พระชายาสารพัดพิษ

ันปรากฏแววตกตะลึง ก่อนจะพลิกผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นดูอีกหลายรอบ เขาเป็นพ่อค้

ป็นช่างเย็บปักในเรือนเย็บปักหนีฉางแห่งนี้ และนับว่าเป็นช่างเย็บป

ย สตรีนางนั้นยังอ่อนวัยยิ่งนัก ไม่เหมือนกับที่มู่หว่านซีคิดเอาไ

ักหน้า “ข้าเ

“แม่นาง มิสู้เราเข

อบ

แล้วสายตาก็ฉายแววประหลาดใจ นางเคยดื่มชาชนิดนี้มาก่อน ตอนนั้นซ่งอิงเจี๋ยชนะศึกกลับมา ฝ่าบาทจึง

จับตัวเป็นระลอกกลั่นตัวราวมรกต ไ

ระหลาดใจ “นึกไม่ถึงว่าแม่นางจ

ยโหรวมอบให้นางออกมา “ที่ข้ามาในครั้งนี้ก็มีเรื่องจะขอคำชี้แนะจากแม่นางจิ่น แม่นางเป็นช่างเย็บปักที่ฝีมือล้ำเลิศท

ตะเกียง จากนั้นนัยน์ตาก็ฉายแววเข้าใจทุกอย่างขึ้นมาในทันที “ด้ายไหมนี้เรียกว่าไหมนกเยวียนยาง เมื่อส่องดูใกล้

ามว่าอย

ดวันพอมาส่องดูอีกครั้งจะเห็นว่ามันกลายเป็นด้ายสกปรกโสโครก แม่นางไปซื้อด้ายไหมไม่ได้คุ

านางคิดจะทำร้ายข้า แต่ข้าจำต้องใช้ด้ายไ

กหน้า “ได้ แต่ภายหน้าหากเป็นเรื่องที่ท่านสามารถทำไ

ู่ครู่หนึ่ง จากนั

นั้นไป “วันพรุ่ง ท่าน

ใจท่

จิ่นให้คนส่งมู่หว่านซีกลับไป ทว่าหลังจากนางจา

ยท่

การจากพ่อค้าชาวตะวันตก ใต้หล้านี้มีเพียงสองคนเท่านั้นที่มีมัน หนึ่งคนคือฝ่าบ

าลายปักในมือไปมา บุรุษผู้นั้นรับไปแล้วพินิจมองลายดอกบัวบนผ้าเช็ดหน้าผืนนั้น เมื่อพิ

มือเย็บปักของ

ใจนักที่ไม่อา

น ข้าต้องการรู้เรื่อ

้าค