Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
คุณนายเป็นใบ้

คุณนายเป็นใบ้

Jenn

5.0
ความคิดเห็น
201.3K
ชม
186
บท

เล่อซานเป็นคนใบ้ เธอถูกสามีละเลยมาเป็นเวลาห้าปี ม้แต่เธอตั้งท้องยังถูกแม่สามาีทำร้ายจนแท้งลูก หลังจากการหย่าร้าง สามีของเธอก็ประกาศหมั้นกับคนรักในใจของเขาทันที เธอกุมท้องที่นูนเล็กน้อยไว้ ในที่สุดก็ได้สติและเข้าใจว่าเขาไม่เคยจริงจังกับเธอมาก่อน... เธอหันหลังจากไปอย่างเด็ดขาด และทั้งสองก็กลายเป็นคนแปลกหน้า หลังจากที่เธอจากไป ชายคนนั้นก็ตามหาเธอไปทั่วโลก เมื่อพวกเขาได้พบกันอีกครั้ง เธอก็รักคนอื่นไปแล้ว เป็นครั้งแรกที่เขาถามอย่างถ่อมตัวว่า "ได้โปรดอย่าไป..." ทว่าคำแรกที่เธอพูดก็คือให้เขาไปให้พ้น!

บทที่ 1 เมามายในสายฝน

ค่ำคืนที่ฝนกระหน่ำ พายุพัดสายฝนไหลกระทบลงมาตามหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดาน

ภายในวิลล่าที่ว่างเปล่า มีเพียงห้องนอนเดียวที่เปิดไฟสว่างไสว

เล่อซานอ่านหนังสืออยู่ตรงหัวเตียง อ่านจนรู้สึกเหมือนตาจะหลับ

ทันใดนั้น ประตูห้องถูกคนเปิดเข้ามา

เธอเงยหน้าขึ้นมาด้วยความตกใจ เป็นซูจินเฉินสามีของเธอ

เขามีรูปร่างสูงโปร่ง ชุดสูงเรียบตรง ใบหน้าที่หล่อเหลาแฝงไปด้วยความไม่พอใจ

เธอยังไม่ทันได้แสดงความเป็นห่วงออกมา ริมฝีปากชุ่มคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์ ก็ประกบลงมา

มือที่เย็นเฉียบถกชายกระโปรงของเธอขึ้นมา กดต้นขาที่ดิ้นรนขัดขืนเล็กน้อยของเธอไว้

เสียงที่ทุ้มต่ำแอบแฝงไปด้วยความเมามาย ทว่าราวกับต้องมนตร์สะกด “อย่าขยับ ทำตัวดี ๆ”

เธอเชื่อฟังไม่ดิ้นรนขัดขืน เจ็บสุดขีด แต่ก็ทำได้แค่ส่งเสียงแปลก ๆ ที่ฟังดูไม่เข้ากับสถานการณ์ออกมา

ซูจินเฉินขมวดคิ้ว ยกมือขึ้นมาอุดปากของเธอเอาไว้

เล่อซานไม่กล้าส่งเสียงอะไรออกมาอีก ทำได้แค่คว้าแขนที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดของเขาเอาไว้แน่น ราวกับเรือที่อยู่ท่ามกลางคลื่นพายุที่โหมกระหน่ำ

จนกระทั่งเธอเกือบจะเป็นลมหมดสติไป ซูจินเฉินถึงได้ปล่อยเธอออก ก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ

ประตูห้องน้ำปิดลงไปได้ไม่นาน หน้าจอโทรศัพท์ที่ซูจินเฉินวางไว้บนหัวเตียงก็สว่างขึ้นมา

เธอมองไปโดยสัญชาตญาณ มีข้อความหนึ่งเด้งขึ้นมา

[จินเฉิน ฉันผิดไปแล้ว เวลาที่เราทะเลาะกัน คุณอย่ากลับไปหายัยใบ้ที่บ้านเก่าเลยได้ไหม ฉันรู้สึกแย่มากจริง ๆ ]

แสงสว่างในตาของเล่อซานหรี่ลงทันที

เธอไม่สามารถแสดงความอ้อนแอ้นฉอเลาะ ไม่สามารถร้องครวญครางอย่างอ่อนหวานเวลาอยู่บนเตียงเหมือนกับคนอื่นได้

เพราะเธอป่วยมาตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่สามารถพูดได้อีก

ทำได้แค่ส่งเสียงเล็ก ๆ น้อย ๆ ออกมา แม้แต่สามีของเธอเองก็ไม่อยากที่จะฟังมันเลยด้วยซ้ำ

ฝ้าใสเพียงครึ่งที่หน้าต่างห้องน้ำ เห็นเงาสูงโปร่งของซูจินเฉินสะท้อนออกมา เธอจึงรีบละสายตาออก

เขาเช็ดผมที่เปียกหมาด ๆ อย่างไม่ได้ใส่ใจอะไร สายตาของเขากวาดมอง

“เมื่อตะกี้คุณดูโทรศัพท์ของผมเหรอ?”

เล่อซานประหม่าขึ้นมาทันที รีบโบกมือปฏิเสธโดยสัญชาตญาณ

เธอพยายามจะแสดงท่าทางเพื่ออธิบายว่าตัวเองไม่ทันระวังเผลอไปเห็นหน้าจอเข้า

ซูจินเฉินเริ่มจะหงุดหงิด พูดออกมานิ่ง ๆ “ต่อไปอย่าแตะต้องอีก”

รอยยิ้มที่เจ็บปวดผุดขึ้นมาตรงมุมปาก เธอกัดริมฝีปากพยักหน้า

ซูจินเฉินไม่ได้รักเธอ พวกเขาแต่งงานกัน ก็เพียงเพราะเป็นคำสั่งของปู่เขา

แม้แต่ซูจินเฉินเองก็เคยบอกกับปากตัวเองแล้วว่าเขาแต่งงานกับเธอเพียงเพราะว่าเธอเป็นลูกสาวบุญธรรมของตระกูลซู ไม่อยากจะให้ปู่ต้องโกรธเพราะว่าเรื่องนี้

ตลอดห้าปีที่ผ่านมา เธอไม่เคยล้ำเส้นมาก่อน แม้จะรู้ว่าซูจินเฉินอยู่ด้วยกันกับคนอื่นก็ตาม

เธอเองก็ไม่เคยโหวกเหวกโวยวายมาก่อน กลัวว่าทำให้เขารำคาญแล้วจะรังเกียจเธอขึ้นมา

เธอยกมือขึ้นมาทำท่าทาง:ฉันต้มซุปแก้เมาค้างให้คุณแล้ว

พูดจบ ก็ไม่กล้ามองใบหน้าที่เย็นชาหลังจากที่ระบายอารมณ์ออกมาของซูจินเฉินอีก รีบออกจากห้องไปทันที

ภายในห้อง ซูจินเฉินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ไม่แม้แต่จะอ่านเนื้อหาโดยละเอียด

ลบข้อความทิ้งไปทันที

เล่อซานตื่นตั้งแต่เช้าตรู่

ซูจินเฉินไม่กินอาหารจีน กินแค่อาหารเย็นตะวันตกเท่านั้น

แล้วก็เป็นคนค่อนข้างเลือกมากด้วย อีกทั้งกระเพาะก็แพ้ง่าย

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอจะเป็นคนเตรียมอาหารเช้าให้กับเขาเสมอ

ซูจินเฉินตื่นขึ้นมา หลังจากลงมาชั้นล่าง ภาพที่เห็นก็คือท่าทางที่กำลัววุ่นไปวุ่นมาอยู่ในครัวของเล่อซาน

สายรัดผ้ากันเปื้อนรัดให้เอวของเธอดูเล็กคอด คอที่ขาวนวลยังคงมีรอยจาง ๆ ที่เหลือทิ้งเอาไว้จากเมื่อคืน

อ่อนโยน เงียบ แล้วก็ไม่เคยก่อปัญหาอะไรมาก่อน เธอเป็นภรรยาที่ดีคนหนึ่งเลยจริง ๆ

ใบหน้าที่เย็นชาดูอ่อนโยนขึ้นมาอย่างสังเกตเห็นได้ยาก

เขาเป็นฝ่ายเปิดปากพูดขึ้นก่อน “ไม่ต้องทำแล้ว มากินด้วยกัน”

เล่อซานรู้สึกดีใจอยู่ไม่น้อย รีบทำภาษามือแสดงความขอบคุณทันที

เธอถอดผ้ากันเปื้อนออก ก่อนจะนั่งลงข้าง ๆ เขาอย่างระมัดระวัง

พวกเขาไม่เคยใกล้ชิดกันขนาดนี้มาก่อน

ซูจินเฉินยื่นแซนวิชมาหนึ่งชิ้น เล่อซานรับมาอย่างระมัดระวัง

เขาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “พรุ่งนี้งานเลี้ยงฉลองครบรอบร้อยวันลูกเฮียใหญ่ คุณไปด้วยกับผม”

เธอมือไม้อ่อนขึ้นมาทันที แซนวิชเกือบจะร่วงหล่น

เขาแทบจะไม่เคยให้เธอไปออกงานด้วยกันเลย

แต่ที่ให้เธอไปเข้าร่วมงานในครั้งนี้ กลับเป็นงานเลี้ยงฉลองครบรอบร้อยวัน

แววตาของเธอเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจและสับสน

นัตน์ตาหดลงเล็กน้อย ซูจินเฉินกลับไม่ได้สังเกตเห็น

เพียงสั่งกำชับออกมาว่า “พรุ่งนี้ผมจะให้ผู้ช่วยส่งชุดมาให้ จะมารับคุณตอนเที่ยง”

เล่อซานหมดหนทาง ทำได้แค่พยักหน้าตกลง

ตระกูลซูมีอำนาจอิทธิพลอย่างมากในเมืองเจียง งานฉลองครบร้อยวันลูกชายคนแรกของซูหมิงจาง ซึ่งเป็นลูกชายคนโต ก็ยิ่งเป็นที่จับตามองมากขึ้น

ซูหมิงจางได้ทำการจองโรงแรมระดับไฮเอนด์เอาไว้ สถานที่บริเวณนั้นการจราจรคับคั่ง บรรยากาศคึกคักวุ่นวายมาก

เล่อซานใส่ชุดเดรสสีเบจ แต่งหน้าอ่อน ๆ

เข้ากันกับใบหน้าที่สดใส และดวงตาที่ใสแป๋ว งดงามอย่างหาที่เปรียบมิได้

แต่สายตาจำนวนนับไม่ถ้วนมองพาดผ่านตัวของเธอ แค่มองสำรวจเท่านั้น

“อิจฉาคนเขาจริง ๆ พูดไม่ได้แต่เกิด ยังได้แต่งงานกับคนดี ๆ ขนาดนี้ ทำไมฉันถึงไม่มีบุญวาสนาแบบนี้บ้างนะ ผิดที่ฉันพูดได้งั้นเหรอ?”

“พูดได้แล้วทำไม? เธอเสแสร้งแสดงท่าทางน่าสงสารได้เหมือนคนเขาไหมล่ะ?”

“ยังไง?”

“ในตอนนั้นเธอก็มีท่าทางน่าสงสารแบบนี้นี่แหละ ปู่ซูจากตระกลูซูเลยรับเธอไปเป็นลูกสาวบุญธรรม อีกทั้งยังให้เธอหมั้นหมายกับคุณชายรองซูจินเฉินอีก จุ๊ ๆ ๆ!”

“มองภายนอกเหมือนโชคดี แต่ความจริงแล้ว แผนการชัด ๆ ลองเรียนแบบสิ!”

เพียงเพราะคุณปู่รู้สึกสงสารเธอเท่านั้น

เล่อซานแก้ตัวอย่างเงียบ ๆ

แต่เธอรู้ว่าไม่มีใครสนใจ

“น้องสะใภ้ ในที่สุดก็มาสักที ฉันรอตั้งนาน”

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ไฟรักเร่าร้อน NC18++

ไฟรักเร่าร้อน NC18++

โรแมนติก

4.9

คิณ อัคนี สุริยวานิชกุล ทายาทคนโตของสุริยวานิชกุลกรุ๊ป อายุ 26 ปี นักธุรกิจหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร เย็นชากับผู้หญิงทั้งโลกยกเว้นเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น เอย อรนลิน "เมื่อเขาดึงเธอเข้ามาในวังวนของไฟรักที่แผดเผาหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้ไหม้ไปทั้งดวง" "เธอแน่ใจนะว่าจะให้ฉันช่วยค่าตอบแทนมันสูงเธอจ่ายไหวเหรอ?" เอย อรนลิน พิศาลวรางกูล ดาวเด่นของวงการบันเทิงที่ผันตัวไปรับบทนางร้าย เธอสวย เซ็กซี่ ขี้ยั่วกับเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น "เขาคือดวงไฟที่จุดประกายขึ้นในหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้หลงเริงร่าอยู่ในวังวนแห่งไฟรัก" "อะ อึก จะ เจ็บ เอยเจ็บค่ะคุณคิณ"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
คุณนายเป็นใบ้
1

บทที่ 1 เมามายในสายฝน

26/08/2024

2

บทที่ 2 เมื่อคืนไม่ได้กินยา

26/08/2024

3

บทที่ 3 ผมแค่ต้องการให้คุณทำตัวดี ๆ

27/08/2024

4

บทที่ 4 เจอกับคนรักในดวงใจ

27/08/2024

5

บทที่ 5 คุณทำให้ผมผิดหวังแล้ว

27/08/2024

6

บทที่ 6 ไม่รู้หมดสติไปนานแค่ไหน

27/08/2024

7

บทที่ 7 ข้อตกลงการหย่าร้าง

27/08/2024

8

บทที่ 8 คุกเข่าขอโทษ

27/08/2024

9

บทที่ 9 พี่ชาย

27/08/2024

10

บทที่ 10 ผมจะไปเดี๋ยวนี้

27/08/2024

11

บทที่ 11 ไม่ได้ทำให้เธอตกใจใช่ไหม

27/08/2024

12

บทที่ 12 ทำตัวดี ๆ

27/08/2024

13

บทที่ 13 คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง

27/08/2024

14

บทที่ 14 ผมไม่มีทางปล่อยให้เขาทำร้ายคุณเด็ดขาด

27/08/2024

15

บทที่ 15 เด็กโง่

27/08/2024

16

บทที่ 16 ผมสอนคุณเอง

27/08/2024

17

บทที่ 17 ไม่ได้ตั้งใจ

27/08/2024

18

บทที่ 18 เดิมทีก็ไม่มีศักดิ์ศรีอยู่แล้ว

27/08/2024

19

บทที่ 19 อยากจะฆ่าเขา

27/08/2024

20

บทที่ 20 ฆาตกรตัวจริง

27/08/2024

21

บทที่ 21 พาตัวเธอไป

27/08/2024

22

บทที่ 22 หลักฐาน

27/08/2024

23

บทที่ 23 ไร้ซึ่งความเชื่อใจ

27/08/2024

24

บทที่ 24 เรียกคน

27/08/2024

25

บทที่ 25 เป็นเพียงดอกไม้ในแจกัน (ภาค 1)

27/08/2024

26

บทที่ 26 เป็นเพียงดอกไม้ในแจกัน (ภาค 2)

27/08/2024

27

บทที่ 27 ไม่คู่ควรที่จะยืนอยู่ข้างกายของเขา

27/08/2024

28

บทที่ 28 คุณอดใจรอไม่ไหวขนาดนี้เลยเหรอ (ภาค 1)

27/08/2024

29

บทที่ 29 คุณอดใจรอไม่ไหวขนาดนี้เลยเหรอ (ภาค 2)

27/08/2024

30

บทที่ 30 มีคนมากมายที่อยากจะดูแลเธอ

27/08/2024

31

บทที่ 31 พยายามเก็บเงินร้อยล้านอย่างสุดความสามารถ

27/08/2024

32

บทที่ 32 มีสิทธิ์อะไรได้รับข้อยกเว้น

27/08/2024

33

บทที่ 33 เป็นขยะไร้ประโยชน์คนหนึ่ง

27/08/2024

34

บทที่ 34 มาหาเรื่อง

27/08/2024

35

บทที่ 35 ต้องทำงานให้ได้เลยเหรอ

27/08/2024

36

บทที่ 36 จะต้องต่อต้านเธอให้ได้

27/08/2024

37

บทที่ 37 ทำไมถึงให้สิ่งนี้กับเธอ

28/08/2024

38

บทที่ 38 เธอเป็นคนซ่อมมันจนพัง

28/08/2024

39

บทที่ 39 ให้เกียรติเธอมากพอแล้ว (ภาค 1)

29/08/2024

40

บทที่ 40 ให้เกียรติเธอมากพอแล้ว (ภาค 2)

29/08/2024