โปรย ยังคงรักกันอยู่ไหม ความรักที่หวานชื่นจบลงเพราะความหลอกลวง หัวใจเจ็บปวดชอกช้ำเจียนตายเมื่อวันที่เขาเลือกอีกคน เธอกลับรักเขาหมดใจ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “ทำไมถึงชอบเซ้าซี้ รู้ไหมว่ามันน่ารำคาญ” “พี่ปราบ” พลอยฟ้าสะอึกอึ้ง เพราะปราบไม่เคยพูดจาแบบนี้กับเธอ “พลอยขอโทษค่ะ” “พี่ไปละ อย่าทำตัวน่าเบื่อน่ารำคาญแบบนี้ได้ไหม” “ที่รีบไปเพราะจะรีบไปกินข้าวเช้ากับผู้หญิงในรูปคนนั้นใช่ไหมคะ” พลอยฟ้าเอ่ยถามทั้งน้ำตา “นี่อย่างี่เง่าได้ไหม” ปราบเท้าสะเอวมองคนที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมา “พี่ปราบเคยรักพลอยจริงไหมคะ” “ไม่เอาน่าพลอย” ปราบแพ้น้ำตาผู้หญิง เขาจึงเข้าโอบกอดเธอเอาไว้ “พี่ปราบตอบมาสิคะ” “ถ้าไม่รักพี่จะแต่งงานเหรอคะ แต่พลอยอย่าร้องไห้แบบนี้ได้ไหม พี่รู้สึกแย่” “ขอโทษค่ะที่พลอยทำให้พี่ต้องอึดอัดใจ” ************************************************* ทำไมพี่ใจร้ายแบบนี้” พลอยฟ้าเอ่ยถามเสียงสั่น ทำไมผู้ชายที่เธอรักถึงเป็นไปได้ขนาดนี้ “พี่ก็คิดว่าจะเลี้ยงดูเธอให้ดี ในฐานะเมียอีกคน เธอก็ไม่น่าไปอาละวาดในงานแบบนั้นเลย” “พลอยอาละวาดตรงไหนคะ พลอยถามดี ๆ ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร พี่ต่างหากที่ไม่ชัดเจน รักพี่เสียดายน้องอยู่ได้” “พี่เปล่า” ปราบปฏิเสธ เพราะเขาไม่ได้ทำแบบนั้นเลย พยายามให้เธอกลับไปก่อนก็แค่นั้นเอง “คนเลวแบบพี่กล้าปฏิเสธหน้าด้าน ๆ” พลอยฟ้าฉุดอารมณ์ไม่อยู่ “นี่จะมากไปแล้วนะ เธอคิดว่าตัวเองเป็นใครเหรอที่มาด่าว่าพี่เลว” ปราบบีบแขนของเธอจนจบ ก่อนที่จะเขย่าจนร่างแรง ๆ “โอ๊ย! พลอยเจ็บนะพี่ปราบ” “อย่ามาปากดีกับฉันอีก” ปราบผลักร่างของพลอยฟ้าออกห่างด้วยความโมโห “ทำไมพี่เลวแบบนี้” “ก็เธอยั่วโมโหพี่ก่อน ผู้หญิงจืดชืดแบบเธอได้พี่เป็นผัวก็ดีแค่ไหนแล้ว” “พี่คิดแค่นี้จริงน่ะเหรอ คิดแค่นี้จริง ๆ ใช่ไหม” พลอยฟ้าเอ่ยถามทั้งน้ำตา รู้สึกหนักอึ้งไปหมดทั้งอก “หยุดร้องไห้ได้แล้ว” “พี่ปราบเลือกเธอใช่ไหม” “ใคร” “แก้วอัปสร” พลอยฟ้าเอ่ยถามเป็นครั้งสุดท้าย “ต้องการคำตอบแบบไหนล่ะ” เขายังเล่นลิ้น ไม่ชอบให้ใครคาดคั้น ด้วยว่าหล่อเลือกได้ ผู้หญิงคนไหนก็อยากได้เขาด้วยกันทั้งนั้น “ถ้าพี่เลือกเธอพลอยจะไปค่ะ จะไม่มาให้เห็นหน้าอีก พลอยจะยอมหย่าให้พี่ดีๆ แบบไม่เรียกร้องอะไร” พลอยฟ้าตัดสินใจอย่างเด็ดขาด “นี่กล้าท้าเลิกกับผัวเชียวหรือพลอยฟ้า คิดว่าตัวเองเป็นใคร ถ้าหลุดจากพี่ไปจะมีผู้ชายหน้าโง่คนไหนมาเอาผู้หญิงเชย ๆ แบบเธออีก” “นี่คือสิ่งที่พี่คิดมาตลอดเลยใช่ไหมคะ” เขาเคยทำเหมือนเธอเป็นผู้หญิงที่รัก มีคุณค่าประดุจดั่งเจ้าหญิงตัวน้อยๆ ของเขา แต่นี่คือเนื้อแท้ก้นบึ้งหัวใจที่เขาคิดอย่างนั้นเหรอ “รู้ไหมว่าตอนนี้เธอน่ารำคาญมาก ถ้าพี่จะเลือกใครก็เป็นสิทธิ์ของพี่ พี่เป็นฝ่ายเลือก เธอเป็นฝ่ายถูกเลือกก็ต้องรอ” “งั้นพลอยไม่รอแล้วค่ะ เราหย่ากันให้เรียบร้อย พลอยคืนอิสรภาพให้พี่ตอนนี้เลย ใบหย่าพลอยจะจัดการส่งไปให้นะคะ” เธอเอ่ยกับเขาเสียงสั่นแต่มุ่งมั่น “เธอเลือกเองนะพลอยฟ้า พี่ให้โอกาสเธอแล้ว เธออยากเป็นแม่หม้ายผัวทิ้งก็ตามใจ” “ค่ะ” พลอยฟ้ารับคำอย่างหนักแน่น หมุนกายพร้อมเดินออกมาจากชีวิตของเขา ม่านน้ำตารินไหล แต่เธอไม่คิดที่จะหันกลับไปมองผู้ชายที่เป็นรักแรกอีก ผู้ชายที่ใจร้ายที่สุด
บทที่ 1 1
พลอยฟ้า นดาลกุล เดินเข้าไปในบริษัทใหญ่ที่เธอต้องมาฝึกงานด้วยความรู้สึกหัวใจเต้นแรง
ปีนี้เธอเรียนอยู่ปีสุดท้ายของมหาวิทยาลัยชื่อดัง และเป็นเทอมสุดท้ายที่ต้องมาฝึกงาน
สถานที่ฝึกงานไม่ใช่ที่ไหน เป็นบริษัทของคู่หมั้นของเธอเอง
เธอกับเขารู้จักกันมานาน ไปมาหาสู่กันอยู่บ้าง ในช่วงวัยเด็ก ก่อนที่เขาจะไปเรียนต่อ และใช้ชีวิตอยู่ที่ต่างประเทศ เพิ่งกลับมาได้ปีกว่า จึงได้เจอกันอีกครั้ง
ไม่ได้เจอกันนานหลายปี รู้จักกันแค่ช่วงวัยเด็ก ทำให้พลอยฟ้าไม่ค่อยสนิทสนมกับคู่หมั้นหนุ่มเหมือนเคย
อาจเพราะเธอดูเชย ๆ ไม่เหมือนปราบที่ดูเนี๊ยบตั้งแต่หัวจรดเท้า เขาแต่งตัวดี มีหน้าที่การงานที่ดี มีการศึกษาที่ดี ชาติตระกูลก็ดีไม่มีที่ติ บิดามารดายังเป็นผู้มีอิทธิพลอีกด้วย เรียกว่าชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้
เมื่อนึกเปรียบเทียบกัน เธอรู้สึกด้อยกว่าเขามาก บิดามารดาของเธอกับบิดามารดาของปราบหมั้นหมายเธอกับเขาเอาไว้แต่เด็ก เพราะตอนนั้นต่างก็รวยด้วยกันทั้งคู่ จนบิดามารดาของเธอล้มละลายและฆ่าตัวตายไปเมื่อหลายปีก่อน ทิ้งเธอเอาไว้กับยาย จึงกลายเป็นคนหมดตัว ดีที่คุณยายนั้นยังมีบ้านและที่ดินเป็นมรดกให้เธอ ไม่อย่างนั้นเธอคงไปนอนข้างถนน
แต่ถึงกระนั้นบิดามารดาได้โอนที่ดินผืนสวยราคาดีเอาไว้ให้คุณยายเพื่อมอบไว้ให้เธอ ดีตรงตอนบิดาซื้อที่ดินได้ใส่ชื่อคุณยายเอาไว้ตั้งแต่แรก ไม่เช่นนั้นก็คงโดนยึดไปด้วยอย่างแน่นอน
“คุณปราบรออยู่ด้านในครับคุณพลอย” จักรเลขาหน้าห้องเอ่ยกับหญิงสาวที่เดินมาหยุดยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานของเขา
“ค่ะคุณจักร” เธอรู้จักกับเลขาของเขาดี อีกฝ่ายทำงานกับปราบตั้งแต่ที่เขากลับมารับช่วงต่อกิจการของปกรณ์ผู้เป็นบิดา แต่ปราบก็ยังเป็นแค่รองประธานบริษัท ยังไม่ได้เป็นประธานบริษัทเพราะปกรณ์ยังไม่ได้ลงจากตำแหน่ง
“อ้าว... น้องพลอยมาแล้วเหรอคะ” ปราบเห็นคู่หมั้นสาวเดินเข้ามาในห้องทำงาน เขาก็รีบเดินมารับเธอในทันที เขาเข้ามาจับมือถือแขนทำให้พลอยฟ้าต้องรีบเบี่ยงหลบ
“พี่ขอโทษค่ะ ลืมไปว่าน้องพลอยหวงเนื้อหวงตัวกับพี่” เขาพูดเหมือนน้อยใจ แต่ระอาเต็มทน ที่ต้องยอมรับสถานะคู่หมั้นกับพลอยฟ้าเพราะที่ดินของเธอและตำแหน่งที่บิดาจะยกให้
บิดาและมารดาของเขาอยากได้ที่ดินของเธอ และถ้าเขาได้แต่งงานกับเธอ ท่านก็จะยกตำแหน่งประธานบริษัทให้เขา
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ” พลอยฟ้าขยับแว่นตาหนาเตอะของตัวเองไปมา เธอใส่เสื้อนักศึกษาตัวใหญ่ กระโปรงยาวกลอมเท้า และรองเท้าผ้าใบสีขาวสะอาดตา เธอแต่งตัวมิดชิดและหอบกระเป๋าใบโต เขาเคยไปรับที่เธอที่มหาวิทยาลัย เห็นเธอกอดหนังสือหลายเล่มเดินต้วมเที้ยมมาขึ้นรถก็อายแสนอาย กลัวคนรู้จักเห็นว่าเขามีคู่หมันเฉิ่มเชยแบบเธอ
คนอื่นเขาใช้กระเป๋าดี ๆ สวย ๆ งาม ๆ แต่คู่หมั้นขอบเขาใช้กระเป๋าผ้าใบใหญ่เชย ๆ
ยังกับยายบ้าหอบฟาง!
“น้องพลอยนั่งก่อนนะคะ” ปราบรีบเลื่อนเก้าอี้ให้เธอนั่ง
ตั้งแต่เขาได้เจอเธออีกครั้ง เขาก็สุดแสนจะเบื่อหน่าย ไม่มีความเซ็กซี่ขยี้ใจเหมือนผู้หญิงคนอื่นเลยสักนิด เขาไม่เคยเห็นผิวเนื้อสาวภายใต้ร่มผ้าเลยสักครั้ง เพราะนอกจากใส่เสื้อนักศึกษาตัวใหญ่แล้ว เธอยังใส่เสื้อแขนยาวปิดทับเอาไว้อีกชั้น เหมือนกลัวจะโดนแดดแล้วคืนร่างเดิม กลายร่างเป็นผีดิบแวมไพรส์
ความจริงปราบคิดว่า เธอน่าจะใส่ชุดแม่ชีเสียเลย จะดีกว่าหรือไม่เธอก็น่าจะคลุมหน้าให้เหลือแต่ดวงตา
“พี่ปราบจะให้หนูฝึกงานกับพี่ปราบหรือคะ” พลอยฟ้าเอ่ยถาม เธอมองหน้าเขาตาแป๋ว ปราบในสายตาของเธอคือผู้ชายพูดเพราะ เขาพูดคะขากับเธอทุกคำ ทั้งยังเอาอกเอาใจเก่ง คุณยายบอกว่าไม่ได้เร่งรัดเรื่องการแต่งงานเพราะเป็นเพียงเรื่องที่ผู้ใหญ่เคยตกลงกันเอาไว้ ไม่อยากบังคับลูกหลาน หากไม่อยากทำตามสัญญาก็ไม่เป็นไร เพราะมันหมดยุคคลุมถุงชนแล้ว อีกอย่างบิดามารดาของเธอก็ล้มละลาย ไม่ได้ร่ำรวยทัดเทียมกัน ฝ่ายชายจะยกเลิกการหมั้นก็ไม่แปลก เพราะคุณยายไม่อยากให้ฝั่งปราบคิดว่าอยากจะไปจับเขา เพราะเขารวยกว่ามาก
“ค่ะ น้องพลอยมีปัญหาอะไรหรือเปล่าคะ”
“พลอยเกรงว่าจะโดนครหาน่ะค่ะ พลอยเรียนการเงินการบัญชี แต่ให้พลอยมาฝึกงานตำแหน่งเลขาของพี่ปราบแบบนี้” เธอพูดอย่างเป็นกังวล แถมมาฝึกงานกับเขาแบบนี้ก็ไม่ได้ใช้วิชาความรู้ที่เรียนมาด้วย
“จะไปสนใจคำพูดคนอื่นทำไมคะ พี่เป็นคนยื่นเรื่องขอนักศึกษาฝึกงานไปเอง และอาจารย์ของน้องพลอยก็อนุมัติให้น้องพลอยมาฝึกงานกับพี่ในตำแหน่งผู้ช่วยเลขานี่คะ” เขาเดินมาทรุดนั่งลงแทบเท้าของเธอ น้ำเสียงของเขาละมุนจนพลอยฟ้าถึงกับใจสั่น
ปราบ ปกเกล้า นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงวัยสามสิบสามปี เขารวยมาก มากเสียจนบริจาคเงินให้มหาวิทยาลัยของเธอปี ๆ หนึ่งหลายล้านบาท แถมยังให้ทุนการศึกษากับนักศึกษาเรียนดีแต่ยากจนอีกหลายคน ทำให้เขาเส้นใหญ่มากพอที่จะขอเธอมาฝึกงานในตำแหน่งอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ
ปราบทำเช่นนี้เพราะอยากใกล้ชิดกับหญิงสาว เพื่อหวังที่ดินของเธอ และตำแหน่งประธานบริษัทที่บิดาเอามาล่อ ถ้าเธอรักเขา เธอจะโอนที่ดินให้เขาโดยไม่ต้องเสียเงินสักบาทยังได้เลย แต่เขาก็จะไม่เอาเปรียบเธอขนาดนั้น อาจจะให้เงินเธอบ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ เพราะที่ดินปล่อยทิ้งไว้ก็ไร้ประโยชน์ บิดาอยากได้ นำมาใช้ประโยชน์ทำเงินได้เป็นกอบเป็นกำ เธอน่าจะดีใจเสียด้วยซ้ำ
“ค่ะพี่ปราบ”
“ถ้าน้องพลอยกลัวไม่ได้ทำงาน พี่จะหางานให้ทำ แต่ถ้าไม่อยากทำ ก็นั่งสบาย ๆ อยู่ในห้องกับพี่ก็ได้ค่ะ” เขาจับมือของเธอมากุมเอาไว้ก่อนจะจุมพิตเบา ๆ
“อุ๊ย! พี่ปราบอย่าค่ะ” เขาชอบถึงเนื้อถึงตัว ซึ่งเธอถูกยายสอนให้รักนวลสงวนตัว ทำให้พลอยฟ้ารู้สึกทำตัวไม่ถูกเมื่อถูกรุกรานเอาแบบนี้
“รังเกียจพี่หรือคะ” ปราบกุมมือของเธอเอาไว้ไม่ยอมปล่อย แม้เธอจะดึงมือหนีอย่างไรเขาก็ไม่ปล่อยง่าย ๆ ได้เธอมาฝึกงานก็ดีเหมือนกัน ถึงจะเชยไปหน่อย แต่เขาก็อยากเอาเธอไม่ต่างจากหญิงคนอื่น
อาจจะแปลกหน่อยตรงที่เธอไม่เซ็กซี่ขยี้ใจเหมือนสาวคนอื่นที่เขาลากขึ้นเตียงอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน แต่ก็พอกลั้นใจกระเดือกลงอยู่บ้าง อย่างน้อยก็ทำให้เธอยิ่งรักเขามากขึ้น เป็นเมียเขาแล้วเขาจะขออะไรเธอก็คงยอมตกลงโดยง่าย เขาจะแต่งงานกับเธอหลอก ๆ เพื่อให้บิดามารดาตายใจ ได้ทุกอย่างที่ต้องการแล้วค่อยเขี่ยเธอทิ้ง
“ไม่ใช่นะคะ แต่มันไม่ดีค่ะ” เธอดึงมือหนีได้สำเร็จ ปราบเองก็ยอมปล่อยแต่โดยดี แต่เขายกมือตัวเองขึ้นมาดม กลิ่นหอมอ่อนหวาน คล้ายดอกมะลิทำให้เขาอารมณ์ดีขึ้นมานิดหน่อย มีแต่ผู้หญิงอ้าขาให้เอา แต่เธอเป็นแค่ยายเฉิ่มแสนเชย กลับทำเป็นเล่นตัว
บทที่ 1 1
20/12/2023
บทที่ 2 2
20/12/2023
บทที่ 3 3
20/12/2023
บทที่ 4 4
20/12/2023
บทที่ 5 5
20/12/2023
บทที่ 6 6
20/12/2023
บทที่ 7 7
20/12/2023
บทที่ 8 8
20/12/2023
บทที่ 9 9
20/12/2023
บทที่ 10 10
20/12/2023
บทที่ 11 11
20/12/2023
บทที่ 12 12
21/12/2023
บทที่ 13 13
21/12/2023
บทที่ 14 14
21/12/2023
บทที่ 15 15
21/12/2023
บทที่ 16 16
21/12/2023
บทที่ 17 17
21/12/2023
บทที่ 18 18
21/12/2023
บทที่ 19 19
21/12/2023
บทที่ 20 20
21/12/2023
บทที่ 21 21
21/12/2023
บทที่ 22 22
21/12/2023
บทที่ 23 23
21/12/2023
บทที่ 24 24
21/12/2023
บทที่ 25 25
21/12/2023
บทที่ 26 26
21/12/2023
บทที่ 27 27
21/12/2023
บทที่ 28 28
21/12/2023
บทที่ 29 29
21/12/2023
บทที่ 30 30
21/12/2023
บทที่ 31 31
21/12/2023
บทที่ 32 32
21/12/2023
บทที่ 33 33
21/12/2023
บทที่ 34 34
21/12/2023
บทที่ 35 35
21/12/2023
บทที่ 36 36
21/12/2023
บทที่ 37 37
21/12/2023
บทที่ 38 38
21/12/2023
บทที่ 39 39
21/12/2023
บทที่ 40 40
21/12/2023
หนังสืออื่นๆ ของ B.J.
ข้อมูลเพิ่มเติม