พรหมลิขิตสีดำ

สมเพ

พชหรอกแพร...แต่.

ในห้องสี่เหลี่ยมห้องนี้ สุ้มเสียงนั้นก็ยังคงฝังแน่นในหัวใจของเธอไม่เคยเลือนหายไปเลยแม้แต่น้อย ดวงตาค

กับแค่คำพูดบ้าๆ ที่ไม่มีมูลควา

ยาว จากนั้นจึงลุกขึ้นยืน แล้วจัดการแขวนเสื้อตัว

นอนไม่หลับ ผลสุดท้ายก็ทนไม่ได้ที่จะต้องนอนปิดตาอยู่เช่นนั้น จึงเอื้อมมือไปเปิดโคมไฟข้างเตียง พร้อมก้าวลงจา

นล่าง พรนภัสรีบชะโงกศีรษะมองดูก็เห็นตรีทศกำลังสั่งให้คนขับรถประจำตระกูลไปน

หนึ่งก็คงจะเป็นคอนโดริมน้

าไปด้านใน ก่อนจะเหยียบคันเร่งพารถคันนั้นผ่านประตูใหญ่แล่นออกสู่ถนน

วส่ายหน้าน้อยๆ ด้วยรู้ดีว่าคืนนี้ตรีทศคงไม่กลับมาค้างที่บ้านต

ู้หญิงมาชอบได้ และที่น่าหงุดหงิดที่สุดก็

ลับเข้ามาด้านใน แล้วล้มตัวลงนอน คราวนี้แ

เพราะความกังวลเรื่องที่ต้องใช้ชีวิตร่วมกับตรีทศก็เป็นได้...ไม่รู้ว่าถ

ินผิว หรือแต่งแต้มเครื่องสำอางบนใบหน้าแม้แต่น้อย ที่เธอทำคือผัดแป้

้าแสงกับเด็กรับใช้อีกคนหนึ่งใ

ห้ฟ้าช่ว

มามองก่อน

าก็ทำเสร็จแล้วด้วย...คุณฟ้าไปท

รนภัสรู้ดีว่าอีกฝ่า

หรือเมาหัวราน้ำ และตอนนี้คงกำลังซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม

รียบร้อยแล้ว ฟ้าขอ

ับกระเป๋าสะพายของตนเองแล้วดุ่มเดินออกจากห้องครัว ผ่านใต้บันได มายังห้องโถงทางด

...มานี

มเหนือกว่าอย่างเห็นได้ชัด คนถูกเรียกชะงักฝีเท้า หมุนตั

งความนอบน้อม หรือมีทีท่าหว

น้ำให้ฉัน

ศนั้นคือละมุน...คนรับใช้วัยสี่สิบที่รับหน้าที่ทำความสะอาดห้องแล

นี้เขาจึงสั่ง

ราะคนที่ใหญ่ที่สุดในคฤหาสน

งสูงเข้าไปในห้องนอนของเขาในทันที พลันที่ก้าวเข้ามาในห้อง กลิ่นแอลกอฮอล์ก็โชยม

้องมองเธอไม่วางตา ราวกับสำรวจทุกอิริยาบถเพื่อหาช

กครู่

องน้ำ ตระเตรียมน้ำอุ่นให้ ‘ว่าที่’ สามีอย่างรวดเร็ว กำลังจะเดินกลับออกม

ำอะไ

ยๆ ก้าวถอยหลังพยายามรักษาระยะห่างระหว่างกันให้มากที่สุด เธอไม่ได้กรีดร้องเพราะรู้ว่าคงไม่มีใครกล้าบุกเข้ามาช่วย ไม่ไ

ันต้องรีบไป

ก็ต้องสะดุ้งเมื่อแผ่นหล

่าจะทำตัวให้ชินกับว่าที

าจะทำอะไร ‘ร้ายๆ’ หากใจหนึ่งก็เชื่อใจว่าตรีทศไม่ใช่ผู้ชายประเภทนั้น แม้เขาจะดูใจ

ว่าที่คิดไว้นั้นมันถูกต้องหรือเปล่า คนตัวโตก้าวเข

่าเธอใช้วิธีไหน

ด” ชายหนุ่มยกมุมปากขึ้น แววตาสว่

จ้าหญิง หรือไม่ก็กลัวว่าพอฉันไล่เธอออ

ทึงของตรีทศห่างจากเธอเพียงคืบ อะไรก็ไม่ร้ายเท่ากลิ่นแอลกอฮ

มเมินมองไปทางอื่นไม่ยอมมองสบสายตาที่เปี่ยมไปด้วยอารมณ์ของเขาเลยแม้แต่น้อย

ุมเสียงเรียบเฉย ให้ความรู้ส

ม่ใช่

ามองเธออย่างกินเลือดกินเนื้อ แต่ไม่ได้ทุบตี

นสองเท่า แถมยังซื้อเครื่องประดับราคาแพงลิ่วให้เธอเป็นของขวัญวันเกิดอีกด้วย ทันทีที่รู้เรื่อง ตรีทศก็เหมือนสุนั

ลับบ้านช้า เพราะไม่เช่นนั้นตรีทศคงไม่มีโอกาสต่

ิธีไหนถึงทำให้พ่อของฉันหลงได

ง หากไม่ได้โต้แย้ง หรือถกเถียงแต่อย่างใด ตอนนั้นเขาคงโกรธจนเลือดขึ้นหน้า ไม่ทันคิดหน

กว่านั้นคือ เขาเริ่มซุกไซ้ปลายจมูกไปตามแก้มร้อนผะผ่าว และลำคอระหง หาก