ดีแลนถอนหายใจแรงๆ รีบเดินเข้าไปในคลับชั้นสูง สถานที่นัดหมายเพื่อเจรจาธุรกิจ และคู่ค้าของเขา เลือกสถานที่แห่งนี้สำหรับการเจรจา รอยยิ้มเย็นชาประทับอยู่บนมุมปากได้รูป ตลอดทางที่เดินเข้าไปด้านในบรรยากาศเหมือนเดิม คลับไหนๆ ก็เหมือนกันหมด เป็นแหล่งที่คนรุ่นใหม่ใช้เป็นที่ปลดปล่อย หาความสนุกใส่ตัวเอง แตกต่างที่เฟอร์นิเจอร์และการตบแต่ง ที่เหมือนกันจนแยกไม่ออก ทุกๆ คลับจะต้องมีผู้หญิงสาว สวยไว้คอยให้บริการ สำหรับสกายล์ฮอลล์ แห่งนี้ ตัวเจ้าของคือณรงค์ ดีแลนรู้จักเป็นอย่างดี เมื่อสองหนุ่มเรียนมาด้วยกัน ตั้งแต่ประถม จนถึงระดับวิทยาลัย’ มีผู้หญิงสาวสวยหลายคนพยายามส่งสายตาให้ จนดีแลนเริ่มรำคาญ “Hi!” มีใครบางคนโบกมือเรียก ชายผู้นั้นลุกขึ้นยืนและส่งเสียงทัก ดีแลนเพ่งมอง เขาส่งยิ้มให้ เมื่อคนคนนั้นคือคู่ค้าคนสำคัญของเขานั่นเอง อดัม เทียร่า นักธุรกิจลุกครึ่งจีน-โปรตุเกต ชายผู้นี้กำลังสนใจ และอยากร่วมทุนในโครงการใหม่เอี่ยมของ หวังเทียนกรุป เกี่ยวกับโครงการพัฒนาพลังงานทางเลือกใหม่ ชายหนุ่มโบกมือรับ เขามองฝ่าความมืด เพื่อหาทางเดินไปยังโต๊ะ VIP เพลงคลาสสิคดังเบาๆ บรรยากาศสลัวๆ เหมาะสำหรับทำอย่างอื่นมากกว่าการเจรจาทางธุรกิจ แต่เมื่อคู่ค้ามีความต้องการแบบนี้ ดีแลนก็เลี่ยงไม่ได้ เขาไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เลย... เหม็นทั้งควันบุหรี่ และกลิ่นเหม็นหืนอื่นๆ จนแทบจะสำลัก “คุณมาช้า” อดัมบ่น เขาเสือกแก้วบรั่นดีให้กับคนมาใหม่ “ขอโทษครับ ผมไม่ชินทางนักเลยหลงทางเพราะต้องใช้ตัวช่วย” ดีแลนไม่ได้ขยาย เขาหลงทางเพราะวิ่งตามคำชี้นำของแอพพิเคชั่นตัวหนึ่ง กว่าจะรู้ตัวว่าออกนอกเส้นทาง ก็เตลิดไปไกลเกินกว่าจะวกรถกลับมา สาเหตุเพราะเขาทิ้งร้างการขับรถยนต์มาหลายปี ดีแลนมีคนขับรถให้แต่เมื่อมีนัดกะทันหัน เขาเลยจำเป็นต้องขับรถมาเอง “คุณจริงจังกับชีวิตเกินไป ผมเลยอยากให้คุณผ่อนคลายบ้าง” อดัมเกิดมาบนกองเงินกองทอง ไม่ต้องทำงานก็มีกิน เขาเลยใช้ชีวิตได้เต็มที่ ดีทว่าเขามีหัวธุรกิจ ถึงจะผลาญสมบัติของตระกูลไปบ้าง ก็ไม่ทำให้เทียร่าสะเทือน สาวสวยสามนางเดินมายืนขนาบข้างเขา ดีแลนขยับตัวหนี เขาส่งสายตาปราม เมื่อตนเองไม่ชอบผู้หญิงบริการเหล่านี้ “มาสนุกกันเถอะ สาวๆ พวกนี้ผมจัดไว้ให้คุณเลยนะ”
บทที่1.อบเชย
หนุ่มลูกครึ่งไทย-จีน ทะลึ่งพรวด!! เขาทรงตัวยืนเต็มความสูง จ้องหน้าโคโยตี้สาวคนหนึ่งที่คลับแห่งนี้ส่งมาบริการ 1ใน3 คนที่ยืนอยู่ตรงหน้า เขารู้จักและคุ้นเคยเป็นอย่างดี หล่อนชื่อ อบเชย น้ำทองเด็กสาวที่อยู่บ้านติดกัน รั้วบ้านหล่อนติดกันกับรั้วเขา เพียงแต่...บ้านของหล่อนไม่ได้ร่ำรวยเหมือนบ้านเขา แถมหล่อนเพิ่งจะมีอายุแค่สิบเก้าปี
“ยัยเชย เธอมาทำอะไรที่นี่!”
ดีแลนตะคอกเสียงขุ่น จ้องมองเด็กสาวตรงหน้าตาถลน
อบเชยขยุ้มมือกำชายขากางเกงแน่น ห่อตัวจนแทบจะขดเป็นก้อนกลมๆ เธอไม่อยากจะเชื่อโลกจะกลมถึงขนาดนี้? ทำไมน้อ?...ทำไมถึงให้เธอมาเจอกับคนที่ตนเองแอบชอบ ตั้งแต่การเริ่มทำงานครั้งแรก ในตำแหน่งโคโยตี้
“รู้จักกันด้วยรึ?” อดัมถามเสียงสนเท่ห์ หรี่ตามองดีแลนสลับกับสาวน้อยสุดเอ็กซ์ ที่ยืนก้มหน้างุดตรงหน้า
ดีแลนยกมือขึ้นเสยผม ทรงผมเรียบกริบแตกไม่เป็นทรง เนื่องจากตอนนี้เขาแทบจะควบคุมอารมณ์ของตนเองไม่อยู่ ผิวแก้มร้อนฉ่า และใกล้จะระเบิดเต็มทน
ชายหนุ่มโกรธลมออกหู แก้วหูลั่นวิ้งๆ เขาเจอคนที่ไม่ควรเจอในสถานที่อโคจรแห่งนี้ได้อย่างไร?
ตอนที่มาเจรจาการค้ากับคู่ค้านักดื่ม
อบเชย...แม่เด็กเมื่อวานซืนที่อยู่ข้างบ้านเขา หล่อนโตขึ้นมาก
โตจนเหลือเชื่อ เขาไม่เห็นหล่อนมากี่ปีแล้วนะ? ดีแลนหรี่ตาลง มองอบเชยซ้ำอีกครั้ง
ชายหนุ่มสะบัดใบหน้าแรงๆ เห้ย! มันไม่ใช่เวลามาคิดทบทวนความหลังนะ
ที่ยืนตรงหน้า กับชุดที่เหมือนผ้าขี้ริ้วนี่ คือหล่อนแน่ๆ
“ยัยเชย เธอมาทำอะไรที่นี่?!!” ขนาดเสียงเพลงดังแสบแก้วหู
เสียงของดีแลนก็ยังดังทะลุแก้วหูเธอมาจนได้ หน้าเขายิ่งกว่ายักษ์วัดแจ้ง สีหน้าแดงสลับกับดำ จนอบเชยเริ่มกลัว
“เชยมาทำงานค่ะ”
เธอยืดอกตอบ แม้จะกลัวจนขาสั่น คนตรงหน้าคือคนอื่นที่ไหน
คน คนนี้อยู่ในใจเธอมาตลอด ไม่ว่าจะอดีต หรือปัจจุบัน
ดีแลนยกมือเท้าสะเอว เขาถอนใจแรงๆ
“แม่เธอรู้ไหม ว่าเธอมาเต้นแร้งเต้นกาอยู่ที่นี่?”
เสียงเคร่งๆ ถามกลับมา แววตาไม่ต่างอะไรกับใบมีดโกนจ้องหน้าเธอ
อบเชยกำมือกับชายเสื้อ อุ้งมือชื่นไปด้วยเหงื่อ เธอจะตอบเขาแบบไหนที่จะปลอดภัยกับตัวเองที่สุด
หญิงสาวส่ายหน้าช้าๆ แทนคำตอบ แม่ไม่เคยวุ่นวายกับงานที่เธอทำ เทียนไว้ใจเธอ และเธอก็ไม่เคยทำเรื่องเสื่อมเสียให้กับท่านเสียใจ อบเชยต้องการทำงานเพื่อผ่อนภาระที่มารดาแบกไว้ การเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่บุตรสาวยังอยู่ในวัยเรียน การทำงานขายขนมอย่างเดียว ไม่พอกบค่าใช้จ่าย อบเชยไม่อยากให้แม่เหนื่อย เธอเลยช่วยทำงานทุกอย่าง ไม่เว้นแม้แต่อาชีพที่ผู้หญิงดีๆ จะพยายามไม่เฉียดใกล้ แต่เธอแน่ใจ เธอขายแค่แรงกาย...อบเชยเลยไม่เคยอาย...
ดีแลนดันกรอบแว่นที่ปลายจมูกแรงๆ เขาถอนใจเฮือกใหญ่ๆ คงต้องจัดการแม่สาวตาใสตรงหน้าให้หลาบจำ หล่อนไม่สมควรมาอยู่ที่นี่ หล่อนไม่รู้หรือยังไง รอบตัวของหล่อน มีแต่เสือหิว ที่จ้องจะตะครุบ!!
“ขอเวลาห้านาที เดี๋ยวผมมา” ชายหนุ่มกล่าวเสียงกดต่ำ
ก่อนจะจ้องหน้าหญิงสาวตรงหน้า และแทบจะกระชากหล่อนให้เดินตามตนเองมา
“ปล่อยเชยนะคะคุณดี เชยกำลังทำงานค่ะ!” หญิงสาวขืนตัวไว้ เธอโก่งตัวพยายามต้านแรงรั้ง
ดีแลนหมุนตัวมามองตาขวาง เขาพูดเสียงแหบต่ำ “ตามมาดีๆ ยัยเด็กบ้า หากเธอไม่อยากถูกฉันจับแก้ผ้าตรงนี้”
ชายหนุ่มลดสายตามองชุดแสนหมิ่นเหม่ที่อบเชยสวมไว้ เศษผ้าพวกนั้น แทบจะปิดบังความอะร้าอร่ามของหล่อนไม่ได้ ทรวงอกแตกผลิพุ่งชี้หน้าเขา กางเกงบ้าๆ นั้น เน้นรูปรอยของตรงเป้ากางเกงของหล่อน จนคนมองแทบเลือดกำเดาไหล หล่อนไม่รู้ตัวหรือไง? ไอ้ชุดที่หล่อมสวม ไม่ต่างอะไรเศษผ้าขี้ริ้ว มันเล็กและสั้น จนปิดบังอะไรๆ บนตัวหล่อนไม่ได้เลย
“แต่...”
“ไม่มีแต่ทั้งนั้น อบเชย!” ดีแลนเน้นเสียง น้ำเสียงนี้ อบเชยรู้ดี คนตรงหน้ากำลังโกรธจัด เพียงแต่เธอไม่เข้าใจ เขาโกรธอะไรล่ะ?
อบเชยเดินคอตกตามแรงลากที่ฝืนไม่ได้ไป
ดีแลนพาอบเชยเดินลัดเลาะผ่านนักเที่ยวกลางคืน ที่กำลังสนุกกับเสียงเพลงที่มีสาวสวยเต้นนำ ระหว่างที่เขาและเธอเดินฝ่ากลุ่มคนออกมาด้านนอก มีสายตาของนักเที่ยวหลายคนที่เป็นเพศชายมองตาม คนหน้าดุที่เดินนำต้องถลึงตาใส่ เมื่อดีแลนรู้ดี ไอ้พวกเวรนั่น กำลังมองอะไรอยู่ ชายหนุ่มเกือบสติแตก ดีทว่า... เดินออกมาพ้นสถานที่แห่งนั้นเสียก่อน
บทที่ 1 อบเชย
20/10/2023
บทที่ 2 อบเชย 1.1
20/10/2023
บทที่ 3 อบเชย 1.2
20/10/2023
บทที่ 4 อบเชย 1.3
20/10/2023
บทที่ 5 อบเชย 1.4
20/10/2023
บทที่ 6 One night stand
20/10/2023
บทที่ 7 One night stand 1.1
20/10/2023
บทที่ 8 One night stand 1.2
20/10/2023
บทที่ 9 One night stand 1.3
20/10/2023
บทที่ 10 มันเป็นแค่ความฝันอย่างนั้นเหรอ
20/10/2023
บทที่ 11 มันเป็นแค่ความฝันอย่างนั้นเหรอ 1.1
20/10/2023
บทที่ 12 มันเป็นแค่ความฝันอย่างนั้นเหรอ 1.2
20/10/2023
บทที่ 13 มันเป็นแค่ความฝันอย่างนั้นเหรอ 1.3
20/10/2023
บทที่ 14 มันเป็นแค่ความฝันอย่างนั้นเหรอ 1.4
20/10/2023
บทที่ 15 มันเป็นแค่ความฝันอย่างนั้นเหรอ 1.5
20/10/2023
บทที่ 16 แม่บ้านคนใหม่
29/10/2023
บทที่ 17 แม่บ้านคนใหม่ 1.1
29/10/2023
บทที่ 18 แม่บ้านคนใหม่ 1.2
29/10/2023
บทที่ 19 แม่บ้านคนใหม่ 1.3
29/10/2023
บทที่ 20 แม่บ้านคนใหม่ 1.4
29/10/2023
บทที่ 21 แม่บ้านคนใหม่ 1.5
29/10/2023
บทที่ 22 แม่บ้านคนใหม่ 1.6
29/10/2023
บทที่ 23 อรุณสวัสดิความรัก
29/10/2023
บทที่ 24 อรุณสวัสดิความรัก 1.1
29/10/2023
บทที่ 25 อรุณสวัสดิความรัก 1.2
29/10/2023
บทที่ 26 อรุณสวัสดิความรัก 1.3
29/10/2023
บทที่ 27 อรุณสวัสดิความรัก 1.4
29/10/2023
บทที่ 28 อรุณสวัสดิความรัก 1.5
29/10/2023
บทที่ 29 เรื่องบนเตียง.
02/11/2023
บทที่ 30 เรื่องบนเตียง 1.1
02/11/2023
บทที่ 31 เรื่องบนเตียง 1.2
02/11/2023
บทที่ 32 เรื่องบนเตียง 1.3
02/11/2023
บทที่ 33 จูบ...แต่ไม่ใช่ครั้งแรก
02/11/2023
บทที่ 34 จูบ...แต่ไม่ใช่ครั้งแรก 1.1
02/11/2023
บทที่ 35 จูบ...แต่ไม่ใช่ครั้งแรก 1.2
02/11/2023
บทที่ 36 เมื่อเจ้าของบ้านอยากได้กับแกล้มพิเศษ
02/11/2023
บทที่ 37 เมื่อเจ้าของบ้านอยากได้กับแกล้มพิเศษ 1.1
02/11/2023
บทที่ 38 เมื่อเจ้าของบ้านอยากได้กับแกล้มพิเศษ 1.2
02/11/2023
บทที่ 39 เมื่อเจ้าของบ้านอยากได้กับแกล้มพิเศษ 1.3
02/11/2023
บทที่ 40 เมื่อเจ้าของบ้านอยากได้กับแกล้มพิเศษ 1.4
02/11/2023
หนังสืออื่นๆ ของ วรดร
ข้อมูลเพิ่มเติม