Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เจ้าสาวใช้หนี้

เจ้าสาวใช้หนี้

B.J.

5.0
ความคิดเห็น
213
ชม
10
บท

เธอตื่นขึ้นมาท่ามกลางความมึนงงเพราะตกเป็นเมียของเขาเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา เธอแอบชอบเขาเพราะเขาเป็นเพื่อนที่ดีของพี่ชาย แต่ไม่ใช่ในลักษณะนี้สิ รุจิรดายิ่งตกใจจนแทบช็อกเมื่อพี่ชายโอนบ้านและที่ดินใช้หนี้ให้ชนะเทพ เพื่อนสนิทที่แสนดี แถมเขายังยกเธอให้เป็นเมียของชนะเทพ ทำให้เธอตกอยู่ในสถานะเจ้าสาวใช้หนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

บทที่ 1 1

รุจิรดารู้สึกได้ถึงความวาบหวามที่เกิดขึ้น ยามที่มือหนาสัมผัสลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างสาวของเธอ เธออยากให้มือนั้นสัมผัสเนื้อตัวของเธอต่อ

“อย่าเพิ่งไปนะ” เธอร้องครางออกมาพลางห้ามปรามเสียงสั่นระริก เสียงตอบรับอันแสนแหบพร่าในลำคอ

“พี่จะไม่ไปไหน ไม่ต้องกลัว” สิ้นประโยคนั้นริมฝีปากร้อนระอุของเขาก็จูบซับริมฝีปากแสนหวานของเธออย่างดูดดื่ม ร่างกายของเธอสั่นระริกยามที่ปากร้อนของเขาพรมจูบไปทั่วสรรพางค์กาย

ร่างกายของเธอร้อนรุ่มราวไฟแผดเผา ตัวของเธอสั่นสะท้าน หยัดยกให้เขาแนบชิดเข้ามาหาอย่างล้ำลึก

อารมณ์เสียวซ่านดำดิ่งเข้าสู่ห้วงเสน่หาอันร้อนแรง กายสาวสั่นรัวยามที่ปากร้อนและมือหนาลูบไล้เล้าโลม

ริมฝีปากร้อนของเขาเข้าจุมพิตกลีบสวาทอันอ่อนหวาน กลิ่นหอมกรุ่นกำจายไปทั่วเรือนกายสาวอันหอมกรุ่น เธอหลุดเสียงครวญครางออกมาไม่ขาดสาย ยามที่ลิ้นของเขาจุ่มจ้วงเข้าไปในเรือนกายสาว สอดแทรกเข้าไปชำแรกและขยับเข้าออกเบา ๆ จนน้ำหวานปริ่มเยิ้มไปทั่วกลีบสวาสอันแสนอ่อนโยน

ความหอมกรุ่นและเรือนกายที่ปิดสนิทอย่างไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อน ทำให้ชนะเทพรู้สึกถึงความพึงพอใจเป็นอย่างยิ่ง

เขาครางออกมาด้วยความชอบใจ ก่อนที่จะขึ้นคร่อมทับเรือนร่างสาวสดของเธอ ร่างกายของเธอหยาดเยิ้มเอ่อท้นไปด้วยหยาดน้ำหวาน เขาเสียดสีส่วนปลายของความแข็งแกร่งกับปากถ้ำสวาท ทำให้เธอเสียวซ่านจนต้องหลุดเสียงครวญครางออกมา

เสียงครวญครางของเธอทำให้เขารู้สึกเร้าอารมณ์ยิ่งนัก กายสาวแนบชิดสนิทเนื้อหยัดยกยินยอมให้เขาสอดแทรกเข้ามาหา

ความเจ็บแปลบเข้ามาแทรกในกายสาวอันอ่อนหวานแต่เพียงไม่นานความเสียวซ่านสุขสมก็เข้ามาแทนที่ความเจ็บปวด

เธอกอดรัดเขาเอาไว้อย่างยินดีปรีดา หวาดกลัวว่าเขาจะทิ้งเธอไป ในยามนี้ร่างกายของเธอได้หลอมรวมเป็นส่วนหนึ่งของเขา

เรียวขาเพรียวสวยแยกอ้าออกจนกว้าง ให้เขาได้เข้ามาพักพิงอิงแอบในเรือนกายสาวสดของเธอ

ชนะเทพโยกกายเข้าออกในเนื้อกายฉ่ำหวาน ความเป็นชายของเขากำลังพุ่งทะทานไปสู่จุดหมายปลายทางสวาทอันแสนร้อนแรง

ทุกอย่างแตกพล่าอย่างรุนแรง ก่อนที่อ้อมแขนของกันและกันจะโผเข้ากอดกันอย่างแนบแน่นรัดรึง

รุจิรดารู้สึกได้ถึงความผ่อนคลาย ก่อนที่เธอจะเข้าสู่ห้วงนิทรารมย์กันแสนสุข

หญิงสาวตื่นขึ้นมาอีกครั้งด้วยความรู้สึกปวดร้าวไปหมดทั้งร่าง ก่อนที่เธอจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อไม่ได้นอนอยู่คนเดียวบนเตียงนอนหนานุ่ม

รุจิรดาหันขวับไปมองข้างกายก่อนที่เธอจะอ้าปากค้างตาโตที่เห็นร่างของชนะเทพนอนอยู่กับเธอด้วย

เธออยากจะกรีดร้องแต่ร้องไม่ออก หญิงสาวโถมกายเข้าหาชนะเทพ เพื่อนของพี่ชายอย่างรุนแรงก่อนจะรัวกำปั้นใส่อีกฝ่ายไม่ยั้ง

“โอ๊ย!” ชนะเทพสะดุ้งสุดตัว เขาตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บเมื่อโดนรัวกำปั้นเข้าใส่แบบไม่ยั้งแรง

“เจ็บนะรดา ตบพี่ทำไมนี่” ชนะเทพเอ่ยถาม พลางรวบมือของเธอเอาไว้และกดร่างน้อยลงไปบนเตียงหนานุ่ม

“พี่นะทำอะไรรดาล่ะคะ คนเลว” ประโยคของเธอทำให้เขากะพริบตาปริบๆ สภาพของเธอกับเขาบ่งบอกว่าได้เสียกันเป็นผัวเมียเรียบร้อยแล้ว

“ฟังพี่อธิบายก่อน”

“ไม่ฟังค่ะ ไสหัวออกไปจากบ้านของรดาเดี๋ยวนี้เลยนะ”

“ไม่ไปไหนทั้งนั้น ต้องฟังกันก่อน พี่เองก็ไม่รู้ว่ามันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง”

“ไม่รู้ได้ยังไง ก็รดาโดนพี่ข่มเหงไปแล้ว คนสารเลว คนบ้า เสียแรงที่นับถือเหมือนพี่ชายคนหนึ่ง”

“ก็ฟังกันก่อน พี่รู้สึกเหมือนตัวเองโดนวางยา” เขาพยามอธิบายแต่เธอไม่อยากจะฟัง

“อย่ามาอ้างนะ แล้วใครจะวางยากัน” เธอถามเขาอย่างเอาเรื่อง

“ก็เมื่อคืนเรากินข้าวกันอยู่ไม่ใช่เหรอ หลังจากนั้นพี่ก็รู้สึกร้อนวูบวาบไปหมด แล้วก็ไม่ค่อยได้สติ ควบคุมตัวเองไม่ได้ พี่อยาก อยาก” เขาอ้ำอึ้ง

“อยากอะไรไอ้คนเลว”

“อยากมีเซ็กซ์กับใครสักคน รดาก็อยู่ตรงนั้นพอดี”

“ไอ้บ้า รดาไม่เชื่อ” เธอพูดมาถึงตรงนี้ก็ต้องอ้าปากค้างตาโต ไม่ใช่เท่าแต่เขาเท่านั้นที่เริ่มจะนึกอะไรออก เธอก็นึกออกแล้วเหมือนกัน

รุจิรดาหน้าแดง เพราะเมื่อคืนเธอก็มึนงง รู้สึกร้อนวูบวาบอยากจะมีเซ็กซ์กับใครสักคนเหมือนกัน และคนคนนั้นก็บังเอิญเป็นชนะเทพ เพื่อนพี่ชายที่พี่ชายเชิญมากินข้าวกินปลาด้วยกันตอนหัวค่ำ

“นึกออกแล้วใช่ไหม”

“ถอยออกไปเลยนะ” เธอถลึงตาใส่เขา ไม่คิดว่าจะโดนวางยาจนเสียตัวแบบนี้

รุจิรดาอยากจะร้องไห้กับสิ่งที่พี่ชายคนเดียวของเธอทำลงไป แต่เธอก็ต้องถามรุจน์เสียก่อน จะไปใส่ร้ายเขาไม่ได้ บางทีชนะเทพอาจจะเป็นคนวางยาและกุทุกอย่างขึ้นมาก็ได้

“รดาต้องถามพี่รุจน์ก่อน ไม่มีหลักฐานจะใส่ร้ายพี่รุจน์ได้ยังไงกัน” ประโยคนั้นของเธอทำให้เขาพยายามจะอธิบายอีก แต่เธอไม่ยอมฟัง ใช้เข่ากระแทกเข้าตรงหว่างขาของเขา จนชนะเทพต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บจุก

“สมน้ำหน้า ชอบใช้กำลังกับผู้หญิงดีนัก” เธอรวบผ้าห่มมาพันร่างเอาไว้ ก่อนจะหนีไปยืนอยู่ข้างเตียง

“ว้าย! คนบ้าลามก” ก่อนที่หญิงสาวจะร้องออกมาเมื่อเห็นชีเปลือยไม่มีอะไรสวมใส่อยู่บนเตียง

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.

ข้อมูลเพิ่มเติม
หวานใจเฮียเจ้า

หวานใจเฮียเจ้า

โรแมนติก

5.0

โปรย หวานใจเฮียเจ้า ปิ่นเพชรยืนมองประตูห้องน้ำอย่างลังเล เขากำลังอาบน้ำเช่นนี้ เธอควรจะเข้าไปดูแลเขาไหมนะ เขาไม่เคยเรียกร้อง ทำให้เธอรู้สึกอึดอัด ถ้าเขาจะทำอะไรก็ควรทำสักที เธอมาอยู่กับเขาเพื่อสิ่งนี้ไม่ใช่หรือ ตัดสินใจได้ดังนั้น ปิ่นเพชรก็ทะลึ่งพรวดพราดเข้าไปในห้องน้ำของเขาในทันที เจ้าทัพตกใจเมื่อจู่ ๆ เธอก็โผเข้ามากอดเขาเอาไว้ทั้งตัว ในขณะที่เขาเองก็กำลังเปลือยเปล่าอยู่ “มีอะไร” เขาเอ่ยถามเหมือนเพิ่งหาเสียงเจอ ไม่คิดว่าเธอจะโผล่พรวดเข้ามาแบบนี้ “คือปิ่นจะมาช่วยอาบน้ำให้คุณน่ะค่ะ” คนบอกว่าจะมาช่วยอาบน้ำกอดเขาเอาไว้แน่น ไม่กล้าผละออกห่างหรือเงยหน้ามองเขาเพราะอาย “จะมาช่วยอาบน้ำให้ผม แต่กอดผมเอาไว้ซะแน่นแบบนี้จะอาบได้ยังไงกันครรับ” เขาเอ่ยเสียงนุ่ม พลางกลั้นยิ้มเอาไว้ “ก็คุณโป๊อยู่” “มาช่วยผมอาบน้ำก็ต้องรู้สิครับว่าผมโป๊” “เอ่อ...” เธออึกอัก เขาจึงค่อย ๆ ดันเธอออกห่าง ก่อนจะมองหน้าเธอไม่วาง เจ้าทัพทาบริมฝีปากลงไปหาริมฝีปากน้อยสั่นระริกของเธอ เธอเกร็งตัวหลับตาแน่น จิกมือเข้าที่บ่าของเขา ท่าทีของเธอบอกว่ากำลังหวาดกลัว และไม่พร้อม ทำให้เขาต้องละริมฝีปากออกห่าง เมื่อเขาจูบลงไปแต่เธอกลับปิดปากแน่น “คุณไม่ต้องฝืนใจตัวเองหรอกนะ ผมไม่บังคับคุณจนกว่าคุณจะเต็มใจ” ประโยคของเขาทำให้เธอชะงักและอึ้งไป

หวานใจเฮียเจตน์

หวานใจเฮียเจตน์

โรแมนติก

5.0

“เดี๋ยวพลอยไปเอาเสื้อผ้ามาให้พี่แล้วกันค่ะ” เขาทำท่าจะตามมา เธอเลยรีบปรามเอาไว้ “พี่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องพลอยดีกว่า ยืนรอตรงนี้มันหนาว” “ไม่ได้ค่ะ” “กลัวพี่เหรอ” “กลัวค่ะ” เธอตอบตามตรง จะไปอวดดีว่าไม่กลัวเขา เดี๋ยวก็เจอดีเข้าหรอก “พี่ไม่ทำอะไรหรอก ถ้าพลอยไม่ยอม” “แน่ใช่ไหม” เธอพูดอย่างไม่ไว้ใจ “แน่ครับ” เขาเอานิ้วไปเกี่ยวไว้ทางด้านหลัง ก่อนจะฉีกยิ้มให้เธออย่างบริสุทธิ์ใจ “พลอยไม่ไว้ใจพี่เจตน์หรอกค่ะ พี่น่ะเสือผู้หญิง รออยู่นี่แหละค่ะ พลอยจะไปเอาเสื้อผ้ามาให้” เธอรีบตัดบท ไม่ยอมใจอ่อนง่าย ๆ พลอยไพลินเปิดตู้เสื้อผ้าและหยิบชุดให้เขา พอหันมาก็ต้องสะดุ้ง “อุ๊ย! พี่เจตน์เข้ามาตอนไหนคะ พลอยบอกว่าให้รออยู่ข้างนอกไง” “ห้องน้องพลอยเรียบร้อยจังเลยครับ หอมด้วย” เขาได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากห้องนอนของเธอ “ชุดพี่เจตน์ค่ะ” เธอยื่นให้เขา เขาก็รับมาถือเอาไว้ “ชุดน้องพลอยหอมจังเลยครับ” เจตน์ยกขึ้นมาดม ก่อนจะยิ้มหวานให้เธอ “เวลาพี่เจตน์จีบผู้หญิงก็ใช้มุขนี้เหรอคะ” “พี่ไม่เคยจีบผู้หญิง” “จะบอกว่าผู้หญิงวิ่งเข้าหาพี่เองเหรอคะ” “น้องพลอยเห็นยังไงก็อย่างนั้นแหละ” “...” เธอเงียบไม่ได้ตอบโต้ “หึงพี่เหรอ” เขาเดินเข้าหา ก่อนจะใช้มือดันไปที่ตู้เสื้อผ้า ทำให้เธอตกอยู่ในอ้อมแขนของเขา “ใครจะไปหึงพี่กันล่ะคะ” “น้องพลอยก็เปียกไปหมดแล้ว เปลี่ยนชุดพร้อมพี่ไหม” “อุ๊ย! อย่ามาลามกกับพลอยนะคะ” เธอยกขึ้นกอดอกเมื่อเขาหลุบสายตามองต่ำลง “ยังไม่ตอบเลยว่าหึงพี่เหรอ” เขาขยับเข้าไปใกล้ พลางกระซิบถามตรงริมหู ลมหายใจร้อนแรงของเขาเป่ารดอยู่ตรงพวงแก้มหอมกรุ่น “ไม่ได้หึงค่ะ” เธอตอบเขาออกไป ท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด การใกล้ชิดกับผู้ชายที่เต็มไปด้วยเสน่ห์เหลือร้ายแบบเขา ทำให้เธอใจสั่น พยายามจะอยู่ให้ไกลจากเขา เพราะรู้ว่าหัวใจตัวเองคงทานทนไม่ไหว แต่ก็เผลอเปิดโอกาสให้เขาเข้ามาในชีวิตอยู่ร่ำไป “อย่าค่ะ” เธอดันใบหน้าของเขาออกห่าง เมื่อเขาทำท่าจะก้มลงมาประทับริมฝีปากกับกลีบปากหวานฉ่ำของเธอ

ยังคงรักกันอยู่ไหม

ยังคงรักกันอยู่ไหม

โรแมนติก

5.0

โปรย ยังคงรักกันอยู่ไหม ความรักที่หวานชื่นจบลงเพราะความหลอกลวง หัวใจเจ็บปวดชอกช้ำเจียนตายเมื่อวันที่เขาเลือกอีกคน เธอกลับรักเขาหมดใจ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “ทำไมถึงชอบเซ้าซี้ รู้ไหมว่ามันน่ารำคาญ” “พี่ปราบ” พลอยฟ้าสะอึกอึ้ง เพราะปราบไม่เคยพูดจาแบบนี้กับเธอ “พลอยขอโทษค่ะ” “พี่ไปละ อย่าทำตัวน่าเบื่อน่ารำคาญแบบนี้ได้ไหม” “ที่รีบไปเพราะจะรีบไปกินข้าวเช้ากับผู้หญิงในรูปคนนั้นใช่ไหมคะ” พลอยฟ้าเอ่ยถามทั้งน้ำตา “นี่อย่างี่เง่าได้ไหม” ปราบเท้าสะเอวมองคนที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมา “พี่ปราบเคยรักพลอยจริงไหมคะ” “ไม่เอาน่าพลอย” ปราบแพ้น้ำตาผู้หญิง เขาจึงเข้าโอบกอดเธอเอาไว้ “พี่ปราบตอบมาสิคะ” “ถ้าไม่รักพี่จะแต่งงานเหรอคะ แต่พลอยอย่าร้องไห้แบบนี้ได้ไหม พี่รู้สึกแย่” “ขอโทษค่ะที่พลอยทำให้พี่ต้องอึดอัดใจ” ************************************************* ทำไมพี่ใจร้ายแบบนี้” พลอยฟ้าเอ่ยถามเสียงสั่น ทำไมผู้ชายที่เธอรักถึงเป็นไปได้ขนาดนี้ “พี่ก็คิดว่าจะเลี้ยงดูเธอให้ดี ในฐานะเมียอีกคน เธอก็ไม่น่าไปอาละวาดในงานแบบนั้นเลย” “พลอยอาละวาดตรงไหนคะ พลอยถามดี ๆ ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร พี่ต่างหากที่ไม่ชัดเจน รักพี่เสียดายน้องอยู่ได้” “พี่เปล่า” ปราบปฏิเสธ เพราะเขาไม่ได้ทำแบบนั้นเลย พยายามให้เธอกลับไปก่อนก็แค่นั้นเอง “คนเลวแบบพี่กล้าปฏิเสธหน้าด้าน ๆ” พลอยฟ้าฉุดอารมณ์ไม่อยู่ “นี่จะมากไปแล้วนะ เธอคิดว่าตัวเองเป็นใครเหรอที่มาด่าว่าพี่เลว” ปราบบีบแขนของเธอจนจบ ก่อนที่จะเขย่าจนร่างแรง ๆ “โอ๊ย! พลอยเจ็บนะพี่ปราบ” “อย่ามาปากดีกับฉันอีก” ปราบผลักร่างของพลอยฟ้าออกห่างด้วยความโมโห “ทำไมพี่เลวแบบนี้” “ก็เธอยั่วโมโหพี่ก่อน ผู้หญิงจืดชืดแบบเธอได้พี่เป็นผัวก็ดีแค่ไหนแล้ว” “พี่คิดแค่นี้จริงน่ะเหรอ คิดแค่นี้จริง ๆ ใช่ไหม” พลอยฟ้าเอ่ยถามทั้งน้ำตา รู้สึกหนักอึ้งไปหมดทั้งอก “หยุดร้องไห้ได้แล้ว” “พี่ปราบเลือกเธอใช่ไหม” “ใคร” “แก้วอัปสร” พลอยฟ้าเอ่ยถามเป็นครั้งสุดท้าย “ต้องการคำตอบแบบไหนล่ะ” เขายังเล่นลิ้น ไม่ชอบให้ใครคาดคั้น ด้วยว่าหล่อเลือกได้ ผู้หญิงคนไหนก็อยากได้เขาด้วยกันทั้งนั้น “ถ้าพี่เลือกเธอพลอยจะไปค่ะ จะไม่มาให้เห็นหน้าอีก พลอยจะยอมหย่าให้พี่ดีๆ แบบไม่เรียกร้องอะไร” พลอยฟ้าตัดสินใจอย่างเด็ดขาด “นี่กล้าท้าเลิกกับผัวเชียวหรือพลอยฟ้า คิดว่าตัวเองเป็นใคร ถ้าหลุดจากพี่ไปจะมีผู้ชายหน้าโง่คนไหนมาเอาผู้หญิงเชย ๆ แบบเธออีก” “นี่คือสิ่งที่พี่คิดมาตลอดเลยใช่ไหมคะ” เขาเคยทำเหมือนเธอเป็นผู้หญิงที่รัก มีคุณค่าประดุจดั่งเจ้าหญิงตัวน้อยๆ ของเขา แต่นี่คือเนื้อแท้ก้นบึ้งหัวใจที่เขาคิดอย่างนั้นเหรอ “รู้ไหมว่าตอนนี้เธอน่ารำคาญมาก ถ้าพี่จะเลือกใครก็เป็นสิทธิ์ของพี่ พี่เป็นฝ่ายเลือก เธอเป็นฝ่ายถูกเลือกก็ต้องรอ” “งั้นพลอยไม่รอแล้วค่ะ เราหย่ากันให้เรียบร้อย พลอยคืนอิสรภาพให้พี่ตอนนี้เลย ใบหย่าพลอยจะจัดการส่งไปให้นะคะ” เธอเอ่ยกับเขาเสียงสั่นแต่มุ่งมั่น “เธอเลือกเองนะพลอยฟ้า พี่ให้โอกาสเธอแล้ว เธออยากเป็นแม่หม้ายผัวทิ้งก็ตามใจ” “ค่ะ” พลอยฟ้ารับคำอย่างหนักแน่น หมุนกายพร้อมเดินออกมาจากชีวิตของเขา ม่านน้ำตารินไหล แต่เธอไม่คิดที่จะหันกลับไปมองผู้ชายที่เป็นรักแรกอีก ผู้ชายที่ใจร้ายที่สุด

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ฉันไม่มีทางยอมแพ้

ฉันไม่มีทางยอมแพ้

โรแมนติก

5.0

เมื่อเธออายุยี่สิบ ชิงฉือได้รู้ว่าตนเองไม่ใช่ลูกโดยกำเนิดของตระกูลต้วน เธอถูกลูกสาวที่แท้จริงของตระกูลต้วนล้อมกรอบ จนถูกพ่อแม่บุญธรรมไล่ออกจากบ้านและกลายเป็นตัวตลกในเมือง เมื่อเธอกลับไปหาพ่อแม่ชาวนา จากนั้นก็พบว่าบิดาผู้ให้กำเนิดของเธอเป็นคนที่รวยที่สุดในเมืองเจียงเฉิงส่วนพี่ชายของตนเองเป็นอัจฉริยะในแวดวงต่างๆ ทุกคนมองดูเด็กสาวตัวเล็กคนนี้ด้วยความเห็นใจและถือว่าเธอเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ค่อยๆ พบว่า... ที่แท้ว่าน้องสาวเป็นคนมากความสามารถ? อดีตแฟนหนุ่มผู้น่ารังเกียจหัวเราะเยาะ "อย่ามาตามเซ้าซี้ไม่เลิก ฉันมีแต่เมียนเมียนอยู่ในใจ!" คนใหญ่แห่งเมืองหลวงปรากฏตัว "เมียฉันจะเห็นหัวนายเหรอ?"

พายรักร้ายคุณชายตำรวจ

พายรักร้ายคุณชายตำรวจ

โรแมนติก

5.0

เขาเป็นคนรักใครรักยาก ในเมื่อเธอเข้ามาทำให้รักแล้ว ยากที่จะปล่อยเธอไป "มาทำให้ฉันรัก แล้วคิดจะออกไปจากฉันง่ายๆ งั้นเหรอ ไม่มีวัน" พูดจบ มือหนาก็กระชากคนตัวเล็กเข้ามาระดมจูบเข้าใบหน้าสวย อย่างหนักหน่วง จูบที่ดิบเถื่อน และรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ เขาเป็นคนรักใครรักยาก แต่ในเมื่อยัยตัวแสบเข้ามาทำให้รักแล้ว ก็ยากที่จะปล่อยเธอไป ปากหยักหนาถอนจูบออกจากคนตัวเล็ก และอุ้มเดินไปยังลานจอดรถ "...พี่ธีร์นี้พี่จะทำอะไร ปะ...ปล่อยฉันนะ" "ของเคยๆ กันอยู่จะกลัวไปทำไม" ธีร์ณัฐจ้องมองคนตรงหน้าที่แสนจะพยศ "อย่านะพี่ธีร์ ไม่..." หึ... รอยยิ้มอันร้ายกาจผุดขึ้นมาที่มุมปากหยัก "เด็กแสบๆ อย่างเธอจะได้ไม่กล้า มาบอกเลิกฉันอีก" ธีร์ณัฐตะเบ่งเสียงด้วยท่าทีโกรธจัด พร้อมกับโน้มใบหน้าเข้าไปจัดการปิดเสียงอันน่ารำคาญที่ออกจากปากคนตัวเล็ก (ธีร์ณัฐ พี่ชายดีเทล เรื่องหวงรักร้ายนายวิศวะ) (ข้าวตัง เพื่อนสนิทโรรา เรื่องหวงรักร้ายนายวิศวะ)

คุณหมอขอรักนะคะ

คุณหมอขอรักนะคะ

โรแมนติก

5.0

เมื่ออาจารย์หมอรูปหล่อว่าที่สามีในอนาคตกำลังจะถูกจับแต่งงาน เธอซึ่งเป็นมดแดงแฝงพวงมะม่วงมานานจึงต้องแสดงตัว กลเม็ด หรือน้ำมันพราย เธอไม่เกี่ยง ขอเพียงแค่ให้ได้คุณหมอสุดหล่อมาเป็นสามีก็พอแล้ว “ท่อนชายถูกไถไถลไปมากับร่องชุ่ม เม็ดสวาทถูกหัวเอ็นบดขยี้หลายครั้งจนนิวารินร้องไม่เป็นภาษา และวินาทีที่รอคอยก็เดินทางมาถึง ท่อนชายพุ่งทะยานเข้ามาสุดแรง และมิดด้าม “อ๊ะ... ซี๊ดดดด” “โอ้วววว... แน่นมากนิว... แน่นที่สุด โอ้วววว” “ขยับค่ะพี่หมอ.... ขยับนะคะ นิว... นิวอยากเสร็จกับท่อนพี่หมอ... อ๊า... อา... ซี๊ดดด” “ร้อนแรงเหลือเกินคนสวยของพี่... อืมมม” บั้นเอวของวชิรวิชญ์ขยับเคลื่อนไหวแรงระรัว ครั้งแล้วครั้งเล่าที่กระแทกกระทั้นเข้าสู่โพรงหวาน จนกระทั่งสวรรค์ทั้งผืนถล่มลงมาใส่ เสียงครางเสียวซ่านของนิวารินถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอแกร่งจนเหลือแต่เสียงอู้อี้ ก่อนที่พายุสวาทจะผ่านพ้นไป

กุหลาบในเปลวไฟ

กุหลาบในเปลวไฟ

โรแมนติก

5.0

หลังจากแต่งงานมาสามปี ฮั่วเป่ยอวี๋ไม่เพียงแต่เย็นชากับเสิ่นเจียงหนานเท่านั้น แต่ยังคบชู้ ทำให้เสิ่นเจียงหนานผิดหวังมาก เขาก็แค่ชายเจ้าชู้นี่เอง หลังจากหย่ากันอย่างเด็ดขาด เธอก็มุ่งหน้าไปทำงาน ในฐานะนักออกแบบชั้นนำ แพทย์ผู้อัศจรรย์ และแฮ็กเกอร์เก่งๆ เธอเชี่ยวชาญหลายๆ ด้านและกลายเป็นเจ้าหญิงที่ทุกคนชื่นชมและเป็นที่ต้องการ ในที่สุด ฮั่วเป่ยอวี๋ก็ตระหนักถึงสิ่งที่เขาสูญเสียไปและพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเอาชนะใจเธอ แต่เขากลับเห็นเธอจัดงานแต่งงานแห่งศตวรรษร่วมกับชายอีกคน เมื่องานแต่งงานของคนสองคนถูกถ่ายทอดสดบนป้ายโฆษณาที่ใหญ่ที่สุดในโลก-- เผ๋ยเหยียนหลี่สวมแหวนให้เธอ และประกาศให้โลกได้รับรู้อย่างท่วมท้น "เสิ่นเจียงหนานเป็นภรรยาของผมและเธอเป็นสมบัติล้ำค่าสำหรับผม ใครกล้ามาแตะต้อง ต้องเจดีแน่!"

ข้อเสนอหัวใจ

ข้อเสนอหัวใจ

โรแมนติก

5.0

หนานซ่งเป็นภรรยาที่ดีมาสามปีแล้ว แต่เธอก็ยังไม่สามารถทำให้หยูจินเหวินตกหลุมรักเธอได้ และยังต้องการหย่ากับเธอเพื่อผู้หญิงตีสองหน้าเก่งคนหนึ่งด้วยซ้ำ ช่างเถอะ จะหย่าก็หย่าเลย ฉันไม่เล่นด้วยแล้ว เธอลบร่องรอยของตัวเองทั้งหมด หายไปจากโลกของเขาโดยสิ้นเชิง จากนั้นพลิกผันกลับอย่างสง่างามและกลายเป็นคู่หูในฝันของเขา หนานซ่งมองสามีเก่าของเธออย่างเย็นชา "อยากร่วมมือกับฉันเหรอ คุณเป็นใครกัน" มีผู้ชายจะมีประโยชน์อะไร ฉันจะโดดเด่นคนเดียว ต่อมาหยูจินก็ตามจีบภรรยาเก่าของเขาจากนั้นพบว่า - หัวหน้าแฮ็กเกอร์คือเธอ เชฟชื่อดังระดับนานาชาติคือเธอ หมอระดับนานาชาติชื่อดังคือเธอ ปรมาจารย์การแกะสลักหยกคือเธอ... ล้วนเป็นเธอ! เมื่อเห็นว่าเส้นทางตามจีบภรรยาของเขายิ่งลำบากมากขึ้นเรื่อยๆ หยูจินเหวินก็สติแตก! คุณมีตัวตนอีกมากเท่าไรที่ฉันไม่รู้? - - หนานซ่ง: ใจเย็นๆ ฉันเก่งในทุกๆ ด้าน ตามจีบต่อเลย

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ