทที่ 65 ทวงหนี้66 บทที่ 66 เอาเงินมาจากไหน67 บทที่ 67 คุณชายเฉิน68 บทที่ 68 คุณชายเฉินมีแฟนไหม?69 บทที่ 69 คุณชายเฉินล่ะครับ?70 บทที่ 70 เรื่องร้ายกลายเป็นดี71 บทที่ 71 การลงโทษที่แสนงดงาม72 บทที่ 72 รถก็สวยคนก็สวย73 บทที่ 73 เกาะผู้หญิงรวย74 บทที่ 74 คนจนและคนรวย75 บทที่ 75 เชิญไปงานเลี้ยงวันเกิด76 บทที่ 76 เหตุผลในการเชิญ77 บทที่ 77 คุณชายลึกลับ78 บทที่ 78 แม้แต่คนโง่ยังรู้79 บทที่ 79 คู่รักที่เหมาะสมกันราวกับกิ่งทองใบหยก80 บทที่ 80 เหลือที่ว่างแค่ที่เดียว81 บทที่ 81 ให้แกเป็นพนักงานชั่วคราว82 บทที่ 82 ทักผิดคน83 บทที่ 83 คุณชายเฉินไฮโซหนุ่ม84 บทที่ 84 แฟน85 บทที่ 85 คำอวยพรวันเกิดที่แตกต่างออกไป86 บทที่ 86 ตามใจยวี่ถิง87 บทที่ 87 ทำเป็นฮีโร่เข้าไปช่วยผู้หญิง88 บทที่ 88 ผู้ชายคนนี้ดูคุ้น ๆ นะ89 บทที่ 89 รับช่วงร้านอาหารใหม่90 บทที่ 90 ถ้าไม่มีปัญญาซื้อรถก็อย่าเรียนขับรถเลย91 บทที่ 91 ช่วยเก็บอาการด้วย92 บทที่ 92 คนรู้จัก93 บทที่ 93 น้ำเปล่าราคาเก้าร้อยเก้าสิบเก้า94 บทที่ 94 โรแมนติก95 บทที่ 95 หญิงสาวผู้มีน้ำใจ96 บทที่ 96 การปฏิบัติที่ไม่เหมือนกัน97 บทที่ 97 อาหารราคาแพง98 บทที่ 98 คนหน้าด้าน99 บทที่ 99 มีรถหรูรับส่ง100 บทที่ 100 ไม่มีปัญญาซื้อก็อย่ามาแตะ