“ใช่ แต่บางทีฉันอาจจะคิดมากไปเองก็ได้ เพราะถึงยังไงพวกคุณเพิ่งจะหย่ากัน เธอคงไม่มีคนอื่นเร็วขนาดนั้นหรอก”

ยู่ชางเหิงเหลือบมองเธอ ทำให้ไป๋เสี่ยวโหรวก็เงียบไปทันที

ทั้งสามเดินไปที่ประตู คนขับนั้นกำลังรออยู่ที่รถแล้ว

ไป๋เสี่ยวโหรวส่งยู่ชิงชิงให้คนขับและกำลังจะขึ้นรถ เสียงของยู่ชางเหิงก็ดังขึ้นมาจากข้าง ๆ ตัวเธอ “ไปส่งคุณไป๋ก่อน”

“ครับ”