นางเอกเปิดสำนักไถ่บาป สร้างลัทธิหลอกลวงผู้คนให้บริจาคเงิน แถมยังใช้ร่างกายที่สวยและสาวยั่วยวนเหล่าคนรวยบ้าตัญหาจนยอมเปย์ให้ทุกอย่าง นอกเหนือจากนั้นยังยั่วสวาทเหล่าหนุ่มวัยรุ่นชายฉกรรจ์ให้มาเป็นสมุนรับใช้งานต่างๆ เพื่อแลกกับการได้สัมผัสกับร่างกายอันไร้ที่ติของศาสดาสาว
ตอน แม่พระไถ่บาป
หิมะแรกในรอบปีกำลังตก ฝอยน้ำแข็งเกล็ดขาวลอยฟุ้งไปตามกระแสลมแรง บ้างเกาะยอดหญ้าเรียบเตียน รถหรูจอดล้อมรอบโบสถ์แห่งหนึ่งที่มีสัญลักษณ์แปลกๆ ตรามันไม่เหมือนกับศาสนาใดเลย ราวกับว่าเป็นสำนักอะไรบางอย่างที่เพิ่งตั้งขึ้นมาใหม่
ภายในมีโถงใหญ่ โคมไฟระย้าส่องแสงทองเรืองรองลงมาชวนให้อุ่นตา ชายหญิงในชุดสูทและชุดราตรีสีขาวต่างกำลังยืนเรียงแถวรอเข้าพบแม่พระนางหนึ่ง หล่อนมีชื่อว่าซี ซีที่แปลว่าเห็นทุกสิ่งทุกอย่างนั่นเอง
ขณะที่ทุกคนกำลังยืนเรียงแถวมือก็ถือบัตรคิว บ้างกำจิกแน่นสีหน้ากระวนกระวาย ราวกับมีเรื่องด่วนเรื่องร้ายอะไรจะให้แม่พระช่วยเหลือเป็นการด่วน
ยังมีกลุ่มลูกสมุนของแม่พระที่เป็นพวกหนุ่มวัยรุ่นที่ดูเหมือนนักศึกษา พวกเขากำลังจัดระเบียบ คุมงานพิธี แจกเครื่องดื่มและขนมรองท้องระหว่างรอคิวไถ่บาป
"คิวที่เก้า อ้อท่านประธานนี่เอง เชิญเข้าพบท่านแม่ได้เลยขอรับ" เด็กหนุ่มเอ่ยทักประธานบริษัทนำเข้ารถหรู
"ขอบคุณครับ ๆ" ท่านประธานรุ่นพ่อกลับโค้งหัวคำนับเด็กวัยรุ่นแล้ววิ่งเข้าห้องไถ่บาป ภายในนี้เป็นห้องมืดสลัว กลางห้องมีหญิงสาวร่างเล็กผมทองกำลังนั่งไขว่ห้างอยู่บนเก้าอี้ หล่อนสวมชุดคลุมสีขาวลายลูกไม้สีทองและมีหมวกคลุมศรีษะ เปิดให้เห็นเพียงใบหน้าเรียวสวยกับแก้มโตและดวงตากลมแป๋ว ส่วนอื่นที่เลยล้นผ้าก็มีแขน และน่องเรียวขาว สวมรองเท้าส้นสูงสีทอง
"สวัสดีครับท่านแม่" ท่านประธานบริษัทกล่าวขณะคุกเข่าลงไปกับพื้น คลานเข้ามาอยู่ตรงหน้าเด็กสาวรุ่นลูกแล้วถอดแว่นเงยหน้ามองผู้หญิงที่เคารพและศรัทธายิ่งกว่าแม่แท้ๆของตัวเอง
สาวสวยยื่นมือลงไป หนุ่มใหญ่ใช้สองมือลูบคลำมือน้อยๆก่อนจะจูบหลังมือเนียนนุ่ม จุ๊บ!
"มีเรื่องเงินทองหรือ" แม่พระทักขึ้นมาทันใด ชายหนุ่มตกใจหน้าสั่นเมื่อโดนรู้ความลับเพียงแค่ได้สัมผัสกัน
"ขอรับคุณแม่"
"ก่อนอื่น ถ้าอยากให้จิตวิญญาณเราเป็นสุขเราต้องยอมรับความจริง บอกสิ่งที่เคยทำผิดพลาดมาเสีย แล้วแม่จะไถ่บาปให้กับเจ้า ลูกเอ๋ย"
"ผม คือ จะเริ่มจากไหนดี เรื่องนี้มันทำให้ผมนอนไม่หลับมาหลายปีแล้ว"
"ใช่แล้วแม่เห็น สารภาพมาเลย" สาวสวยลุกเดินมายืนหลังหนุ่มใหญ่ เอามือลูบหัวของเชาก่อนจะดึงให้เอนมาพิงหัวกับหน้าท้องของหล่อน
"ผมเคยเบิกเงินบริษัทมาเลี้ยงเมียน้อย ตอนนี้นางกำลังจะเลิกกับผมแล้วแฉทุกอย่าง ทั้งเรื่องยักยอกเงินและเรื่องเลี้ยงเมียน้อย"
"ฮือ! ๆ แม่ครับ ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ขืนจะจ่ายค่าปิดปากเธอผมก็ต้องหมดตัวแน่ หากไม่ยอมผมก็คงโดนแฉจนติดคุก และเมียผมก็ต้องฟ้องหย่า สุดท้ายผมก็ไม่เหลืออะไรอยู่ดี ท่านแม่ได้โปรดช่วยผมทีเถอะครับ ให้ทำอะไรตอบแทนผมก็ยอม นะครับ ๆ แม่ครับ"
หนุ่มใหญ่เอ่ยขณะร้องไห้สะอึกสะอื้นแถมยังหมุนตัวมาคุกเข่ากอดเอวแม่พระแน่น เอาหน้าเปียกๆซุกซบพุงน้อยและร้องห่มร้องไห้อย่างไร้ยางอาย
"โอ๋! ๆ ๆ บาปหนานะเนี่ยเรา" ท่านแม่ลูบหัวท่านประธานและยิ้มมุมปาก
"ช่วยผมนะครับแม่ ได้ไหมครับ" ท่ายประธานเงยหน้าอ้อนวอน
"ได้สิ งั้นเรื่องเมียน้อยปล่อยให้แม่จัดการ คนบาปจะโดนลงโทษ ส่วนบาปของลูกแม่จะไถ่ให้เอง แต่ต้องแลกด้วยรถหรูนะ"
"ผม ผมจะให้ได้ยังไงครับ ก่อนหน้านี้ผมก็ยักยอกเงินมาแล้วนะครับ ผมไม่กล้าทำอีก"
หมับ! สาวสวยจิกผมหน้าหนุ่มใหญ่แล้วกระชากหัวของเขาโยกไปมาพร้อมกับดุด่า "อะไร๊ เมื่อกี๊ยังบอกว่าถ้าช่วยให้รอดไปได้จะยอมทำทุกอย่าง ศรัทธาสิ ทำได้ไหม ตอบมา"
"โอ๊ย! ๆ ทำได้ครับ โอ๊ย! ๆ"
"จดไว้ ให้ทำแคมเปญจับฉลากลุ้นรถแล้วล็อครางวัลให้แม่ โอเคไหม"
"โอเคครับ อ๋อ! ๆ แบบนีัเอง ผมทราบแล้วครับท่านแม่ ท่านแม่ปราดเปรื่องจริงๆ"
"นั่นแหละ ถ้ามีความเชื่อมันก็เป็นจริงได้ รวมทั้งเรื่องเมียน้อยแกด้วย บักเเว่น"
"แล้วผมต้องทำยังไงเรื่องเมียน้อยจะแฉครับ ผมไม่อยากโดนไล่ออกและติดคุกครับ"
"ได้ฟังไหมเนี่ย ฉันบอกว่าให้ฉันจัดการเอง นายก็แค่ไปทำงาน ออกแคมเปญชิงโชคลุ้นรถ แล้วก็รอฟังข่าว"
"ทราบแล้วครับแม่ ผมจะดำเนินตามนั้นโดยเร็วที่สุดเลยครับ ขอบคุณครับ ๆ ๆ" ท่านประธานก้มกราบเท้าสาววัยรุ่นสามรอบก่อนจะวิ่งออกจากห้องไป
สามวันต่อมา
เสียงผู้ประกาศข่าวเช้ากำลังรายงานออกหน้าจอทีวีในศูนย์รถนำเข้าต่างประเทศ "เมื่อคืนนี้มีรายงานว่าผู้หญิงคนนึงพลัดตกจากคอนโดหรูค่ะ เบื้องต้นไม่พบว่ามีคู่กรณี ตำรวจสันนิษฐานว่าจะเป็นการคิดสั้น"
"ข่าวต่อไป ผู้โชคดีได้รับรถหรูคือคุณซีค่ะ หลังจากออกแคมเปญนี้ทำให้ศูนย์รถนำเข้ามียอดจองเพิ่มขึ้นอีกยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์เลยค่ะ นับว่าเป็นการโปรโมตเพื่อเรียกลูกค้าที่ร้อนแรงของปีนี้เลยค่ะ
หนุ่มแว่นในชุดสูทเทานั่งอ้าปากหว๋อก่อนจะตบแก้มตัวเอง เพี๊ยะ! ๆ "เยส! ข้ารอด ข้ารอดว่ะ ฮ่ะ! ๆ ๆ ท่านแม่ศักดิ์สิทธิ์จริงๆด้วย ว่าแล้ว ๆ ไม่เสียเงิยเลยซักแดง ฮ่ะ! ๆ ๆ"
ตุบ! ๆ ๆ หนุ่มใหญ่วิ่งออกจากสำนักงานพร้อมกับพึมพำ "กระเพาะปลา ๆ ต้องเอาของดีไปถวายท่านแล้ว"
"ท่านประธานคะ ๆ จะไปไหนคะ" เสียงเลขาวิ่งตามหลัง
"ฉันจะไปหาแม่ เช้านี้เธอดูศูนย์ด้วยนะ ฝากก่อนๆ เดี๋ยวมา เดี๋ยวเย็นนี้เลี้ยงเนื้อย่างทั้งแผนก"
หนังสืออื่นๆ ของ nugkeanransawat
ข้อมูลเพิ่มเติม