icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติศาสตร์
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
บทที่ 15
คุณเฉิน
จำนวนคำ:1067    |    อัปเดตเมื่อ:30/08/2022

“คุณเสว คุณทำเกินไปแล้วนะ!”

อ้าวเสวียนกัดฟันแน่น เขาเป็นลูกชายคนโตของตระกูลหลิน

รถก็มาพัง ขาก็มาเจ็บ แล้วแผนการเจรจาเรื่องความร่วมมือยังล้มเหลวอีก

“ยามส่งแขก!”

เฉินเสวไม่แย่แส ด้วยรูปลักษณ์หน้าตาที่สะสวย และรูปร่างที่สูงบาง ทำให้เธอดูมีออร่าราวกับเจ้าหญิง

ยามเข็นวีแชร์เข้ามา แล้วดึงอ้าวเสวียนขึ้นนั่ง ก่อนจะเข็นเขาออกไปจาก วิลลาร์ด วิลล่า

“ฉันเดินเองได้!”

อ้าวเสวียนร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด และโมโห เขาสัมผัสได้ถึงสายตาของผู้คนรอบข้างที่มองมาที่เขาเหมือนเขาเป็นตัวตลก มันทำให้เขารู้สึกอับอายมาก!

ทายาทของ บริษัท หลินไท่ กรุ๊ป ต้องมาโดนรังแกแบบนี้

‘ถ้าวันหนึ่ง ฉันโหดได้เหมือนพี่สาวฉันก็คงจะดีสินะ’ เฉินฝานคิดในใจ

“ว่าไงน้องรัก นายไม่เป็นไรใช่ไหม?” เฉินเสวหันมาคุยกับเฉินฝานด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่น

พนักงานทุกคนถึงกับหันไปมอง เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นเฉินเสวพูดจาอ่อนโยนขนานนี้ ราวกับเธอเปลี่ยนไปเป็นคนละคน

“ไม่เป็นไรครับ ผมทำให้พี่ต้องยุ่งยากแท้ ๆ ” เฉินฝานส่ายหัวเล็กน้อย

“จะเกรงใจพี่ทำไม พ่อคงจะบอกเรื่องที่จะยก วิลลาร์ด วิลล่า ให้นายแล้วใช่ไหม ความจริงไม่ได้จะยกแค่หมูบ้านนี้ให้นายหรอกนะ แต่ยังจะยกกิจการร้านค้าต่าง ๆ ที่อยู่ในระแวกนี้ให้นายด้วย ซึ่งกิจการเหล่านี้เป็นของตระกูลเฉินทั้งหมด”

เฉินเสวยิ้มแล้วกวักมือเรียกเลขาของเธอ เลขาสาวที่อยู่ข้างหลังเธอก็เดินเข้ามา

“เดี๋ยวเรียกพนักงานทุกคนในหมู่บ้านให้มารวมตัวกันที่นี่นะ”

เลขาสาวพยักหน้ารับคำสั่งทันที

ห้านาทีต่อมาที่สนามกอล์ฟอันกว้างใหญ่

มีพนักงานมากกว่าหนึ่งพันคนในหมูบ้าน ทั้งหมดแต่งกายด้วยเครื่องแบบสีดำ

ยืนเรียงกันอย่างเป็นระเบียบอยู่บนสนามหญ้า

เฉินเสวพาเฉินฝานมายืนต่อหน้าทุกคนและประกาศว่า “ทุกคนฟังไว้ให้ดีนะ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปคุณเฉินฝาน น้องชายของฉันจะเข้ามาดูแล วิลลาร์ด วิลล่า ในฐานนะบอสใหญ่ของที่นี่!”

พนักงานทุกคน ไม่ว่าจะเป็นยาม ผู้จัดการ และพนักงานคนอื่น ๆ ต่างโค้งคำนับลงเพื่อแสดงความเคารพ

พวกเขาตะโกนพร้อมกัน “สวัสดีครับ สวัสดีค่ะ คุณเฉิน!”

เสียงดังกึกก้องไปทั่วสนามกอล์ฟ

เฉินฝานยืนอึ้ง และทำอะไรไม่ถูก

การมีลูกน้องให้ความเคารพ ที่แท้มันมีความรู้สึกแบบนี้นี่เอง!

พนักงานต้อนรับที่ดูถูกเฉินฝานเมื่อครู่ ยืนแอบ ๆ และกลัวจนหน้าซีด

เฉินเสวหันไปพูดกับน้องของเธอว่า “ฝาน เมื่อกี้มีพนักงานมารายงานพี่ว่ามีพนักงานต้อนรับหญิงคนหนึ่งพูดจาดูถูกนายที่ล็อบบี้ทางเข้าใช่ไหม?”

พอเธอพูดจบ ทุกคนต่างก็กลั้นหายใจและมองไปที่เฉินฝานทันที

สายตาของพวกเขาเขานอกจากจะเต็มไปด้วยความย่ำเกรงแล้ว ยังแฝงไปด้วยความรู้สึกกระอักกระอ่วนอีกด้วย

เพราะการเปลี่ยนเจ้านายคนใหม่นั้น ไม่มีใครรู้ว่าเจ้านายคนใหม่จะทำการเปลี่ยนพนักงานใหม่ทั้งหมดหรือไม่

งานที่ วิลลาร์ด วิลล่านั้น ไม่เพียงแต่ได้เงินเดือนสูงแถม ยังได้รับสวัสดิการที่ดีมาก ทำให้หลาย ๆ คนกระเสือกกระสนจะเข้ามาทำงานที่นี่

‘ตอนนี้ฉันเป็นบอสแล้ว ฉันควรจะจัดการยังไงดีนะ ?’

ท่ามกลางสายตาของทุกคน เฉินฝานไม่รู้จะเอามือไปวางไว้ที่ไหน

พนักงานต้อนรับสาวรู้สึกตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก ตอนนี้จิตใจของเธอกระวนกระวายไปหมด

เธอวิ่งออกมาข้างหน้าด้วยความตื่นตระหนก แล้วยืนก้มหน้าเงียบต่อหน้าเฉินฝาน

หลังจากนั้นไม่นานเธอก็ยืดตัวตรง แล้วดึงเสื้อลง จนเผยให้เห็นเนินหน้าอกของเธอเข้าเต็ม ๆ เธอเงยหน้าขึ้นมองเฉินฝานอย่างยั่วยวน แล้วทำหน้าเจียม ๆ อย่างกลัว ๆ

เมื่อเห็นแบบนั้นเฉินฝานก็หน้าแดงหูแดงไปหมด เขาโตมาขนานนี้ยังไม่มีผู้หญิงคนไหนเข้าหาเขาแบบนี้มาก่อนเลย

แต่พอคิดถึงท่าทางเมื่อครู่ของเธอแล้ว เขาก็รู้สึกขยะแขยงขึ้นมา เขาคิดในใจว่า ‘วิลลาร์ด วิลล่าเป็นของฉัน ถ้าอนาคตพนักงานดูถูกลูกค้า เพียงเพราะการแต่งกายของลูกค้า กิจการของฉันคงได้รับผลกระทบเป็นแน่”

พอคิดได้อย่างนั้น เฉินฝานก็นึกถึงท่าทางของบอสใหญ่ที่เขาเคยเห็นในละคร

เขากระแอมในลำคอ และพูดออกมาอย่างเคร่งขรึมว่า “ฉันขอถามเธอแค่คำถามเดียว เมื่อก่อนเธอก็ทำแบบนี้กับลูกค้างั้นเหรอ?”

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เสียงครางจากในห้อง2 บทที่ 2 คนจนสมควรโดนรังแกงั้นเหรอ3 บทที่ 3 ฉันเป็นทายาทมหาเศรษฐี4 บทที่ 4 ลูกต้องชินกับความรวยให้ได้5 บทที่ 5 น้ำหอมราคาสามแสน6 บทที่ 6 ฉันเอาน้ำหอมขวดนี้7 บทที่ 7 ใส่ร้ายฉันงั้นเหรอ8 บทที่ 8 ตราประจำตระกูล9 บทที่ 9 ฉันเป็นคนรักสะอาด10 บทที่ 10 ของขวัญสุดวิเศษ11 บทที่ 11 น้ำหอมนี้เป็นของปลอม!12 บทที่ 12 พี่สาวเป็นคนรวยติดอันดับต้น ๆ ของเมืองเจียง13 บทที่ 13 กล้าแตะต้องน้องชายฉันก็ลองดู14 บทที่ 14 ไม่มีที่ยืนสำหรับคนจน15 บทที่ 15 คุณเฉิน16 บทที่ 16 ร้านอาหารฝรั่งเศส17 บทที่ 17 นาฬิกาปาเต็กฟิลิปป์18 บทที่ 18 สารรูปจน ๆ อย่างนายเนี่ยนะ19 บทที่ 19 เป็นแคดดี้20 บทที่ 20 โดนนาฬิกาโรเล็กซ์21 บทที่ 21 เห็นแก่พ่อฉันเถอะ22 บทที่ 22 พ่อแกเป็นใคร23 บทที่ 23 แกแน่งั้นเหรอ24 บทที่ 24 คุกเข่าแล้วเอาหัวคำนับ25 บทที่ 25 ใครคือเพื่อนของนาย26 บทที่ 26 สวัสดีค่ะ บอส27 บทที่ 27 ไม่มีข้อมูลสมาชิก28 บทที่ 28 ฉันจะฆ่าตัวตายให้นายดู29 บทที่ 29 เราเลิกกันไปแล้ว30 บทที่ 30 มันจบแล้ว31 บทที่ 31 เธอบอกว่าไม่รักเงินไม่ใช่เหรอ32 บทที่ 32 กล่องใส่น้ำหอม33 บทที่ 33 เป็นเศรษฐีงั้นเหรอ34 บทที่ 34 เรื่องอื้อฉาวของเฉินฝาน35 บทที่ 35 โต้กลับ36 บทที่ 36 เฮียเถา ฉันเชื่อเฮีย37 บทที่ 37 เศรษฐีลึกลับจากมหาวิทยาลัยเดียวกัน38 บทที่ 38 ฉันจะรอคุณในป่า39 บทที่ 39 ไปป่าจริง ๆ เหรอ40 บทที่ 40 ดับฝันความรวย41 บทที่ 41 กลั่นแกล้ง42 บทที่ 42 อุบัติเหตุ43 บทที่ 43 ทำกระโปรงของเธอเลอะ44 บทที่ 44 สถานการณ์ที่เปลี่ยนไป45 บทที่ 45 งานเลี้ยงของชมรม46 บทที่ 46 เพื่อนเก่า47 บทที่ 47 ใส่ร้าย48 บทที่ 48 ใครจะจ่าย49 บทที่ 49 ไม่จ่าย50 บทที่ 50 วิลลาร์ด วิลล่า อันหรูหรา51 บทที่ 51 ไล่มันออกไป52 บทที่ 52 เปลี่ยนกฎ53 บทที่ 53 ไม่ซื้อตั๋วห้ามเข้า54 บทที่ 54 ทำเหล้าชื่อดังแตก55 บทที่ 55 หรือจะเป็นลูกไฮโซที่ไม่เปิดเผยตัวตน56 บทที่ 56 ต้องเป็นคนรวยที่ปิดบังตัวเองแน่ ๆ57 บทที่ 57 เงินสดเต็มโต๊ะ58 บทที่ 58 มีอะไรแปลก ๆ59 บทที่ 59 จัดงานเลี้ยง60 บทที่ 60 ฉันจะหารครึ่งกับนาย61 บทที่ 61 สร้างรายได้ให้ตัวเอง62 บทที่ 62 สั่งไวน์มาอีกห้าขวด63 บทที่ 63 ไม่มีเงินจ่าย64 บทที่ 64 ชักดาบ65 บทที่ 65 ทวงหนี้66 บทที่ 66 เอาเงินมาจากไหน67 บทที่ 67 คุณชายเฉิน68 บทที่ 68 คุณชายเฉินมีแฟนไหม?69 บทที่ 69 คุณชายเฉินล่ะครับ?70 บทที่ 70 เรื่องร้ายกลายเป็นดี71 บทที่ 71 การลงโทษที่แสนงดงาม72 บทที่ 72 รถก็สวยคนก็สวย73 บทที่ 73 เกาะผู้หญิงรวย74 บทที่ 74 คนจนและคนรวย75 บทที่ 75 เชิญไปงานเลี้ยงวันเกิด76 บทที่ 76 เหตุผลในการเชิญ77 บทที่ 77 คุณชายลึกลับ78 บทที่ 78 แม้แต่คนโง่ยังรู้79 บทที่ 79 คู่รักที่เหมาะสมกันราวกับกิ่งทองใบหยก80 บทที่ 80 เหลือที่ว่างแค่ที่เดียว81 บทที่ 81 ให้แกเป็นพนักงานชั่วคราว82 บทที่ 82 ทักผิดคน83 บทที่ 83 คุณชายเฉินไฮโซหนุ่ม84 บทที่ 84 แฟน85 บทที่ 85 คำอวยพรวันเกิดที่แตกต่างออกไป86 บทที่ 86 ตามใจยวี่ถิง87 บทที่ 87 ทำเป็นฮีโร่เข้าไปช่วยผู้หญิง88 บทที่ 88 ผู้ชายคนนี้ดูคุ้น ๆ นะ89 บทที่ 89 รับช่วงร้านอาหารใหม่90 บทที่ 90 ถ้าไม่มีปัญญาซื้อรถก็อย่าเรียนขับรถเลย91 บทที่ 91 ช่วยเก็บอาการด้วย92 บทที่ 92 คนรู้จัก93 บทที่ 93 น้ำเปล่าราคาเก้าร้อยเก้าสิบเก้า94 บทที่ 94 โรแมนติก95 บทที่ 95 หญิงสาวผู้มีน้ำใจ96 บทที่ 96 การปฏิบัติที่ไม่เหมือนกัน97 บทที่ 97 อาหารราคาแพง98 บทที่ 98 คนหน้าด้าน99 บทที่ 99 มีรถหรูรับส่ง100 บทที่ 100 ไม่มีปัญญาซื้อก็อย่ามาแตะ