ความรักของฉันมันคงเหมือนนาฬิกาทราย.. .. เมื่อด้านหนึ่งถูกเติมเต็ม....อีกด้านกลับว่างเปล่า ..และสูญสิ้นไป..กับกาลเวลา........ "สำหรับฉันเธอมันก็แค่ผู้หญิงไร้ค่า อยู่บนที่สูงแต่ทำตัวต่ำ" "หึ....ขอบคุณค่ะที่ชม จะพูดแค่นี้ใช่มั้ย จะได้ไปอ่อยผู้ชายต่อ" "อ้อ...ถ้าสนใจ เชิญนะคะ พอดีชอบแบบ ทีเดียวหลายๆคนมันสนุกดี แต่คนดีๆอย่างพี่...."เธอมองเขาอย่างพิจารณา พร้อมยกยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน ก่อนจะเดินจากไป หมับ!! "มีอะไรอีกคะ หรือว่าสนใจอยากไปร่วมเตียงด้วย" "......" ชายหนุ่มเงียบ มองหน้าเธออย่างเอาเรื่อง และออกแรงบีบข้อมือเล็กอย่างแรง แต่คนตรงหน้ากลับไม่แสดงท่าทีว่าเจ็บ ถึงเธอจะเจ็บเหมือนกระดูกกำลังจะแหลกเป็นชิ้นๆ "ถ้าไม่ทำอะไรก็ปล่อย พี่ไม่อยากได้แต่คนอื่นเขาอยากได้!" พรึบ!! เธอสะบัดมือเขาอย่างแรงและเดินกลับเข้าไปในงานเลี้ยง หมับ! "ว้าย เป็นบ้าอะไรปล่อยนะ" แต่ไม่ทันจะเดินไปถึงไหนร่างบางก็ถูกกระชากจนตัวปลิว จนชนเข้ากับกำแพงห้องอย่างแรง "ถ้าเธอยังหาเรื่องอุ่นอีก ฉันจะไม่ปล่อยเธอไว้แน่!" เขามองเธออย่างเกรี้ยวกราด "หึ...ทำไมค่ะ จะแกล้งแล้วจะทำไม" เธอมองหน้าเขาอย่างไม่เกรง ยิ่งได้ยินเขาพูดแบบนี้แล้วมันยิ่งรู้สึกเจ็บ ทำไมนะทำไมต้องรักคนที่ไม่มีใจ "ปล่อย!" "ทำไม จะรีบไปเสนอตัวให้ไอ้บ้านั่นรึไง!"ใบหน้าหล่อคม ยื่นเข้าใกล้ พร้อมตะเบ็งเสียงแข็งใส่หน้าเธอ มือหนาออกแรงบีบท่อนแขนราวกับจะให้มันแหลกละเอียด "ใช่แล้วจะทำไม คืนนี้เรามีนัดกัน จะไปทำอะไรกันคนไม่ต้องให้บอกนะ หรือว่าอยากรู้จะได้ถ่ายคลิปมาให้ดู!" "หึ...ร่าน! ถ้ามันคันมากเดี๋ยวฉันจะสังเคราะห์ให้เธอเอง" "นะ...ฺฮื่อ" ร่างเล็กดิ้นพยายามให้หลุดจากพันธนาการเมื่อ เขาประกบปากจูบดูดเม้มริมฝีปากบางสีแดงอย่างแรง เขาดูดเม้มมันอย่างหนักหน่วง มือหนาลูบบีบขย้ำหน้าอกอย่างแรงเหมือนจะให้มันแหละติดมือออกมา "ฮื่อ" เสียงหวานร้องท้วงในลำคอ เมื่อได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งเต็มปาก จนแทบจะอ้วก -ญี่ปุ่น ณิชาภัทร โชติฐิติเมธานนท์ ดีไซเนอร์สาวสวย เก่งฉลาดไม่ยอมใคร มั่นใจในตัวเอง ลูกสาวคนโตของแด๊ดดี้กันต์ อายุ 24 -แบงค์ นิธิภัทร์ พัชรกานต์กุล วิศวกรหนุ่มไฟแรง หล่อเก่งมีความสามารถทั้งศึกษาวิเคราะห์ คำนวณ ออกแบบ ตรวจสอบแก้ไขปัญหาและควบคุมการผลิต....วัย 27 ความผูกพันระหว่างคนเป็นสิ่งมีค่าและมีความหมาย เป็น เสมือนเรื่องราวและความทรงจำดี ๆ ที่คนทุก ๆ คนไขว่คว้า แต่กลับมีน้อยช่วงเวลา ที่สอนสิ่งดี ๆ ให้เราได้รับรู้ ที่มีค่าให้เรานึกถึง ทุกครั้งที่นึกถึงมัน จะคอยย้ำเตือนเราให้นึกถึงช่วงวันเก่าๆ ที่ดึงทุก ๆ คนไว้ให้อยู่ร่วมกัน สิ่ง ดี ๆ ที่ผ่านไปเป็นเสมือนเม็ดทรายในนาฬิกาที่ร่วงหล่น…… ทุกเม็ดทรายแทน ความหมายของ………………ความผูกพัน ทุกเม็ดทรายแทนความหมาย ของ………………ความห่วงใย ทุกเม็ดทรายแทนความหมาย ของ………………ความชิดใกล้ ทุกเม็ดทรายแทนความหมาย ของ………………การไขว่คว้า ทุกเม็ดทรายแทนความหมาย ของ………………ความคิดถึง ทุกเม็ดทรายแทนความหมาย ของ………………ความลึกซึ้ง ทุกเม็ดทรายแทนความหมาย ของ………………วันเวลา ทุกเม็ดทรายแทนความหมาย ของ………………สิ่งมีค่า ทุกเม็ดทรายแทนความหมาย ของ………………จิตใจ ทุกเม็ดทรายแทนความหมาย ของ………………ตัวตน ทุกเม็ดทรายแทนความหมาย ของ………………คำว่า “รัก” ทุกเม็ดทรายแทนความหมาย ของ………………คำว่า “เรา” ทุกเม็ดทรายแทนความหมาย ของ………………คำว่า “มิตรภาพ” ทุกเม็ดทรายแทนความหมาย ของ………………คำว่า “เพื่อน” ทุกเม็ดทรายแทนความหมาย ของ………………” ทุกสิ่งที่เต็มใจ ให้เพื่อเธอ” เม็ดทรายเหล่านี้แม้จะ ร่วงหล่น แต่ก็ยังคงรวมกันในนาฬิกาทราย คอยย้ำเตือนเราถึงช่วงเวลาดีๆ ที่ผ่านมา เป็นนาฬิกาที่มีค่าและมีความหมาย อยู่ในความทรงจำของกันและกันตลอดไป … ช่วงเวลาแห่งความสุข อาจไม่เคย อยู่กับเรานานในโลกของความเป็นจริง เป็นเหมือนสิ่งที่ผ่านเข้ามาและก็ผ่านเข้าไป ให้เราได้สัมผัส ให้เราได้รู้สึกดี ๆ ให้เราได้รู้สึกอบอุ่นและมีความสุข แต่ถึงแม้ช่วง เวลาเหล่านี้อาจจะไม่ยาวนาน แต่มันสร้างสิ่งดี ๆ ให้เรามากมาย มันมีค่าและยิ่งใหญ่ และจะเป็นกำลังใจให้เราตลอดไป มันจะแทนความหมายของความเป็น “เพื่อน” ตลอดไป…… “นาฬิกาทรายใบนี้ ขอให้แทนมิตรภาพของเราตลอดไป ไม่เคยมีช่วงเวลาไหนที่เราห่างไกล โดยไม่ผูกพัน” ขอบคุณบทความจาก คุณ นุชรัตน์ รักมาก คำเตือน ในทุกเรื่องทุกการกระทำของตัวละครเกิดจากจินตนาการ ไม่ใช่เรื่องจริงไม่ควรลอกเลียนแบบการกระทำที่ไม่เหมาะสม อันจะนำไปสู่ความสูญเสียความผิดบาปทั้งปวง ไม่ได้มีเจตนามุ่งร้ายต่อตัวบุคคลหรือวิชาชีพใดวิชาชีพหนึ่ง หากอ่านแล้วไม่มั่นใจว่าหรือไม่เลียนแบบได้หรือไม่แนะนำให้ปรึกษาผู้ปกครองค่ะ นิยายเรื่องนี้เหมาะสมสำหรับผู้ที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไป เพราะอาจมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมด้านพฤติกรรม ความรุนแรง เพศ หรือการใช้ภาษาโปรดใช้วิจารณญาณและเสพเนื้อหาอย่างมีสตินิยายเรื่องนี้เกิดจากความต้องการจะเขียนของนักเขียนเท่านั้นไม่ได้มีเจตนาไม่ดีหรือสนับสนุนการใช้ความรุนแรงในชีวิตจริง รบกวนอ่านคำเตือนก่อนอ่านของนักเขียนแล้วค่อยตัดสินใจหากไม่ชอบไม่เป็นไรค่ะ ©ลิขสิทธิ์เป็นของผู้สร้างสรรค์ แต่เพียงผู้เดียวการเผยแพร่ทำซ้ำดัดแปลงโดยที่ไม่ได้รับอนุญาตผิดกฎหมายตาม พ. ร. บลิขสิทธิ์ 2537 มาตรา 1527 31 มีโทษทั้งจำทั้งปรับ ไม่อนุญาตให้คัดลอกทำซ้ำดัดแปลงตัดภาพหรือถ่ายภาพไปเผยแพร่ใด ๆ ทั้งสิ้นหากพบจะขอดำเนินคดีตามกฎหมาย❌❌❌ พึ่งหัดแต่งนิยายเป็นมือใหม่หัดแต่งคำบางคำอาจจะใช้ผิดไปต้องขออภัยด้วยนะ คำโปรยเนื้อหาการบรรยายอาจใช้คำได้ไม่สวยเท่ากับนักเขียนท่านอื่นๆ แต่ก็ตั้งใจเขียนออกมาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ 14 กุมภาฯ 13/01/2022 ฝากติดตามผลงานด้วยนะคะ
“Hiเมืองไทย กี่ปีแล้วนะที่เราไม่ได้เจอกัน”
“แด๊ดดี้หนูกลับมาแล้ว แต่ขอหนีเที่ยวก่อนสักสองวันแล้วจะไปรายงานตัวนะคะ” หญิงสาวหุ่นดี ในชุดเดรสสั้นรัดรูปสีดำ สุดเซ็กซี่ราคาแพง ปากแดงพูดบ่นอย่างอารมณ์ดี ทันทีที่เท้าแตะสนามบิน พร้อมสอดส่องสายตาหาใครบางคนที่จะมารับแต่ก็ไม่เจอ ก่อนมือเรียวเล็กจะหยิบมือ iPhone 13 pro max สีเซียร์ร่าบลู ออกมาแล้วกดโทรออก หาอีกคนทันที
“ภูผา ที่รักอยู่ไหนเค้ารออยู่นะ ทำไมช้าจัง”
“……. กำลังไป” ชายหนุ่มได้แต่ถอนหายใจแล้วเดินตรงไปหาหญิงสาวร่างบางที่ยืนส่งยิ้มหวานให้
“คิดถึงจัง”
“ญี่ปุ่น!” ภูผาเค้นเสียงดุเมื่อถูกเพื่อนรักจู่โจม หอมแก้มโดยที่เจ้าตัวไม่ทันได้ตั้งรับ
“อะไร แค่นี้ทำเป็นหวงตัว เมื่อก่อนยังไม่เห็นเป็นอะไร” หญิงสาวทำหน้าอ้อน กอดแขนชายหนุ่มทันที
“.......” ภูผาได้แต่ถอนหายใจ ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี เธอก็ไม่เคยเปลี่ยน ยังคงมั่นใจในตัวเอง แก่นเฟี้ยว แต่ต้องยอมรับว่า ผู้หญิงคนนี้เก่งและเข้มแข็งมาก อายุแค่24 แต่ประสบความสำเร็จในอาชีพที่เธอใฝ่ฝันมาตั้งแต่เด็ก ทั้งทำงานทั้งเรียนจนเป็นที่รู้จัก เป็นดีไซเนอร์อันดับต้นๆ ที่ถูกพูดถึง
“ไปเถอะ อยากเต้นจะแย่แล้ว เสียดายที่ภูพิงค์ไม่ว่าง คุณแม่ลูกสาม เฮ้อ...แล้วอาไรเฟิลก็คงจะหวงมาก” เมื่อนึกถึงเพื่อนสาวก็ได้แต่คิดถึง ไหนจะเสื้อผ้าที่เธอตัดและออกแบบเองที่หอบหิ้วกลับมาให้หลานๆ อีกหลายกระเป๋า
“......” ภูผาได้แต่เงียบ มองหน้าเพื่อนรักแล้วเดินไปลากกระเป๋า เดินตรงไปที่รถ
ระหว่างทางญี่ปุ่นก็เอาแต่พูดๆๆๆ เหมือนเธออัดอั้น และภูผาก็ทำหน้าที่เป็นผู้ฟังที่ดี นั่งนิ่งจนถึงที่พัก
โรงแรม.....
“แล้วเป็นไงบ้าง”
“ก็ดี” ชายหนุ่มตอบเสียงเรียบ พร้อมรับน้ำจากเพื่อน
“แล้วมาแบบนี้ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย” ร่างบางหย่อนก้นนั่งลงบนตักแกร่ง อย่างถือวิสาสะ
“ทำไม ไม่ได้เหรอ ใช่สิ พอมีลูกมีเมีย เราก็หมดค่าทันที” ญี่ปุ่นพูดอย่างตัดพ้อ เมื่อภูผาจ้องหน้าเธออย่างไม่พอใจ
“จะไปเที่ยวก็ไปแต่งตัว ฉันอยู่เป็นเพื่อนเธอได้ไม่นาน”
พรึบ!!
“เชอะ เย็นชาแบบนี้ไม่เข้าใจว่ายัยน้ำเน่ารักลงได้ไง” ญี่ปุ่นพูดอย่างหมั่นไส้ เมื่อถูกภูผาผลักออกจากตักจนเกือบล้ม
“……” ภูผานิ่งแล้วเดินไปที่ระเบียงห้อง
“ไอ้บ้า นายนี่มันน้ำแข็งขั้วโลกเหนือชัดๆ” เธอพูดยิ้มๆ ก่อนร่างอรชรจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ อยู่นานเป็นชั่วโมงๆ
ผับXXX
“โอ๊ย!!!อยากแรดแล้ว เราไปเต้นกันที่รัก” ว่าแล้วร่างบางในล่อตาล่อใจหนุ่ม เสื้อเกาะอกสีแดง เอวกางยีนเอวต่ำอวดสะโพกสวยๆ ก็ลากชายหนุ่มเดินเข้าไปในผับและเต้นอวดรวย สุดเซ็กซี่ ขยี้ใจหนุ่มๆ ทำเอาผู้ชายทั้งผับถึงกับมองเธอเป็นตาเดียว
“วูย์!!! สนุกเป็นบ้า!!!ไม่ได้สนุกแบบนี้มานานแล้ว” ร่างบางโยกปล่อยตัวไปตามจังหวะเพลงอย่างเมามัน เพราะตั้งแต่ตัดสินใจไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศส เธอเอาแต่เรียนๆๆ เรียนไม่มีเวลาได้พักได้เที่ยวสนุกแบบนี้เลย
“เดี๋ยวมา!” ภูผาก้มลงกระซิบ เมื่อมีสายเข้า
“โอเค” เธอส่งยิ้มหวานให้เขา แล้วก็เต้นตามจังหวะเพลงต่อ แบบไม่สนใจใคร
อีกมุมของผับ....
“เหี้ย แม่เจ้าโว้ย สุดจัด คนเหี้ยอะไรจะเอวพลิ้วขนาดนั้น แล้วมึงดูหุ่น แม่อยากเอ็กส์ บอกตรงๆ กูเห็นแล้วแข็งวะ”
“ไหนๆๆ อะไรจะขนาดนั้น ไอ้สัส จริงของมึง คนอะไรโคตรสวย ไอ้แบงค์ๆๆๆ มึงดูไอ้สัส อย่างได้เลยมึง”
“......” ชายหนุ่มที่เอาแต่นั่งนิ่งในมือถือแก้วเหล้า ค่อยๆ หันไปตามที่เพื่อนบอกอย่างรำคาญ
“เธอ!” สายตาคมกริบคู่นั้นมองไปที่หญิงสาวที่กำลังโยกย้ายไปตามเสียงเพลง
“หยุดเลยไอ้แบงค์ กูเห็นก่อนคนนี้กูจอง มึงมีน้องแป้งแล้วหมดสิทธิ์” ดนัยเพื่อนรักเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนมองสาวสวยที่ตัวเองหมายปอง
“ใช่ค่ะ แป้งอยู่ด้วยทั้งคน พี่จะไปสนใจทำไมไม่เห็นจะสวยเลย” หญิงสาวที่นั่งข้างทำเสียงออดอ้อน พยายามเรียกร้องความสนใจ แต่เขากลับเอาแต่มองเธอที่เต้นไม่สนใจใคร
“คืนนี้กูต้องได้เด็ดปักนางฟ้าคอยดู” สิ้นคำประโยค ดนัยก็ถือแก้วเหล้าเดินเข้าไปหาอีกฝ่ายทันที
“สวัสดีครับคนสวย มาคนเดียวให้พี่เต้นเป็นเพื่อนมั้ย” พอไปถึงชายหนุ่มก็ทำการทักทายพร้อมโปรยเสน่ห์ทันที
“......” แต่เธอกลับไม่สนใจ ยังคนเต้นต่อ และไม่ได้ชายตามองคนที่เดินมาทักทายด้วยซ้ำ
พรึบ!! ร่างเล็กถูกดึงเข้าไปกอด
“หยิ่งๆ แบบนี้เท่าไหร่ครับ พี่เหมาทั้งคืนเท่าไหร่เท่ากัน” ก่อนเขาจะกระซิบ ถึงจะได้ยินไม่ชัดแต่ก็พอเดาความหมายได้
“หึ.... 50 ล้านโอนมาแล้วจะไปด้วย”
พรึบ!!!
เธอหัวเราะเยาะอย่างเย้ยหยัน สองมือผลักเขาออกจากตัวอย่างแรง แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำอย่างอารมณ์เสีย
“ทำเป็นเล่นตัว เดี๋ยวเจอกู” ดนัยยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์พร้อมแผนร้ายในหัว มองตามร่างอรชร ก่อนจะเดินหัวเสียกลับไปที่โต๊ะ
“.....”
“ไปไหนวะ” สุดเขต ร้องตามแบงค์ที่อยู่ๆ ก็ลุกเดินหายไป
“พี่แบงค์!!รอแป้งด้วย”
“หยุด นั่งลง อยากโดนมันด่ารึไง” หญิงสาวที่กำลังจะเดินตามชายหนุ่มไป ถูกสุดเขตห้ามไว้เพราะเขารู้ดีว่าตอนนี้เพื่อนรักกำลังหงุดหงิด แต่เขาจะหงุดหงิดอะไรก็คงได้แต่สงสัย เพราะไม่กล้าถามและยุ่งเรื่องส่วนตัว
“พี่เขตอะ” หญิงสาวทำหน้าบึ้ง มือกอดอก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากทำใจ เพราะถ้าเธออยากอยู่ใกล้เขาเธอก็ห้ามล้ำเส้น ที่ทุกวันนี้เขาให้ไปไหนมาไหนด้วย ก็เพราะเพียงแต่เห็นว่าเป็นน้องสาวที่โตมาด้วยกัน แต่ทั้งๆ ที่รู้เธอก็ยังพยายามที่จะเป็นให้ได้มากกว่านั้น
ห้องน้ำ....
“โอเคๆ กลับก่อนเลย กลับได้สิ แค่นี้สบายมาก”
“ไว้พรุ่งนี้จะไปเยี่ยมแต่เช้า บาย”
“โดนทิ้งจนได้ ทำไมนะ คนสวยๆ ต้องโดนทิ้งตลอด แต่อย่าได้แคร์ สนทำไมเธอทั้งสวยทั้งเก่ง” หญิงสาวพูดกับตัวเอง หลังจากที่ภูผาโทรมาบอกลูกชายไม่สบายต้องรีบกลับ แต่เธอยังไม่อยากกลับ เลยให้เขากลับไปก่อน
“ไปเดินหาอะไรกินดีกว่า” เธอยิ้มให้ตัวเองก่อนจะเติมลิปสติก จะกลับไปเต้นต่อก็อารมณ์ ไม่อยากเจ้าไอ้บ้าคนนั้นอีก ไปต่อที่อื่นคงจะสนุกกว่านี้
ว่าแล้วสองเท้าก็เดินออกจากห้องน้ำทันที ก่อนจะเดินไปตามทางเพื่อที่จะออกไปนอกผับ ท่ามกลางเสียงเพลงที่ยังดังกระหึ่มขึ้นเรื่อยๆ
ตุ๊บ!!
หมับ!!
“ว้าย”
“ขอโทษค่ะ พอดีหนูรีบ พี่เป็นอะไรมั้ย” เด็กสาวพนักงานรีบวิ่งมาเข้าห้องน้ำไม่ทันระวัง เลยชนญี่ปุ่นเข้าอย่างจัง ร่างบางร้องเสียงหลง ดีนะมีคนช่วยดึงตัวไว้ทันไม่งั้นคงได้เจ็บตัวแน่ แค่คิดก็เจ็บไว้รอ รองเท้าส้นสูง5นิ้ว ถ้าพลิกหกล้มนะมีหวังเดินไม่ได้เป็นอาทิตย์
“ไม่เป็น น้องไปเถอะ” เธอพูดเสียงเรียบ
“ขอบคุณค่ะพี่ หนูขอโทษจริงๆ”
“.....” เธอพยักหน้า ก่อนเด็กสาวจะรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำ แต่ทว่า....
“คุณคะ ปล่อยได้แล้ว ขอบคุณนะแต่ฉันไม่เป็นอะไร” เธอพยายามใจเย็น เมื่อคนที่ช่วยเธอไว้ มือเขายังกอดอยู่ที่เอวเธอไม่ยอมปล่อย
“นี่! บอกให้ปล่อย” เธอพูดย้ำอีกครั้งอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะพลิกตัวหันไปมองหน้าอีกฝ่าย
“........” คนตัวเล็กในท่อนแขนแกร่งถึงกับ หยุดชะงักด้วยความตกใจ ไม่คิดเลยว่าจะเป็นเขา และไม่คิดว่าจะได้มาเจอกันอีกครั้งในสถานที่แบบนี้
บทที่ 1 Intro
26/12/2022
บทที่ 2 Ep:1รู้สึกเจ็บ
26/12/2022
บทที่ 3 Ep:2 อ้อมกอดที่อบอุ่น
26/12/2022
บทที่ 4 Ep:3 แค่ธาตุอากาศ
26/12/2022
บทที่ 5 Ep:4ไม่สนใจ
26/12/2022
บทที่ 6 Ep:5 ต่างคนต่างอยู่
26/12/2022
บทที่ 7 Ep:6 ผู้หญิงอย่างเธอ Nc
26/12/2022
บทที่ 8 Ep:7 หนูรักเค้า
26/12/2022
บทที่ 9 Ep:8 ถูกซะตา
26/12/2022
บทที่ 10 Ep:9 เพื่อน
26/12/2022
บทที่ 11 Ep:10 ทำตามฝัน
26/12/2022
บทที่ 12 Ep:11 คนไร้ค่า
26/12/2022
บทที่ 13 Ep:12 ฝันร้าย Nc
26/12/2022
บทที่ 14 Ep:13 เลิกรัก
26/12/2022
บทที่ 15 Ep:14 ลูกไม่มีพ่อ
26/12/2022
บทที่ 16 Ep:15 ไม่ใช่เมีย
26/12/2022
บทที่ 17 Ep:16 เกลียด Nc
26/12/2022
บทที่ 18 Ep:17 เพราะอะไร
29/12/2022
บทที่ 19 Ep:18 หนีไม่พ้น
29/12/2022
บทที่ 20 Ep:19 ครั้งสุดท้าย
29/12/2022
บทที่ 21 Ep:20 พอกันที NC 18+
29/12/2022
บทที่ 22 Ep:21 ไม่เคยโกรธแค่น้อยใจ
29/12/2022
บทที่ 23 Ep:22 ทำตัวให้ยุ่ง
29/12/2022
บทที่ 24 Ep:23 เหนื่อยแล้ว
29/12/2022
บทที่ 25 Ep:24เป็นไงเป็นกัน
29/12/2022
บทที่ 26 Ep:25 ขอร้อง
29/12/2022
บทที่ 27 Ep:26 ต้องไม่เป็นอะไร
29/12/2022
บทที่ 28 Ep:27 ทุกอย่างมันสายไปแล้ว
29/12/2022
บทที่ 29 Ep:28 เริ่มต้นชีวิตใหม่
29/12/2022
บทที่ 30 Ep:29 ความลับไม่มีในโลก
29/12/2022
บทที่ 31 Ep:30 เจ้าหญิงตัวน้อย
29/12/2022
บทที่ 32 Ep:31 อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด
29/12/2022
บทที่ 33 Ep:32 ดูดพิษ Nc
29/12/2022
บทที่ 34 Ep:33หน้าด้านหน้าทน
29/12/2022
บทที่ 35 Ep:34 หนูน้อยของป๊า
29/12/2022
บทที่ 36 Ep:35 ไม่ให้อภัย
29/12/2022
บทที่ 37 Ep:36ขอเวลา
29/12/2022
บทที่ 38 Ep:37 ความจริงทุกอย่าง
29/12/2022
บทที่ 39 Ep:38 ไม่เป็นอะไร
29/12/2022
บทที่ 40 Ep:39 สมควรโดน
29/12/2022
หนังสืออื่นๆ ของ สิบสี่กุมภาฯ
ข้อมูลเพิ่มเติม