Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
มนตร์พิศวาสอสูร

มนตร์พิศวาสอสูร

อัญญาณี

5.0
ความคิดเห็น
115.3K
ชม
76
บท

บัณฑิตาหนีการคลุมถุงชนมาไกลถึงกรุงลอนดอน คิดว่าจะรอดพ้นจากการถูกบังคับ แต่โชคชะตากลับเล่นตลกกับหล่อน เมื่อมาเจอ “ผู้ชายในคืนนั้น” คืนที่เธอสูญเสียพรหมจรรย์ เขาพันธนาการหล่อนไว้ด้วยความสิเน่หาอันเร่าร้อน “คุณจำผมไม่ได้เหรอ” คำถามชายหนุ่มตรงหน้าเรียกความสงสัยให้บัณฑิตามากว่า ตนเคยเจอเขาด้วยหรือ หล่อนใช้ช่วงเวลาที่รู้สึกว่าไม่ปลอดภัยคิดทบทวนว่า เคยเจอเขาหรือไม่ “ไม่ ฉันไม่เคยเจอคุณ” “อ้อ...ผมลืมไป คุณจำผมไม่ได้ แต่ผมจำคุณได้ดี” คำพูดของเขายิ่งทำให้บัณฑิตางงหนักขึ้น “ผมคือผู้ชายคืนนั้นไง ผู้ชายที่ได้ความสาวของคุณ” เหยื่อติดกับแล้ว ราชสีห์หนุ่มไม่มีวันปล่อยหล่อนเด็ดขาด...

บทที่ 1 1

1

อุณหภูมิภายในห้องดูจะสูงขึ้นเมื่อชายหญิงคู่หนึ่งกำลังบรรเลงเพลงสวาทอย่างเร่าร้อน ลีลาของสาวคู่ขาร้อนแรงสมกับชั่วโมงบิน เสียงครางของหล่อนดังตลอดเวลาที่ฝ่ายชายเคลื่อนไหวรุนแรงเหนือร่างตน ทว่ากลับไม่มีเสียงของลีโอนาร์ด ฟาเรลล์ นักธุรกิจหนุ่มใหม่ไฟแรงแห่งกรุงลอนดอนลอดผ่านปากแม้แต่นิดเดียว ใบหน้าเขานิ่งเรียบ ตั้งหน้าตั้งตาทำภารกิจบนเตียงให้เสร็จ ทำราวกับว่าไม่มีอารมณ์ร่วมกับสาวผู้ร้อนแรงใต้ร่าง และมองเห็นใบหน้าสาวคู่ขาเป็นหญิงสาวอีกคน

ใช่...ลีโอนาร์ดไม่มีอารมณ์ร่วมสักเท่าไหร่ เพราะหัวใจและห้วงอารมณ์นึกถึงแต่สาวปริศนาที่เขาพร่าพรหมจรรย์เมื่อหนึ่งปีก่อน ลีโอนาร์ดยังจำใบหน้าหล่อนได้แม่นยำ จำความสวยงามของเรือนร่าง จำกลิ่นหอมจากผิวกาย จำความหอมหวานจากริมฝีปากรูปกระจับที่ตนบดจูบ จำความสุขที่ได้รับจากสาวร่างบอบบาง เป็นความทรงจำที่ทำให้เขาแทบคลั่งทุกครั้งยามนึกถึง ในความรู้สึกของลีโอนาร์ดเวลานี้คือ ปรารถนาสาวปริศนาในค่ำคืนนั้นเพียงคนเดียว

ความทรงจำในค่ำคืนนั้นยังติดอยู่ในหัว ยามหวนคำนึงร่างกายเขารุมร้อน ความปรารถนาแทรกซ้อนในกาย ประมวลภาพต่างๆ ผุดขึ้นมาโดยไม่ต้องนึกคิด ลีโอนาร์ดจำทุกเรื่องราว ทุกท่วงท่าที่ตนอยู่เหนือร่างบางได้ดี จำได้แม้กระทั่งวินาทีแรกที่เดินเข้าไปในห้อง

กลิ่นหอมจากเทียนหอมกระจายไปทั่วห้อง ทำให้ลีโอนาร์ดรู้สึกสดชื่นและผ่อนคลายยามสูดดม ขจัดความเมื่อยล้าจากการเดินทางได้มากทีเดียว ที่ว่าเหนื่อยจากการเดินทางไม่ใช่จากการนั่งเครื่องบินมาเป็นเวลาสิบกว่าชั่วโมง แต่มาเหนื่อยเพราะการจราจรติดขัดบนถนนในกรุงเทพฯ มากกว่า กว่าจะถึงโรงแรมก็ใช้เวลาร่วมสามชั่วโมง เขาตั้งใจว่ามาถึงห้องพักจะอาบน้ำเป็นอันดับแรก คิดได้ดังนั้นลีโอนาร์ดจึงเดินไปไปยังห้องนอนที่ประตูเปิดกว้าง

เท้าใหญ่ของเขาชะงัก เมื่อพบว่าบนเตียงหนานุ่มมีร่างของสตรีสาวนางหนึ่งนอนเปลือยกายอยู่ ลีโอนาร์ดไม่ได้ตกใจอะไรเพราะคิดว่าเป็นบรรณาการจากปณิธานหรือแซมเพื่อนรักของตน ซึ่งครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรก ร่างสูงใหญ่เคลื่อนตัวไปหยุดยืนริมเตียง นัยน์ตาสีฟ้าทอดมองมายังร่างแสนโสภาขาวผ่องที่ไร้อาภรณ์บดบังด้วยรอยยิ้มพอใจ ผู้หญิงคนนี้สวยงามลออตา เรือนร่างก็อรชรสมส่วน ดอกบัวคู่งามตูมเต่งอวบใหญ่พอดี ปลายถันสีชมพูอ่อนทำให้ร่างของเขาสั่นเทิ้ม ความขาวผ่องจากผิวกายที่มีความแดงระเรื่อปะปนช่างดึงดูดสายตา กระตุ้นความรู้สึกบางอย่างให้ลุกกระพือ หล่อนสวยทั้งรูปร่างและหน้าตาเหลือเกิน

และคนสวยคนนี้ก็กำลังบิดร่างเร้าไปมา ส่ายสะบัดตัวราวกับว่ากำลังจะขับไล่ความร้อนออกจากกาย ดวงตาสาวหรี่ปรือ มือเรียวนุ่มทั้งสองข้างลูบไล้ไปตามเรือนร่าง บีบเคล้นทรวงอกและส่งเสียงครางเบาๆ เขาไม่นึกแปลกใจกับกิริยาของหล่อนเพราะคิดว่ามันเป็นหนึ่งในการเชิญชวนหรือการยั่วยวนเพศตรงข้าม

ลีโอนาร์ดเห็นผู้หญิงเปลือยกายมาเยอะแต่ไม่เคยมีใครทำให้เขาเกิดความต้องการอย่างแรงกล้าเพียงแค่มองเลยสักคน เขาไม่อยากจะคิดเลยว่า ยามที่สัมผัสและขับเคลื่อนบนตัวเธอมันจะเป็นเช่นไร

แค่นึก…เพียงแค่นึกร่างกายของลีโอนาร์ดก็ตอบสนองความคิด ไฟกามลุกพรึบร้อนวูบวาบ เขายืนมองร่างสวยเปล่าเปลือย ในขณะที่มือใหญ่เริ่มปลดเปลื้องเสื้อผ้าทีละชิ้นๆ จนกระทั่งกางเกงชั้นในชิ้นสุดท้ายหลุดจากกายแกร่ง

“คุณ” หญิงสาวมองเห็นชายต่างชาติร่างสูงตั้งแต่เดินเข้ามาแล้ว เขาเป็นใครเธอก็ไม่อาจรู้ได้ ตอนนี้สมองและความคิดของหล่อนว่างเปล่าเพราะถูกยานรกเข้าครอบงำจิตใจทุกพื้นที่ ไม่มีเหลือที่ว่างไว้คิดอ่านสิ่งใด ไม่ห้ามปรามกับสิ่งที่เขาคิดจะทำด้วย มิหนำซ้ำยังเรียกร้องอย่างน่าละอาย “ได้โปรด…ฉันต้องการคุณ”

หล่อนเอ่ยกระท่อนกระแท่นด้วยภาษาอังกฤษ

ลีโอนาร์ดยิ้มก่อนจะเดินตัวล่อนจ้อนออกไปจากห้องนอน ไปรื้อค้นหาอะไรบางอย่างในกระเป๋าเดินทางที่เขามักพกสิ่งนี้ติดกระเป๋าไว้เสมอ เมื่อได้สิ่งที่ต้องการเขาจึงเดินกลับมาหาร่างขาวผ่องอีกครั้ง วางกล่องถุงยางอนามัยไว้ข้างหมอนหนุน จากนั้นก็เอนกายเกยก่ายร่างสวย

“คุณ…ฉันต้องการคุณ” เสียงสั่นของสาวร่างเปลือยเอ่ยบอกร่างหนา

“ฉันก็ต้องการเธอ แม่สาวสวย” ลีโอนาร์ดหอมแก้มระเรื่อสีแดงฟอดใหญ่ ความหอมนั้นทำให้ขนเส้นอ่อนๆ ในกายลุกซู่ และส่งผลต่อแก่นกายที่ผยองใหญ่ “เธอสวยถูกใจฉันเหลือเกิน”

เขาไต่ปากไปจนถึงเรียวปากคู่สวยที่เวลานี้เหมือนนกรอคอยอาหารจากแม่ เผยอกว้างรับจุมพิตแรกในชีวิตจากชายหนุ่มที่ไม่รู้จัก หากในยามมีสติเธอคงจะปัดป้องและขัดขืนเต็มที่ ทว่าเวลานี้หล่อนมีแต่ยินยอมพร้อมใจ และบางครั้งก็รุกหนักจนไม่เหลือความอาย ทำราวกับตนเองเป็นคนเจนจัดในเกมกาม จูบโต้ตอบอย่างไม่มีความชำนาญแต่เต็มไปด้วยความกระตือรือร้น แสดงให้รู้ว่ากระหายใคร่เป็นที่สุด และแทนที่เขาจะรำคาญกับความไม่เป็นงานของหล่อนที่คิดว่าแสร้งทำ กลับทำให้ลีโอนาร์ดพอใจมากกว่า ในเมื่อหล่อนแสร้งทำเป็นสาวไร้เดียงสา เขาก็ให้หล่อนทำตามใจคิด ไม่คัดค้านหรือต่อว่า

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ อัญญาณี

ข้อมูลเพิ่มเติม
สวาทรัก อสูรร้าย

สวาทรัก อสูรร้าย

มหาเศรษฐี

5.0

"คนอย่างเธอความเจ็บปวดแค่นี้มันยังน้อยเกินไป เธอต้องเจ็บเหมือนกับที่มินามิเจ็บ และต้องเจ็บยิ่งกว่าหลายร้อยเท่า ฉันจะทำให้เธอตายอย่างช้าๆ แต่ทุกข์ทรมานแสนสาหัส เธอจะไม่ได้ยินหรือสัมผัสกับความอ่อนโยนเมตตาจากฉัน สิ่งที่ฉันจะมอบให้เธอมีเพียงความเกลียดชังเท่านั้น จำใส่กะโหลกไว้" เรียวเหวี่ยงร่างงามไปที่เตียงนอนอย่างแรง มือหนาจับที่ข้อเท้าของเธอไว้แน่นเมื่อรู้ว่าเธอกำลังกระเถิบตัวหนี "หนีสิ หนีเลย ถ้าเธอหนี คนที่ตายเป็นคนแรกคือแม่ของเธอ ฉันจะให้แม่เธอตายเหมือนหมูเหมือนหมาข้างถนน เหมือนกับที่เธอฆ่าแม่ของฉัน" ดวงตาเขาเปล่งแสงแรงกล้าของความอาฆาต เมื่อนึกถึงข้อนี้อยากจะฆ่าหญิงสาวตรงหน้าให้ตายตามมารดาและคนที่เขารัก แต่ความตายอาจจะไม่ทำให้เขาสะใจ นอกจากกระกระทำต่อไปนี้ที่สะใจเขามากที่สุด ทรรศิกาหยุดดิ้นรนขัดขืน เขาจึงปล่อยข้อเท้าของเธอให้เป็นอิสระ จัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าต่อหน้าเธอ ความกลัวเริ่มเกาะกินจิตใจของเธอมากขึ้นเรื่อยๆ อยากจะวิ่งหนีออกไปจากที่นี่ แต่เมื่อนึกถึงมารดา ทำให้เธอก้มหน้ารับชะตากรรมที่กำลังจะเกิดขึ้น เรื่องที่คุณน่าจะสน

ชิงรัก

ชิงรัก

มหาเศรษฐี

5.0

ความอิจฉาน้องสาวต่างมารดาคือจุดเริ่มต้นของแผนการ “ชิงไอศูรย์” มาเป็นของตน เธอจึงใช้เล่ห์เหลี่ยมง่ายๆ คือวางยานอนหลับเขา พอตื่นขึ้นมาก็จะติ๋งต่างว่า เขากับเธอมีอะไรกัน ทว่าแผนเกิดผิดพลาด ยาที่ผสมในไวน์กลับเป็นยาปลุกเซ็กซ์ ผลที่ออกมาคือ ไอศูรย์มีความสัมพันธ์ทางกายกับเธอจริงๆ ในที่สุด ชเนตตีได้แต่งงานกับเขาตามตั้งใจ ทว่าผลที่ออกมา ไม่ได้เป็นไปตามที่คิดไว้ “เนยใส่อะไรในแก้วไวน์ของพี่ใช่ไหม ไม่อย่างนั้นพี่จะไม่มีวันอยู่ในสภาพแบบนี้” เขาถามอีกครั้งเมื่อเห็นอีกฝ่ายเงียบ เสียงที่ถามเข้มห้วน ใบหน้ายังคงเรียบตึง สายตาถมึงทึงใส่ร่างอวบที่ย่นคอหนีน้ำเสียงแผดกร้าว “ตอบพี่มา” “ใส่อะไร เนยไม่รู้เรื่อง…ฮือ…พี่เจย์ทำผิดแล้วอย่ามาโทษว่าเนยวางยาพี่นะ…ฮือ” เธอยังคงปากแข็งต่อไป หลบสายตาแข็งกร้าวพัลวัน

ลิขิตรักพญามาร

ลิขิตรักพญามาร

มหาเศรษฐี

5.0

“ว้าย!!..” เธอร้องได้เพียงเท่านั้น ก่อนที่ปากของหยาดน้ำค้างจะถูกมือใหญ่ของใครบางคนปิดเอาไว้ ลำแขนอีกข้างรัดร่างน้อยไว้แน่น ก่อนจะลากไปที่พุ่มไม้รกข้างทาง “อย่าดิ้น อย่าร้อง ไม่งั้นจะจับปล้ำมันตรงนี้แหละ” เสียงที่พูดชิดเรียวหูสะอาด ทำให้เธอรู้ว่าเจ้าของเสียงนั้นคือใคร..เหมันต์ วิเศษเดโช เขาดันร่างเล็กให้แผ่นหลังแนบชิดกับต้นไม้ใหญ่ขนาดสี่คนโอบ ใช้ลำแขนกักร่างบางเอาไว้ “ปล่อยนะ” หญิงสาวพูดเสียงเบาทว่าหนักแน่น เธอไม่กล้าพูดเสียงดังมาก เพราะกลัวว่าคนที่เดินผ่านไปผ่านมาจะได้ยิน “ไปกล่อมพ่อหรือกล่อมลูกมาล่ะ ถึงได้อ้อยอิ่งเป็นชั่วโมงแบบนี้” น้ำเสียงของเหมันต์เขียวเหมือนกับใบหน้าที่เขียวคล้ำด้วยความโกรธ “มันเรื่องของฉัน..คุณไม่เกี่ยว..เราไม่มีอะไรต่อกันแล้ว คุณก็ได้ในสิ่งที่คุณต้องการแล้วนี่ จะมาเอาอะไรกับฉันอีก ปล่อยนะ ฉันจะกลับที่พัก” หยาดน้ำค้างพยายามดิ้นรนหนีพันธนาการที่รัดร่างอยู่ แต่ทว่าลำแขนของเขานั้นหาได้คลายออกไม่ ยิ่งรัดแน่นมากกว่าเก่า เมื่อได้ยินวลีของเธอ “ทำไมผมจะไม่เกี่ยว ในเมื่อน้ำค้างเป็นเมียของผม..เป็นเมีย หรือว่าจำไม่ได้ว่าเราสองคนมีความสุขกันมากแค่ไหน” เขาเท้าความหนหลังให้เธอได้ฟัง ฝ่ายหญิงนิ่งเงียบกับคำพูดของเขา เธอไม่เถียงว่ามีความสุขมากแค่ไหนเวลาได้อยู่ใกล้ชิดกับเรือนกายที่แสนแข็งแรงและอบอุ่น หากแต่ความทุกข์และความเสียใจที่เธอได้รับนั้นมันก็มากมายเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นความสุขหรือว่าความทุกข์ เธอก็ไม่มีวันลืมเช่นกัน และไม่มีทางจะกลับไปจมกับความทุกข์อีกแล้ว “ฉันไม่ใช่เมียคุณ..ถ้าคุณคิดว่าการที่เรามีอะไรกันแล้วฉันจะเป็นเมียคุณ พี่ว่านก็ต้องเป็นสามีของฉันเหมือนกัน” หยาดน้ำค้างคิดว่าวิธีนี้เป็นวิธีที่ดีที่สุด วิธีที่เขาไม่มีทางมายุ่งเกี่ยวกับเธออีก อ้อมแขนที่รัดร่างนิ่มคลายออกโดยอัตโนมัติ หัวใจของคนที่ฟังเต้นเร็ว ดวงตาคมเข้มสีดำเรืองแสงในความมืดที่โรยตัวไปทั่วบริเวณ บ่งบอกอะไรหลายอย่างในแววตา เสียใจ ไม่คาดฝัน ไม่แน่ใจ

สะใภ้สุดขั้ว แม่ผัวสุดขอบ

สะใภ้สุดขั้ว แม่ผัวสุดขอบ

มหาเศรษฐี

5.0

จะกี่หมัดก็ไม่หวั่น กี่ยกก็ไม่กลัว เธอจะ Knock Out ด้วยหัวใจติดปลายนวม ภัทรียายินดีสานต่อค่ายมวยและรับผิดชอบหนี้สินรุงรังต่อจากพ่อซึ่งเสียชีวิต แต่ ณ วันนี้หนี้สินสามปีที่ผัดผ่อนมาตลอดทำให้เธอมืดแปดด้าน ไม่ว่าความหวังแสนริบหรี่แค่ไหน เธอก็คว้าไว้อย่างไม่รอช้า ไม่เว้นแม้แต่การเป็นภรรยาหลอกๆ ต่อให้ต้องโดนแม่สามีดูถูกทุกขณะ น้องสาวสามีจ้องเหยียดชาติกำเนิดทุกครั้งที่เจอหน้า ภัทรียาก็ไม่หวั่นเกรงแม้แต่น้อย เพราะเธอคือ... ‘มะปราง ลูกจ่าดาบ ศิษย์จอมทอง’ นักมวยสาวหุ่นกระชากใจหนุ่มๆ หากไม่เพราะกำลังจะถูกแม่จับคลุมถุงชน ธัชธรรมจึงต้องเลือกใช้วิธีสิ้นคิด จ้างนักมวยสาวหมัดหนักที่กำลังร้อนเงินมาเป็นภรรยากำมะลอ จดทะเบียนจริง อยู่ด้วยกันจริง...และทำท่าว่าจะต้องอยู่ด้วยกันอีกนาน รออีกอย่างเดียวเท่านั้น... รอให้สะใภ้กำมะลอยอมเป็นภรรยาตัวจริงของเศรษฐีหนุ่มหล่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้

อย่าไปยุ่งกับทายาทสาวลึกลับ

อย่าไปยุ่งกับทายาทสาวลึกลับ

Tripp Zakarison
5.0

อวิ๋นเจินอาศัยอยู่ในตระกูลอวิ๋นมาเป็นเวลา 20 ปี กลับพบว่าเธอเป็นลูกสาวปลอม พ่อแม่บุญธรรมของเธอวางยาเธอเพื่ออยากจะได้เงินมาลงทุน หลังจากที่อวิ๋นเจินรู้เรื่องนี้ เธอก็ถูกไล่กลับไปที่ชนบท จากนั้นเธอก็ค้นพบว่าตัวเองคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลเฉียวและมีชีวิตที่หรูหราสุด ๆ หลังจากกลับมา เธอได้รับความรักจากครอบครัวและมีชื่อเสียงโด่งดัง น้องสาวจอมปลอมใส่ร้ายอวิ๋นเจิน แต่เธอไม่คาดคิดว่าอวิ๋นเจินจะมีความสามารถต่างๆ เมื่อต้องเผชิญกับการยั่วยุ เธอได้แสดงความสามารถและทักษะต่างๆ มากมายเพื่อจัดการผู้รังแก มีข่าวลือกันว่าอวิ๋นเจินยังคงโสด และชายหนุ่มชื่อดังแห่งเมืองงก็ผลักเธอไปเข้ากำแพง "คุณนายกู้ ถึงตามราเปิดเผยตัวตนได้แล้วนะ"

ต้องมนต์บุปผา

ต้องมนต์บุปผา

ซีไซต์
5.0

หลิวซือซือผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่นอกจากรูปร่างหน้าตาที่สวยหยดย้อยแล้ว แทบจะไม่มีความสามารถหรือความโดดเด่นในเรื่องอื่น และหากจะว่ากันไปหญิงสาวก็เป็นคนที่ค่อนข้างใสซื่อบริสุทธิ์อยู่ไม่น้อย เพราะได้รับการรับเลี้ยงประดุจไข่ในหินจากผู้เป็นพ่อและแม่ที่มีฐานะไม่ธรรมดา เธอรักในอาชีพนักแสดงแม้พ่อแม่จะคัดค้านแต่สุดท้ายก็ตามใจเธอเพราะไม่ต้องการให้ลูกสาวเสียใจ อยู่มาวันหนึ่งด้วยบทบาทที่ต้องแสดงในซีรีส์ย้อนยุค ทำให้พ่อของเธอหาขลุ่ยโบราณเล่มหนึ่งมาให้ ตั้งแต่ได้รับขลุ่ยมาหลิวซือซือก็มักฝันประหลาด ว่าเธอได้พบผู้ชายคนหนึ่งในเขาเป็นแม่ทัพอยู่ระหว่างสงครามอีกทั้งตนเองยังมีโอกาสช่วยเขาหลายครั้ง ที่น่าประหลาดใจคือ ฝันนั้นของเธอเหมือนจะเป็นความจริงไปแล้ว เขาคือใครและเกี่ยวข้องกับเธอด้วยเหตุใด ทำไมเธอจึงมักฝันประหลาดเช่นนี้???

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ