icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติศาสตร์
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
บทที่ 14
ไม่มีที่ยืนสำหรับคนจน
จำนวนคำ:916    |    อัปเดตเมื่อ:30/08/2022

พนักงานต้องรับก็มองไปรอบ ๆ อยู่ห้านาทีแต่ก็หาไม่เจอเช่นกัน

‘คนจนนี่มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ? แม้แต่ที่ยืนยังไม่มี’

เฉินฝานคิดในใจ พอเขาเห็นว่าทุกคนมองเขาเป็นอากาศ เขาก็ถอนหายใจออกมา

เขาไม่สนใจสายตาแปลก ๆ ของคนรอบข้าง ก่อนจะตรงเข้าไปหาเฉินเสวแล้วพูดว่า “พี่ พ่อบอกให้ผมมาหาพี่เพื่อเซ็นสัญญา”

ทันทีที่พูดจบ ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นก็เงียบกริบ และพากันจ้องไปที่เฉินฝาน

“ไอ้คนจนนี่ประสาทรึป่าว มาหาญาติอะไรที่นี่”

“ใช่ นักศึกษาจน ๆ ที่สวมเสื้อผ้าราคาไม่ถึงร้อยจะเป็นน้องชายของคุณเฉินได้ยังไงกัน”

ทุกคนต่างพาบ่นพึมพำ และมองเฉินฝานด้วยสายตาที่ดูถูก

แต่ที่นี่ก็มีแค่เฉินฝานที่เป็นคนนอกไม่ใช่รึไง?

พอคิดอย่างงั้น ทุกคนก็กลั้นหายใจและเงี่ยหูรอฟังคำตอบ

“ฝาน มาแล้วทำไมไม่โทรหาพี่ล่ะ?”

สีหน้าเย็นชาของเฉินเสวนั้นยิ้มออกมาอย่างอบอุ่น

มันทำให้ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นรู้สึกเย็น ๆ แต่มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่หนาววาบไปทั้งตัว สีหน้าของเขาดูตกใจอย่างเห็นได้ชัด

“นี่... จะเป็นไปได้ยังไงกัน?” อ้าวเสวียนถึงกับอึ้ง

เฉินฝานไม่ได้หันไปมองอ้าวเสวียน เขาหันไปถามพี่สาวของเขาว่า “พี่ นี่คือคนที่จะมาจีบพี่เหรอ? ตะกี้เขาจะลงไม้ลงมือกับผม ผมไม่ชอบเขา”

“คุณเฉิน ผม...” พออ้าวเสวียนได้ยินแบบนั้น เขาก็รีบอธิบายทันที

เฉินเสวพูดอย่างเย็นชา “พอได้แล้ว! คุณหลิน ฉันไม่ใช่คนไร้เหตุผล ถ้าอยากจะร่วมมือกันต่อก็พอจะได้ แต่ต้องทำให้ฉันพอใจก่อน!”

“คุณเฉิน สั่งมาได้เลยครับ” อ้าวเสวียนพูดพลางสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ

เฉินเสวยิ้มที่มุมปาก ออร่าราชินีพลุ่งพล่านขึ้นมาทันที

เธอชี้ไปที่รถเทสล่าซึ่งจอดอยู่ไม่ไกล แล้วพูดเบา ๆ ว่า “รถของนายจอดอยู่ที่ประตู เมื่อกี้มันขวางทางที่ฉันจะมาหาน้องชายฉัน”

สีหน้าของอ้าวเสวียนเปลี่ยนไป หลังจากลังเลอยู่นาน เขาก็กัดฟันแน่นแล้วพูดว่า “ในเมื่อคุณเฉินไม่ชอบ งั้นผมจะทุบมันทิ้งซะ!”

เขาเดินไปที่รถของเขา ก่อนจะหยิบไม้ขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างทางมา

แล้วฟาดลงไปที่กระจกรถจนแตก

แล้วอ้าวเสวียนก็หันกลับมามอง และเห็นว่าอีกฝ่ายนั้นไม่ได้มีท่าทีจะห้ามเขาเลย

เขาเลยเหวี่ยงแรง ๆ อีกครั้ง!

สิบห้านาทีต่อมา รถยนต์เทสล่าที่หรูหรา และล้ำสมัยนั้นถูกทุบจนไม่เหลือชิ้นดี

อ้าวเสวียนที่เหงื่อโชกไปทั้งตัวเดินกลับไปที่ห้องโถงพลางพูดกับเสวว่า “คุณเฉิน คุณพอใจรึยังครับ?”

“ไม่พอ! เมื่อกี้ขาขวาของนายเกือบจะเตะน้องชายฉัน” สีหน้าของเฉินเสวยังคงนิ่ง น้ำเสียงของเธอนั้นยังคงเย็นชาเช่นเดิม

“ผม... เข้าใจแล้วครับ”

อ้าวเสวียนหน้าซีด และหลับตาลง

ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ

พลางเหวี่ยงไม้ในมือไปที่ขาขวาของตัวเองอย่างแรง!

และก็มีเสียงร้องดังลั่น!

ทุกอย่างเงียบกริบ!

ทุกคนที่เห็นภาพนี้ต่างพากันสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ

“พอไหมครับ?” อ้าวเสวียนเหงื่อออกเพราะความเจ็บปวด และพูดด้วยเสียงสั่น ๆ

เฉินเสวไม่ตอบ แต่มองไปที่เฉินฝานและถามว่า “ว่าไงน้องชาย พอใจยัง?”

เฉินฝานกลืนน้ำลายลงคอ และตกใจกับท่าทางของพี่สาว

พี่สาวที่ปกติแล้วมักจะเป็นคนเงียบ ๆ ที่แท้ก็โหดใช่เล่น

เฉินฝานรีบพูดขึ้นมาทันทีว่า “พอแล้วล่ะ”

พอได้ยินอย่างนั้น เฉินเสวก็ยิ้มพลางหยิบเช็คออกมาจากกระเป๋าใบนึง

“นี่คือเช็คสิบล้าน เป็นค่าเปลี่ยนรถใหม่ให้คุณ”

พอพูดจบ เธอก็หันกลับมา และพูดกับยามว่า “ให้คนพาคุณหลินไปส่งที่บ้านที ส่วนเรื่องความร่วมมือนั้น รอให้ขาของคุณหลินหายดีก่อนแล้วค่อยมาคุยกับน้องชายฉัน!”

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เสียงครางจากในห้อง2 บทที่ 2 คนจนสมควรโดนรังแกงั้นเหรอ3 บทที่ 3 ฉันเป็นทายาทมหาเศรษฐี4 บทที่ 4 ลูกต้องชินกับความรวยให้ได้5 บทที่ 5 น้ำหอมราคาสามแสน6 บทที่ 6 ฉันเอาน้ำหอมขวดนี้7 บทที่ 7 ใส่ร้ายฉันงั้นเหรอ8 บทที่ 8 ตราประจำตระกูล9 บทที่ 9 ฉันเป็นคนรักสะอาด10 บทที่ 10 ของขวัญสุดวิเศษ11 บทที่ 11 น้ำหอมนี้เป็นของปลอม!12 บทที่ 12 พี่สาวเป็นคนรวยติดอันดับต้น ๆ ของเมืองเจียง13 บทที่ 13 กล้าแตะต้องน้องชายฉันก็ลองดู14 บทที่ 14 ไม่มีที่ยืนสำหรับคนจน15 บทที่ 15 คุณเฉิน16 บทที่ 16 ร้านอาหารฝรั่งเศส17 บทที่ 17 นาฬิกาปาเต็กฟิลิปป์18 บทที่ 18 สารรูปจน ๆ อย่างนายเนี่ยนะ19 บทที่ 19 เป็นแคดดี้20 บทที่ 20 โดนนาฬิกาโรเล็กซ์21 บทที่ 21 เห็นแก่พ่อฉันเถอะ22 บทที่ 22 พ่อแกเป็นใคร23 บทที่ 23 แกแน่งั้นเหรอ24 บทที่ 24 คุกเข่าแล้วเอาหัวคำนับ25 บทที่ 25 ใครคือเพื่อนของนาย26 บทที่ 26 สวัสดีค่ะ บอส27 บทที่ 27 ไม่มีข้อมูลสมาชิก28 บทที่ 28 ฉันจะฆ่าตัวตายให้นายดู29 บทที่ 29 เราเลิกกันไปแล้ว30 บทที่ 30 มันจบแล้ว31 บทที่ 31 เธอบอกว่าไม่รักเงินไม่ใช่เหรอ32 บทที่ 32 กล่องใส่น้ำหอม33 บทที่ 33 เป็นเศรษฐีงั้นเหรอ34 บทที่ 34 เรื่องอื้อฉาวของเฉินฝาน35 บทที่ 35 โต้กลับ36 บทที่ 36 เฮียเถา ฉันเชื่อเฮีย37 บทที่ 37 เศรษฐีลึกลับจากมหาวิทยาลัยเดียวกัน38 บทที่ 38 ฉันจะรอคุณในป่า39 บทที่ 39 ไปป่าจริง ๆ เหรอ40 บทที่ 40 ดับฝันความรวย41 บทที่ 41 กลั่นแกล้ง42 บทที่ 42 อุบัติเหตุ43 บทที่ 43 ทำกระโปรงของเธอเลอะ44 บทที่ 44 สถานการณ์ที่เปลี่ยนไป45 บทที่ 45 งานเลี้ยงของชมรม46 บทที่ 46 เพื่อนเก่า47 บทที่ 47 ใส่ร้าย48 บทที่ 48 ใครจะจ่าย49 บทที่ 49 ไม่จ่าย50 บทที่ 50 วิลลาร์ด วิลล่า อันหรูหรา51 บทที่ 51 ไล่มันออกไป52 บทที่ 52 เปลี่ยนกฎ53 บทที่ 53 ไม่ซื้อตั๋วห้ามเข้า54 บทที่ 54 ทำเหล้าชื่อดังแตก55 บทที่ 55 หรือจะเป็นลูกไฮโซที่ไม่เปิดเผยตัวตน56 บทที่ 56 ต้องเป็นคนรวยที่ปิดบังตัวเองแน่ ๆ57 บทที่ 57 เงินสดเต็มโต๊ะ58 บทที่ 58 มีอะไรแปลก ๆ59 บทที่ 59 จัดงานเลี้ยง60 บทที่ 60 ฉันจะหารครึ่งกับนาย61 บทที่ 61 สร้างรายได้ให้ตัวเอง62 บทที่ 62 สั่งไวน์มาอีกห้าขวด63 บทที่ 63 ไม่มีเงินจ่าย64 บทที่ 64 ชักดาบ65 บทที่ 65 ทวงหนี้66 บทที่ 66 เอาเงินมาจากไหน67 บทที่ 67 คุณชายเฉิน68 บทที่ 68 คุณชายเฉินมีแฟนไหม?69 บทที่ 69 คุณชายเฉินล่ะครับ?70 บทที่ 70 เรื่องร้ายกลายเป็นดี71 บทที่ 71 การลงโทษที่แสนงดงาม72 บทที่ 72 รถก็สวยคนก็สวย73 บทที่ 73 เกาะผู้หญิงรวย74 บทที่ 74 คนจนและคนรวย75 บทที่ 75 เชิญไปงานเลี้ยงวันเกิด76 บทที่ 76 เหตุผลในการเชิญ77 บทที่ 77 คุณชายลึกลับ78 บทที่ 78 แม้แต่คนโง่ยังรู้79 บทที่ 79 คู่รักที่เหมาะสมกันราวกับกิ่งทองใบหยก80 บทที่ 80 เหลือที่ว่างแค่ที่เดียว81 บทที่ 81 ให้แกเป็นพนักงานชั่วคราว82 บทที่ 82 ทักผิดคน83 บทที่ 83 คุณชายเฉินไฮโซหนุ่ม84 บทที่ 84 แฟน85 บทที่ 85 คำอวยพรวันเกิดที่แตกต่างออกไป86 บทที่ 86 ตามใจยวี่ถิง87 บทที่ 87 ทำเป็นฮีโร่เข้าไปช่วยผู้หญิง88 บทที่ 88 ผู้ชายคนนี้ดูคุ้น ๆ นะ89 บทที่ 89 รับช่วงร้านอาหารใหม่90 บทที่ 90 ถ้าไม่มีปัญญาซื้อรถก็อย่าเรียนขับรถเลย91 บทที่ 91 ช่วยเก็บอาการด้วย92 บทที่ 92 คนรู้จัก93 บทที่ 93 น้ำเปล่าราคาเก้าร้อยเก้าสิบเก้า94 บทที่ 94 โรแมนติก95 บทที่ 95 หญิงสาวผู้มีน้ำใจ96 บทที่ 96 การปฏิบัติที่ไม่เหมือนกัน97 บทที่ 97 อาหารราคาแพง98 บทที่ 98 คนหน้าด้าน99 บทที่ 99 มีรถหรูรับส่ง100 บทที่ 100 ไม่มีปัญญาซื้อก็อย่ามาแตะ