ทางออกสุดท้ายของหนูคือเจ้าปุย

ทางออกสุดท้ายของหนูคือเจ้าปุย

nugkeanransawat

5.0
ความคิดเห็น
32
ชม
17
บท

นางเอกแต่งงานกับสามีแก่ เขาเป็นเสี่ยเจ้าของร้านทองที่รวยมาก ทว่านกเขากลับไม่ขันและอ่อนปวกเปียก นานๆจะมีเซ็กกับเมียรัก เดือนละครั้งสองครั้ง นางเอกทนความอยากไม่ไหวแต่ก็ไม่อยากมีชู้ ไม่อยากนอกใจสามี เธอจึงแอบมีอะไรกับเจ้าแสนรักที่เลี้ยงไว้ในบ้าน

บทที่ 1 ค่ำคืนที่เหน็บหนาว

แสงแดดยามเย็นสีส้มนวลสาดกระทบลงบนตัวเรือนหรูสองชั้นสไตล์โคโลเนียลหลังใหญ่รั้วรอบขอบชิด ตั้งตระหง่านอยู่บนพื้นที่หลายไร่ใจกลางกรุง ลมพัดแผ่วๆ พัดเอากลิ่นดอกลีลาวดีที่ปลูกเรียงรายตามทางเดินหอมอบอวลไปทั่วบริเวณ อากาศในเดือนพฤศจิกายนเริ่มเย็นลงเล็กน้อย หลังจากผ่านพ้นช่วงฤดูฝนที่แสนยาวนาน

ภายในห้องนอนใหญ่บนชั้นสอง ผ้าม่านลูกไม้สีขาวบางพลิ้วไหวตามแรงลม เผยให้เห็นการตกแต่งภายในที่เน้นโทนสีทอง ความหรูหราสมชื่อเจ้าของ คุณนายองุ่น หรือ อรอนงค์ ในวัยยี่สิบห้าปี เธอกำลังยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ สำรวจตัวเองในชุดนอนผ้าบางเบาสีชมพูอ่อนเนื้อดี สายเดี่ยวเล็กๆ เผยให้เห็นผิวขาวเนียนละเอียด และกระโปรงสั้นเหนือเข่าขึ้นไปเล็กน้อยทำให้เรียวขาสวยดูยาวสวย

ใบหน้าหวานรูปไข่ ดวงตากลมโตเป็นประกาย จมูกโด่งเล็กรับกับริมฝีปากอิ่มสีชมพูระเรื่อ ผมยาวสลวยถูกปล่อยให้ลงมาอย่างอิสระ แม้จะเป็นเพียงชุดนอนเรียบง่าย แต่รูปร่างอรชรของเธอก็ยังคงงดงามราวกับนางแบบ

วันนี้เป็นวันครบรอบหนึ่งปีของการแต่งงานระหว่างเธอกับ สหชาติ ชายวัยห้าสิบปลายๆ เจ้าของร้านทองชื่อดังหลายสาขา ผู้ร่ำรวยมหาศาล สินสอดทองหมั้นที่เขาขนมาสู่ขอเธอในวันนั้นทำเอาชาวบ้านร้านตลาดฮือฮากันไปทั้งบาง ทำให้ใครต่อใครต่างก็อิจฉาในโชคชะตาขององุ่นที่ได้ดิบได้ดีราวกับนางซินเดอเรลล่า

ทว่า ความสุขที่ฉาบฉวยภายนอกนั้นกลับซ่อนไว้ด้วยความอึดอัดและทรมานภายในใจของหญิงสาว สหชาติผู้เป็นสามี แม้จะเอาใจใส่ดูแลเธออย่างดี มอบความสะดวกสบายและทรัพย์สินเงินทองให้ใช้อย่างไม่ขาดมือ แต่เรื่องบนเตียงกลับเป็นปัญหาใหญ่ที่กัดกินความสุขของเธอไปทีละน้อย

สหชาติในวัยนี้ ร่างกายเริ่มโรยรา สมรรถภาพทางเพศก็ถดถอยลงอย่างน่าใจหาย นานๆ ครั้งถึงจะสามารถเอาการเอางานได้สักที และแต่ละครั้งก็มักจะจบลงอย่างรวดเร็ว ไม่ทันได้สร้างความสุขสมให้กับองุ่นเลยสักนิด

หญิงสาวถอนหายใจแผ่วเบา มองไปยังเตียงขนาดคิงไซส์ที่ถูกปูด้วยผ้าไหมสีทองอร่าม วันนี้เธอตั้งใจว่าจะชวนสามีทานอาหารค่ำสุดหรูที่บ้าน และหวังว่าบรรยากาศโรแมนติกอาจจะช่วยกระตุ้นให้นกเขาของเขากลับมาคึกคักได้บ้าง

เสียงเปิดประตูดังขึ้น สหชาติในชุดสูทสีเทาเนื้อดี เดินเข้ามาในห้อง ใบหน้าคมคายที่เคยมีเสน่ห์บัดนี้เริ่มมีร่องรอยของวัยปรากฏให้เห็นชัดเจน เขายิ้มบางๆ ให้ภรรยาสาว

"แต่งตัวสวยเชียวนะจ๊ะองุ่น วันนี้มีอะไรพิเศษหรือเปล่า" เสียงทุ้มนุ่มของเขายังคงอบอุ่นเสมอ

"วันนี้ครบรอบแต่งงานของเรานี่คะคุณชาติ องุ่นก็เลยอยากให้วันนี้เป็นวันที่พิเศษ" เธอตอบพลางเดินเข้าไปคล้องแขนสามีอย่างเอาใจ

"จริงด้วยสิ ผมนี่มันขี้ลืมจริงๆ" สหชาติหัวเราะเบาๆ แล้วลูบศีรษะภรรยาเบาๆ "ขอบคุณมากนะจ๊ะที่ยังใส่ใจ"

บรรยากาศในห้องอาหารเป็นไปอย่างชื่นมื่น อาหารรสเลิศถูกปรุงแต่งอย่างพิถีพิถัน เทียนหอมถูกจุดให้แสงสว่างนวลตา ไวน์รสเลิศถูกรินใส่แก้วใส ทั้งสองพูดคุยกันถึงเรื่องต่างๆ ในชีวิตประจำวัน แต่ในใจขององุ่นนั้นกลับเฝ้ารอคอยช่วงเวลาหลังจากนี้

หลังจากทานอาหารเสร็จ สหชาติชวนองุ่นไปนั่งฟังเพลงในห้องนั่งเล่น แสงไฟสลัวๆ และเพลงรักหวานซึ้งช่วยสร้างบรรยากาศโรแมนติกได้เป็นอย่างดี องุ่นเอนซบไหล่สามีอย่างแนบชิด มือเรียวลูบไล้แผงอกกว้างอย่างแผ่วเบา หวังจะกระตุ้นเร้าอารมณ์ของเขา

ทว่า เวลาผ่านไปนานนับชั่วโมง สหชาติก็ยังคงนั่งฟังเพลงอย่างสงบ ไม่มีทีท่าว่าจะโอนอ่อนตามแรงปรารถนาของภรรยาเลยแม้แต่น้อย ในที่สุด องุ่นก็เริ่มรู้สึกถึงความเหนื่อยหน่ายและท้อแท้

"คุณชาติคะ วันนี้องุ่นรู้สึก..." เธอเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา แต่ก็ไม่รู้จะเอ่ยคำใดต่อ

สหชาติหันมามองหน้าภรรยา ดวงตาของเขาฉายแววเห็นใจ "องุ่นจ๊ะ ผมรู้ว่าหนูต้องการอะไร แต่ร่างกายผมมันไม่ค่อย..." เขาพูดไม่ออก ได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง

ความเงียบปกคลุมไปทั่วห้อง ความรู้สึกผิดหวังและอัดอั้นตันใจจุกอยู่ที่คอขององุ่น เธอเข้าใจดีถึงข้อจำกัดทางร่างกายของสามี แต่ความต้องการลึกๆ ภายในใจของหญิงวัยกำลังสาวนั้นมันก็รุนแรงเกินกว่าจะอดกลั้นได้

ค่ำคืนนั้น องุ่นนอนพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียงกว้างอย่างกระสับกระส่ายข้างๆสามี ความเหน็บหนาวในหัวใจมันรุนแรงกว่าอุณหภูมิภายนอกเสียอีก เธอคิดถึงสัมผัสที่เร่าร้อน คิดถึงความสุขสมที่เคยได้รับจากชายคนรักเก่า แต่ความคิดเหล่านั้นก็ต้องถูกสะกดกลั้นไว้ด้วยคำว่า "ภรรยา" และ "ความซื่อสัตย์"

ในความมืดมิด ดวงตาขององุ่นพลันเหลือบไปเห็นเงาตะคุ่มๆ สองร่างที่นอนสงบนิ่งอยู่บนพรมผืนใหญ่ข้างเตียง นั่นคือ กล้วยไข่ สุนัขพันธุ์ไซบีเรียนฮัสกี้ขนสีเทาขาว ดวงตาสีฟ้าใส และ บิ๊กไบค์ สุนัขพันธุ์โดเบอร์แมนสีดำแกมน้ำตาล รูปร่างสง่างาม ทั้งสองเป็นเพื่อนคลายเหงาที่สหชาติซื้อมาให้เธอเลี้ยงเมื่อไม่นานมานี้

ความคิดบางอย่างแล่นวาบเข้ามาในสมองขององุ่น มันเป็นความคิดที่น่าตกใจ น่าอับอาย และไม่สมควรเกิดขึ้น แต่ในห้วงแห่งความปรารถนาที่ถูกกดทับมานานแสนนานนั้น เธอกลับรู้สึกราวกับว่ามันเป็น "ทางออกสุดท้าย" ของเธอ

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ nugkeanransawat

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

คุณนายฟู่ กรุณาเซ็นต์หย่า

คุณนายฟู่ กรุณาเซ็นต์หย่า

Harper
5.0

ความรักที่ซ่อนเร้นของสาวน้อยเริ่มต้นในวันที่ทั้งสองได้พบกันในการพบกันที่ถูกวางแผนมาอย่างยาวนาน ทว่าเด็กสาวที่ครอบครัวรับมาเลี้ยงกลับแย่งชิงครอบครัวและเด็กหนุ่มไปโดยไม่รู้สึกเกรงกลัว เมื่อโตขึ้น เธอใช้โอกาสการแต่งงานเพื่อผลประโยชน์เพื่อแย่งชิงตำแหน่งภรรยาของชายคนนั้น ไม่ยอมถอยแม้แต่นิดเดียว ฟู่เป่ยชวนกอดพี่สาวของเธอไว้ในอ้อมแขน ดวงตาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง “เธอทำให้ฉันรู้สึกสะอิดสะเอียน” ซูชิงเฉินรู้สึกปวดท้องเหมือนมีบางอย่างในร่างกายของเธอค่อยๆ เลือนหายไป เธอยิ้มเล็กน้อย น้ำเสียงแน่วแน่ “แน่นอน ฉันจะไม่มีวันปล่อยมือ ถึงจะต้องตายก็ตาม” ไม่นานนัก ซูชิงเฉินก็เหมือนจะหายไปจริงๆ จากนั้นเป็นต้นมา ไม่มีใครรู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ ในยามค่ำคืน ฟู่เป่ยชวนมักจะได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่งพูดกับเขาว่า “ถ้าฉันไม่เคยรักเธอเลยก็คงจะดี” ห้าปีต่อมา ซูชิงเฉินกลับมาพร้อมกับเด็กคนหนึ่ง กลับมาในสายตาของคนทั่วไปอีกครั้ง ...

รักร้ายจอมทระนง

รักร้ายจอมทระนง

มาชาวีร์
5.0

“แหวนไปไหน” “คะ” หญิงสาวรีบหดมือหนีในทันที “พี่ถามว่าแหวนไปไหน” คริษฐ์ยังย้ำคำถามเดิมแล้วจ้องหน้าคู่หมั้นสาวแบบไม่พอใจ “คืออยู่ที่ออฟฟิศมันต้องล้างแก้วกาแฟบ่อย ๆ รุ้งก็เลยถอดเก็บเอาไว้ค่ะกลัวมันจะสึกเสียก่อน” คำตอบของหญิงสาวค่อยทำให้คริษฐ์รู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อย “ถ้าถอดออกพี่จะถือว่ารุ้งขอถอนหมั้นพี่นะ” “ก็ไม่ได้ถอนสักหน่อย แค่ถอดเก็บเอาไว้เฉย ๆ” “งั้นก็ใส่เสียสิ เดี๋ยวนี้เลย” คริษฐ์ถลึงตาใส่แกมบังคับ “ใส่ก็ใส่ค่ะ” คนพูดตัดพ้อเล็กน้อย แล้วหันไปหยิบกระเป๋าด้านข้างมาเปิดเพื่อหยิบแหวนหมั้นของตนออกมาสวมใส่ จากนั้นก็หันหลังมือให้เขาดู “พอใจหรือยังคะ” “ดี” “ว่าแต่พี่คริษฐ์มานั่งรอรุ้งทำไมคะ มีธุระสำคัญหรือเปล่า” หญิงสาววกมาหาคำถามแรกที่เธออยากรู้ แต่เขาดันจุดประเด็นเรื่องแหวนขึ้นมาแทรกเสียก่อน “แม่ให้พี่มาหาคู่หมั้นตัวเองบ้าง” ฟังเขาพูดแล้วรุ้งพรายชักเครียดขึ้นมาหน่อย ๆ “ถ้าคุณป้าพิมพ์ไม่บอกพี่คริษฐ์ก็คงไม่มาหารุ้งใช่ไหมคะ” “แล้วทำไมรุ้งถึงไม่ไปหาพี่เองบ้างล่ะ” “ก็รุ้งกลัวพี่คริษฐ์รำคาญ” บทสนทนาสิ้นสุดลงด้วยความเงียบด้วยกันทั้งสองฝ่าย คริษฐ์ถอนหายใจเบา ๆ ส่วนรุ้งพรายก็ก้มหน้าต่ำลง ทำไมถึงได้รู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก “พี่ไลน์หาอ่านแล้วทำไมไม่ตอบ” คริษฐ์เป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นก่อนหลังจากเงียบมาเกือบหนึ่งนาที “พอดีรุ้งมาอ่านตอนดึกแล้วไม่อยากรบกวนพี่คริษฐ์ค่ะ” “ตอบมาสักคำก็ยังดี อย่าทำเหมือนพี่ไม่มีตัวตนนะรุ้ง จำเอาไว้ด้วยว่าพี่เป็นคู่หมั้นของรุ้ง” “มันไม่น่าจะเป็นแบบนี้นะคะพี่คริษฐ์” “อะไรกันที่ว่าไม่น่าจะเป็นแบบนี้” “รุ้งว่าเราถอนหมั้นกันดีกว่าไหมคะ ดูพี่คริษฐ์อึดอัดกับการหมั้นของเราเหลือเกิน ขนาดจะมาหารุ้งก็ต้องให้คุณป้าพิมพ์บังคับมาเลย” “แม่ไม่ได้บังคับพี่” “ไม่บังคับก็เหมือนบังคับนั่นแหละค่ะ ตั้งแต่ตอนเด็กแล้วพี่ คริษฐ์แทบไม่เคยขัดใจคุณป้าพิมพ์ได้เลย ถ้ามันเหนื่อยและยุ่งยากมากรุ้งขอถอนหมั้นไปเลยก็ได้ค่ะ” รุ้งพรายดึงแหวนออกจากนิ้วนางข้างซ้าย แล้ววางแหมะอยู่ตรงหน้าของเขา คริษฐ์มองแหวนมองคนแล้วอารมณ์ของเขาก็เดือดดาลขึ้น บทจะอยากได้ก็วิ่งตามติดเป็นเงา บทจะสลัดทิ้งก็ง่าย ๆ แบบนี้เหรอรุ้งพราย “ใส่กลับไปเดี๋ยวนี้” ชายหนุ่มแทบจะกัดฟันพูดออกมา “ไม่ค่ะ อ๊ะ! พี่คริษฐ์จะทำอะไรรุ้งไม่ใส่” รุ้งพรายถูกคริษฐ์กระชากมือมาแล้วจัดการสวมแหวนกลับที่เดิม “ใส่แล้วห้ามถอด ห้ามทำให้แม่พี่เสียใจรู้ไหม” “พี่คริษฐ์!” (รักร้ายจอมทระนง)

ช่วยข้าทีสองสามีของข้าคือท่านอ๋องจอมโหด

ช่วยข้าทีสองสามีของข้าคือท่านอ๋องจอมโหด

ซีไซต์
5.0

ความสุขในฐานะคุณหนูอันดับหนึ่งของหนานอิงต้องพังลงทันใด เมื่อนางถูกโจรชั่วจับตัวมาและยังกระทำย่ำยี กระทั่งมารดาของนางยังถูกคร่าชีวิต สาวใช้ข้างกายถูกตัดลิ้นจนเสียสติกลายเป็นคนบ้าใบ้ ทั้งหมดด้วยความริษยาของฮูหยินใหญ่ผู้นั้น หนานอิงได้พบกับหานเซียวและลู่หนิงหวังสองอ๋องพี่น้องที่คอยช่วยเหลือนาง อ๋องผู้ป่าเถื่อนโหดร้ายและแสนเย็นชา แม้จะให้การช่วยเหลือแต่นางก็กลายเป็นนางบำเรอของพวกเขาเช่นกัน ไม่ว่าสองอ๋องจะโหดร้ายแต่นางจำต้องอดทน สุดท้ายนางกลายเป็นมือสังหารที่วางชีวิตไว้กับพวกเขาเพื่อแลกกับการแก้แค้น นางถูกฝึกอย่างหนักจนเก่งกาจยิ่ง หนานอิงจะทำเช่นใดเมื่อได้รู้ว่า คนที่ย่ำยีนางและเป็นศัตรูที่นางต้องการสังหารคือ สองอ๋องทั้งสองที่เป็นผู้กระทำย่ำยีนางจนปางตาย ฆ่า หรือ ไม่ฆ่า ล้วนเป็นนางที่ต้องเลือก! หมายเหตุ นิยายเรื่องนี้เป็นความรักแบบ 3P โปรดดาวน์โหลดตัวอย่างก่อนอ่านค่ะ ภาคต่อของนิยายเรื่องนี้คือเรื่อง Trigger warning: 3P

รักใหม่พันล้าน

รักใหม่พันล้าน

Hilarius Erikson
5.0

เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"

คุณนาย ประธานมาขอคืนดีอีกแล้ว

คุณนาย ประธานมาขอคืนดีอีกแล้ว

Apogean Spark
5.0

【สาวน้อยผู้มีความรักในใจกลายเป็นหญิงสาวที่มีสติปัญญา vs ซีอีโอผู้ตามรักอย่างบ้าคลั่ง】 ในปีที่ห้าของการแต่งงานแบบลับๆ ของเธอ เสิ่นจาวหนิงเห็นสามีของไปเปิดห้องที่โรงแรมกับรักแรกของเขากับตาตนเอง จากนั้นเธอเพิ่งรู้ว่าลี่เยี่ยนซิวแต่งงานกับเธอเพราะเธอดูคล้ายกับรักแรกของเขา เสิ่นจาวหนิงตายใจและหลอกให้ลี่เยี่ยนซิวเซ็นสัญญาหย่า หนึ่งเดือนต่อมา เธอประกาศต่อหน้าผู้คนว่า “ลี่เยี่ยนซิว ฉันไม่ต้องการคุณอีกแล้ว อให้คุณกับรักแรกของคุณจะอยู่ด้วยกันตลอดไป” ลี่เยี่ยนซิวกอดเธอพร้อมน้ำตาคลอเบ้า “เสิ่นจาวหนิง คุณเป็นคนที่เข้ามาหาผมก่อน แล้วตอนนี้คุณจะทิ้งผมง่ายๆ ได้ยังไง?” ****** หลังจากที่เสิ่นจาวหนิงหย่า งานของเธอไปได้ดีขึ้นเรื่อยๆ บริษัทก็เตรียมที่จะเข้าตลาดหลักทรัพย์ ในงานเลี้ยงฉลอง ลี่เยี่ยนซิวก็เข้าร่วมด้วย เขามองอดีตภรรยาที่จับมือผู้ชายอื่นด้วยความหึงหวงอย่างแรง ขณะที่เสิ่นจาวหนิงเตรียมเปลี่ยนชุด เขาก็ตรงเข้ามาหาเธอในห้องลองเสื้อ “ผู้ชายคนนั้นดีขนาดนั้นเลยเหรอ?” เสิ่นจาวหนิงถึงสังเกตเห็นว่าลี่เยี่ยนซิวร้องไห้แล้ว น้ำตาของเขาตกลงบนกระดูกไหปลาร้าของเธอและมันรู้สึกร้อนๆ “เสิ่นจาวหนิง ผมเสียใจแล้ว เราคืนดีกันได้ไหม?”

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ