icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ตรวนเสน่หา

บทที่ 7 7

จำนวนคำ:1383    |    อัปเดตเมื่อ:17/09/2022

งตัวเองด้วย เมื่อลงมาถึงห้องพักแม่ ก็เห็นนวลปรางค์กับเมธาวีอยู่ในน

ื่อน้องมาถึงและอยู

เออะขึ้นไปออดอ้อนเอาอะไรจากลูกฉันอีก ไอ้ที่ได้ๆ อยู่น

ให้แม่ตื่น เลยจะเดินไปอยู่อีกห้อง

ังน่ารำคาญจริงๆ ฉันจะหลับจะนอนไม่ไ

อนจะสา

แม่ลูกเขม็ง ตัวก็ทำท่าจะลุกขึ้น แม้ร่างกายจะยังไม

เพราะถือว่าไม่ใช่ตัวให้ดูด

ๆ ลุกขึ้นมาแล้วกลับบ้านไปซะ ผ่าตัดให้แล้วจะมาสำออยอยู่ทำไม ฉันจะได้ให้คนเอาน้ำมนต์มารดมาล้างเสนียดจรร

วฉันยังอยู่ ฉันไม่มีวันมาเหยียบที่นี่หรอกยะ ป่านนี้ฉันคงไม่ต้องเป็นหม้าย

กลัวจะล้มจนแผลแตกมาแล้วจะยุ่ง อารยะเองก็ห่วงแม

แค่พนักงานบริษัทธรรมดาๆ ต่อให้มันยังอยู่ ก็ไม่มีปัญญาซื้อบ้านหลังละหลายล้านและเข้ามานอนรักษาตัวใ

จะรวยจะจนก็พ่อผมนะ แล้วพ่อก็ตายไปนานแล้วเพราะผัวคุณนาย ท

เพี้ยน ไม่คิดจะยอมให้คนในบ้านถูกด่าฟรีๆ แน่ เล

้ำส้มคั้นข้างล่างมาให้แม่ที

ว่าน้องอาจจะควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ และดูเหมือนน้องจะรู้ว่

่าเมื่อกี้ไปขอทานจากลูกฉันมาได้หลายหมื่น เลยอารมณ์ดี ด่าว่าเท่

าดูถูกเหยียดหยามไ

หรือจะเป็นพี่แม็กกันล่ะ เห็นหล่อนเล่นหูเล่นตาให้ตลอดนี่ แผนสูงนะ

งด่าเพราะคั

ของพวกคุณเถอะอย่าเผลอดอดมาหาฉันแล้วกัน ไม่งั

ท่าทีไม่เกรงกลัวใครหรืออะไรทั้ง

า ว่าที่พวกแกยังวนเวียนไม่ไปไหนไกลพวกฉัน เพราะม

ที นั่นยิ่งทำให้มัสยาโกรธหนั

วกนั้นจะหลงฉันมากแค่ไหน นี่แค่ฉันไปเล่นหูเล่นตาให้ที่ออฟฟิศหน่อยเดียว ยังแทบจะอุ้มฉันขึ้นเตียงใ

พชรเม็ดงามๆ ที่เหมาะสมกับเขาทุกด้านรออยู่แล้ว ใครจะลดตัวลงไปคว้ากรวดอย่

เลยนะคะ มันขึ้นกับฉันล่ะค่ะ ว่าอยากจะเป็นเมียน้อยคุณหรือสะใภ้คุ

แม่ที แม่ไม่รู้จะเปรียบมันยังไงดี เกิดมาไ

ช่วงอยู่ก่อนแล้ว พอสบช่องก็ร

เปิดรับโบนัส

เปิด