icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ชายาข้าเป็นหมอนิติเวช

บทที่ 6 การตายของยู่ฮูหยิน

จำนวนคำ:1614    |    อัปเดตเมื่อ:18/10/2022

ักเพียงใด นางก็ไม่อาจไปขัดผลประโยชน์ผู้ใดได้ แต่ซูยู่เอ๋อร์กลับใส่ร้ายฉู่ชิงหวง นั่นก็หมายความว่

บคำสั่ง

งคิดจะเก็บของมีค่าแล้วหนีไปขอความช่วยเหลือจากคนที่บงการนางอยู่เบื้องหลัง เพียงแต่ในเมืองหลวงนี้ ผู้ใดจะกล้าล่วงเกินจ

วหนึ่งชั่วยาม ที่หน้าอกมีบาดแผลจากการถูกกริชแทงให้ตายในคราวเดียว แต่ไม่มีร่องรอยของการต่อสู้ก่อนตาย

วงแล้วก็พลันรู้สึกแปลกใจ เจ้าหน้าที่ชันสูตรกับหมอแตก

แต่อย่างแรกทำเพื่อคนเป็น อย่างหลังทำเพื่อคนตาย” ฉู่ชิงหวงลุกขึ้นหันไปมองเจี่ยงซางหวู่ “ฆาต

สายตาตกตะลึง “เจ้ารู้ด้

น ท่านแม่ทัพแค่ทำการตรวจค้นตามที่ชิงหวงบอก หลัง

นทันที ไม่ถึงครึ่งชั่วยามก็จับคนที่มีลักษณะอย่างที่ฉู่ชิ

เจ้าต้องฆ่าซู

าน้อยลาดตระเวนอยู่ตลอด จะสังหารยู่ฮูหยินได้อย่างไรขอรับ” องครักษ์ผู้นั้นยังคงพูดจาเล่นลิ้นอยู่อย่างนั้น

่ตรงหน้าองครักษ์ผู้

ขอรับ” องครักษ์

้าบอกว่าเจ้าไม่ได้ฆ่า

ข้าน้อย

สัมผัสกับยู๋ฮูหย

บหัวเราะ นางเอื้อมไปคว้ามือข้างซ้ายขององครักษ์หนุ่ม “เช่

างรวดเร็ว ถึงได้พบว่ามีคราบเลือดอยู่จริง ๆ องครั

ือดได้อย่างไร อีกอย่าง ข้าตรวจดูอย่างละเอียดแล้ว รอยเท้าที่ฆาตกรทิ้

่ทัพไม่ได้มีแต่เขาแค่คนเดียวแน่ ทว่าขณะที่กำลังจะแก้ตัวขึ้นมานั้นเอง เขาก็ได้ยินฉู่ชิงหวงเอ่ยข

ีโดยไม่หันไปมองหน้าเจี่ยงซางหวู่สักแวบหนึ่งด้วยซ้ำ เจี่ยงซางหวู่สีหน้าเขียวคล้ำเย็นเย

ไปได้

อตัวก่อน

ต่อฝ่าบาท ในเมื่อเจ้าถูกใส่ความ และข้าเองก็ขัดราชโองการข

ิ้งให้เจี่ยงซางหวู่มองเงาแผ่นหลังที่ห่างออกไปของฉู่ชิงหวงด้วยแววตาซับซ้

ได้หลุดรอดสายพระเนตรของฝ่าบาท พอท่านอ๋องเก้

ู่ชิงหวงทรุดตัวลงคุกเข่าทันที ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นอีก ทว่าท่านอ๋อง

ด้รู้เสียทีว่าฝ่าบาททรงมีพี่น้องตั้งหลายคน แต่เหตุใดจึงอยากให้เขาตายแค่คนเดียว ก็เพราะว่าท่านอ๋องคนอื่น ๆ ม

ายความว่า เจ้าสำนึกผ

างบอกว่านางถูกใส่ความ และบัดนี้ความจริงก็พิสูจน์แล้วว่านา

ายกม้วนฎีกาในมือขึ้นตั้งท่าจะจว้างใส่จวินโม่เฉิน แต่สุดท้าย

งงานอยู่พะยะค่ะ ยังเ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ถูกโจมตีและย้อนเวลา2 บทที่ 2 ชีวิตบนเส้นด้าย3 บทที่ 3 พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง4 บทที่ 4 เอาชีวิตคนทั้งตระกูลมาเป็นประกัน5 บทที่ 5 บุญคุณช่วยชีวิต6 บทที่ 6 การตายของยู่ฮูหยิน7 บทที่ 7 ล้วนเป็นพระมหากรุณาธิคุณ8 บทที่ 8 ขังตัวไว้ในจวนเสนาบดี9 บทที่ 9 ถอนหมั้น10 บทที่ 10 มาขอโทษ11 บทที่ 11 โบยนางให้ตาย12 บทที่ 12 การปกป้อนจากท่านย่า13 บทที่ 13 ท่านหมอเปิดเผยความจริง14 บทที่ 14 ไปที่บ้านชานเมือง15 บทที่ 15 โชคร้ายมานานปี16 บทที่ 16 เจอหน้ากันอีกครั้ง17 บทที่ 17 ราวกับว่ามีขนนกกำลังเขี่ยหัวใจเขาเล่น18 บทที่ 18 เรียนรู้กฎเกณฑ์ในวัง19 บทที่ 19 มีแผนการอื่น20 บทที่ 20 เปลี่ยนเป็นคนละคน21 บทที่ 21 แฝงไปด้วยความไม่ประสงค์ดี22 บทที่ 22 เจตนาการของฮูหยินผู้เฒ่า23 บทที่ 23 บุกจวนเสนาบดีกลางดึก24 บทที่ 24 มือถือสาก ปากถือศีล25 บทที่ 25 อุบายของนางหวัง26 บทที่ 26 จัดงานเลี้ยงชมบุปผา27 บทที่ 27 ตาต่อตา ฟันต่อฟัน28 บทที่ 28 เสียโฉม29 บทที่ 29 มีห้องครัวแยก30 บทที่ 30 หน้าต่างมีหู ประตูมีช่อง31 บทที่ 31 รับเจ้าเป็นอนุ32 บทที่ 32 ตบหน้าจวินจื่อหมิง33 บทที่ 33 หาเงินที่บ่อนพนัน34 บทที่ 34 บ้านข้ายากจนนัก35 บทที่ 35 เผชิญหน้ากัน36 บทที่ 36 เปิดร้านขายยา37 บทที่ 37 คดีฆาตรกรรมบังเกิด38 บทที่ 38 ชันสูตรศพ39 บทที่ 39 การขู่40 บทที่ 40 การร้องทุกข์41 บทที่ 41 แม่นมหรูถูกลงโทษ42 บทที่ 42 ไม่ต่างจากงูพิษ43 บทที่ 43 ไว้ใจใครไม่ได้44 บทที่ 44 การกลับมาของคุณหนูใหญ่45 บทที่ 45 ภาพพี่น้องรักใคร่กลมเกลียว46 บทที่ 46 ท่านช่วยข้าด้วย47 บทที่ 47 ข้าไม่มีพี่สาวต่ำต้อยเช่นเจ้า48 บทที่ 48 ถ้าหากอาการยังเป็นเช่นนี้ต่อไป คงจะไม่รอด49 บทที่ 49 ต้องชดใช้คืนให้50 บทที่ 50 เหตุใดไปซื้อร้าน51 บทที่ 51 ตั้งครรภ์กับซื่อจื่อ52 บทที่ 52 พี่ช่วยน้องด้วย53 บทที่ 53 กล้าทำไม่กล้ารับกันหรือ?54 บทที่ 54 ให้ออกเรือนในวันเดียวกัน55 บทที่ 55 ความร่วมมือ56 บทที่ 56 คิดร้าย57 บทที่ 57 ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว58 บทที่ 58 จัดของขวัญแต่งงาน59 บทที่ 59 ขอความช่วยเหลือจากท่านย่า60 บทที่ 60 สร้างพันธมิตรสำเร็จ61 บทที่ 61 ทำไมเสียงดังจัง62 บทที่ 62 คุณหนูรองวางยาพิษ63 บทที่ 63 พระชายาโจวอ๋องรู้บุกเข้าจวน64 บทที่ 64 คุณหนูสี่ถูกทุบตี65 บทที่ 65 ยกเลิกการแต่งงาน66 บทที่ 66 ลงโทษตามกฎของตระกูล67 บทที่ 67 การแสดงที่ดี68 บทที่ 68 เจ้าจะร่วมมือกับข้าหรือไม่69 บทที่ 69 บรรลุข้อตกลงกัน70 บทที่ 70 ได้ใจจนลืมตัว71 บทที่ 71 ธาตุแท้72 บทที่ 72 ถูกวางยา73 บทที่ 73 ให้บทเรียน74 บทที่ 74 ข้าแค่ออกมาเดินเล่นเฉย ๆ75 บทที่ 75 หากเจ้ายินดีมอบตัวเจ้าให้ข้า...76 บทที่ 76 รอดูจุดจบของอีสารเลวนั่น77 บทที่ 77 ฉู่ชินหยานขึ้นเกี้ยวเจ้าสาว78 บทที่ 78 เกิดเรื่องกับคุณหนูสาม79 บทที่ 79 ซื่อจื่อใจดำ80 บทที่ 80 เจ้าหาวิธีหนีออกไปเถิด81 บทที่ 81 กรรมตามสนอง82 บทที่ 82 กล่าวความจริง83 บทที่ 83 ลดชนชั้นเป็นสามัญชน84 บทที่ 84 นางหวังได้สิทธิ์ดูแลจวนอีกครั้ง85 บทที่ 85 รถม้าที่นางหวังจัดให้86 บทที่ 86 ทุกสรรพสิ่งล้วนถูกกำหนดโดยโชคชะตาไว้แล้ว87 บทที่ 87 สาวใช้ร้องไห้เป็นห่วง88 บทที่ 88 ช่วยชีวิต89 บทที่ 89 เดินหมากกัน90 บทที่ 90 จวินโม่เฉินโกรธ91 บทที่ 91 ถือว่าเจ้าชมข้า92 บทที่ 92 กลับจวน93 บทที่ 93 คุณหนูรองยอมรับความผิด94 บทที่ 94 เอาโฉนดขายตัวกลับคืน95 บทที่ 95 คนของตระกูลปู้มา96 บทที่ 96 ติดตามผลการรักษา97 บทที่ 97 คดในข้อ งอในกระดูก98 บทที่ 98 ทดแทนคุณท่านเมื่อยาก99 บทที่ 99 เรื่องเดือดร้อนของจวนน้องมีไม่น้อยอยู่แล้ว100 บทที่ 100 แต่ก็เพียงแค่นางเท่านั้น