บอกแล้วไงว่าจะไม่รัก

บอกแล้วไงว่าจะไม่รัก

Shine-Month

5.0
ความคิดเห็น
49.8K
ชม
52
บท

ใช่... ของฉันมันไม่แข็ง แต่ไม่ได้หมายความว่าให้แกมาทำเรื่องแบบนั้นกับฉัน! ฝันไปเถอะ! ไม่อยากถูกฟ้าผ่าโว้ยยยย!

บทที่ 1 โจ๊ก nc

บนโซฟาขนาดใหญ่กลางห้องนั่งเล่น มีร่างหนุ่มสาวคู่หนึ่งกำลังทำกิจกรรมรักร่วมกันอย่างเมามัน

“อ๊า~ พะ พี่นาย... ระ แรง เกินไปแล้วว อ๊า~” เสียงร้องครวญครางของหญิงสาวเพราะถูกกระแทกด้วยความดุดัน

เพียะ-!

แทนที่จะฟังคำพูดของเธอ ฝ่ามือของซีนายฟาดไปที่บั้นท้ายกลมกลึงจนเป็นรอยนิ้วมือ

“พูดมาก”

สำหรับเขาเรื่องอย่างว่าไม่เคยอ่อนโยนอยู่แล้ว ในเมื่อผู้หญิงพวกนี้มาประเคนให้ถึงที่เอง ทำไมเขาต้องอ่อนโยนกัน

“พี่นายคะ เราเปลี่ยนไปทำที่ห้องนอนพี่ได้ไหม? โมเมื่อยแล้ว” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน

ปึก-!

ซีนายยิ่งกระแทกแรงกว่าเดิม “อย่าหวังไปหน่อยเลย”

ทำไมเขาถึงจะไม่รู้ว่าทำไมผู้หญิงพวกนี้ถึงพยายามให้เขาพาไปมีอะไรที่ห้องนอน เพราะตามคำบอกเล่าบรรดาผู้หญิงที่เคยมีอะไรกับเขา ซีนายไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนเข้าไปที่ห้องนอนแม้แต่ครั้งเดียว

เพราะอย่างนี้ทุกคนที่มาลิ้มลองต่างพากันออดอ้อนสุดมารยาที่ตัวเองมี แต่ก็ไร้ประโยชน์ เพราะซีนายไม่เคยใจอ่อนพาใครเข้าไปยังห้องนอนเลย

“อื้อ~ พี่นายใจร้าย” แม้จะพูดอย่างนั้น แต่สะโพกของเธอก็รู้งานเด้งสู้กลับเช่นกัน ทำเอาซีนายถึงกับสูดปากด้วยความเสียวซ่าน

“ซี๊ด~ อย่างนั้นแหละ เดี๋ยวพี่มีรางวัลให้” ซีนายพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

เขาบอกแล้วว่าผู้หญิงพวกนี้เข้ามาหาเขาเพราะเรื่องแบบนี้ทั้งนั้น แต่ใครจะไปสน เพราะตัวเขามันเพลย์บอยตัวพ่ออยู่แล้ว ไม่คิดคบใครเป็นตัวเป็นตน และผู้หญิงที่เข้ามาแต่ละคนย่อมรู้เรื่องนี้ดี

ใช่ ผู้หญิงในมหาฯลัยทุกคนรู้ชื่อเสียงของซีนายดี ว่าเรื่องลีลาของเขาเด็ดขนาดไหน ทั้งหล่อ ทั้งรวย และเน้ดดุขนาดนี้ ใครบ้างไม่อยากลอง

ในระหว่างที่พวกเขากำลังเข้าได้เข้าเข็มกันอย่างเมามันอยู่นั้น ทั้งสองคนไม่ได้รู้ตัวเลยว่าประตูห้องกำลังถูกเปิดออก เพราะเสียงครางของพวกเขากลบเสียงกดรหัสประตูหมดแล้ว

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

“นาย เป็นไงบ้างอาการดะ... กรี๊ดดด-!” คนที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาถึงกับกรีดร้องด้วยความตกใจ เนื่องจากเห็นภาพอุจาดตาที่สุดในชีวิต

เสียงกรีดร้องของหญิงสาวทำเอาคนที่กำลังเข้าได้เข้าเข็มกันอยู่นั้น ได้หยุดชะงักกลางคัน พร้อมกับหันไปมองที่ประตูด้วยความพร้อมเพรียง

“เฮ้ย-! ลินทะ...โอ๊ย!” ซีนายยังพูดไม่เป็นประโยคด้วยซ้ำ ก็ถูกถุงโจ๊กร้อน ๆ ที่ปาลินหิ้วมาโยนใส่ที่ใบหน้าเต็มแรง

“กรี๊ดดดด อีนาย อีชั่ว! อีโรคจิต! กรี๊ดดด!!” ปาลินร้องโวยวายราวกับคนไม่มีสติ ก่อนจะรีบวิ่งหนีเข้าไปยังห้องตัวเองที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับห้องของซีนาย

หลังจากปาลินเข้ามายังห้องของตัวเองได้แล้ว เธอก็ไม่ลืมล็อกประตูให้เรียบร้อย แล้วรีบพาตัวเองเข้าไปยังห้องนอนเพื่อสงบสติอารมณ์

หญิงสาวกระโดดขึ้นเตียงนอนแล้วเอาใบหน้าซุกหมอนพร้อมกับกรีดร้องออกมาสุดเสียง เพื่อระบายอารมณ์ของตัวเองออกมา

“กรี๊ดดดดดด-! อีนาย”

สารภาพว่าเกิดมายี่สิบเอ็ดปี เธอยังไม่เคยเห็นอะไรที่มันกลายเป็นภาพติดตาแบบนี้ สติเธอหลุดหายไปแล้วมั้ง

แต่จะโทษฝั่งนั้นก็ไม่ถูก ซีนายนิสัยเป็นยังไง เธอเองก็รู้ดี เพราะพวกเขาเป็นเพื่อนกันมานาน เรียกว่ารู้ไส้รู้พุงของกันและกันดีกว่า

แต่ใครจะไปคิดล่ะ ว่าเพื่อนชายตัวดีของเธอมันใช้ข้ออ้างว่าป่วย เพื่อเอาสาวมาอึ๊บที่ห้องแบบนี้ ถ้าซีนายบอกเธอดี ๆ ว่าเอาสาวมาที่ห้อง เธอก็ไม่พรวดพราดเปิดประตูไปแบบนั้นหรอก

ทางด้านซีนาย

หลังจากปาลินวิ่งหนีกลับห้องตัวเองไปแล้ว ตอนนี้สถานการณ์ได้เข้าสู่สภาวะปกติ แต่ที่ไม่ปกติจะเห็นเป็นซีนาย…

“พี่นายคะ เรามาต่อกันไหม? พี่ยังไม่เสร็จไม่ใช่เหรอคะ?” น้ำเสียงเต็มไปด้วยความออดอ้อน

หญิงสาวหน้าตาน่ารักที่อยู่ในสภาพเปลือยกาย กำลังใช้มือของตัวเองลูบไล้ไปยังส่วนตัว ๆ ที่เป็นจุดอ่อน เพื่อกระตุ้นอารมณ์อีกครั้ง

“จิ๊ โมกลับไปก่อนพี่อยากอยู่คนเดียว” ซีนายพูดอย่างเสียอารมณ์ พร้อมกับปัดป้องมือของเธอออกไปจากตัวเขา

“ตะ แต่ว่า”

“อย่าให้พี่ต้องพูดซ้ำ”

หญิงสาวเม้มปากเป็นเส้นตรง เธอรับรู้ได้ว่าชายตรงหน้ากำลังอารมณ์ไม่ดี

“ก็ได้ค่ะ” หญิงสาวลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปหยิบเสื้อผ้าของตัวเองที่กระจัดกระจายไปทั่วห้อง สายตาเธอเหลือบมองเป็นระยะ ๆ ว่าซีนายจะรั้งเธอไว้หรือไม่

สรุปไม่มีแม้แต่สายตาที่จ้องมองมา เธอเห็นแต่ชายหนุ่มกำลังใจจดใจจ่อกับสมาร์ตโฟนของตัวเอง ไม่แม้แต่จะมองดูเธอเลยสักนิด

หลังจากที่ทั้งคู่แต่งตัวเสร็จแล้ว ซีนายก็ลงมาส่งหญิงสาวที่ลานจอดรถของคอนโดฯ เนื่องจากคอนโดฯ นี้ถ้าไม่มีคีย์การ์ดก็ไม่สามารถเข้า-ออก หรือใช้งานลิฟต์ได้

“เอาไว้เรามาจอยกันใหม่นะคะ” แตงโมพูดจบก็หอมไปที่แก้มของชายหนุ่มเบา ๆ ด้วยความรู้สึกเสียดาย เพราะวันนี้เธอยังสนุกไม่เต็มที่เลย

หลังจากร่ำลากันเรียบร้อยแล้ว ซีนายก็กลับขึ้นมาห้องของตัวเอง พร้อมกับนั่งลงยังโซฟาเพื่อสงบสติอารมณ์

ตอนที่สาวรุ่นน้องชวนเขาเล่นจ้ำจี้ต่อ ไม่ใช่เขาไม่อยาก แต่จู่ ๆ น้องชายของเขามันยอมเล่นด้วยเสียอย่างนั้น

“แม่งเอ๊ย-!” สีหน้าของชายหนุ่มเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด

มันเกิดขึ้นกับเขาได้ยังไงกัน เรื่องนี้รู้ไปถึงไหนอายถึงนั่นเลยนะ ฉายาหนุ่มเพลย์บอยอย่างเขาต้องมาจบเพราะเรื่องนี้เหรอ?

แต่อีกใจคิดว่าคงไม่ใช่แบบนั้น ใครมันจะไปอ่อนง่ายขนาดนั้นวะ?

ลินก็แค่เข้ามาช่วงจังหวะนั้น แล้วเขาเกิดตกใจ น้องชายเขาเลยหดตัวลงแค่นั้นเอง ยังไงผ่านวันนี้ไปก็คงดีขึ้นแล้ว

ในระหว่างที่กำลังหัวเสียอยู่นั้น สายตาของเขาเหลือบไปเห็นถุงโจ๊กที่อยู่ในสภาพอย่างดี แม้เพื่อนสาวตัวดีจะเขวี้ยงใส่หน้าเขาเต็มแรงก็ตาม

“เฮอะ!” นึกแล้วก็แค้นที่เพื่อนตัวดีของเขา เข้ามาถูกจังหวะ

แต่จะโทษใครได้ ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะเขาบอกปาลินว่าตัวเขาป่วย มันก็แค่ข้ออ้างที่เขาจะให้สาวรุ่นน้องมาดูแลไง แต่ใครจะไปคิดว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้

ซีนายลุกไปหยิบถุงโจ๊กแล้วเดินไปยังโซนห้องครัวเพื่อแกะโจ๊กตัวเจ้าปัญหากินให้มันรู้แล้วรู้รอด!

“ลินนะลิน-!”

************

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ Shine-Month

ข้อมูลเพิ่มเติม
ชะตารักฮูหยินจำเป็น

ชะตารักฮูหยินจำเป็น

โรแมนติก

5.0

ในเมื่อไม่ได้เป็นที่รักของครอบครัว แล้วไหนจะถูกถอนหมั้นอีก ฉะนั้นการแต่งงานครั้งนี้ข้าจะเป็นคนเลือกเอง ต่อให้ต้องแต่งกับแม่ทัพที่ขึ้นชื่อว่า 'ร้ายกาจ' และ 'อัปลักษณ์' ข้าก็ยอม... ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ “หากท่านพ่อท่านแม่ให้ข้าไปแต่งงานกับแม่ทัพปีศาจอัปลักษณ์นั่น ข้าขอฆ่าตัวตายตอนนี้เสียดีกว่า!” เซียวลี่หงตัดสินใจแล้ว หากให้นางออกเรือนกับชายที่สวมหน้ากากตลอดเวลา ไม่รู้ว่าภายใต้หน้ากากจะซ่อนใบหน้าอัปลักษณ์แบบไหนไว้ แล้วไหนจะเรื่องความโหดเหี้ยมยิ่งกว่าหน้าตานั่นอีก สู้นางฆ่าตัวตายเสียแต่ตอนนี้เลยดีกว่าที่จะต้องออกเรือนกับแม่ทัพหวงหยางหมิง แม่ทัพอัปลักษณ์ผู้นั้น! “ไม่นะ! หงเอ๋อร์ลูกห้ามทำแบบนั้นเด็ดขาด ท่านพี่ ท่านต้องทำอะไรสักอย่างนะเจ้าคะ” ฟางเหนียงเห็นบุตรสาวตัวเองเอาปิ่นปักผมจ่อคองามถึงกับขาอ่อนทรุดลงกับพื้น จนเหล่าบรรดาคนใช้ต้องมาช่วยพยุงตัวให้ขึ้นมานั่งบนเก้าอี้ เซียวฟู่ซินถอนหายใจรอบแล้วรอบเล่า เขาถึงกับยกมือมากุมขมับตนเอง ตนจะทำอะไรได้ในเมื่อพระราชโองการมาแล้ว มีแต่ต้องยอมยกบุตรสาวตัวเองให้ไป ตนเองก็ไม่ยินยอมเท่าใดนัก ในขณะที่ทุกคนกำลังปวดหัวกับเรื่องที่เกิดขึ้น มีเพียงคนผู้หนึ่งเท่านั้นที่อยู่ในท่าทางนิ่งสงบนั่งจิบชาอยู่เงียบ ๆ ไม่ได้ไหวติงกับเรื่องที่เกิดขึ้นแต่น้อย นางรับรู้ถึงสายตาที่ทุกคนมองมาที่ตัวเอง นิ้วเรียวงามค่อย ๆ วางจอกชาลงพร้อมกับเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ “มองข้าทำไมกันหรือเจ้าคะ?” ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เมียเก่าที่เขาไม่เคยรัก

เมียเก่าที่เขาไม่เคยรัก

SHASHAwriter
5.0

ภาวรีแหงนหน้าขึ้นแล้วยิ้มกวนโมโหใส่หน้าเขา "มาขวางทำไม เชยไม่สนพี่เขื่อนแล้วนะรู้ไหม ให้หย่าก็ได้เลย ไปเลย เพราะไรรู้มะ เพราะพี่เขื่อนสู้หนุ่ม ๆ ในร้านไม่ได้เลยสักคน ในนั้นถึงใจกว่าพี่เขื่อนตั้งเยอะ" ลัพธวิทย์หรี่ตามอง ถามเสียงเรียบ "ถึงใจแบบไหน" "ใหญ่กว่า อึด แล้วก็เอาเก่งกว่าพี่เขื่อน" ได้ยินเสียงตัวเองพูดจาก๋ากั่นออกไปแบบนั้นแล้วก็ให้ตกใจไม่น้อย พอได้ยินคำตอบของเธอที่หลับตาฟังก็รู้ว่าจงใจพูดจายั่วยุเขา ลัพธวิทย์ก็ค่อยหัวเราะออกมาลั่น พร้อมค่อนแคะกลับไป "น้ำหน้าอย่างเราเนี่ยหรือ กล้านอนกับผู้ชายตามบาร์" ภาวรีหน้าชาเมื่อถูกจับไต๋ได้ว่าโกหก เธอลอยหน้าลอยตาแล้วตอบเขากลับ "ทำไมจะไม่กล้า แม่เปิดห้องให้เชยลองแล้วด้วย หนุ่ม ๆ ในบาร์โฮสต์ทำให้เชยรู้แล้วล่ะว่าของพี่เขื่อนนี่เทียบชั้นกันไม่ติด แบบนั้นน่ะ..." ภาวรีพูดแล้วกวาดตาลงมองอย่างหยามเหยียด บอกต่อจนจบประโยค "น่าจะเอาไว้แค่ฉี่มากกว่านะ"

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

หลินตงหยาง อายุ 27 ปี เติบโตมากับแม่เพียงสองคน ในวัยเด็กหลินตงหยางเคยมีพ่อผู้ให้กำเนิดแต่หลังจากที่พ่อได้งานใหม่ในเมืองหลวงพ่อที่เคยมีก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อกลับมาหย่าขาดกับแม่ทันทีที่ไปทำงานในเมืองหลวงได้เพียง 2 เดือน ด้วยให้เหตุผลในการหย่าว่า แม่กับและเขาคือตัวถ่วงความเจริญในชีวิตพ่อ สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากแค่พ่อหน้าตาหล่อเหลาและเป็นที่ถูกใจของลูกสาวหัวหน้างาน เพื่อตำแหน่งงานและความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น พ่อเลือกที่จะทิ้งภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านเรื่องยากลำบากมาด้วยกัน หย่าขาดกับภรรยาเพื่อไปแต่งงานใหม่ มีชีวิตใหม่ในเมืองหลวง โดยทิ้งคนข้างหลัง ทิ้งภรรยาที่เคยสาบานว่าจะอยู่ครองคู่กันตลอดไป ในปีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย แม่ก็ล้มป่วยและจากเขาไปในที่สุด สาเหตุที่หลินตงหยางเสียชีวิต เพราะทำงานหนัก อาชีพโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ อย่างเขา ต้องพยายามทำงานให้ได้ตามที่หัวหน้าสั่งมา ในที่สุดเขาก็พัฒนาเกมกำลังภายในของบริษัทได้สำเร็จ หลินตงหยางนอนหลับไปด้วยความสบายใจ แต่ทว่าพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที นี่ไม่ใช่คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองปักกิ่ง หลังคามุงหญ้านี่คืออะไร มันควรจะเป็นเพดานสีขาวสิ เมื่อมองไปรอบๆ ห้องนี่คืออะไร นี่มันไม่ใช่ผนังที่ทำมาจากคอนกรีต มันคือดินเหนียว หลินตงหยางคิดว่าตัวเองฝันไป เขาหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มารดามันเถอะ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หลังจากแน่ใจแล้วว่าไมไ่ด้ฝัน ตอนนั้นเองเขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง และในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ของเด็กชายที่ชื่อเดียวกับเขา หลินตงหยาง อายุ 10 ขวบ เรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายไปของเด็กชาย ทำเอาหลินตงหยางกำมือแน่น ก่อนจะสบถออกมา “พ่อสารเลว เฉินซื่อเหม่ยชัดๆ” และตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของน้องสาว สาเหตุที่เด็กชายหลินตงหยางเสียชีวิต เพราะถูกผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าแย่งผักป่าและทุบตี ทั้งๆ ที่คนพวกนั้นได้ตัดขาดพับพวกเขาสามแม่ลูกแล้ว แต่ยังมิวายข่มเหงรังแก

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
บอกแล้วไงว่าจะไม่รัก
1

บทที่ 1 โจ๊ก nc

20/06/2024

2

บทที่ 2 ขวัญผวา

20/06/2024

3

บทที่ 3 ต้องโดนตี

20/06/2024

4

บทที่ 4 ยังไม่รู้ตัวอี๊กกก

20/06/2024

5

บทที่ 5 ฟ้าผ่าแน่นอน

20/06/2024

6

บทที่ 6 ใครจะพิศวาสลง

20/06/2024

7

บทที่ 7 นวดให้ไหม

20/06/2024

8

บทที่ 8 ลาขาด

20/06/2024

9

บทที่ 9 ของขวัญเซอร์ไพรส์

20/06/2024

10

บทที่ 10 เซอร์ไพรส์

20/06/2024

11

บทที่ 11 ผิดพลาดตรงไหน

20/06/2024

12

บทที่ 12 ผู้ชายคนนั้นคือ...

20/06/2024

13

บทที่ 13 ที่ผ่านมาคือ...

20/06/2024

14

บทที่ 14 จัดการเอง

20/06/2024

15

บทที่ 15 ทีใครทีมัน

20/06/2024

16

บทที่ 16 ยังโชคดี

20/06/2024

17

บทที่ 17 ไม่อยากอยู่คนเดียว

20/06/2024

18

บทที่ 18 ช่วยสอนฉันได้ไหม

20/06/2024

19

บทที่ 19 ต้องกระตุ้นสินะ

20/06/2024

20

บทที่ 20 ไม่ทำตรงนี้เหรอ

20/06/2024

21

บทที่ 21 ลองจับมันดูสิ nc

20/06/2024

22

บทที่ 22 มันจะเจ็บไหม nc

20/06/2024

23

บทที่ 23 อึดอัด nc

20/06/2024

24

บทที่ 24 เลือกดีแล้ว

20/06/2024

25

บทที่ 25 ไม่สนใจอีกแล้ว

20/06/2024

26

บทที่ 26 เจอกันบ่อยไปนะ

20/06/2024

27

บทที่ 27 หิวอย่างอื่นที่ไม่ใช่ข้าว...

20/06/2024

28

บทที่ 28 แกก็รู้ว่าฉันนวดเก่ง

20/06/2024

29

บทที่ 29 ขอบคุณนะที่เชื่อฟัง

20/06/2024

30

บทที่ 30 มดกัด

20/06/2024

31

บทที่ 31 ตรงสเปค

20/06/2024

32

บทที่ 32 ช่วยลองชุด

20/06/2024

33

บทที่ 33 สัญญาว่าจะเบา

20/06/2024

34

บทที่ 34 ติดกลิ่น

20/06/2024

35

บทที่ 35 แฟนใหม่

20/06/2024

36

บทที่ 36 จริงหรือเปล่า

20/06/2024

37

บทที่ 37 เราเป็นอะไรกัน

20/06/2024

38

บทที่ 38 เปลี่ยนกันได้

20/06/2024

39

บทที่ 39 ภาพตรงหน้า

20/06/2024

40

บทที่ 40 รู้อยู่แล้ว

20/06/2024