เขาหลงรักเธอตั้งแต่ในความฝันแล้วพยายามตามหาเธอในความจริงจนกระทั่งพรหมลิขิตก็ทำให้เขาได้เจอกับเธอ
"คุณคะ!!"
ปัง!..ปัง!.
"ไม่!!!"
พรึ่บ!!เฮือก!!
'มายา'สะดุ้งตกใจตื่นลุกขึ้นมานั่งอย่างตกใจใบหน้าซีดเผือดใจสั่นระรัว เธอฝันและในฝันของเธอก็เห็นผู้ชายที่น่าจะเป็นลูกครึ่งแต่ไม่เห็นใบหน้าของเขา เห็นแค่ข้างหลังแต่เธอฝันเห็นผู้ชายคนนี้มาหลายครั้งแล้วในช่วงปีนี้และในความฝันทุกครั้งเธอไม่เคยเห็นใบหน้าของเขาเลยสักครั้งแต่ไม่มีครั้งไหนที่จะฝันร้ายแบบนี้เลย ในฝันเธอเรียกเขาก่อนที่จะมีเสียงปืนดังขึ้นและเขาก็ล้มลงมีเลือดไหลออกมาจนเต็มไปหมด ตอนที่เห็นเขาล้มลงไปเธอรู้สึกเจ็บที่หัวใจอย่างบอกไม่ถูก เธอก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมถึงได้รู้สึกอย่างนั้นทั้งๆที่ไม่ได้รู้จักกับเขามาก่อน
มายาเหลือบมองนาฬิกาที่ฝาผนังบอกว่าตีสี่ครึ่งแล้ว คงจะนอนต่อไม่หลับแล้วจึงตัดสินใจลุกขึ้นเพื่อเตรียมตัวไปทำงานที่ร้านอาหาร เธอตัวคนเดียวไม่มีพ่อแม่และไม่รู้ด้วยว่าพ่อกับแม่เป็นใคร ตั้งแต่จำความได้เธอก็อยู่ที่บ้านเด็กกำพร้ามาตลอดจนกระทั่งเธอเรียนจบม.ปลายและสอบเข้ามหาลัยได้จึงออกมาหางานทำเพื่อส่งตัวเองเรียนเพราะไม่อยากเป็นภาระของบ้านเด็กกำพร้า และตอนนี้เธอก็เรียนจบมหาลัยปี3แล้วและกำลังจะขึ้นปี4 ช่วงนี้มหาลัยปิดเทอม เธอจึงทำงานที่ร้านอาหารเป็นแคชเชียร์ตั้งแต่10โมงเช้าจนถึง5ทุ่มของทุกวัน แต่ถ้ามหาลัยเปิดเธอจะทำตั้งแต่6โมงเย็นจนถึง5ทุ่ม เธอทำงานที่นี่มาตั้งแต่เข้ามหาลัยปีแรกทุกคนที่ร้านอาหารรักเธอทุกคน เธอจึงทำงานมาได้อย่างสบายใจ
ร้านอาหารX
มายามาทำงานอย่างปกติเหมือนกับทุกวันเพียงแต่วันนี้จิตใจของเธอไม่ค่อยปกตินักมันเหมือนจะมีอะไรสักอย่างที่เธอเองก็ไม่แน่ใจนัก
วันนี้ที่ร้านคนค่อนข้างมากเพราะเป็นวันหยุด มายาทำงานจนถึงสามทุ่มก็ขอออกมาเข้าห้องน้ำยังดีที่มีคนคอยเปลี่ยนมาทำหน้าที่แทน ขณะที่เธอเดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นชายคนหนึ่งเดินถือโทรศัพท์ผ่านเธอไปด้านหลังร้านที่เป็นลานจอดรถ เธอรู้สึกคุ้นเคยกับแผ่นหลังของชายคนนั้นอย่างมากจึงเผลอเดินตามออกไปอย่างไม่รู้ตัว มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ยืนอยู่ไม่ห่างจากชายคนนั้นมากนัก ชายคนนั้นแม้จะยืนอยู่ที่แสงไม่สว่างมากนักแต่เธอก็พอมองออกว่าเขาน่าจะเป็นชาวต่างชาติ ด้วยรูปร่างที่สูงใหญ่กว่าคนเอเชียซึ่งก็ไม่ได้น่าเกลียดแต่มันกลับน่ามองมากกว่า เธอเผลอยืนมองเขาอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งเห็นชายอีกคนที่ยืนหลบอยู่ที่ตึกด้านข้างกำลังยื่นมือมาข้างหน้าเหมือนเล็งอะไรสักอย่าง แล้วความฝันเมื่อคืนก็แล่นเข้ามาในหัวของเธอ นั่นทำให้เธอรีบพุ่งตัวเข้าไปที่เขาทันทีแล้วเรียกแบบไม่ได้คิดอะไร นอกจากไม่อยากให้เขาเป็นเหมือนในความฝันเท่านั้น
"คุณคะ..ระวัง!!!" ปัง!ปัง!ปัง!
มายาเรียกแล้ววิ่งเข้าไปดึงชายที่เธอเดินตามมาให้หลบข้างหลังเธอแต่เสียงปืนที่ดังขึ้นทันทีทำให้เธอล้มลงโดยมีชายคนที่เธอดึงให้หลบรับตัวของเธอไว้ได้ทันก่อนที่เธอจะล้มลงกับพื้นหมดสติทันที
'เรน'ได้ยินเสียงคนเรียกพร้อมกับมีมือเล็กๆมาดึงให้ตัวของเขามายืนอยู่ข้างหลังอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว พร้อมกับเสียงปืนที่ดังขี้น3นัดแล้วร่างเล็กๆของหญิงสาวคนที่ดึงเขาไว้ก็ล้มลง เขาจึงรีบคว้าตัวของเธอไว้ในอ้อมแขนทันทีด้วยความตกใจ
"นาย!!.."
"นายคับ!!"
'เจ'ลูกน้องคนสนิทของเรนรีบวิ่งเข้ามาพร้อมกับลูกน้องคนอื่นๆอีกห้าคนอย่างเร็วเมื่อได้ยินเสียงปืนดังขึ้น
"นายเป็นอะไรหรือป่าวคับ!!"เจถาม เขาเป็นทั้งลูกน้องคนสนิทและบอดี้การ์ดของเรน
"ไม่!!..ส่งคนตามมันไป"เรนพูดเสียงนิ่งๆแต่เด็ดขาดพลางมองไปทางที่มือปืนน่าจะเพิ่งวิ่งออกไป
"คับ..พวกมึงตามไปจับมันมาให้ได้"เจรับคำสั่งก่อนจะหันไปสั่งลูกน้องที่เหลือ
"ว้าย!!เรนคะ..เป็นอะไร..แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใคร?..ทำไมเรนต้องกอดเธอด้วยคะ!?"ซีถามอย่างไม่พอใจที่เห็นเรนกอดประคองหญิงสาวหน้าตาดีไว้ในอ้อมอก เธอไม่ชอบใจที่จะมีผู้หญิงคนไหนใกล้ชิดกับเรนเพราะเธอชอบเรนและตามติดเรนมาตั้งหลายปีแล้วและเธอจะไม่ยอมให้ใครมาแย่งเรนไป แม้ว่าเรนจะไม่เคยสนใจเธอเลยก็ตาม
เรนก้มมองหญิงสาวในอ้อมกอดอย่างเต็มตาเพราะเมื่อกี้มันตกใจจึงยังไม่ได้สังเกตุ แล้วเขาก็ต้องตกใจอีกครั้งตามมาด้วยความรู้สึกดีใจและแปลกใจ ในที่สุดเขาก็ได้เจอกับเธอตัวจริงเสียทีเพราะทุกครั้งที่เจอเธอคือในความฝันของเขาเท่านั้น และเธอก็คือคนที่เขารอและตามหามาตลอดสองปีที่ผ่านมาจนบางครั้งก็คิดว่าตัวของเขาคงจะบ้าไปแล้วที่เที่ยวตามหาคนที่อยู่ในความฝัน
"นายคับ!..เธอถูกยิง!!"เจบอกกับเรนที่เหมือนจะตกอยู่ในภวังค์
"เอารถออก..ไปโรงพยาบาล..เร็วๆ"เรนสั่งอย่างรีบร้อนทันทีที่เจบอกแล้วเขาก็เห็นว่ามือที่ประคองกอดเธอไว้มีเลือดเลอะเต็มไปหมด
"เรนจะไปไหนคะ!?.."ซีถามอย่างไม่เข้าใจเพราะปกติเรนจะไม่เคยสนใจใครแบบนี้แถมท่าทางที่ดูจะเป็นห่วงเป็นใยนี่อีก
"ให้คนไปส่งคุณซีด้วย"เรนสั่งเจก่อนจะรีบอุ้มมายาไว้แล้วเดินไปที่รถที่คนขับๆมาจอดรอแล้วอย่างไม่สนใจซีสักนิด
"เรน!.เรนคะ..กลับมาก่อน!!"ซีเรียกเรนเสียงดังอย่างไม่พอใจแต่เรนก็ไม่หันกลับมามองเธอด้วยซ้ำ
"เชิญคับคุณซี"เจบอกพร้อมกับผายมือไปทางรถที่จอดอยู่อีกคัน
"ชั้นจะตามเรนไป!!"ซีพูดอย่างไม่ยอมแพ้
"ไม่ไดัคับ..นายสั่งให้ไปส่งคุณที่บ้าน..อย่าขัดคำสั่งนายจะดีกว่านะคับ"เจเตือนเสียงนิ่งๆเพราะทุกคนที่รู้จักเรนจะรู้ดีว่าถ้าขัดคำสั่งของเรนจะต้องเจอกับอะไร
"ก็ได้!!"ซีรับคำอย่างไม่เต็มใจนักแต่ทำอะไรไม่ได้ ก่อนจะเดินไปขึ้นรถ
เจเมื่อเห็นซีขึ้นรถไปแล้วก็รีบขับรถตามเรนไปที่โรงพยาบาลทันทีเพราะตอนนี้ไม่รู้ว่าคนที่ลอบทำร้ายเรนจะลงมือทำอะไรอีก และถึงแม้จะมี'ติน'ที่เป็นคนสนิทอีกคนอยู่กับเรนและลูกน้องอีกหลายสิบคนแต่ก็ยังไว้ใจไม่ได้อยู่ดี
บทที่ 1 ฝัน
23/02/2023
บทที่ 2 พบเจอ
23/02/2023
บทที่ 3 เรื่องของเธอ
23/02/2023
บทที่ 4 ความจริง
23/02/2023
บทที่ 5 ผู้สืบทอด
23/02/2023
บทที่ 6 บังคับทางอ้อม
23/02/2023
บทที่ 7 ออกอาการ
23/02/2023
บทที่ 8 ชีวิตใหม่
23/02/2023
บทที่ 9 สิ่งที่เห็น
23/02/2023
บทที่ 10 บ้านใหม่
23/02/2023
บทที่ 11 ชัดเจน
23/02/2023
บทที่ 12 จูบแรก
23/02/2023
บทที่ 13 ออกนอกหน้า
23/02/2023
บทที่ 14 หึงเงียบ
23/02/2023
บทที่ 15 รุ่นพี่
23/02/2023
บทที่ 16 รู้ทัน
23/02/2023
บทที่ 17 เลขาคนใหม่
23/02/2023
บทที่ 18 หาเรื่อง
23/02/2023
บทที่ 19 จัดการ
23/02/2023
บทที่ 20 เลี่ยงไม่ได้
23/02/2023
บทที่ 21 ตื้อ
26/02/2023
บทที่ 22 ดูถูก
26/02/2023
บทที่ 23 มาถึงที่
26/02/2023
บทที่ 24 จริงจัง
26/02/2023
บทที่ 25 เที่ยวผับ
26/02/2023
บทที่ 26 เพื่อนใหม่
26/02/2023
บทที่ 27 เข้าใจ
26/02/2023
บทที่ 28 อธิบาย
26/02/2023
บทที่ 29 เป็นแฟนกันนะ
26/02/2023
บทที่ 30 ราวี
26/02/2023
บทที่ 31 ช่วยอีกครั้ง
26/02/2023
บทที่ 32 คนพิเศษ
26/02/2023
บทที่ 33 หาเรื่อง
26/02/2023
บทที่ 34 โมโห
26/02/2023
บทที่ 35 จัดการ
26/02/2023
บทที่ 36 หวงสุดๆ
26/02/2023
บทที่ 37 กลับใจ
26/02/2023
บทที่ 38 ประมาทหรือตั้งใจ
26/02/2023
บทที่ 39 เปิดเผย
26/02/2023
บทที่ 40 ตระกูลเอล
26/02/2023
หนังสืออื่นๆ ของ monsita
ข้อมูลเพิ่มเติม