5.0
ความคิดเห็น
34
ชม
11
บท

เพราะพรหมลิขิตทำงานผิดพลาด ทำให้ไอ้เทพได้เมียที่ไม่ต้องการ

บทที่ 1 ช้ำรัก

เล่ห์รักชวนชม

เทพ

ผู้ชายร่างใหญ่กำยำ ใบหน้าดุดันน่าเกรงขาม

ชวนชม

หญิงสาววัยสะพรั่งที่แอบหลงรักเทพ

ซ่อนกลิ่น

หญิงสาว คนรักของเทพ

คำโปรย

เพราะพรหมลิขิตทำงานผิดพลาด ทำให้ไอ้เทพได้เมียที่ไม่ต้องการ

ช้ำรัก

บ้านเรือนไทยหลังใหญ่ ถูกปลูกอยู่ท่ามกลางต้นไม้อันร่มรื่น รอบๆบ้าน เต็มไปด้วยเสียงร้องเจื้อยแจ้วของเหล่าสัตว์นานาชนิด เรือนหลังงามถูกล้อมรอบไปด้วยธรรมชาติอันอุดมสมบูรณ์ ด้านข้างของเรือนไทยมีสายน้ำจากเทือกเขาไหลผ่านลงมา ทำให้เขาและบ่าวไพร่สามารถปลูกพืชผักได้ มีน้ำเพียงพอในการรดน้ำตามไร่สวน เนื้อที่ฝั่งตรงข้ามเต็มไปด้วยสวนผลไม้ ถัดออกไปอีกก็จะมีท้องไร่ท้องนา อาชีพของพวกผู้ชายส่วนมากก็คือ ออกป่าล่าสัตว์ ปลูกพืชผักและผลไม้ ส่วนผู้หญิงก็มีหน้าที่ดูแลบ้านเรือนและคอยปรนนิบัติผัว ไอ้เทพ ชายร่างใหญ่กำยำคร้ามแดดนั่งขัดสมาธิด้วยความขัดใจ ร่างสูงนั่งฮึดฮัดเมื่อได้ยินข่าวที่ไม่เข้าหู ข่าวที่ว่านั่นก็คือ ซ่อนกลิ่นหญิงคนรักกำลังจะออกเรือนไปกับชายอื่น มือทั้งสองข้างกำหมัดจนตัวสั่นเทิ้ม แผลงอกใหญ่กระเพื่อมไปตามแรงหายใจ

“พี่เทพจะทำเยี่ยงไรล่ะ” ไอ้มั่นลูกน้องคนสนิทถาม หลังจากที่นั่งดูผู้เป็นนายอยู่พักใหญ่ เทพปรายตามองด้วยสีหน้าที่ดุดัน

“กูจะพาซ่อนกลิ่นหนี” ไอ้เทพกัดฟันกรอด นึกวางแผนพาคนรักหนี เขาเคยไปสู่ขอหญิงสาวหลายครั้งแต่พ่อและแม่ของเธอก็ปฏิเสธทุกครั้งไป

“จะดีรึ” ไอ้มั่นเริ่มลังเล แค่พี่เทพบอกว่าตัวเองเป็นใคร ขี้คร้านพ่อและแม่ของฝ่ายหญิง ก็จะรีบจัดลูกสาวใส่พานและรีบยกให้

“ดีสิวะ” ไอ้เทพกัดฟันกรอด เขาไม่ได้บอกกับซ่อนกลิ่นว่าฐานะทางบ้านเป็นอย่างไร เขาแค่ต้องการให้หญิงคนรักได้มาเห็นด้วยตา

“ข้าว่าพี่ไม่ต้องพาแม่ซ่อนกลิ่นหนีหรอก เพียงแค่พี่บอกว่าพี่เป็นใคร ขี้คร้านคนพวกนั้นจะยกลูกสาวประเคนให้กับพี่” ไอ้มั่นออกความเห็น

“กูอยากได้รักแท้ ไม่ใช่ลวงโลก” เหตุที่เขาไม่บอกก็เพราะว่า ถ้าครอบครัวไหนมีฐานะหน่อย ก็จะมีคนมายกลูกสาวและหลานสาวให้ไม่เว้นแต่ละวัน และเขาก็ไม่ต้องการผู้หญิงจำพวกนั้น เขาต้องการผู้หญิงที่รักเขาด้วยใจ

“โถ่ พี่” ไอ้มั่นนั่งตบเข่าของตัวเองด้วยความขัดใจ นายของมันมีฐานะที่เข้าขั้นเศรษฐีแต่ก็ไม่ยอมบอกใคร คนภายนอกก็เลยคิดว่าพี่เทพของมันเป็นแค่ชาวนาชาวไร่ที่รับจ้างทำงานไปวันๆ

“กูจะไปคุยกับซ่อนกลิ่นให้รู้เรื่อง” พูดจบ เทพก็เดินย้ำเท้าลงจากเรือนไป โดยมีลูกน้องคว้าดาบวิ่งตามไปติดๆ

ลำคลองที่มีสองสาววัยสะพรั่งอาบน้ำอยู่ ซ่อนกลิ่นและชวนชมเป็นหญิงสาววัยเดียวกันและทั้งคู่ก็สนิทกันมาก หญิงสาวนุ่งกระโจมอกและใช้ขันตักน้ำในคลองขึ้นมาราดตามลำตัว เสียงเจื้อยแจ้วของสองสาวทำให้คนที่เพิ่งจะเดินทางมาถึงหยุดนิ่ง ร่างใหญ่แอบอยู่ในดงกล้วย ดวงตาดุจราชสีห์มองมาที่สองสาว แต่สายตาคู่คมกลับจ้องมองไปยังหญิงสาวอีกคนเป็นพิเศษ ซ่อนกลิ่น หญิงสาวที่งดงามไปทั้งเนื้อทั้งตัว งามจนเขาไม่กล้าที่จะแตะต้อง เพราะกลัวว่าดอกไม้งามแห่งบ้านป่าจะบอบช้ำ เขาประคองความรักเพื่อรอให้ถึงวันร่วมหอด้วยกัน แต่แล้วอยู่ดีๆลูกของผู้นำอีกหมู่บ้านหนึ่งก็ให้ผู้ใหญ่มาทาบทามสู่ขอเธอ โดยที่พ่อและแม่ของซ่อนกลิ่นก็รีบยกให้อย่างง่ายดาย

“ซ่อนกลิ่นของพี่” เทพมองคนรักตาละห้อย วันนี้เขาจะมาเจรจากับหญิงสาวดูก่อน ถ้าหล่อนตอบตกลงเขาก็จะรีบพาหนี และเมื่อคิดทบทวนดีแล้วร่างใหญ่ก็เดินมุ่งหน้าไปหาทั้งสองสาว

“ซ่อนกลิ่น”

“อุ๊ย พี่เทพ” สองสาวรีบหยิบผ้ามาคลุมไหล่ แววตาที่อ่อนโยนทอดมองใบหน้าหวานด้วยความหลงใหล

“พี่ขอโทษที่ทำให้เอ็งตกใจ” พูดกับหญิงคนรัก โดยไม่แยแสอีกคน ชวนชมแอบมองทั้งคู่ด้วยความเจ็บปวด หญิงสาวขยับตัวและกำลังจะลุกขึ้นจากท่าน้ำ

“พี่ต้องการคุยกับซ่อนกลิ่นตามลำพัง” หันมาบอกกับหญิงสาวอีกคน

“จ้ะ” รับคำด้วยความช้ำใจ ฝ่ามือนุ่มกระชับผ้าคลุมไหล่แน่น หญิงสาวรีบสาวเท้าจากไปด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ เธอแอบหลงรักพี่เทพตั้งแต่แรกเห็น แต่เขาก็ไม่เคยเห็นเธออยู่ในสายตา สายตาและหัวใจของพี่เทพมีไว้เพื่อซ่อนกลิ่นแค่คนเดียวเท่านั้น

“พี่เทพมีอะไรจะคุยกับฉันหรือจ๊ะ” เงยหน้าขึ้นสบตากับชายคนรัก หลังจากที่ชวนชมเดินไปไกลแล้ว

“พี่จะมาชวนเอ็งหนี เอ็งหนีไปอยู่กับพี่นะ” ดึงมือของคนรักมากุมอย่างวอนขอ ถ้าหล่อนหนีไปกับเขา เขาสัญญาว่าจะดูแลหล่อนอย่างดี

“ฉันทำแบบนั้นไม่ได้ดอกจ้ะ” ใจดวงน้อยเต้นแรงแต่ก็สงวนท่าที

“ทำไมเล่า ถ้าเอ็งไปกับพี่ พี่สัญญาว่าพี่จะดูแลเอ็งอย่างดี ให้เอ็งได้อยู่อย่างสุขสบาย ได้เป็นเจ้าคนนายคน” เขามีทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเรือนหลังใหญ่ บ่าวไพร่ ที่ไร่ ที่นา เขาพร้อมที่จะเลี้ยงหล่อนและลูกๆให้สุขสบายไปตลอดชาติ

“ฉันไม่อยากให้พ่อกับแม่เดือดร้อน” ชักมือของตัวเองกลับ เทพรูปหล่อก็จริงแต่ก็ยังไม่เท่ากับพี่แผน พี่แผนคือหนุ่มรูปงามและร่ำรวย ชีวิตของเธอจะสุขสบายถ้าได้ออกเรือนไปกับเขา แต่ถ้าเธอออกไปเรือนไปกับพี่เทพ เธอก็จะต้องอยู่แบบ อดๆอยากๆ

“หรือว่าเอ็งรักมัน” เทพแค่นหัวเราะอยู่ในลำคอ

“ฉันเปล่านะจ๊ะ” รีบส่ายหน้า ถึงแม้ว่าจะจริงก็ตาม

“ถ้าเอ็งไม่ได้รักมัน พี่ก็จะไปคุยกับพ่อและแม่ของเอ็งให้รู้เรื่อง” ร่างสูงทำท่าจะลุกขึ้น

“อย่านะจ๊ะ” ฉุดรั้งร่างใหญ่เอาไว้

“อะไรอีก” คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน นึกสงสัยท่าทีของหญิงคนรัก ช่วงที่เขาไม่ได้มาหามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง

“เปล่าจ้ะ ไม่มีอะไรจ้ะ” ส่ายหน้า จะให้เธอบอกได้ยังไง ว่าเธอหลงเสน่หาของพี่แผนเข้าให้แล้ว ถึงแม้ว่าจะเจอกันแค่ไม่กี่ครั้งแต่เสน่ห์ของเขาช่างเหลือล้น

“เอ็งคงจะหมดรักพี่แล้ว” หรี่ตามองคนรัก

“เพ้อเจอ พี่อย่ามากล่าวหาฉันนะ” เสียงแหลมแหวขึ้นด้วยความลืมตัว

“รึว่าไม่จริง เอ็งดูเปลี่ยนไปมาก”

“พี่จะให้ฉันทำเยี่ยงไรพี่ถึงจะเชื่อ” ใบหน้างามบึ้งตึงเมื่อถูกจับผิดหลายๆครั้ง

“อยากให้พี่เชื่อเอ็งก็หนีไปกับพี่สิ” ย่อตัวลงตรงหน้าของหญิงคนรัก มือหนาเชยปลายคางมนให้เงยหน้าขึ้น

“ไปกับพี่เถิดนะ ซ่อนกลิ่น” วอนขอผ่านสายตา

“ไม่ได้นะ ไม่ได้เด็ดขาด” ส่ายหน้าพัลวัน

“ไหนเอ็งบอกว่ารักพี่”

“ฉันรักพี่ แต่ฉันไม่อยากให้พ่อกับแม่เดือดร้อน” หาข้ออ้าง ทั้งๆที่พ่อและแม่ไม่เคยบังคับใจเธอ

“พูดยากนัก ถ้าอย่างนั้นเอ็งก็มาเป็นเมียของพี่เสียเถิด” ดึงร่างงามเข้ามากอด

“อ๊ะ พี่เทพ ไม่นะ ไม่” ร่างงามถูกพรมจูบไปทั่งดวงหน้าหวาน หญิงสาวอ่อนระทวยยอมตกอยู่ในอ้อมกอดอันแข็งแรง

“พี่เทพจ๋า ฉัน ฉัน” เสียงหวานขาดหาย ริมฝีปากแดงถูกจูบย้ำหลายๆที ร่างหนาดันร่างงามให้นอนลงบนพื้นไม้

“นุ่มมากซ่อนกลิ่นของพี่” มือหยาบกางออกและขยำเต้าอวบเต็มแรง

“พี่เทพจ๋า ฉัน” หญิงสาววัยเจริญพันธ์ถูกไฟราคะครอบครองอย่างง่ายดาย ร่างบางนอนอ่อนระทวยราวกับขี้ผึ้ง

“แบบนี้แหละดี เอ็งจะได้มีน้ำนมให้ลูกของเรากินเยอะๆ” พูดชิดริมฝีปากนุ่ม ถ้าเขาและซ่อนกลิ่นเป็นผัวเมียกันแล้ว เขาก็จะพาหล่อนไปอยู่ที่เรือน อยู่ในฐานะนายหญิง หล่อนจะได้เป็นแม่ศรีเรือนคอยเลี้ยงลูกหลายๆคน คิดได้แบบนั้นริมฝีปากของทั้งคู่ก็ประกบเข้าหากันอย่างเร่าร้อน คนที่แอบดูอยู่ไม่ไกลก็เริ่มกระสับกระส่าย ถ้าปล่อยเอาไว้แบบนี้ต้องไม่ดีแน่ แต่ยังไม่ทันได้ทำอย่างที่คิด ดวงตายาวรีก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่าง

“ซ่อนกลิ่น ซ่อนกลิ่น” เสียงหวานร้องเรียกด้วยความตกใจ คนที่ตกอยู่ในห้วงพิศวาสรีบผละห่างจากกัน ร่างใหญ่กัดฟันกรอดอีกแค่นิดเดียวเขาก็จะเข้าด้ายเข้าเข็มกับซ่อนกลิ่นอยู่แล้ว

“มีอะไรรึชวนชม” ซ่อนกลิ่นถามเพื่อนเสียงรัว ดวงตาซุกซนมองไปก็เห็นพ่อกับแม่เดินอยู่ไกลๆ

“พี่เทพกลับไปก่อนนะจ๊ะ” ผลักไสร่างสูงให้ไกลตัว แต่ร่างหนาก็ไม่ยอมขยับเขยื้อน

“พี่ไม่ไป พี่จะคุยกับพ่อแม่ของเอ็งให้รู้เรื่อง”

“พี่เทพนี่ยังไง อยากเห็นฉันถูกเฆี่ยนตายรึ” มองชายคนรักตาขวาง

“เอ็งนั่นแหละยังไง”

“พี่เทพกลับไปก่อนนะจ๊ะ ฉันสัญญาว่าฉันจะหนีไปกับพี่” อ้อนวอนเสียงหวาน และคำพูดที่ออกมาจากปากของคนรักก็ทำให้ไอ้เทพยิ้มแกะปริ

“จริงนะซ่อนกลิ่น เอ็งไม่ได้หลอกพี่นะ” จับมือนุ่มมากุมด้วยความดีใจ

“จริงจ้ะ” สิ้นเสียงหวาน ร่างหนาก็กระโดดลงไปในน้ำ ร่างใหญ่แอบอยู่ริมตลิ่ง ก่อนที่เสียงทุกอย่างจะเงียบไป ชวนชมหันมามองหาร่างใหญ่อีกครั้งด้วยความเป็นห่วง เท้าเรียวเล็กรีบเดินตามผู้ใหญ่ไปก่อนที่ทุกคนจะสงสัย

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ จินดาพรรณ นารี

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

หย่าแล้วก็ไม่ต้องขอคืนดี

หย่าแล้วก็ไม่ต้องขอคืนดี

Chandra Spin
5.0

... ในวันครบรอบแต่งงาน ฮั่วเยี่ยนสือ สามีผู้มั่งคั่งทิ้งเธอไป แล้วหาคนรักแรกของเขา ผู้ชายที่ไม่รักนวลสงวนตัวก็เหมือนสิ่งไร้ค่า ผู้ชายที่เธอเคยอ่อนข้อให้แต่ก็ไม่สนใจเธอ งั้นเธอไม่ต้องการแล้ว จึงขอหย่าทันที ฮั่วเยี่ยนสือไม่สนใจ ซูหว่านหนิงกลับเข้าสู่วงการบันเทิงและเฉิดฉาย รักแรกในอุดมคติชอบแกล้งอ่อนแองั้นเหรอ งั้นก็ให้เธอเผยธาตุแท้จริงให้ทุกคนได้เห็น อดีตสามีที่เป็นคนปากแข็งที่สุด "เมื่อเธอเบื่อแล้วเธอจะกลับมาหาฉัน" แต่ภรรยาที่เคยเต็มใจทำทุกอย่างให้เขานั้นไม่กลับมาอีกแล้ว ไม่เพียงแต่ประสบความสำเร็จในอาชีพเท่านั้น แต่ยังมีคนมากมายมาตามจีบเธออีก ดาราระดับโลกแสดงความรักอย่างแรงกล้า ผู้บริหารบริษัทสื่อพยายามทุกวิถีทางเพื่อทำให้เธอยิ้ม แม้แต่ทายาทเศรษฐีอันดับหนึ่งก็ต้องการเธอเท่านั้น จากนั้นฮั่วเยี่ยนสือเริ่มตระหนก เปลี่ยนจากคนเย็นชากลายเป็นคนที่คอยติดตามไม่ห่าง ใช้ทุกวิถีทางเพื่อตามจีบภรรยา ซูหว่านหนิงไม่แม้แต่จะมอง "เมื่อก่อนคุณเฉยเมยกับฉัน ตอนนี้คุณไม่คู่ควรกับฉันแล้ว" ฮั่วเยี่ยนสือขอร้องเธออย่างบ้าคลั่ง "หนิงหนิง เราแต่งงานใหม่เถอะ" ซูหว่านหนิงแสดงท่าทางหยิ่ง "คุณฮั่ว ฉันไม่เคยกลับไปหาของที่ทิ้งไปแล้ว"

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

หลินตงหยาง อายุ 27 ปี เติบโตมากับแม่เพียงสองคน ในวัยเด็กหลินตงหยางเคยมีพ่อผู้ให้กำเนิดแต่หลังจากที่พ่อได้งานใหม่ในเมืองหลวงพ่อที่เคยมีก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อกลับมาหย่าขาดกับแม่ทันทีที่ไปทำงานในเมืองหลวงได้เพียง 2 เดือน ด้วยให้เหตุผลในการหย่าว่า แม่กับและเขาคือตัวถ่วงความเจริญในชีวิตพ่อ สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากแค่พ่อหน้าตาหล่อเหลาและเป็นที่ถูกใจของลูกสาวหัวหน้างาน เพื่อตำแหน่งงานและความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น พ่อเลือกที่จะทิ้งภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านเรื่องยากลำบากมาด้วยกัน หย่าขาดกับภรรยาเพื่อไปแต่งงานใหม่ มีชีวิตใหม่ในเมืองหลวง โดยทิ้งคนข้างหลัง ทิ้งภรรยาที่เคยสาบานว่าจะอยู่ครองคู่กันตลอดไป ในปีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย แม่ก็ล้มป่วยและจากเขาไปในที่สุด สาเหตุที่หลินตงหยางเสียชีวิต เพราะทำงานหนัก อาชีพโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ อย่างเขา ต้องพยายามทำงานให้ได้ตามที่หัวหน้าสั่งมา ในที่สุดเขาก็พัฒนาเกมกำลังภายในของบริษัทได้สำเร็จ หลินตงหยางนอนหลับไปด้วยความสบายใจ แต่ทว่าพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที นี่ไม่ใช่คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองปักกิ่ง หลังคามุงหญ้านี่คืออะไร มันควรจะเป็นเพดานสีขาวสิ เมื่อมองไปรอบๆ ห้องนี่คืออะไร นี่มันไม่ใช่ผนังที่ทำมาจากคอนกรีต มันคือดินเหนียว หลินตงหยางคิดว่าตัวเองฝันไป เขาหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มารดามันเถอะ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หลังจากแน่ใจแล้วว่าไมไ่ด้ฝัน ตอนนั้นเองเขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง และในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ของเด็กชายที่ชื่อเดียวกับเขา หลินตงหยาง อายุ 10 ขวบ เรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายไปของเด็กชาย ทำเอาหลินตงหยางกำมือแน่น ก่อนจะสบถออกมา “พ่อสารเลว เฉินซื่อเหม่ยชัดๆ” และตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของน้องสาว สาเหตุที่เด็กชายหลินตงหยางเสียชีวิต เพราะถูกผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าแย่งผักป่าและทุบตี ทั้งๆ ที่คนพวกนั้นได้ตัดขาดพับพวกเขาสามแม่ลูกแล้ว แต่ยังมิวายข่มเหงรังแก

คุณนาย ประธานมาขอคืนดีอีกแล้ว

คุณนาย ประธานมาขอคืนดีอีกแล้ว

Apogean Spark
5.0

【สาวน้อยผู้มีความรักในใจกลายเป็นหญิงสาวที่มีสติปัญญา vs ซีอีโอผู้ตามรักอย่างบ้าคลั่ง】 ในปีที่ห้าของการแต่งงานแบบลับๆ ของเธอ เสิ่นจาวหนิงเห็นสามีของไปเปิดห้องที่โรงแรมกับรักแรกของเขากับตาตนเอง จากนั้นเธอเพิ่งรู้ว่าลี่เยี่ยนซิวแต่งงานกับเธอเพราะเธอดูคล้ายกับรักแรกของเขา เสิ่นจาวหนิงตายใจและหลอกให้ลี่เยี่ยนซิวเซ็นสัญญาหย่า หนึ่งเดือนต่อมา เธอประกาศต่อหน้าผู้คนว่า “ลี่เยี่ยนซิว ฉันไม่ต้องการคุณอีกแล้ว อให้คุณกับรักแรกของคุณจะอยู่ด้วยกันตลอดไป” ลี่เยี่ยนซิวกอดเธอพร้อมน้ำตาคลอเบ้า “เสิ่นจาวหนิง คุณเป็นคนที่เข้ามาหาผมก่อน แล้วตอนนี้คุณจะทิ้งผมง่ายๆ ได้ยังไง?” ****** หลังจากที่เสิ่นจาวหนิงหย่า งานของเธอไปได้ดีขึ้นเรื่อยๆ บริษัทก็เตรียมที่จะเข้าตลาดหลักทรัพย์ ในงานเลี้ยงฉลอง ลี่เยี่ยนซิวก็เข้าร่วมด้วย เขามองอดีตภรรยาที่จับมือผู้ชายอื่นด้วยความหึงหวงอย่างแรง ขณะที่เสิ่นจาวหนิงเตรียมเปลี่ยนชุด เขาก็ตรงเข้ามาหาเธอในห้องลองเสื้อ “ผู้ชายคนนั้นดีขนาดนั้นเลยเหรอ?” เสิ่นจาวหนิงถึงสังเกตเห็นว่าลี่เยี่ยนซิวร้องไห้แล้ว น้ำตาของเขาตกลงบนกระดูกไหปลาร้าของเธอและมันรู้สึกร้อนๆ “เสิ่นจาวหนิง ผมเสียใจแล้ว เราคืนดีกันได้ไหม?”

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ