Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
คุณนายเป็นใบ้

คุณนายเป็นใบ้

Jenn

5.0
ความคิดเห็น
271K
ชม
242
บท

เล่อซานเป็นคนใบ้ เธอถูกสามีละเลยมาเป็นเวลาห้าปี ม้แต่เธอตั้งท้องยังถูกแม่สามาีทำร้ายจนแท้งลูก หลังจากการหย่าร้าง สามีของเธอก็ประกาศหมั้นกับคนรักในใจของเขาทันที เธอกุมท้องที่นูนเล็กน้อยไว้ ในที่สุดก็ได้สติและเข้าใจว่าเขาไม่เคยจริงจังกับเธอมาก่อน... เธอหันหลังจากไปอย่างเด็ดขาด และทั้งสองก็กลายเป็นคนแปลกหน้า หลังจากที่เธอจากไป ชายคนนั้นก็ตามหาเธอไปทั่วโลก เมื่อพวกเขาได้พบกันอีกครั้ง เธอก็รักคนอื่นไปแล้ว เป็นครั้งแรกที่เขาถามอย่างถ่อมตัวว่า "ได้โปรดอย่าไป..." ทว่าคำแรกที่เธอพูดก็คือให้เขาไปให้พ้น!

บทที่ 1 เมามายในสายฝน

ค่ำคืนที่ฝนกระหน่ำ พายุพัดสายฝนไหลกระทบลงมาตามหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดาน

ภายในวิลล่าที่ว่างเปล่า มีเพียงห้องนอนเดียวที่เปิดไฟสว่างไสว

เล่อซานอ่านหนังสืออยู่ตรงหัวเตียง อ่านจนรู้สึกเหมือนตาจะหลับ

ทันใดนั้น ประตูห้องถูกคนเปิดเข้ามา

เธอเงยหน้าขึ้นมาด้วยความตกใจ เป็นซูจินเฉินสามีของเธอ

เขามีรูปร่างสูงโปร่ง ชุดสูงเรียบตรง ใบหน้าที่หล่อเหลาแฝงไปด้วยความไม่พอใจ

เธอยังไม่ทันได้แสดงความเป็นห่วงออกมา ริมฝีปากชุ่มคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์ ก็ประกบลงมา

มือที่เย็นเฉียบถกชายกระโปรงของเธอขึ้นมา กดต้นขาที่ดิ้นรนขัดขืนเล็กน้อยของเธอไว้

เสียงที่ทุ้มต่ำแอบแฝงไปด้วยความเมามาย ทว่าราวกับต้องมนตร์สะกด “อย่าขยับ ทำตัวดี ๆ”

เธอเชื่อฟังไม่ดิ้นรนขัดขืน เจ็บสุดขีด แต่ก็ทำได้แค่ส่งเสียงแปลก ๆ ที่ฟังดูไม่เข้ากับสถานการณ์ออกมา

ซูจินเฉินขมวดคิ้ว ยกมือขึ้นมาอุดปากของเธอเอาไว้

เล่อซานไม่กล้าส่งเสียงอะไรออกมาอีก ทำได้แค่คว้าแขนที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดของเขาเอาไว้แน่น ราวกับเรือที่อยู่ท่ามกลางคลื่นพายุที่โหมกระหน่ำ

จนกระทั่งเธอเกือบจะเป็นลมหมดสติไป ซูจินเฉินถึงได้ปล่อยเธอออก ก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ

ประตูห้องน้ำปิดลงไปได้ไม่นาน หน้าจอโทรศัพท์ที่ซูจินเฉินวางไว้บนหัวเตียงก็สว่างขึ้นมา

เธอมองไปโดยสัญชาตญาณ มีข้อความหนึ่งเด้งขึ้นมา

[จินเฉิน ฉันผิดไปแล้ว เวลาที่เราทะเลาะกัน คุณอย่ากลับไปหายัยใบ้ที่บ้านเก่าเลยได้ไหม ฉันรู้สึกแย่มากจริง ๆ ]

แสงสว่างในตาของเล่อซานหรี่ลงทันที

เธอไม่สามารถแสดงความอ้อนแอ้นฉอเลาะ ไม่สามารถร้องครวญครางอย่างอ่อนหวานเวลาอยู่บนเตียงเหมือนกับคนอื่นได้

เพราะเธอป่วยมาตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่สามารถพูดได้อีก

ทำได้แค่ส่งเสียงเล็ก ๆ น้อย ๆ ออกมา แม้แต่สามีของเธอเองก็ไม่อยากที่จะฟังมันเลยด้วยซ้ำ

ฝ้าใสเพียงครึ่งที่หน้าต่างห้องน้ำ เห็นเงาสูงโปร่งของซูจินเฉินสะท้อนออกมา เธอจึงรีบละสายตาออก

เขาเช็ดผมที่เปียกหมาด ๆ อย่างไม่ได้ใส่ใจอะไร สายตาของเขากวาดมอง

“เมื่อตะกี้คุณดูโทรศัพท์ของผมเหรอ?”

เล่อซานประหม่าขึ้นมาทันที รีบโบกมือปฏิเสธโดยสัญชาตญาณ

เธอพยายามจะแสดงท่าทางเพื่ออธิบายว่าตัวเองไม่ทันระวังเผลอไปเห็นหน้าจอเข้า

ซูจินเฉินเริ่มจะหงุดหงิด พูดออกมานิ่ง ๆ “ต่อไปอย่าแตะต้องอีก”

รอยยิ้มที่เจ็บปวดผุดขึ้นมาตรงมุมปาก เธอกัดริมฝีปากพยักหน้า

ซูจินเฉินไม่ได้รักเธอ พวกเขาแต่งงานกัน ก็เพียงเพราะเป็นคำสั่งของปู่เขา

แม้แต่ซูจินเฉินเองก็เคยบอกกับปากตัวเองแล้วว่าเขาแต่งงานกับเธอเพียงเพราะว่าเธอเป็นลูกสาวบุญธรรมของตระกูลซู ไม่อยากจะให้ปู่ต้องโกรธเพราะว่าเรื่องนี้

ตลอดห้าปีที่ผ่านมา เธอไม่เคยล้ำเส้นมาก่อน แม้จะรู้ว่าซูจินเฉินอยู่ด้วยกันกับคนอื่นก็ตาม

เธอเองก็ไม่เคยโหวกเหวกโวยวายมาก่อน กลัวว่าทำให้เขารำคาญแล้วจะรังเกียจเธอขึ้นมา

เธอยกมือขึ้นมาทำท่าทาง:ฉันต้มซุปแก้เมาค้างให้คุณแล้ว

พูดจบ ก็ไม่กล้ามองใบหน้าที่เย็นชาหลังจากที่ระบายอารมณ์ออกมาของซูจินเฉินอีก รีบออกจากห้องไปทันที

ภายในห้อง ซูจินเฉินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ไม่แม้แต่จะอ่านเนื้อหาโดยละเอียด

ลบข้อความทิ้งไปทันที

เล่อซานตื่นตั้งแต่เช้าตรู่

ซูจินเฉินไม่กินอาหารจีน กินแค่อาหารเย็นตะวันตกเท่านั้น

แล้วก็เป็นคนค่อนข้างเลือกมากด้วย อีกทั้งกระเพาะก็แพ้ง่าย

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอจะเป็นคนเตรียมอาหารเช้าให้กับเขาเสมอ

ซูจินเฉินตื่นขึ้นมา หลังจากลงมาชั้นล่าง ภาพที่เห็นก็คือท่าทางที่กำลัววุ่นไปวุ่นมาอยู่ในครัวของเล่อซาน

สายรัดผ้ากันเปื้อนรัดให้เอวของเธอดูเล็กคอด คอที่ขาวนวลยังคงมีรอยจาง ๆ ที่เหลือทิ้งเอาไว้จากเมื่อคืน

อ่อนโยน เงียบ แล้วก็ไม่เคยก่อปัญหาอะไรมาก่อน เธอเป็นภรรยาที่ดีคนหนึ่งเลยจริง ๆ

ใบหน้าที่เย็นชาดูอ่อนโยนขึ้นมาอย่างสังเกตเห็นได้ยาก

เขาเป็นฝ่ายเปิดปากพูดขึ้นก่อน “ไม่ต้องทำแล้ว มากินด้วยกัน”

เล่อซานรู้สึกดีใจอยู่ไม่น้อย รีบทำภาษามือแสดงความขอบคุณทันที

เธอถอดผ้ากันเปื้อนออก ก่อนจะนั่งลงข้าง ๆ เขาอย่างระมัดระวัง

พวกเขาไม่เคยใกล้ชิดกันขนาดนี้มาก่อน

ซูจินเฉินยื่นแซนวิชมาหนึ่งชิ้น เล่อซานรับมาอย่างระมัดระวัง

เขาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “พรุ่งนี้งานเลี้ยงฉลองครบรอบร้อยวันลูกเฮียใหญ่ คุณไปด้วยกับผม”

เธอมือไม้อ่อนขึ้นมาทันที แซนวิชเกือบจะร่วงหล่น

เขาแทบจะไม่เคยให้เธอไปออกงานด้วยกันเลย

แต่ที่ให้เธอไปเข้าร่วมงานในครั้งนี้ กลับเป็นงานเลี้ยงฉลองครบรอบร้อยวัน

แววตาของเธอเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจและสับสน

นัตน์ตาหดลงเล็กน้อย ซูจินเฉินกลับไม่ได้สังเกตเห็น

เพียงสั่งกำชับออกมาว่า “พรุ่งนี้ผมจะให้ผู้ช่วยส่งชุดมาให้ จะมารับคุณตอนเที่ยง”

เล่อซานหมดหนทาง ทำได้แค่พยักหน้าตกลง

ตระกูลซูมีอำนาจอิทธิพลอย่างมากในเมืองเจียง งานฉลองครบร้อยวันลูกชายคนแรกของซูหมิงจาง ซึ่งเป็นลูกชายคนโต ก็ยิ่งเป็นที่จับตามองมากขึ้น

ซูหมิงจางได้ทำการจองโรงแรมระดับไฮเอนด์เอาไว้ สถานที่บริเวณนั้นการจราจรคับคั่ง บรรยากาศคึกคักวุ่นวายมาก

เล่อซานใส่ชุดเดรสสีเบจ แต่งหน้าอ่อน ๆ

เข้ากันกับใบหน้าที่สดใส และดวงตาที่ใสแป๋ว งดงามอย่างหาที่เปรียบมิได้

แต่สายตาจำนวนนับไม่ถ้วนมองพาดผ่านตัวของเธอ แค่มองสำรวจเท่านั้น

“อิจฉาคนเขาจริง ๆ พูดไม่ได้แต่เกิด ยังได้แต่งงานกับคนดี ๆ ขนาดนี้ ทำไมฉันถึงไม่มีบุญวาสนาแบบนี้บ้างนะ ผิดที่ฉันพูดได้งั้นเหรอ?”

“พูดได้แล้วทำไม? เธอเสแสร้งแสดงท่าทางน่าสงสารได้เหมือนคนเขาไหมล่ะ?”

“ยังไง?”

“ในตอนนั้นเธอก็มีท่าทางน่าสงสารแบบนี้นี่แหละ ปู่ซูจากตระกลูซูเลยรับเธอไปเป็นลูกสาวบุญธรรม อีกทั้งยังให้เธอหมั้นหมายกับคุณชายรองซูจินเฉินอีก จุ๊ ๆ ๆ!”

“มองภายนอกเหมือนโชคดี แต่ความจริงแล้ว แผนการชัด ๆ ลองเรียนแบบสิ!”

เพียงเพราะคุณปู่รู้สึกสงสารเธอเท่านั้น

เล่อซานแก้ตัวอย่างเงียบ ๆ

แต่เธอรู้ว่าไม่มีใครสนใจ

“น้องสะใภ้ ในที่สุดก็มาสักที ฉันรอตั้งนาน”

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

สลับรักยัยเลขาฝาแฝด

สลับรักยัยเลขาฝาแฝด

มะนาวสีชมพู
5.0

เรื่อง สลับรักยัยเลขาฝาแฝด โปรย...หญิงสาวฝาแฝด ที่พบกันโดยบังเอิญ พวกเธอเกิดความสงสัยแล้วอยากจะหาความจริงกับเรื่องนี้ คนหนึ่งเก่งฉลาด อีกคนน่ารักเรียบร้อย แนะนำตัวละคร กัญญารัตน์ วัชรจิรกุล (กรีน) อายุ 26 ปี ลูกสาวคนเดียวของคุณภูมิพัฒน์ กับ คุณศิริวรรณ เรียนจบมาจาก เยอรมัน แต่ด้วยที่ว่าเธอเป็นลูกสาวคนเดียว จึงต้องมาเรียนรู้งานในไร่กาแฟ ตอนแรก เธอก็อยากจะไปหาประสบการณ์ ในสิ่งที่ตัวเองเรียนมา แต่ก็ถูกผู้เป็นมารดาขอร้องให้มาช่วยงานคุณพ่อซะก่อน เพราะพ่อของเธอก็อายุมากแล้ว เธอจึงยอมมาเรียนรู้งานในไร่กาแฟ ไร่ที่ทำให้เธอ ได้ไปเรียนเมืองนอก ไร่ที่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของครอบครัวเธอ และตอนนี้เวลาก็ผ่านมาเกือบปีแล้ว เธอได้มาทำงานแทนผู้เป็นบิดา ได้เต็มตัวแล้ว เธอมีเพื่อนที่สนิทคนหนึ่งชื่อ อคิณ เป็นเจ้าของไร่ชา ที่อยู่ติดกับไร่กาแฟของเธอ เควิน เตชะวงศ์วรากุล (คุณเค) อายุ 35 ปี นักธุรกิจหนุ่มหล่อ เป็นผู้ชายที่สาวๆ ต่างหมายปอง เขาทั้งหล่อ ทั้งรวย ก็ไม่แปลกที่จะมีสาวๆ เข้ามาหา "ผมเป็นผู้ชายนะครับ มีผู้หญิงมาทอดสะพานให้ถึงที่ ผมก็ต้องเป็นสุภาพบุรุษหน่อยสิครับ จะปล่อยผ่านได้ยังไง ผมขึ้นเตียงกับพวกเธออยู่บ่อยครั้ง แต่ทุกคนผมก็จะตกลงกับพวกเธอว่าไม่มีการผูกมัดใดๆ ทั้งสิ้น แฟนเหรอ...ผมไม่คิดจะมีหรอก แค่งานก็ปวดหัวจะแย่อยู่แล้ว ขออยู่แบบโสดๆ แบบนี้ดีกว่า อีกอย่างผู้หญิงพวกนั้นเข้ามา ก็เพราะเงินของผมทั้งนั้น เวลาที่ผมนอนกับพวกเธอแต่ละคน ผมไม่ได้เอาฟรีๆ หรอกนะครับ ผมจ่ายหนักทุกครั้ง ส่วนยัยเลขาของผมก็งั้นๆ ผมไม่เคยคิดอะไรกับเธอ ถึงเธอจะสวย เธอเป็นคนวางตัวดี คนดีอย่างผมไม่กินไก่วัดหรอกครับ เธอทำงานกับผมมาสามปี ทำงานก็พอใช้ได้ก็ทั่วๆไป ไม่ได้มีอะไรโดดเด่น ไม่ใช่ว่าเธอทำงานไม่ดีนะครับ แต่มาตรฐานของผมคงจะสูงไป" กัญญาณี วรกฤตติกา (แกรนด์) อายุ 26 ปี หญิงสาวตัวเล็กผิวขาวตาโต ขนตายาว เธอเป็นคนหน้าตาดีคนหนึ่ง เธอทำงานเป็นเลขาให้เควินมาสามปี เธอเป็นผู้หญิงเรียบร้อย อ่อนหวาน ไม่ค่อยชอบสุงสิงกับใคร พูดน้อย ตั้งใจทำงานและเธอก็ทำงานของเธอได้เป็นอย่างดี ไหนจะงานราษงานหลวง แล้วแต่บอสของเธอจะสั่ง และเธอก็เบื่อชีวิตในเมืองหลวงมาก เมืองที่มีแต่ความแออัด รีบเร่ง วุ่นวาย รถก็ติดอากาศก็มีแต่มลพิษ แล้วก็งานเลขาที่มีเจ้านายเจ้าชู้ เข้มงวด เนียบ ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า เธออยากใช้ชีวิตที่สงบสุข ท่ามกลางธรรมชาติ เป็นชีวิตที่เธอใฝ่ฝัน อคิณ ทวีทรัพย์ธาดา (คิณ) อายุ 26 ปี "ผมอคิณ เจ้าของไร่ชา อายุอานามก็พอๆ กับกรีนนั่นแหละครับ เพราะผมกับกรีนเป็นเพื่อนกัน เราเรียนมาด้วยกัน พอโตมา เราก็สนิทกันเหมือนตอนเด็กๆ นั่นแหละครับ พูดถึงเพื่อนผม ความอ่อนหวานสักนิดก็ไม่มี ทำงานก็อย่างกับผู้ชาย แถมมันยังดุมากอีกด้วย เวลามันดุลูกน้องที่ทำงานผิดพลาดนะ ผมนี่ขนลุกเลย ถ้าผมเอามันมาเป็นเมียนะ ผมได้แม่เพิ่มมาอีกคนนึงแน่ ฮึ้ยยยย!! แค่คิดก็ขนลุก แต่ผู้ใหญ่นี่สิครับ รวมถึงไอ้น้องเวรของผมด้วย อยากได้เธอมาเป็นสะใภ้ แต่ผมไม่เล่นด้วยหรอกครับ ขอเป็นเพื่อนกับมันแบบนี้ไปนานๆ ดีกว่า" บทนำ ณ ไร่กาแฟที่เป็นบ้านเกิดของหญิงสาวที่มีนามว่ากรีน เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กผิวขาว หน้าตาน่ารัก ผมยาวรูปร่างทะมัดทะแมง เธอทำงานในไร่ ได้เหมือนคนงานคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ เธอทั้งสวยและเก่งแถมยังฉลาด พูดจาฉะฉาน กำลังเดินตรวจงานในไร่ ไร่ที่ผู้เป็นบิดาสร้างไว้ให้กับลูกสาวเพียงคนเดียวของท่าน ที่ท่านเลี้ยงมาตั้งแต่ตัวเล็กๆ กรีนเธอเป็นผู้หญิงเก่ง ถึงตัวเธอจะเล็กแต่เธอก็สู้งาน ทำงานในไร่ได้เสมือนกับลูกน้องของเธอทุกคน แต่ถึงอย่างนั้นด้วยความที่เธอเรียนจบจากต่างประเทศมา เธอก็อยากจะมีประสบการณ์ในการทำงานที่เธอได้ศึกษาเรียนรู้มา ที่ไม่ใช่ไร่ของเธอ เธอเรียนด้านบริหารธุรกิจ และยังพูดได้ตั้งหลายภาษาด้วยความเก่งและหัวดีของเธอ ทำให้เธออยากจะลองไปใช้วิชาที่ได้ร่ำเรียนมา และในขณะเดียวกันก็มีผู้หญิงที่หน้าตาเหมือนกับเธออย่างกับแกะมีนามว่า แกรนด์ เธออยู่เมืองหลวงของประเทศไทยตั้งแต่เกิด

ข้าเก็บสามีได้กลางป่า

ข้าเก็บสามีได้กลางป่า

ต้ายวี่
5.0

ไม่คิดว่าการช่วยชีวิตบุรุษแปลกหน้ากลางป่าในวันนั้น จะย้อนกลับมาช่วยชีวิตนางในวันนี้ "บุญคุณช่วยชีวิต วันหน้าข้าจะชดใช้ให้" "เช่นนั้นก็ชดใช้เสียวันนี้... มาเป็นสามีของข้าเถิด" ------ เยี่ยนหลิง : หญิงสาวชาวบ้าน นางเกือบถูก บังคับให้แต่งงานกับบุตรชายหัวหน้าหมู่บ้าน เพื่อแลกกับยารักษาร่างกายให้พี่ใหญ่ แต่แล้วที่นางเก็บบุรุษแปลกหน้าได้ที่กลางป่า ชีวิตนางก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เซียวชินหย่วน : ซื่อจื่อจวนเซียวกั๋วกง ขึ้นเขามาเก็บสมุนไพร แต่ถูกลอบทำร้ายจนพลัดตกเขา โชคดีที่ได้เยี่ยนหลิงช่วยชีวิตเอาไว้

ไฟรักเร่าร้อน NC18++

ไฟรักเร่าร้อน NC18++

Me'JinJin
4.9

คิณ อัคนี สุริยวานิชกุล ทายาทคนโตของสุริยวานิชกุลกรุ๊ป อายุ 26 ปี นักธุรกิจหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร เย็นชากับผู้หญิงทั้งโลกยกเว้นเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น เอย อรนลิน "เมื่อเขาดึงเธอเข้ามาในวังวนของไฟรักที่แผดเผาหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้ไหม้ไปทั้งดวง" "เธอแน่ใจนะว่าจะให้ฉันช่วยค่าตอบแทนมันสูงเธอจ่ายไหวเหรอ?" เอย อรนลิน พิศาลวรางกูล ดาวเด่นของวงการบันเทิงที่ผันตัวไปรับบทนางร้าย เธอสวย เซ็กซี่ ขี้ยั่วกับเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น "เขาคือดวงไฟที่จุดประกายขึ้นในหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้หลงเริงร่าอยู่ในวังวนแห่งไฟรัก" "อะ อึก จะ เจ็บ เอยเจ็บค่ะคุณคิณ"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
คุณนายเป็นใบ้
1

บทที่ 1 เมามายในสายฝน

26/08/2024

2

บทที่ 2 เมื่อคืนไม่ได้กินยา

26/08/2024

3

บทที่ 3 ผมแค่ต้องการให้คุณทำตัวดี ๆ

27/08/2024

4

บทที่ 4 เจอกับคนรักในดวงใจ

27/08/2024

5

บทที่ 5 คุณทำให้ผมผิดหวังแล้ว

27/08/2024

6

บทที่ 6 ไม่รู้หมดสติไปนานแค่ไหน

27/08/2024

7

บทที่ 7 ข้อตกลงการหย่าร้าง

27/08/2024

8

บทที่ 8 คุกเข่าขอโทษ

27/08/2024

9

บทที่ 9 พี่ชาย

27/08/2024

10

บทที่ 10 ผมจะไปเดี๋ยวนี้

27/08/2024

11

บทที่ 11 ไม่ได้ทำให้เธอตกใจใช่ไหม

27/08/2024

12

บทที่ 12 ทำตัวดี ๆ

27/08/2024

13

บทที่ 13 คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง

27/08/2024

14

บทที่ 14 ผมไม่มีทางปล่อยให้เขาทำร้ายคุณเด็ดขาด

27/08/2024

15

บทที่ 15 เด็กโง่

27/08/2024

16

บทที่ 16 ผมสอนคุณเอง

27/08/2024

17

บทที่ 17 ไม่ได้ตั้งใจ

27/08/2024

18

บทที่ 18 เดิมทีก็ไม่มีศักดิ์ศรีอยู่แล้ว

27/08/2024

19

บทที่ 19 อยากจะฆ่าเขา

27/08/2024

20

บทที่ 20 ฆาตกรตัวจริง

27/08/2024

21

บทที่ 21 พาตัวเธอไป

27/08/2024

22

บทที่ 22 หลักฐาน

27/08/2024

23

บทที่ 23 ไร้ซึ่งความเชื่อใจ

27/08/2024

24

บทที่ 24 เรียกคน

27/08/2024

25

บทที่ 25 เป็นเพียงดอกไม้ในแจกัน (ภาค 1)

27/08/2024

26

บทที่ 26 เป็นเพียงดอกไม้ในแจกัน (ภาค 2)

27/08/2024

27

บทที่ 27 ไม่คู่ควรที่จะยืนอยู่ข้างกายของเขา

27/08/2024

28

บทที่ 28 คุณอดใจรอไม่ไหวขนาดนี้เลยเหรอ (ภาค 1)

27/08/2024

29

บทที่ 29 คุณอดใจรอไม่ไหวขนาดนี้เลยเหรอ (ภาค 2)

27/08/2024

30

บทที่ 30 มีคนมากมายที่อยากจะดูแลเธอ

27/08/2024

31

บทที่ 31 พยายามเก็บเงินร้อยล้านอย่างสุดความสามารถ

27/08/2024

32

บทที่ 32 มีสิทธิ์อะไรได้รับข้อยกเว้น

27/08/2024

33

บทที่ 33 เป็นขยะไร้ประโยชน์คนหนึ่ง

27/08/2024

34

บทที่ 34 มาหาเรื่อง

27/08/2024

35

บทที่ 35 ต้องทำงานให้ได้เลยเหรอ

27/08/2024

36

บทที่ 36 จะต้องต่อต้านเธอให้ได้

27/08/2024

37

บทที่ 37 ทำไมถึงให้สิ่งนี้กับเธอ

28/08/2024

38

บทที่ 38 เธอเป็นคนซ่อมมันจนพัง

28/08/2024

39

บทที่ 39 ให้เกียรติเธอมากพอแล้ว (ภาค 1)

29/08/2024

40

บทที่ 40 ให้เกียรติเธอมากพอแล้ว (ภาค 2)

29/08/2024