Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
หวานใจเฮียเจ้า

หวานใจเฮียเจ้า

B.J.

5.0
ความคิดเห็น
31
ชม
16
บท

โปรย หวานใจเฮียเจ้า ปิ่นเพชรยืนมองประตูห้องน้ำอย่างลังเล เขากำลังอาบน้ำเช่นนี้ เธอควรจะเข้าไปดูแลเขาไหมนะ เขาไม่เคยเรียกร้อง ทำให้เธอรู้สึกอึดอัด ถ้าเขาจะทำอะไรก็ควรทำสักที เธอมาอยู่กับเขาเพื่อสิ่งนี้ไม่ใช่หรือ ตัดสินใจได้ดังนั้น ปิ่นเพชรก็ทะลึ่งพรวดพราดเข้าไปในห้องน้ำของเขาในทันที เจ้าทัพตกใจเมื่อจู่ ๆ เธอก็โผเข้ามากอดเขาเอาไว้ทั้งตัว ในขณะที่เขาเองก็กำลังเปลือยเปล่าอยู่ “มีอะไร” เขาเอ่ยถามเหมือนเพิ่งหาเสียงเจอ ไม่คิดว่าเธอจะโผล่พรวดเข้ามาแบบนี้ “คือปิ่นจะมาช่วยอาบน้ำให้คุณน่ะค่ะ” คนบอกว่าจะมาช่วยอาบน้ำกอดเขาเอาไว้แน่น ไม่กล้าผละออกห่างหรือเงยหน้ามองเขาเพราะอาย “จะมาช่วยอาบน้ำให้ผม แต่กอดผมเอาไว้ซะแน่นแบบนี้จะอาบได้ยังไงกันครรับ” เขาเอ่ยเสียงนุ่ม พลางกลั้นยิ้มเอาไว้ “ก็คุณโป๊อยู่” “มาช่วยผมอาบน้ำก็ต้องรู้สิครับว่าผมโป๊” “เอ่อ...” เธออึกอัก เขาจึงค่อย ๆ ดันเธอออกห่าง ก่อนจะมองหน้าเธอไม่วาง เจ้าทัพทาบริมฝีปากลงไปหาริมฝีปากน้อยสั่นระริกของเธอ เธอเกร็งตัวหลับตาแน่น จิกมือเข้าที่บ่าของเขา ท่าทีของเธอบอกว่ากำลังหวาดกลัว และไม่พร้อม ทำให้เขาต้องละริมฝีปากออกห่าง เมื่อเขาจูบลงไปแต่เธอกลับปิดปากแน่น “คุณไม่ต้องฝืนใจตัวเองหรอกนะ ผมไม่บังคับคุณจนกว่าคุณจะเต็มใจ” ประโยคของเขาทำให้เธอชะงักและอึ้งไป

บทที่ 1 1

นักร้องที่กำลังร้องเพลงอยู่นั้นทำให้เจ้าทัพมองนิ่งไม่วางตา หล่อนคือลูกสาวคนเดียวของตระกูลดังที่เพิ่งมีข่าวว่าบิดามารดาฆ่าตัวตายเพราะที่บ้านล้มละลาย

เขารู้จักเธอในฐานะลูกคุณหนูที่แสนร่ำรวยและเป็นที่หมายปองของชายหลายคน

เจ้าทัพทอดสายตามองปิ่นเพชรไม่วางตา เขาเป็นหนึ่งในผู้ชายที่พึงพอใจเธอเช่นกัน แต่โดนเธอปฏิเสธทั้ง ๆ ที่ยังไม่เจอหน้ากัน

เขาให้คนไปนัดเธอทานข้าว แต่เธอกลับปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย ถามว่าเขาเสียหน้าไหม ก็รู้สึกเสียหน้าพอสมควร แต่นั่นอาจเพราะเธอยังไม่รู้จักเขา

“นักร้องคนใหม่เป็นยังไงบ้าง” เจ้าทัพเอ่ยถามผู้จัดการร้าน หน้าที่การรับพนักงานและนักร้องประจำร้าน เขาให้เทิดไทเป็นคนตัดสินใจเอง เพราะมีธุรกิจกลางคืนแบบนี้หลายที่ เขาไม่มีเวลามานั่งสัมภาษณ์ใคร แต่ก็รับรู้ทุกอย่างภายใต้การรายงานของลูกน้องคนสนิท

“เธอร้องเพลงเพราะมากครับ เล่นดนตรีก็เก่ง” เทิดไทเอ่ยกับเจ้านายหนุ่มด้วยน้ำเสียงชื่นชม

เขาได้รับรายงานจากลูกน้องว่าเพิ่งรับนักร้องคนใหม่ซึ่งก็คือปิ่นเพชร จึงแวะเข้ามาดู

หล่อนกำลังตกอับ ที่บ้านล้มละลาย บิดามารดารับไม่ได้จึงฆ่าตัวตาย จากลูกคุณหนูผู้แสนร่ำรวย เลยทำให้หล่อนไม่มีเงิน ต้องหางานทำ แต่หล่อนยังไม่มีงานทำ จึงมาทำงานที่ร้านของเขา เขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับหล่อน ในขณะที่หล่อนไม่เคยรู้จักเขาเลย

“อย่างนั้นเหรอ” เขาเคยเห็นเธอเล่นเปียโนมาแล้ว ในงานวันเกิดของเธอนั่นแหละ มีผู้ชายมากหน้าหลายตารุมกันจีบเธอ แต่เขาไม่เคยอยู่ในสายตาของเธอเลย

“ดูแลเธอให้ดีด้วย” เจ้าทัพนั่งมองปิ่นเพชรนั่งร้องเพลงนิ่ง ๆ ค่อย ๆ จิบไวน์เบา ๆ ด้วยสายตาเสน่หา

เธอเล่นดนตรีได้หลายประเภท ทั้งกีตาร์ ไวโอลินและเปียโน แถมยังร้องเพลงเพราะอีกด้วย

ความสามารถอันโดดเด่นนี้ได้รับการสนับสนุนเป็นอย่างดีจากบิดามารดา ทำให้เธอได้เล่าเรียนในสาขาวิชาที่ชื่นชอบ

“ครับนายรอง” เทิดไทรีบรับคำ เพราะการรับปิ่นเพชรเข้ามาทำงานเป็นความประสงค์ของเจ้านายหนุ่ม

เจ้าทัพนั่งฟังหญิงสาวร้องเพลงไปสักครู่ ก่อนที่จะมีแขกของร้านเข้าไปหาเธอ

อีกฝ่ายกำลังเมาได้ที่ และกำลังพูดจาลวนลามขอซื้อเวลาจากปิ่นเพชร ซึ่งหล่อนปฏิเสธ ทำให้ลูกค้าคนนั้นไม่พอใจ

“เมื่อก่อนเป็นนางฟ้า สวยเชิด เธอก็เลยปฏิเสธผู้ชายทุกคนที่เข้ามาจีบ แต่ตอนนี้เธอมันไอ้หงส์ปีกหัก อย่าเล่นตัวนักเลย ที่บ้านไม่มีจะกิน จนมาทำงากลางคืนแบบนี้แล้ว เธอยังจะเล่นตัวอยู่อีกเหรอ ถ้าเธอยอมไปกับฉัน ฉันจะให้เงินเธอเท่าที่เธอต้องการ ไม่เอาเหรอเงิน ต้องการเงินไม่ใช่เหรอถึงมาทำงานกลางคืนแบบนี้” คนพูดดึงเงินออกมา ก่อนจะยิ้มเยาะ เจ็บใจที่ในอดีตปิ่นเพชรปฏิเสธตนอย่างไร้เยื่อใย

ปิ่นเพชรไม่โต้ตอบ เธอเดินหนีลงจากเวที แต่คนที่ตามตอแยและเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังจนตรอกรีบเข้าไปกระชากแขนของปิ่นเพชรเอาไว้ และทำท่าจะลวนลาม

แต่แทนที่จะได้แตะเนื้อต้องตัวไปมากกว่านั้น มือหนาของใครบางคนก็รั้งเอาไว้เสียก่อน

“ใครวะ”

“ขอโทษนะครับคุณลูกค้า ทางร้านของเราไม่มีนโยบายให้ลูกค้าลวนลามพนักงานหรือนักร้องของร้านนะครับ” เจ้าทัพพูดเสียงสุภาพก็จริงแต่มันปนไปด้วยความดุดัน

“ยุ่งอะไรด้วยวะ อ้าว... คุณเจ้านั่นเอง” หนุ่มคนนั้นชะงักก่อนจะมีท่าทีพินอบพิเทา รู้ดีว่าร้านนี้เป็นของเจ้าทัพ ผู้ทรงอิทธิพล เขาไม่กล้าไปงัดข้อด้วยแน่นอน

“หวังว่าคุณลูกค้าจะไม่ทำผิดกฎของเรานะครับ”

“ผมก็แค่ทักทายคนเคยรู้จักน่ะครับ” คนพูดรีบถอยหนี เพราะเคยเห็นเพื่อนเมาแล้วลวนลาม

พนักงานในร้านแบบไม่เต็มใจ โดนกระทืบปางตายมาแล้ว แถมเพื่อนยังไม่สามารถทำอะไรได้อีก ใครมาเที่ยวที่นี่รู้ดีว่าจะได้รับการคุ้มครองอย่างปลอดภัย ในเวลาเดียวกันหากทำผิดกฎของร้านก็

จะโดนเละเหมือนกัน

ผับ บาร์ ร้านเหล้าซึ่งเป็นธุรกิจของเจ้าทัพไม่มียาเสพติดหรือการค้าบริการทางเพศ แต่อย่างหลัง

นั้นขึ้นอยู่กับความเต็มใจของผู้ซื้อกับผู้ขาย ถ้าไปต่อกันนอกร้านก็ถือว่าจบ ยกเว้นอาบอบนวดที่บริการด้านความสุขของผู้ชายโดยเฉพาะ

“เป็นยังไงบ้าง” เจ้าทัพเอ่ยถามหญิงสาวที่กำลังยืนมองเขาอยู่ หลังจากผู้ชายคนดังกล่าวเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะของตัวเองเรียบร้อยแล้ว

“ขอบคุณค่ะ ฉันไม่ได้เป็นอะไร ขอตัวก่อนนะคะ” เธอไม่ประสงค์จะคุยกับผู้ชายคนไหนอย่างสนิทสนมในสถานที่เช่นนี้ แต่เขาก็มีบุญคุณกับเธอ เธอจึงสนทนาปราศรัยด้วยอย่างดี

“ถ้าต้องการให้ผมช่วยอะไรก็บอกได้เลยนะครับ นี่นามบัตรของผม” เขายื่นนามบัตรให้เธอ ปิ่นเพชรมองสบตาเขา แล้วก้มมองนามบัตรที่เขายื่นมาให้

“ฉันไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับคุณค่ะ คุณเป็นพวกเดียวกับเขาไม่ใช่เหรอ” เขาในที่นั้นหมายถึงชายหนุ่มเมื่อครู่ที่พูดจาและทำท่าจะลวนลามเธอด้วย

“ไม่ใช่ครับ เขาเป็นแขก” เจ้าทัพพูดเสียงนุ่มมองเธอไม่วางตา ไม่ว่าจะนานแค่ไหน เธอก็ยังสวยน่ารักเสมอสำหรับเขา

“คุณเจ้าเป็นเจ้าของที่นี่ครับคุณปิ่น” เทิดไทรีบบอกหญิงสาว ทำให้เธอเข้าใจ เธอไม่รู้หรอกว่าใคร

เป็นเจ้าของที่นี่ เพื่อนสาวแนะนำมาว่าที่นี่รับนักร้องเธอก็เลยมาสมัคร

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.

ข้อมูลเพิ่มเติม
หวานใจเฮียเจตน์

หวานใจเฮียเจตน์

โรแมนติก

5.0

“เดี๋ยวพลอยไปเอาเสื้อผ้ามาให้พี่แล้วกันค่ะ” เขาทำท่าจะตามมา เธอเลยรีบปรามเอาไว้ “พี่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องพลอยดีกว่า ยืนรอตรงนี้มันหนาว” “ไม่ได้ค่ะ” “กลัวพี่เหรอ” “กลัวค่ะ” เธอตอบตามตรง จะไปอวดดีว่าไม่กลัวเขา เดี๋ยวก็เจอดีเข้าหรอก “พี่ไม่ทำอะไรหรอก ถ้าพลอยไม่ยอม” “แน่ใช่ไหม” เธอพูดอย่างไม่ไว้ใจ “แน่ครับ” เขาเอานิ้วไปเกี่ยวไว้ทางด้านหลัง ก่อนจะฉีกยิ้มให้เธออย่างบริสุทธิ์ใจ “พลอยไม่ไว้ใจพี่เจตน์หรอกค่ะ พี่น่ะเสือผู้หญิง รออยู่นี่แหละค่ะ พลอยจะไปเอาเสื้อผ้ามาให้” เธอรีบตัดบท ไม่ยอมใจอ่อนง่าย ๆ พลอยไพลินเปิดตู้เสื้อผ้าและหยิบชุดให้เขา พอหันมาก็ต้องสะดุ้ง “อุ๊ย! พี่เจตน์เข้ามาตอนไหนคะ พลอยบอกว่าให้รออยู่ข้างนอกไง” “ห้องน้องพลอยเรียบร้อยจังเลยครับ หอมด้วย” เขาได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากห้องนอนของเธอ “ชุดพี่เจตน์ค่ะ” เธอยื่นให้เขา เขาก็รับมาถือเอาไว้ “ชุดน้องพลอยหอมจังเลยครับ” เจตน์ยกขึ้นมาดม ก่อนจะยิ้มหวานให้เธอ “เวลาพี่เจตน์จีบผู้หญิงก็ใช้มุขนี้เหรอคะ” “พี่ไม่เคยจีบผู้หญิง” “จะบอกว่าผู้หญิงวิ่งเข้าหาพี่เองเหรอคะ” “น้องพลอยเห็นยังไงก็อย่างนั้นแหละ” “...” เธอเงียบไม่ได้ตอบโต้ “หึงพี่เหรอ” เขาเดินเข้าหา ก่อนจะใช้มือดันไปที่ตู้เสื้อผ้า ทำให้เธอตกอยู่ในอ้อมแขนของเขา “ใครจะไปหึงพี่กันล่ะคะ” “น้องพลอยก็เปียกไปหมดแล้ว เปลี่ยนชุดพร้อมพี่ไหม” “อุ๊ย! อย่ามาลามกกับพลอยนะคะ” เธอยกขึ้นกอดอกเมื่อเขาหลุบสายตามองต่ำลง “ยังไม่ตอบเลยว่าหึงพี่เหรอ” เขาขยับเข้าไปใกล้ พลางกระซิบถามตรงริมหู ลมหายใจร้อนแรงของเขาเป่ารดอยู่ตรงพวงแก้มหอมกรุ่น “ไม่ได้หึงค่ะ” เธอตอบเขาออกไป ท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด การใกล้ชิดกับผู้ชายที่เต็มไปด้วยเสน่ห์เหลือร้ายแบบเขา ทำให้เธอใจสั่น พยายามจะอยู่ให้ไกลจากเขา เพราะรู้ว่าหัวใจตัวเองคงทานทนไม่ไหว แต่ก็เผลอเปิดโอกาสให้เขาเข้ามาในชีวิตอยู่ร่ำไป “อย่าค่ะ” เธอดันใบหน้าของเขาออกห่าง เมื่อเขาทำท่าจะก้มลงมาประทับริมฝีปากกับกลีบปากหวานฉ่ำของเธอ

แดนตะวัน

แดนตะวัน

โรแมนติก

5.0

“เฮีย! ขึ้นมาทำไม ทำไมไม่ไปนอนที่ห้องตัวเอง” “ทีเมื่อกี้เรียกร้องจะให้นอนด้วย” “นั่นมันเมื่อก่อนนะ แต่ตอนนี้ไม่อยากให้นอน” “ใจร้าย...” เขาบ่นอุบ ซุกหน้าเข้าหาอกอวบๆ ของเมีย “เฮีย... จะมาซงมาซุกทำไมนี่” “พอได้เฮียเป็นผัวก็จะไล่ใช่ไหม เห็นเฮียเป็นของตาย” “ไม่ใช่ อัญกลัวเฮียจะลักหลับอัญ” เธอนิ่วหน้ายังเจ็บตรงหว่างขาอยู่เลย “เฮียไม่ลักหลับหรอก ชอบแบบดิ้นได้มากกว่า โอ๊ย! หยิกทำไมนี่ ยัยเด็กซาดิสม์” “ถ้าจะนอนด้วยกันก็อย่าลามกนะคะ” อัญชัญอ้าปากหาวอีก ซุกหน้าเข้าหาหมอน แต่เขาดึงศีรษะของเธอให้มาซุกหน้าเข้าหาอกกว้างของเขาแทน “ซุกตรงนี้” “เฮียไม่ใช่หมอนเสียหน่อย” เธอบ่นเสียงอู้อี้อยู่ที่อกเขา ตาปรือด้วยความง่วง ตะกายมือกับเขากอดเขาเหมือนเขาเป็นหมอนข้าง

หนังสือที่คุณอาจชอบ

คุณนายยอมหย่าแล้ว

คุณนายยอมหย่าแล้ว

Calv Momose
4.9

หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า "ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?" เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยความสิ้นหวังและลงนามในข้อตกลงการหย่า "ฟู่เจิ้ง เราไม่ได้เป็นหนี้กันอีกต่อไปแล้ว..." ชายที่มีความเด็ดขาดและเย็นชามาโดยตลอดนอนอยู่ข้างเตียงขอร้องให้อีกฝ่ายกลับมาด้วยเสียงแผ่วเบา "เหลียง ได้โปรดอย่าหย่าได้ไหม?"

เมีย(คู่นอน)พาร์ทไทม์

เมีย(คู่นอน)พาร์ทไทม์

คุณธิดา
5.0

ฟาเบียน ฟรองซัว (ฟา) 32 ปีลูกเสี้ยว ไทย-ฝรั่งเศส-จีนผู้กว้างขวาง และร่ำรวยจากการทำชิปปิ้งตัวแทนผู้นำเข้าและส่งออกรายใหญ่ของไทยชายหนุ่มที่ขาดเรื่องบนเตียงไม่ได้แต่เขาเบื่อผู้หญิงที่จ้องจะจับเขา ทิพย์ดารา นวลพรรณ (ดาด้า) นางแบบและนักแสดงสาวมากความสามารถกำลังหัวเสียที่เธอถูกฟาเบียนตัดความสัมพันธ์เธอนั่งบ่นให้กับช่างประจำที่ร้านฟังฟาเบียนบอกเธอว่า "ถ้าผมหิว ผมจะซื้อกินเอง" เพราะคำว่าแต่งงานหรือผูกมัดไม่ใช่ทางของเขา ปองรัก พลอยรัตนา (จิล) 22 ปีเธอกำลังต้องการเงินเพื่อไปช่วยครอบครัวที่กำลังถูกฟ้องและถูกหุ้นส่วนโกงจำนวนเงินอาจจะไม่มากเท่าไหร่แต่มันก็ทำให้ครอบครัวที่เคยอยู่เย็นเป็นสุขต้องเดือดร้อน แทบหมดตัวอีกอย่างตอนนี้เธอก็ยังเรียนไม่จบเหลืออีกเทอมเดียวเท่านั้นด้วยความบังเอิญเธอได้บัตรกำนัลทำผมที่ร้านแห่งหนึ่ง..ฟรี จากเพื่อนรักสุจิรา เดชธนาดล (จิรา)ลูกเจ้าของร้านเพชรชื่อดังในเมืองไทย ชื่อและประวัติของ ฟาเบียนทำให้จิลเห็นทางออกหญิงสาวที่ยังบริสุทธิ์ เธอจะทำยังไงให้ครอบครัวกลับมาอยู่ดีเหมือนเดิมได้เธอยินดี...ทำเธอเดินเข้าไปเสนอขายพรหมจรรย์ให้กับเขาเงินที่เธอร้องขอ สำหรับ ฟาเบียน แค่เศษเงินแค่เห็นหน้าเธอ เขาก็ปิ๊งเสียแล้วฟาเบียน รับข้อเสนอและให้เธอมาเป็น...เมียพาร์ทไทม์ เริ่มต้นก็สนุกเสียแล้ว พลาดได้ไง ขอฝากผลงานเรื่องนี้ไว้ในอ้อมใจของนักอ่านที่น่ารักด้วยนะคะ

เป็นสุดที่รักของผู้เผด็จการ

เป็นสุดที่รักของผู้เผด็จการ

Charlton Buccafusco
5.0

ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"

คุณหนูปกปิดตัวตนไม่ได้แล้ว

คุณหนูปกปิดตัวตนไม่ได้แล้ว

Critter
5.0

เมื่อตอนเด็ก หลินอวี่เคยช่วยชีวิตเหยาซีเยว่ที่กำลังจะตาย ต่อมา หลินอวี่กลายเป็นพืชหลังจากประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอแต่งงานเข้าตระกูลหลินโดยไม่ลังเลใจและใช้ทักษะทางการแพทย์ของเธอเพื่อรักษาหลินอวี่ สองปีของการแต่งงานและการดูแลอย่างสุดหัวใจของเธอเพียงเพื่อตอบแทนบุญคุณ และเพื่อที่เขาจะให้ความสำคัญกับตัวเองบ้าง แต่ความพยายามทั้งหมดของเธอกลับไร้ประโยชน์เมื่อคนในใจของหลินอวี่กลับมาประเทศ เมื่อหลินอวี่โยนข้อตกลงการหย่ามาใส่เธออย่างไร้ความปราณี เธอก็รีบเซ็นชื่อทันที ทุกคนหัวเราะเยาะเธอที่เป็นผู้หญิงที่ถูกครอบครัวใหญ่ทอดทิ้ง แต่ใครจะไปรู้ว่า เธอคือ Moon นักแข่งรถที่ไม่มีใครเทียบได้บนสนามแข่งรถ เป็นนักออกแบบแฟชั่นที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ เป็นอัจฉริยะของแฮ็กเกอร์ และเธอยังเป็นหมอมหัศจรรย์ระดับโลก... อดีตสามีของเธอเสียใจมากจนคุกเข่าลงกับพื้นขอร้องให้เธอกลับมา ผู้เผด็จการคนหนึ่งอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาแล้วพูดว่า "ออกไป! นี่คือภรรยาของฉัน!" เหยาซีเยว่ "?"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ