Sunshine เมื่อรักหวนคืน

Sunshine เมื่อรักหวนคืน

มิรินKL

5.0
ความคิดเห็น
1.9K
ชม
23
บท

...คุณเชื่อในเรื่องกลับชาติมาเกิดไหม.. เมื่อก่อนผมก็ไม่เคยเชื่อในเรื่องพวกนี้ จนกระทั่งเมื่อสามเดือนก่อนเรื่องมหัศจรรย์ที่สุดก็เกิดขึ้นในชีวิตของผม เมื่อผมได้พบกับเธอ ผู้หญิงที่เหมือนกับคนรักที่ตายจากไปแล้วถึง 21 ปีทุกกระเบียดนิ้ว ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตา น้ำเสียง อายุ หรือแม้กระทั่งชื่อของเธอ ..ตะวัน.. เคลลี่ ชายหนุ่มที่เคยสูญเสียคนรักไปเมื่อ 21 ปีที่แล้วด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ จู่ ๆ เขาก็ได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่งด้วยความบังเอิญ ผู้หญิงคนที่เหมือนกับคนรักของเขาที่ตายไปแล้วทุกกระเบียดนิ้ว และนั่นก็ทำให้เขาเชื่อสนิทใจว่าเธอคือตะวันกลับชาติมาเกิด เขาจึงพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้กลับมาคบกับเธออีกครั้ง ดุจตะวัน หญิงสาววัยย่างเข้า 21 ปี เขาพบเจอกับเคลลี่ด้วยความบังเอิญ และมันก็เป็นความบังเอิญอย่างต่อเนื่อง เมื่อเขาคือประธานบริษัทที่เธอกำลังฝึกงานอยู่ และเขาสั่งให้เธอเข้ามาฝึกงานในห้องทำงานของเขา นั่นถึงทำให้เธอรู้ว่าที่เคลลี่เอ็นดูเธอ เพราะว่าหน้าตาและชื่อคล้ายแฟนที่เสียชีวิตไป ความสัมพันธ์ของทั้งคู่พลิกผันแบบไม่คาดคิด เคลลี่พยายามทำทุกอย่างเพื่อจะให้ดุจตะวันรู้ว่าเธอคือตะวันกลับชาติมาเกิด แต่มันก็ไม่ง่ายเมื่ออุบัติเหตุเกิดขึ้นอีกครั้งซ้ำรอยเดิม และเธอก็ลืมความสัมพันธ์ระหว่างเขาและเธอจนหมด ........ มาติดตามว่าเคลลี่จะทำยังไงให้เธอกลับมาจำความสัมพันธ์ของเขาและเธอได้ แล้วเธอจะใช่คนรักกลับชาติมาเกิดจริง ๆ หรือเปล่า รักครั้งนี้ จะสมหวัง หรือสุดท้ายแล้วจะลงเอยด้วยน้ำตาเช่นเดิม //////

บทที่ 1 บทนำ

เรื่องนี้เป็นภาคต่อของนิยายเรื่อง สิ้นแสงตะวัน

////////////////////////////////////////////

...คุณเชื่อในเรื่องกลับชาติมาเกิดไหม.. เมื่อก่อนผมก็ไม่เคยเชื่อในเรื่องพวกนี้ จนกระทั่งเมื่อสามเดือนก่อนเรื่องมหัศจรรย์ที่สุดก็เกิดขึ้นในชีวิตของผม เมื่อผมได้พบกับเธอ ผู้หญิงที่เหมือนกับคนรักที่ตายจากไปแล้วถึง 21 ปีทุกกระเบียดนิ้ว ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตา น้ำเสียง อายุ หรือแม้กระทั่งชื่อของเธอ ..ตะวัน..

สามเดือนก่อนหน้า

วันนี้ผมมีนัดทานข้าวกับเพื่อนซี้เพียงคนเดียวก็คือ ไอ้นีโอ ในชีวิตตั้งแต่ประถม มัธยม เข้ามหาวิทยาลัย จนกระทั่งเรียนจบมารับช่วงต่อบริษัทของพ่อ ก็มีมันเป็นเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวมาตลอด วันนี้ไอ้นีโอโทรมาชวนให้ออกมาทานข้าวด้วยกันหลังจากที่ไม่ได้เจอกันมาร่วม 2 เดือน

“ไอ้เคล นี่เมื่อไหร่มึงจะคบใครเป็นเรื่องเป็นราวแล้วก็แต่งงานสักทีวะ แก่จนจะลงโลงอยู่แล้ว” และก็เป็นเหมือนทุกครั้งที่มันมาเจอหน้าผม ที่มักจะพูดเรื่องเดิม ๆ อยู่ตลอดเวลา ใครจะไม่อยากก้าวเดินไปข้างหน้าหาคนมาเดินเคียงข้างกาย แต่สำหรับตัวผม ทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนหยุดเคลื่อนไหวตั้งแต่ 21 ปีที่แล้ว ตั้งแต่วันที่ตะวันจากผมไป

“มึงก็รู้ว่ากูคงคบใครไม่ได้หรอก ชาตินี้ให้ตายก็คงไม่มีใครมาแทนที่ตะวันได้ นอกเสียจาก..”

“นอกเสียจากอะไรของมึงวะเคล”

“นอกเสียจากตะวันจะกลับชาติมาเกิด แล้วกูก็ตามหาตะวันพบในชาตินี้” จบประโยคที่ผมพูดไอ้นีโอก็แทบจะสำลักเบียร์ที่มันพึ่งกระดกเข้าปากไป

“ไอ้เชี่ยเคล มึงอายุจะ 44 ปีแล้วนะ ไม่ใช่เด็ก ๆ ยังจะมามัวงมงายเรื่องพวกนี้อยู่อีก” ก็ตามที่เพื่อนผมพูดนั่นแหละ มันจะเป็นไปได้ยังไงที่ตะวันจะกลับชาติมาเกิด แล้วกลับมาเป็นคนคนเดิม ถึงแม้เธอจะเกิดใหม่ได้จริง ก็ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหนอยู่ดี

“แล้วนี่มึงจะไปไหน” ไอ้นีโอถามขึ้นเมื่อเห็นผมลุกขึ้นจากเก้าอี้

“จะไปห้องน้ำ มึงจะตามไปเฝ้ากูไหมล่ะ” ผมถามกลับพร้อมส่ายหัวให้มัน ไอ้นีโอแต่งงานแล้วมีลูกชายหนึ่งคน แล้วคนที่มันแต่งงานด้วยก็คือกีตาร์ เพื่อนสนิทของตะวันนั่นแหละ ส่วนสโนได้แฟนเป็นคนต่างชาติ แต่งงานแล้วย้ายไปอยู่กับสามีที่อเมริกาได้หลายปีแล้วนาน ๆ จะกลับมาทีหนึ่ง

ปัก! ขณะที่เดินกำลังจะเลี้ยวเข้าไปทางห้องน้ำ ก็มีบางคนชนเข้ากับผมเต็มแรง

“ขอโทษนะคะ หนูขอโทษ ไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ ตายแล้วชุดคุณเปื้อนเยอะเลย เดี๋ยวหนูเช็ดให้นะคะ” ผมก้มหน้ามองเจ้าของเสียงที่ฟังแล้วคุ้นเสียเหลือเกิน แล้วสิ่งที่ห็นอยู่ตรงหน้านั้นทำเอาผมชะงักนิ่งแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง

“ตะ ตะวัน” ผมเอ่ยเรียกหญิงสาวที่อยู่ในชุดที่คาดว่าจะเป็นพนักงานของร้านอาหารด้วยความลืมตัว

เธอเหมือนกับตะวันไม่มีผิด ทั้งรูปร่าง หน้าตา สีผม หรือแม้แต่น้ำเสียงของเธอ

“เอ๋? คุณรู้จักชื่อหนูด้วยเหรอคะ” ใบหน้าเล็กเอียงคอถามด้วยความสงสัย

“ธะ เธอชื่อตะวันเหรอ” คำพูดผมตอนนี้ติด ๆ ขัด ๆ แทบจะไม่เป็นคำพูด ไม่อยากจะเชื่อทั้งสายตาและก็หูตัวเอง

“จะว่าอย่างนั้นก็ไม่เชิงค่ะ หนูชื่อดุจตะวันค่ะ ชื่อเล่นว่า ซันไชน์ ที่แปลว่าแสงอาทิตย์ แต่ส่วนมากคนอื่น ๆ จะเรียกหนูว่าซัน ที่แปลว่าดวงอาทิตย์แทนค่ะ” เสียงเล็กเจื้อยแจ้วนั้นพูดแนะนำตัวพร้อมอธิบายความหมายของชื่อตัวเองโดยละเอียด พร้อมกับใช้ผ้าเช็ดหน้าตัวเองเช็ดคราบที่เลอะบนเสื้อของผมไปด้วย

“พอแล้ว ไม่ต้องเช็ดแล้ว เดี๋ยวฉันเอากลับไปซักเองได้” ผมจับข้อมือเล็กให้หยุดการเคลื่อนไหว เธอเงยขึ้นมาสบตาเล็กน้อยก่อนที่จะบิดข้อมือออกจากการถูกเกาะกุม

“แต่ว่า คุณจะไม่ฟ้องผู้จัดการใช่ไหมคะ” ดวงตากลมโตช้อนขึ้นมามองด้วยแววตาอ้อนวอน ทำเอาหัวใจของผมที่ด้านชามาหลายปีแทบจะละลายลงไปเสียตรงนี้ให้ได้

“ไม่ฟ้องหรอก สบายใจได้” รอยยิ้มกว้างระบายบนใบหน้าขาวเนียนทันทีเมื่อได้ยินคำตอบ เหมือน เหมือนมากจริง ๆ ยิ่งเวลาเธอยิ้มยิ่งเหมือนกับตะวัน

“ขอบคุณมากนะคะ ถ้าอย่างนั้นหนูไปทำงานก่อนนะคะ อ่อ แล้วก็ขอโทษอีกครั้งที่ทำชุดคุณเปื้อนนะคะ” คนตัวเล็กโค้งหัวลงพร้อมกับกล่าวคำขอโทษ

“เดี๋ยว เธอทำงานที่นี่ทุกวันหรือเปล่า” ไม่รู้ด้วยสาเหตุอะไร ผมยื่นมือไปคว้าข้อมือเธอเอาไว้ เธอหันมามองหน้าผมด้วยความแปลกใจเล็กน้อย นั่นทำให้ผมได้สติปล่อยมือออก

“ไม่ทุกวันหรอกค่ะ หนูมาทำแค่วันศุกร์ กับวันเสาร์ค่ะ หนูขอตัวก่อนนะคะ หายมานานแล้วเดี๋ยวโดนผู้จัดการดุค่ะ” เธอโค้งหัวให้ผมอีกครั้งแล้วก็เดินกลับไปทำหน้าที่ตัวเองต่อ

“หายไปไหนมาวะ ห้องน้ำก็อยู่แค่นี้” เพื่อนตัวดีบ่นขึ้นมาทันทีเมื่อผมกลับมานั่งลงที่เดิม

“ก็ไปห้องน้ำมา แต่พอดีเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย” ผมตอบกลับมันไปตามความจริงนั่นแหละ แต่สายตาผมตอนนี้เอาแต่มองหาผู้หญิงคนเมื่อกี้

“มองหาอะไรวะไอ้เคล ท่าทางกระวนกระวายใจตั้งแต่เมื่อกี้” ไอ้นีโอคงจะสังเกตอยู่นานจนทนไม่ไหวก็เลยทักขึ้น

“ไอ้นีโอ คืองี้นะเว้ย มึงจะว่ากูงมงาย กูเป็นบ้าหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่กูว่ากูเจอแล้วว่ะ”

“เจออะไรของมึงวะ”

“กูเจอตะวันแล้ว เมื่อกี้ที่ทางไปห้องน้ำ” จบประโยค ไอ้นีโอก็หลุดขำผมออกมาเสียงดัง พร้อมกับโบกไม้โบกมือส่ายหน้าไปมาอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ผมบอก

“ไอ้เคล เบียร์แค่ไม่กี่แก้วก็ทำให้มึงเมาแล้วเหรอ กูรู้ว่ามึงรักตะวันมาก แต่อาการขนาดนี้ มึงควรจะไปหาหมอนะ”

เป็นใครก็คงไม่เชื่อหรอกผมเข้าใจได้ แต่สำหรับผม ผมเชื่อสนิทใจว่านั่นคือตะวัน บนโลกใบนี้มันคงไม่มีเรื่องบังเอิญอะไรขนาดนั้น ทั้งรูปร่าง หน้าตา น้ำเสียง แม้กระทั่งชื่อ นอกเสียจากเธอจะเป็นตะวันจริง ๆ

//////

หลังจากวันที่ผมเจอเธอครั้งแรก ผมก็แวะเข้าไปที่ร้านอาหารนั้นอีกหลายครั้ง แต่ไม่ว่าจะไปเมื่อไหร่ ผมก็ไม่เคยเจอผู้หญิงคนนั้นอีกเลย จนถึงตอนนี้ก็ผ่านมาสามเดือนแล้ว ที่ผมพยายามตามหาเธอ ผู้หญิงที่ผมมั่นใจว่าเป็นคนรักกลับชาติมาเกิด ผู้หญิงที่ผมมั่นใจว่าเธอคือ ตะวัน..

//////////

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ มิรินKL

ข้อมูลเพิ่มเติม
เด็กของคุณท่าน

เด็กของคุณท่าน

มหาเศรษฐี

5.0

เพราะต้องหาเงินมาไว้ใช้จ่าย และเตรียมไว้สำหรับการผ่าตัดให้คุณยาย พิมพ์มาดาเลยจำเป็นต้องหางานพิเศษทำตัวเป็นเกลียว จนวันหนึ่งเธอเห็นป้ายรับสมัครงานที่ติดอยู่หน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ เงินเดือนสูง และเวลาทำงานไม่กระทบกับชีวิตประจำวันของเธอ พิมพ์มาดาตัดสินใจสมัครงานทันที เพราะเธอคิดว่าเป็นงานดูแลผู้สูงอายุ แต่มันไม่ใช่ เจ้าของคฤหาสน์ที่ทุกคนเรียกว่าคุณท่านรับเธอเข้าทันงานทันที โดยที่พิมพ์มาดาไม่รู้เลยว่า สัญญาที่เธอเซ็นไปนั้นมันแตกต่างจากของคนอื่น มันเป็นสัญญาฉบับพิเศษที่ทำขึ้นเพื่อเธอเพียงคนเดียว อาร์เดน ชายหนุ่มหลังม่านสีดำเจ้าของคฤหาสน์หลังใหญ่ และเป็นผู้สืบทอดกลุ่มมาเฟีย ไททันสเนค เขากำลังสืบหาคนที่ลอบวางระเบิดรถของพ่อเขาเมื่อสองปีก่อน แต่ยิ่งสืบ ความจริงก็ยิ่งทำให้เขาเจ็บปวดใจ เพราะคนที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมดคือคนที่เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อน การแก้แค้นก็สำคัญ แต่ความปลอดภัยของหญิงสาวที่อยู่ใต้อาณัติของตัวเองนั้นก็มองข้ามไม่ได้ เมื่อเธอถูกจับตัวไป ความอดทนเส้นสุดท้ายของอาร์เดนก็ขาดลง ทุกคนที่ทำเลวกับเขาจะต้องชดใช้ /////////

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้

ภรรยาห้าตำลึงเงิน

ภรรยาห้าตำลึงเงิน

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

คนเราบางครั้งก็หวนนึกขึ้นมาได้ว่าตายแล้วไปไหน ซึ่งเป็นคำถามที่ไร้คำตอบเพราะไม่มีใครสามารถมาตอบได้ว่าตายไปแล้วไปไหน หากจะรอคำตอบจากคนที่ตายไปแล้วก็ไม่เห็นมีใครมาให้คำตอบที่กระจ่างชัด ชลดา หญิงสาวที่เลยวัยสาวมามากแล้วทำงานในโรงงานทอผ้าซึ่งตอนนี้เป็นเวลาพักเบรค ชลดาและเพื่อนๆก็มานั่งเมาท์มอยซอยเก้าที่โรงอาหารอันเป็นที่ประจำสำหรับพนักงานพักผ่อน เพื่อนของชลดาที่อยู่ๆก็พูดขึ้นมาว่า "นี่พวกแกเวลาคนเราตายแล้วไปไหน" เอ๋ "ถามอะไรงี่เง่าเอ๋ ใครจะไปตอบได้วะไม่เคยตายสักหน่อย" พร "แกล่ะดารู้หรือเปล่าตายแล้วไปไหน" เอ๋ยังถามต่อ "จะไปรู้ได้ยังไง ขนาดพ่อแม่ของฉันตายไปแล้วยังไม่รู้เลยว่าพวกท่านไปอยู่ที่ไหนกัน เพราะท่านก็ไม่เคยมาบอกฉันสักคำ" "อืม เข้าใจนะแก แต่ก็อยากรู้อ่ะว่าตายแล้วคนเราจะไปไหนได้บ้าง" "อืม เอาไว้ฉันตายเมื่อไหร่ จะมาบอกนะว่าไปไหน" ชลดาตอบเพื่อนไม่จริงจังนักติดไปทางพูดเล่นเสียมากกว่า "ว๊าย ยัยดาพูดอะไร ตายเตยอะไรไม่เป็นมงคล ยัยเอ๋แกก็เลิกถามได้แล้ว บ้าไปกันใหญ่" พรหนึ่งในกลุ่มเพื่อนโวยวายขึ้นมาทันที แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากวันนั้นที่คุยกันที่โรงอาหารจะเป็นการคุยเล่นกันวันสุดท้ายของชลดา เพราะหลังจากเลิกงานกลับมาชลดาก็เสียชีวิตระหว่างเดินทางกลับหอพักด้วยสาเหตุวัยรุ่นยกพวกตีกันและมีการยิงกันเกิดขึ้นและชลดาคือผู้โชคร้ายที่ผ่านทางมาพอดี ท่ามกลางความเสียใจของเพื่อนๆ เอ๋ได้แต่หวังว่า ชลดาคงไม่มาบอกกับเธอจริงๆหรอกใช่ไหมว่าตายแล้วไปไหน

คุณนายยอมหย่าแล้ว

คุณนายยอมหย่าแล้ว

Calv Momose
4.9

หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า "ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?" เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยความสิ้นหวังและลงนามในข้อตกลงการหย่า "ฟู่เจิ้ง เราไม่ได้เป็นหนี้กันอีกต่อไปแล้ว..." ชายที่มีความเด็ดขาดและเย็นชามาโดยตลอดนอนอยู่ข้างเตียงขอร้องให้อีกฝ่ายกลับมาด้วยเสียงแผ่วเบา "เหลียง ได้โปรดอย่าหย่าได้ไหม?"

หย่าปุ๊บ แต่งงานใหม่ปั๊บ

หย่าปุ๊บ แต่งงานใหม่ปั๊บ

Crimson Syntax
5.0

ทุกคนต่างรู้ดีว่าเจียงว่านหนิงรักเย่เชินมานานหลายปี เธอที่มักจะว่านอนสอนง่ายและน่ารักเสมอ ได้สักลายเพื่อเขาและยอมทนอยู่ใต้อำนาจผู้อื่น เมื่อเธอถูกทุกคนใส่ร้ายจนโดนตำหนิ เขากลับนิ่งเฉยและยังถึงขั้นให้เธอคุกเข่าให้แฟนเก่าของเขาอีกด้วย เธอที่รู้สึกอับอาย ในที่สุดก็หมดหวัง หลังจากยกเลิกการหมั้น เธอก็หันไปแต่งงานกับทายาทพันล้านทันที คืนนั้นเอง ใบทะเบียนสมรสของทั้งคู่ก็กลายเป็นข่าวฮิตบนโลกออนไลน์ เย่เชินที่เคยคิดว่าตัวเองเก่งกาจที่สุดก็เริ่มวิตกและพูดออกมาด้วยความโกรธว่า "อย่าเพ้อฝันไปเลย นายคิดว่าเธอรักนายจริงๆ งั้นเหรอ เธอแค่ต้องการใช้พลังอำนาจของตระกูลฟู่เพื่อแก้แค้นฉันเท่านั้นเอง" ฟู่จิงเซินจูบหญิงสาวในอ้อมกอดและตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจว่า "แล้วจะเป็นไรไปล่ะ ก็พอดีว่าฉันมีทั้งเงินและอำนาจนี่"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
Sunshine เมื่อรักหวนคืน
1

บทที่ 1 บทนำ

02/09/2023

2

บทที่ 2 บทที1

02/09/2023

3

บทที่ 3 ที่ในฝัน

02/09/2023

4

บทที่ 4 อกหัก

02/09/2023

5

บทที่ 5 จี้ดวงตะวัน

02/09/2023

6

บทที่ 6 แย่ง

02/09/2023

7

บทที่ 7 ย้อมใจ

02/09/2023

8

บทที่ 8 ฉันไม่ใช่คนดี

02/09/2023

9

บทที่ 9 ขอโอกาส

02/09/2023

10

บทที่ 10 ของขวัญ

02/09/2023

11

บทที่ 11 เราไม่ได้เป็นอะไรกัน

02/09/2023

12

บทที่ 12 ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก

02/09/2023

13

บทที่ 13 เหตุการณ์ซ้ำรอย

02/09/2023

14

บทที่ 14 ความกลัว

02/09/2023

15

บทที่ 15 ความทรงจำที่หายไป

02/09/2023

16

บทที่ 16 คำขอร้องครั้งสุดท้าย

02/09/2023

17

บทที่ 17 โอกาสสุดท้าย

02/09/2023

18

บทที่ 18 กาลครั้งหนึ่ง

02/09/2023

19

บทที่ 19 ความทรงจำที่หวนคืน

02/09/2023

20

บทที่ 20 ของขวัญปีใหม่

02/09/2023

21

บทที่ 21 ชีวิตที่ไม่แน่นอน

02/09/2023

22

บทที่ 22 งานแต่งงาน (จบ)

02/09/2023

23

บทที่ 23 ตอนพิเศษ

02/09/2023