icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติศาสตร์
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
บทที่ 4
เอาชีวิตคนทั้งตระกูลมาเป็นประกัน
จำนวนคำ:1376    |    อัปเดตเมื่อ:18/10/2022

เจี่ยงซางหวู่ลังเลอยู่เล็กน้อย ฉู่ชิงหวงมั่นใจถึงเพียงนี้ ไม่แน่ว่านางอาจไม่ได้พูดเรื่องหลวไหล เพียงแต่หากยู่ฮูหยินไม่ได้ท้องจริง ๆ เรื่องทั้งหมดนี้ก็เพียงแค่ละครตบตาเท่านั้น หมายความว่าเขาไม่อาจมีทายาทสืบสกุลได้แล้วจริง ๆ น่ะหรือ?

“ท่านแม่ทัพ ชีวิตชิงหวงไร้ค่า ตายไปก็ไม่เสียดาย แต่ท่านแม่ทัพเป็นวีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ ชิงหวงจะไม่ยอมให้ใครมาหลอกท่านแม่ทัพเช่นนี้ ต่อให้ชิงหวงต้องตาย ก็จะยอมให้ใครเห็นท่านแม่ทัพเป็นตัวตลกเช่นนี้มิได้เด็ดขาดเจ้าค่ะ!” ฉู่ชิงหวงเห็นเจี่ยงซางหวู่ลังเลเล็กน้อย คำพูดพวกนั้นนางล้วนพูดด้วยท่าทางจริงใจ กระทั่งจวินโม่เฉินก็ยังเกือบจะเชื่อว่าเป็นเรื่องจริงเสียแล้ว

“ท่านแม่ทัพ นางต้องกลัวตายแน่เจ้าค่ะ ถึงได้พูดคำพูดเหลวไหลมากมายพวกนี้ออกมา ลูกที่น่าสงสารของเรา ตายไปอย่างอนาถยังไม่พอยังถูกปฏิบัติเช่นนี้อีก ท่านแม่ทัพ ข้าเองก็ไม่อยากอยู่แล้วเช่นกัน ท่านให้ข้าตายไปอยู่เป็นเพื่อนลูกรักที่น่าสงสารของข้าเสียเลยเถิดเจ้าค่ะ” ยู๋ฮูหยินร้องไห้ราวกับจะขาดใจ นางถึงกับดิ้นจนหลุดจากอ้อมกอดเจี่ยงซางหวู่ แล้วทำท่าจะไปวิ่งชนเสา แต่กลับถูกเขาดึงตัวไว้เสียก่อน

เจี่ยงซางหวู่แม้จะคิดสงสัย ทว่าพอเห็นอนุภรรยาที่รักเป็นเช่นนี้ก็ลำบากใจยิ่งนัก ท่านอ๋องเก้าจึงได้เอ่ยขึ้นในตอนนั้นเอง “หรือที่ยู๋ฮูหยินเป็นเช่นนี้ก็เพราะรู้สึกผิด?”

“ท่านอ๋องเก้า หม่อมฉันล่วงเกินท่านอ๋องตรงไหนหรือเพคะ ท่านอ๋องถึงได้ทำเช่นนี้กับหม่อมฉัน”

จวินโม่เฉินเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แววตาเขาลึกล้ำเสียจนไม่มีใครเห็นก้นบึ้ง “ข้าเพียงแต่รู้สึกว่ามันแปลก ฝีมือทางการแพทย์ของฉู่ชิงหวงทุกคนล้วนประจักษ์ ต่อให้นางจะรู้ว่ายู่ฮูหยินคลอดบุตรยาก นางก็ยังสามารถผ่าคลอดเพื่อรักษาชีวิตเด็กคนนั้นได้ นางรู้ดีว่าท่านแม่ทัพให้ความสำคัญกับเด็กคนนี้มากแค่ไหน นางจะสะเพร่าถึงขนาดนั้นได้อย่างไร หากจะบอกว่าเรื่องนี้ไม่มีเงื่อนงำ ข้าคงไม่เชื่อ ท่านแม่ทัพเจี่ยง เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว มิสู้ให้โอกาสฉู่ชิงหวงสักครั้ง ถึงอย่างไรตัวนางก็อยู่ที่นี่แล้ว คงหนีไปไหนไม่ได้”

“ช้าก่อน” ยู่ฮูหยินเริ่มลนลาน “ร่างกายท่านแม่ทัพล้ำค่า จะให้ถูกทำเสียหายตามใจชอบได้อย่างไร ไม่แน่ว่าฉู่ชิงหวงอาจจะใจคอโหดร้าย คิดร้ายกับท่านแม่ทัพก็เป็นได้”

“ท่านแม่ทัพ ชิงหวงสามารถเอาชีวิตคนทั้งตระกูลมาเป็นประกัน ทุกคำที่ชิงหวงพูดล้วนเป็นความจริง หากมีคำใดเป็นเท็จ ก็ขอให้ครอบครัวชิงหวงทั้งเก้าชั่วโคตรไม่ได้ตายดี อีกอย่างการใช้วิธีหยดเลือดพิสูจน์กระดูกนั้นจะใช้เลือดจากปลายนิ้วของท่านแม่ทัพแค่หยดเดียวเท่านั้น ไม่มีทางทำให้ร่างกายท่านแม่ทัพต้องเสียหายแน่เจ้าค่ะ” ฉู่ชิงหวงเอ่ยขึ้นอย่างสุขุมหนักแน่น “เพียงแต่กระดูกของทารก...”

“ใครก็ได้ ไปเอากระดูกจากศพมา”

“ท่านแม่ทัพ ไม่ได้นะเจ้าคะ...”

“ท่านแม่ทัพ สตรีที่เคยคลอดบุตรกับสตรีที่ยังไม่เคยผ่านการคลอดบุตรมาก่อนแตกต่างกันมากนัก หากท่านแม่ทัพเกรงว่าชิงหวงจะใส่ความนาง ก็สามารถให้แม่นมที่ตรวจร่างกายพระสนมในวังมาตรวจยู๋ฮูหยินดูก็ได้เจ้าค่ะ ว่านางเคยคลอดบุตรมาก่อนหรือไม่” พอสิ้นเสียงฉู่ชิงหวง ยู่ฮูหยินก็สั่นเทิ้มไปทั้งตัว ก่อนจะพุ่งเข้าไปเอาชีวิตฉู่ชิงหวง

“เจ้ามันนังแพศยา เจ้าฆ่าลูกข้าตายยังไม่พอ ยังคิดจะทำร้ายข้าอีก ข้าจะขอสู้ตายกับเจ้า...”

พอฉู่ชิงหวงถอยออกมา ยู่ฮูหยินก็ทรุดลงไปกองกับพื้นอย่างอับจนหนทาง เจี่ยงซางหวู่ที่เดิมทีสงสัยอยู่ก่อนแล้ว พอเห็นนางแสดงกิริยาเช่นนี้ก็รู้แจ้งอยู่แก่ใจแล้ว เขารีบให้คนไปทูลขอแม่นมสักคนจากฝ่าบาทมาที่นี่ จากนั้นก็ให้คนเฝ้านางไว้เพื่อรอให้แม่นมมาตรวจร่างกาย

ยู๋ฮูหยินราวกับยังไม่ยอมแพ้ “ท่านแม่ทัพ เราสองคนรักใคร่กันเพียงใด จะสู้คำหลอกลวงของคนนอกเพียงคนเดียวไม่ได้เชียวหรือ?”

“เจ้าหุบปากแล้วไปยืนข้าง ๆ ในเมื่อเจ้าไม่ได้หลอกข้า ใยต้องเกรงกลัวฉู่ชิงหวงด้วย!”

“ข้า...” ยู่ฮูหยินตาค้าง นางย่อมต้องกลัวอยู่แล้ว กลัวว่าฉู่ชิงหวงจะเปิดโปงความจริงแล้วตัวนางเองจะไม่รอด!

“ท่านแม่ทัพ ได้กระดูกมาแล้วขอรับ”

“ลูกที่น่าสงสารของข้า...”

“หุบปาก!” เจี่ยงซางหวู่ตะคอกใส่ยู่ฮูหยิน สายตาเย็นเยียบของเขาทอดมองฉู่ชิงหวง “ฉู่ชิงหวง เจ้าพิสูจน์ให้ข้าดู”

ฉู่ชิงหวงก้าวไปข้างหน้า ก่อนจะพินิจมองกระดูกของทารกที่นำมานั้น นางประนมมือไหว้ “ขออภัยที่ล่วงเกินแล้ว” นางว่าแล้วก็นำเลือดของเจี่ยงซางหวู่มาหยดลงบนกระดูกท่อนนั้น...

ทุกคนในที่นั้นต่างเบิกตามอง ราวกับกลัวว่าตนจะพลาดเรื่องสำคัญอันใดไป

ทันใดนั้นเอง ทุกคนในที่นั้นก็ได้เห็นเองกับตาว่าเลือดของท่านแม่ทัพไหลลงมาจากกระดูกท่อนนั้น ไม่ได้ซึมเข้าไปด้านในแม้แต่น้อย ฉู่ชิงหวงถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ท่านแม่ทัพ ท่านลองดูสิเจ้าคะ เลือดนี่ไม่ซึมเข้าไป...”

“ท่านแม่ทัพขอรับ แม่นมมาถึงแล้วขอรับ”

“ตรวจร่างกายนาง!” น้ำเสียงของแม่ทัพเจี่ยงเย็นเยียบจนถึงขีดสุด เขาต้องไปสู้ศึกอยู่ในสนามรบ แต่กลับถูกอนุนางหนึ่งปั่นหัวเช่นนี้ได้ ยามนี้เจี่ยงซางหวู่ใกล้ถึงจุดระเบิดเต็มทีแล้ว

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ถูกโจมตีและย้อนเวลา2 บทที่ 2 ชีวิตบนเส้นด้าย3 บทที่ 3 พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง4 บทที่ 4 เอาชีวิตคนทั้งตระกูลมาเป็นประกัน5 บทที่ 5 บุญคุณช่วยชีวิต6 บทที่ 6 การตายของยู่ฮูหยิน7 บทที่ 7 ล้วนเป็นพระมหากรุณาธิคุณ8 บทที่ 8 ขังตัวไว้ในจวนเสนาบดี9 บทที่ 9 ถอนหมั้น10 บทที่ 10 มาขอโทษ11 บทที่ 11 โบยนางให้ตาย12 บทที่ 12 การปกป้อนจากท่านย่า13 บทที่ 13 ท่านหมอเปิดเผยความจริง14 บทที่ 14 ไปที่บ้านชานเมือง15 บทที่ 15 โชคร้ายมานานปี16 บทที่ 16 เจอหน้ากันอีกครั้ง17 บทที่ 17 ราวกับว่ามีขนนกกำลังเขี่ยหัวใจเขาเล่น18 บทที่ 18 เรียนรู้กฎเกณฑ์ในวัง19 บทที่ 19 มีแผนการอื่น20 บทที่ 20 เปลี่ยนเป็นคนละคน21 บทที่ 21 แฝงไปด้วยความไม่ประสงค์ดี22 บทที่ 22 เจตนาการของฮูหยินผู้เฒ่า23 บทที่ 23 บุกจวนเสนาบดีกลางดึก24 บทที่ 24 มือถือสาก ปากถือศีล25 บทที่ 25 อุบายของนางหวัง26 บทที่ 26 จัดงานเลี้ยงชมบุปผา27 บทที่ 27 ตาต่อตา ฟันต่อฟัน28 บทที่ 28 เสียโฉม29 บทที่ 29 มีห้องครัวแยก30 บทที่ 30 หน้าต่างมีหู ประตูมีช่อง31 บทที่ 31 รับเจ้าเป็นอนุ32 บทที่ 32 ตบหน้าจวินจื่อหมิง33 บทที่ 33 หาเงินที่บ่อนพนัน34 บทที่ 34 บ้านข้ายากจนนัก35 บทที่ 35 เผชิญหน้ากัน36 บทที่ 36 เปิดร้านขายยา37 บทที่ 37 คดีฆาตรกรรมบังเกิด38 บทที่ 38 ชันสูตรศพ39 บทที่ 39 การขู่40 บทที่ 40 การร้องทุกข์41 บทที่ 41 แม่นมหรูถูกลงโทษ42 บทที่ 42 ไม่ต่างจากงูพิษ43 บทที่ 43 ไว้ใจใครไม่ได้44 บทที่ 44 การกลับมาของคุณหนูใหญ่45 บทที่ 45 ภาพพี่น้องรักใคร่กลมเกลียว46 บทที่ 46 ท่านช่วยข้าด้วย47 บทที่ 47 ข้าไม่มีพี่สาวต่ำต้อยเช่นเจ้า48 บทที่ 48 ถ้าหากอาการยังเป็นเช่นนี้ต่อไป คงจะไม่รอด49 บทที่ 49 ต้องชดใช้คืนให้50 บทที่ 50 เหตุใดไปซื้อร้าน51 บทที่ 51 ตั้งครรภ์กับซื่อจื่อ52 บทที่ 52 พี่ช่วยน้องด้วย53 บทที่ 53 กล้าทำไม่กล้ารับกันหรือ?54 บทที่ 54 ให้ออกเรือนในวันเดียวกัน55 บทที่ 55 ความร่วมมือ56 บทที่ 56 คิดร้าย57 บทที่ 57 ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว58 บทที่ 58 จัดของขวัญแต่งงาน59 บทที่ 59 ขอความช่วยเหลือจากท่านย่า60 บทที่ 60 สร้างพันธมิตรสำเร็จ61 บทที่ 61 ทำไมเสียงดังจัง62 บทที่ 62 คุณหนูรองวางยาพิษ63 บทที่ 63 พระชายาโจวอ๋องรู้บุกเข้าจวน64 บทที่ 64 คุณหนูสี่ถูกทุบตี65 บทที่ 65 ยกเลิกการแต่งงาน66 บทที่ 66 ลงโทษตามกฎของตระกูล67 บทที่ 67 การแสดงที่ดี68 บทที่ 68 เจ้าจะร่วมมือกับข้าหรือไม่69 บทที่ 69 บรรลุข้อตกลงกัน70 บทที่ 70 ได้ใจจนลืมตัว71 บทที่ 71 ธาตุแท้72 บทที่ 72 ถูกวางยา73 บทที่ 73 ให้บทเรียน74 บทที่ 74 ข้าแค่ออกมาเดินเล่นเฉย ๆ75 บทที่ 75 หากเจ้ายินดีมอบตัวเจ้าให้ข้า...76 บทที่ 76 รอดูจุดจบของอีสารเลวนั่น77 บทที่ 77 ฉู่ชินหยานขึ้นเกี้ยวเจ้าสาว78 บทที่ 78 เกิดเรื่องกับคุณหนูสาม79 บทที่ 79 ซื่อจื่อใจดำ80 บทที่ 80 เจ้าหาวิธีหนีออกไปเถิด81 บทที่ 81 กรรมตามสนอง82 บทที่ 82 กล่าวความจริง83 บทที่ 83 ลดชนชั้นเป็นสามัญชน84 บทที่ 84 นางหวังได้สิทธิ์ดูแลจวนอีกครั้ง85 บทที่ 85 รถม้าที่นางหวังจัดให้86 บทที่ 86 ทุกสรรพสิ่งล้วนถูกกำหนดโดยโชคชะตาไว้แล้ว87 บทที่ 87 สาวใช้ร้องไห้เป็นห่วง88 บทที่ 88 ช่วยชีวิต89 บทที่ 89 เดินหมากกัน90 บทที่ 90 จวินโม่เฉินโกรธ91 บทที่ 91 ถือว่าเจ้าชมข้า92 บทที่ 92 กลับจวน93 บทที่ 93 คุณหนูรองยอมรับความผิด94 บทที่ 94 เอาโฉนดขายตัวกลับคืน95 บทที่ 95 คนของตระกูลปู้มา96 บทที่ 96 ติดตามผลการรักษา97 บทที่ 97 คดในข้อ งอในกระดูก98 บทที่ 98 ทดแทนคุณท่านเมื่อยาก99 บทที่ 99 เรื่องเดือดร้อนของจวนน้องมีไม่น้อยอยู่แล้ว100 บทที่ 100 แต่ก็เพียงแค่นางเท่านั้น